გენეზისი
44:1 და უბრძანა სახლთუხუცესსა თჳსისა და ჰრქუა: შეავსე კაცთა ტომრები
საჭმელთან ერთად, რამდენის ტარებაც შეუძლიათ და ყოველი კაცის ფული თავისში ჩადეს
ტომრის პირი.
44:2 და დადე ჩემი სასმისი, ვერცხლის სასმისი, უმცროსის ტომრის პირში და
მისი სიმინდის ფული. და მოიქცა ისე, როგორც თქვა იოსებმა.
44:3 როგორც კი გათენდა, კაცები გაგზავნეს, ისინი და მათი
ვირი.
44:4 და ვითარცა წარვიდეს ქალაქნი და არა შორს, იოსებ
უთხრა თავის მმართველს: ადექი, გაჰყევი კაცებს; და როცა შენ აკეთებ
დაეწიე მათ და უთხარი მათ: რისთვის აჯილდოვეთ ბოროტი სიკეთით?
44:5 განა ეს არ არის, რომლითაც სვამს ბატონი ჩემი და ჭეშმარიტად იგი
ღვთაებრივი? ბოროტება ჩაიდინე ამით.
44:6 და მიაღწია მათ და უთხრა მათ იგივე სიტყვები.
44:7 და უთხრეს მას: რისთვის ამბობს ეს სიტყვები ბატონი ჩემი? ღმერთმა ქნას
რომ შენმა მსახურებმა ასე მოიქცნენ:
44:8 აჰა, ფული, რომელიც ვიპოვეთ ჩვენს ტომრებში, კვლავ მოვიტანეთ
შენდა ქანაანის ქვეყნიდან: როგორ მოვიპაროთ შენგან?
უფლის სახლი ვერცხლი თუ ოქრო?
44:9 რომელსა თანა ჰპოვოს მსახურთა შენთაგანი, მოკვდეს იგი და ჩვენც
ჩემი ბატონის მონებიც იქნებიან.
44:10 და ჰრქუა: აწ, თქუენსა თქუენსა თქუენსა თქუენსა იყოს
აღმოჩნდა, რომ ჩემი მსახური იქნება; და იქნებით უმწიკვლო.
44:11 მაშინვე აიღეს ყოველმა ტომარა თავისი მიწაზე და
გახსნა ყველამ თავისი ტომარა.
44:12 და გამოეძია და იწყო უხუცესთაგან და წარვიდა უმცროსისა
ჭიქა ბენჯამინის ტომარაში იპოვეს.
44:13 მაშინ გაიხეხეს სამოსი მათი და დაჰქონდათ ყოველი მისი ვირი და დაბრუნდნენ
ქალაქში.
44:14 და მოვიდეს იუდა და ძმანი მისნი იოსების სახლსა; რადგან ის ჯერ კიდევ იქ იყო:
და დაეცნენ მის წინაშე მიწაზე.
44:15 და ჰრქუა მათ იოსებ: რაჲ არს ეს საქმე, რომელმან თქუენ? რა
არ არის ის, რომ ისეთი ადამიანი, როგორიც მე ნამდვილად შემიძლია ღვთაებრივი?
44:16 და ჰრქუა იუდამ: რა ვუთხრათ უფალსა ჩემსა? რა ვილაპარაკოთ? ან
როგორ მოვიქცეთ? ღმერთმა აღმოაჩინა შენი ურჯულოება
მსახურები: აჰა, ჩვენ ჩემი ბატონის მსახურები ვართ, ჩვენც და ისიც
რომელსაც თასი აღმოაჩნდა.
44:17 და ჰრქუა: ღმერთმან დამიფაროს ესე, არამედ კაცსა, რომლისა ხელთაა
სასმისი ნაპოვნია, ის ჩემი მსახური იქნება; და რაც შეგეხება შენ, ადექი
მშვიდობა შენს მამას.
