გენეზისი 44:1 და უბრძანა სახლთუხუცესსა თჳსისა და ჰრქუა: შეავსე კაცთა ტომრები საჭმელთან ერთად, რამდენის ტარებაც შეუძლიათ და ყოველი კაცის ფული თავისში ჩადეს ტომრის პირი. 44:2 და დადე ჩემი სასმისი, ვერცხლის სასმისი, უმცროსის ტომრის პირში და მისი სიმინდის ფული. და მოიქცა ისე, როგორც თქვა იოსებმა. 44:3 როგორც კი გათენდა, კაცები გაგზავნეს, ისინი და მათი ვირი. 44:4 და ვითარცა წარვიდეს ქალაქნი და არა შორს, იოსებ უთხრა თავის მმართველს: ადექი, გაჰყევი კაცებს; და როცა შენ აკეთებ დაეწიე მათ და უთხარი მათ: რისთვის აჯილდოვეთ ბოროტი სიკეთით? 44:5 განა ეს არ არის, რომლითაც სვამს ბატონი ჩემი და ჭეშმარიტად იგი ღვთაებრივი? ბოროტება ჩაიდინე ამით. 44:6 და მიაღწია მათ და უთხრა მათ იგივე სიტყვები. 44:7 და უთხრეს მას: რისთვის ამბობს ეს სიტყვები ბატონი ჩემი? ღმერთმა ქნას რომ შენმა მსახურებმა ასე მოიქცნენ: 44:8 აჰა, ფული, რომელიც ვიპოვეთ ჩვენს ტომრებში, კვლავ მოვიტანეთ შენდა ქანაანის ქვეყნიდან: როგორ მოვიპაროთ შენგან? უფლის სახლი ვერცხლი თუ ოქრო? 44:9 რომელსა თანა ჰპოვოს მსახურთა შენთაგანი, მოკვდეს იგი და ჩვენც ჩემი ბატონის მონებიც იქნებიან. 44:10 და ჰრქუა: აწ, თქუენსა თქუენსა თქუენსა თქუენსა იყოს აღმოჩნდა, რომ ჩემი მსახური იქნება; და იქნებით უმწიკვლო. 44:11 მაშინვე აიღეს ყოველმა ტომარა თავისი მიწაზე და გახსნა ყველამ თავისი ტომარა. 44:12 და გამოეძია და იწყო უხუცესთაგან და წარვიდა უმცროსისა ჭიქა ბენჯამინის ტომარაში იპოვეს. 44:13 მაშინ გაიხეხეს სამოსი მათი და დაჰქონდათ ყოველი მისი ვირი და დაბრუნდნენ ქალაქში. 44:14 და მოვიდეს იუდა და ძმანი მისნი იოსების სახლსა; რადგან ის ჯერ კიდევ იქ იყო: და დაეცნენ მის წინაშე მიწაზე. 44:15 და ჰრქუა მათ იოსებ: რაჲ არს ეს საქმე, რომელმან თქუენ? რა არ არის ის, რომ ისეთი ადამიანი, როგორიც მე ნამდვილად შემიძლია ღვთაებრივი? 44:16 და ჰრქუა იუდამ: რა ვუთხრათ უფალსა ჩემსა? რა ვილაპარაკოთ? ან როგორ მოვიქცეთ? ღმერთმა აღმოაჩინა შენი ურჯულოება მსახურები: აჰა, ჩვენ ჩემი ბატონის მსახურები ვართ, ჩვენც და ისიც რომელსაც თასი აღმოაჩნდა. 44:17 და ჰრქუა: ღმერთმან დამიფაროს ესე, არამედ კაცსა, რომლისა ხელთაა სასმისი ნაპოვნია, ის ჩემი მსახური იქნება; და რაც შეგეხება შენ, ადექი მშვიდობა შენს მამას. 44:18 მაშინ მიუახლოვდა მას იუდა და ჰრქუა: უფალო ჩემო, მომეცი მონა შენი. გევედრები, უთხარი სიტყვა ჩემს ბატონს და ნუ დაიწვება შენი რისხვა შენი მსახურის წინააღმდეგ, რადგან ფარაონივით ხარ. 44:19 ჰკითხა უფალმან ჩემმან მონათა თჳსთა და ჰრქუა: მამაჲ გყავთ თუ ძმაჲ? 44:20 და ვუთხარით ჩემს ბატონს: გვყავს მამა, მოხუცი და შვილი. მისი სიბერე, პატარა; და მისი ძმა მოკვდა და მარტო დარჩა დედამისისა და მამამისს უყვარს იგი. 44:21 და შენ ჰრქუა შენს მსახურთა: ჩამომიყვანე იგი ჩემდა, რაჲთა შემეძლოს. მივაპყარი თვალი მას. 44:22 და ვუთხარით ბატონს ჩემსას: ყმაწვილი ვერ მიატოვებს მამას უნდა მიატოვოს მამა, მამა მოკვდება. 44:23 და შენ ჰრქუა მსახურთა შენთა: გარნა მოვიდეს უმცროსი ძმა შენი შენთან ერთად, ჩემს სახეს ვეღარ იხილავ. 44:24 და იყო, როცა მივედით მსახურთან, მამაჩემთან, ვუთხარით მას ჩემი ბატონის სიტყვები. 44:25 და ჰრქუა მამამან ჩვენმან: წადი და იყიდე მცირეოდენი საჭმელი ჩუენ. 44:26 და ვიტყვით: ვერ ჩავალთ, თუ უმცროსი ძმა ჩვენთან იყოს, მაშინ ჩავალთ ქვემოთ, რადგან ჩვენ არ შეგვიძლია დავინახოთ კაცის სახე, გარდა ჩვენი უმცროსისა ძმა იყოს ჩვენთან. 44:27 და ჰრქუა ჩუენ მონამან შენმან მამამან: თქუენ იცით, რამეთუ ცოლმან ჩემმან შვა მე ორნი ვაჟები: 44:28 და გამოვიდა ჩემგან ერთი და მე ვთქვი: უეჭველად, დალეწილია; და მას შემდეგ არ მინახავს: 44:29 და უკუეთუ ესე აიღოთ ჩემგან და ბოროტება დაემართოს მას, თქუენ ჩემი ნაცრისფერი თმები მწუხარებით საფლავში ჩამოიყვანე. 44:30 ახლა, როცა მოვალ შენს მონასთან, მამაჩემთან, და ყმაწვილი არ იყოს ჩვენთან ერთად; ხედავს, რომ მისი ცხოვრება ყმაწვილის ცხოვრებას უკავშირდება; 44:31 იქნება, როცა დაინახავს, რომ ყმაწვილი ჩვენთან არ არის, ეს ის მოკვდება და შენი მსახურები ჩამოაგდებენ შენს ნაცრისფერ თმას მსახური ჩვენი მამის მწუხარებით საფლავამდე. 44:32 რამეთუ მსახური შენი იყო თავდებლად ყმაწვილზე მამაჩემის წინაშე და უთხრა: თუ მე არ მოიტანო იგი შენთან, მაშინ მე დავაბრალებ მამაჩემს ოდესმე. 44:33 მაშ, გევედრები, შენი მსახური დარჩეს ყმაწვილის ნაცვლად. ჩემი ბატონის მონა; და წამოვიდეს ყმაწვილი თავის ძმებთან ერთად. 44:34 რამეთუ როგორ მივიდე მამაჩემთან და ყმაწვილი არ იყოს ჩემთან? რომ არ იყოს ალბათ ვხედავ ბოროტებას, რომელიც დაემართება მამაჩემს.