გენეზისი
3:1 ხოლო გველი უფრო გონიერი იყო, ვიდრე მინდვრის ნებისმიერი მხეცი, რომელიც იყო
უფალმა ღმერთმა შექმნა. მან უთხრა ქალს: დიახ, ღმერთმა თქვა: დიახ
არ ჭამოს ბაღის ყოველი ხე?
3:2 ჰრქუა დედაკაცმა გველს: ვჭამოთ ნაყოფისაგან
ბაღის ხეები:
3:3 ხოლო ხის ნაყოფისაგან, რომელიც არის ბაღის შუაში, ღმერთო
თქვა: არ ჭამოთ და არ შეეხოთ მას, რომ არ შეგეხოთო
მოკვდეს.
3:4 და ჰრქუა გველმა დედაკაცს: არა მოკვდე.
3:5 რამეთუ იცის ღმერთმა, რომ იმ დღეს, როცა შეჭამთ მისგან, მაშინ იქნება თქვენი თვალები
გაიხსნება და იქნებით ღმერთებივით, სიკეთისა და ბოროტების მცოდნე.
3:6 და ვითარცა იხილა დედაკაცმან, რამეთუ ხეჲ საჭმელად კარგი იყო და იყო
სასიამოვნოა თვალისთვის და ხე სასურველია, რათა ერთი გონიერი, ის
აიღო მისი ნაყოფი, შეჭამა და მისცა ქმარს
მასთან; და მან ჭამა.
3:7 და აეხილა თვალები ორივეს და იცოდნენ, რომ იყვნენ
შიშველი; და შეკერეს ლეღვის ფოთლები და გააკეთეს წინსაფარი.
3:8 და მოესმათ უფლის ღმერთის ხმა, რომელიც დადიოდა ბაღში ბაღში
დღის სიგრილე: და ადამი და მისი ცოლი დაიმალეს იქაურობას
უფალი ღმერთი ბაღის ხეებს შორის.
3:9 და მოუწოდა უფალმან ღმერთმან ადამსა და ჰრქუა მას: სად ხარ?
3:10 და ჰრქუა: მე მესმა შენი ხმა ბაღში და შემეშინდა, რამეთუ
შიშველი ვიყავი; და თავი დავიმალე.
3:11 და ჰრქუა: ვინ გითხრა შენ, რომ შიშველი ხარ? შეჭამა თუ არა
ხე, რა გიბრძანე, რომ არ გეჭამა?
3:12 და ჰრქუა კაცმან: დედაკაცი, რომელი მომეცი ჩემ თანა, მომცა მე
ხის და მე ვჭამე.
3:13 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან დედაკაცსა: რაჲ არს ესე, რაჲ ქნა?
ხოლო ქალმა თქვა: გველმა მაცდუნა და ვჭამე.
3:14 და უთხრა უფალმა ღმერთმა გველს: იმიტომ, რომ ეს გააკეთე.
დაწყევლილი ხარ ყველა პირუტყვზე და მინდვრის ყოველ ცხოველზე;
შენს მუცელზე წახვალ და მტვერი შეჭამ მთელი დღის განმავლობაში
შენი ცხოვრება:
3:15 და დავაყენებ მტრობას შენსა და დედაკაცს შორის და შენს შთამომავლობას შორის
და მისი თესლი; ის შენს თავს დაგიჭეჭავს და ქუსლს დაჭეჭყინე.
3:16 უთხრა დედაკაცს: დიდად გავამრავლებ შენს მწუხარებას და შენს
ჩასახვა; მწუხარებით გააჩენ შვილებს; და შენი სურვილი
იქნება შენი ქმარი და ის იბატონებს შენზე.
3:17 და უთხრა ადამს: რამეთუ მოუსმინე შენს ხმას.
ცოლი და შეჭამე იმ ხისგან, რომელიც გიბრძანე და გითხარი:
არ ჭამო მისგან: დაწყევლილია მიწა შენს გამო; მწუხარებაში
შეჭამ მისგან მთელი შენი სიცოცხლის დღეებში;
3:18 ეკალსა და ეკლსაც გამოგიტანს შენდა; და შენ უნდა
ჭამე მინდვრის ბალახი;
3:19 შენი სახის ოფლით შეჭამ პურს, სანამ არ დაბრუნდები
ადგილზე; რამეთუ მისგან იყო აღებული: მტვერი ხარ და მტვრად
დაბრუნდები.
3:20 და უწოდა ადამმა ცოლის სახელი ევა; რადგან ის იყო ყველაფრის დედა
ცხოვრება.
3:21 ადამსაც და მის ცოლს გაუკეთა უფალმა ღმერთმა ტყავის ხალათი და
ჩააცვა ისინი.
3:22 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან: აჰა, კაცნი ვითარცა ჩუენგანი შემეცნება
სიკეთე და ბოროტება: და ახლა, რომ არ გასწიოს ხელი და არ მიიღოს ასევე
სიცოცხლის ხე, ჭამე და იცოცხლე მარადიულად:
3:23 ამიტომ უფალმა ღმერთმა გამოუშვა იგი ედემის ბაღიდან, მოსავლად
მიწა საიდანაც წაიყვანეს.
3:24 და განდევნა იგი კაცი; და მოათავსა ედემის ბაღის აღმოსავლეთით
ქერუბიმები და ცეცხლოვანი მახვილი, რომელიც ყოველმხრივ ტრიალებდა გზის შესანარჩუნებლად
სიცოცხლის ხის.