44:18 მაშინ მიუახლოვდა მას იუდა და ჰრქუა: უფალო ჩემო, მომეცი მონა შენი.
გევედრები, უთხარი სიტყვა ჩემს ბატონს და ნუ დაიწვება შენი რისხვა
შენი მსახურის წინააღმდეგ, რადგან ფარაონივით ხარ.
44:19 ჰკითხა უფალმან ჩემმან მონათა თჳსთა და ჰრქუა: მამაჲ გყავთ თუ ძმაჲ?
44:20 და ვუთხარით ჩემს ბატონს: გვყავს მამა, მოხუცი და შვილი.
მისი სიბერე, პატარა; და მისი ძმა მოკვდა და მარტო დარჩა
დედამისისა და მამამისს უყვარს იგი.
44:21 და შენ ჰრქუა შენს მსახურთა: ჩამომიყვანე იგი ჩემდა, რაჲთა შემეძლოს.
მივაპყარი თვალი მას.
44:22 და ვუთხარით ბატონს ჩემსას: ყმაწვილი ვერ მიატოვებს მამას
უნდა მიატოვოს მამა, მამა მოკვდება.
44:23 და შენ ჰრქუა მსახურთა შენთა: გარნა მოვიდეს უმცროსი ძმა შენი
შენთან ერთად, ჩემს სახეს ვეღარ იხილავ.
44:24 და იყო, როცა მივედით მსახურთან, მამაჩემთან, ვუთხარით
მას ჩემი ბატონის სიტყვები.
44:25 და ჰრქუა მამამან ჩვენმან: წადი და იყიდე მცირეოდენი საჭმელი ჩუენ.
44:26 და ვიტყვით: ვერ ჩავალთ, თუ უმცროსი ძმა ჩვენთან იყოს, მაშინ
ჩავალთ ქვემოთ, რადგან ჩვენ არ შეგვიძლია დავინახოთ კაცის სახე, გარდა ჩვენი უმცროსისა
ძმა იყოს ჩვენთან.
44:27 და ჰრქუა ჩუენ მონამან შენმან მამამან: თქუენ იცით, რამეთუ ცოლმან ჩემმან შვა მე ორნი
ვაჟები:
44:28 და გამოვიდა ჩემგან ერთი და მე ვთქვი: უეჭველად, დალეწილია;
და მას შემდეგ არ მინახავს:
44:29 და უკუეთუ ესე აიღოთ ჩემგან და ბოროტება დაემართოს მას, თქუენ
ჩემი ნაცრისფერი თმები მწუხარებით საფლავში ჩამოიყვანე.
44:30 ახლა, როცა მოვალ შენს მონასთან, მამაჩემთან, და ყმაწვილი არ იყოს
ჩვენთან ერთად; ხედავს, რომ მისი ცხოვრება ყმაწვილის ცხოვრებას უკავშირდება;
44:31 იქნება, როცა დაინახავს, რომ ყმაწვილი ჩვენთან არ არის, ეს
ის მოკვდება და შენი მსახურები ჩამოაგდებენ შენს ნაცრისფერ თმას
მსახური ჩვენი მამის მწუხარებით საფლავამდე.
44:32 რამეთუ მსახური შენი იყო თავდებლად ყმაწვილზე მამაჩემის წინაშე და უთხრა: თუ მე
არ მოიტანო იგი შენთან, მაშინ მე დავაბრალებ მამაჩემს
ოდესმე.
44:33 მაშ, გევედრები, შენი მსახური დარჩეს ყმაწვილის ნაცვლად.
ჩემი ბატონის მონა; და წამოვიდეს ყმაწვილი თავის ძმებთან ერთად.
44:34 რამეთუ როგორ მივიდე მამაჩემთან და ყმაწვილი არ იყოს ჩემთან? რომ არ იყოს
ალბათ ვხედავ ბოროტებას, რომელიც დაემართება მამაჩემს.