ებრაელები
1:1 ღმერთო, რომელიც მრავალ დროს და სხვადასხვაგვარად ლაპარაკობდა წარსულში
მამები წინასწარმეტყველთა მიერ,
1:2 გვითხრა ამ უკანასკნელ დღეებში მისი ძის მიერ, რომელიც ჰყავს
დაინიშნა ყოველივეს მემკვიდრედ, რომლის მეშვეობითაც მან შექმნა სამყარო;
1:3 რომელიც არის მისი დიდების სიკაშკაშე და მისი გამოსახვა
პიროვნება და იცავდა ყველაფერს თავისი ძალის სიტყვით, როცა ჰქონდა
თვითონ განიწმინდა ჩვენი ცოდვები, დაჯდა უდიდებულესობის მარჯვნივ
მაღალი;
1:4 ანგელოზებზე ბევრად უკეთესი გახდა, როგორც მემკვიდრეობით აქვს
მათზე შესანიშნავი სახელი მოიპოვა.
1:5 რამეთუ ანგელოზთაგან რომელსა ჰრქუა ჟამსა: შენ ხარ ძე ჩემი, ესე
დღე მე შეგძინე? და ისევ მე ვიქნები მისთვის მამა და ის
იქნება ჩემთვის შვილი?
1:6 და კვლავ, როცა მოაქვს პირველშობილს ამქვეყნად, ის
ამბობს: და ღვთის ყველა ანგელოზმა თაყვანი სცეს მას.
1:7 და ანგელოზთაგან იტყჳს: რომელი აქცევს ანგელოზთა მისთა სულებად და თჳსთა
მინისტრებს ცეცხლის ალი.
1:8 ხოლო ძეს ჰრქუა: შენი ტახტი, ღმერთო, უკუნითი უკუნისამდეა.
სიმართლის კვერთხი არის შენი სამეფოს კვერთხი.
1:9 შეიყუარე სიმართლე და შეიძულე ურჯულოება; ამიტომ ღმერთი კი
შენმა ღმერთმა გაგცხო შენს თანამემამულეებზე სიხარულის ზეთი.
1:10 და შენ, უფალო, დასაბამად ჩაუყარე საფუძველი ქვეყანას;
და ცა შენი ხელის საქმეა:
1:11 წარწყმდეს; მაგრამ შენ რჩები; და ყველანი დაბერდებიან, როგორც
აკეთებს სამოსს;
1:12 და ვითარცა სამოსელი დაკეცავ მათ და შეიცვლება.
შენ იგივე ხარ და შენი წლები არ გაქრება.
1:13 ხოლო ანგელოზთაგან რომელსა ჰრქუა: დაჯექი ჩემ მარჯუენით.
სანამ შენს მტრებს ფეხქვეშ არ დავდებ?
1:14 განა ისინი არა ყველანი მომსახურე სულები არიან, გაგზავნილნი მათთვის მოსამსახურებლად
ვინ იქნება ხსნის მემკვიდრე?