ებრაელები 1:1 ღმერთო, რომელიც მრავალ დროს და სხვადასხვაგვარად ლაპარაკობდა წარსულში მამები წინასწარმეტყველთა მიერ, 1:2 გვითხრა ამ უკანასკნელ დღეებში მისი ძის მიერ, რომელიც ჰყავს დაინიშნა ყოველივეს მემკვიდრედ, რომლის მეშვეობითაც მან შექმნა სამყარო; 1:3 რომელიც არის მისი დიდების სიკაშკაშე და მისი გამოსახვა პიროვნება და იცავდა ყველაფერს თავისი ძალის სიტყვით, როცა ჰქონდა თვითონ განიწმინდა ჩვენი ცოდვები, დაჯდა უდიდებულესობის მარჯვნივ მაღალი; 1:4 ანგელოზებზე ბევრად უკეთესი გახდა, როგორც მემკვიდრეობით აქვს მათზე შესანიშნავი სახელი მოიპოვა. 1:5 რამეთუ ანგელოზთაგან რომელსა ჰრქუა ჟამსა: შენ ხარ ძე ჩემი, ესე დღე მე შეგძინე? და ისევ მე ვიქნები მისთვის მამა და ის იქნება ჩემთვის შვილი? 1:6 და კვლავ, როცა მოაქვს პირველშობილს ამქვეყნად, ის ამბობს: და ღვთის ყველა ანგელოზმა თაყვანი სცეს მას. 1:7 და ანგელოზთაგან იტყჳს: რომელი აქცევს ანგელოზთა მისთა სულებად და თჳსთა მინისტრებს ცეცხლის ალი. 1:8 ხოლო ძეს ჰრქუა: შენი ტახტი, ღმერთო, უკუნითი უკუნისამდეა. სიმართლის კვერთხი არის შენი სამეფოს კვერთხი. 1:9 შეიყუარე სიმართლე და შეიძულე ურჯულოება; ამიტომ ღმერთი კი შენმა ღმერთმა გაგცხო შენს თანამემამულეებზე სიხარულის ზეთი. 1:10 და შენ, უფალო, დასაბამად ჩაუყარე საფუძველი ქვეყანას; და ცა შენი ხელის საქმეა: 1:11 წარწყმდეს; მაგრამ შენ რჩები; და ყველანი დაბერდებიან, როგორც აკეთებს სამოსს; 1:12 და ვითარცა სამოსელი დაკეცავ მათ და შეიცვლება. შენ იგივე ხარ და შენი წლები არ გაქრება. 1:13 ხოლო ანგელოზთაგან რომელსა ჰრქუა: დაჯექი ჩემ მარჯუენით. სანამ შენს მტრებს ფეხქვეშ არ დავდებ? 1:14 განა ისინი არა ყველანი მომსახურე სულები არიან, გაგზავნილნი მათთვის მოსამსახურებლად ვინ იქნება ხსნის მემკვიდრე?