გენეზისი 3:1 ხოლო გველი უფრო გონიერი იყო, ვიდრე მინდვრის ნებისმიერი მხეცი, რომელიც იყო უფალმა ღმერთმა შექმნა. მან უთხრა ქალს: დიახ, ღმერთმა თქვა: დიახ არ ჭამოს ბაღის ყოველი ხე? 3:2 ჰრქუა დედაკაცმა გველს: ვჭამოთ ნაყოფისაგან ბაღის ხეები: 3:3 ხოლო ხის ნაყოფისაგან, რომელიც არის ბაღის შუაში, ღმერთო თქვა: არ ჭამოთ და არ შეეხოთ მას, რომ არ შეგეხოთო მოკვდეს. 3:4 და ჰრქუა გველმა დედაკაცს: არა მოკვდე. 3:5 რამეთუ იცის ღმერთმა, რომ იმ დღეს, როცა შეჭამთ მისგან, მაშინ იქნება თქვენი თვალები გაიხსნება და იქნებით ღმერთებივით, სიკეთისა და ბოროტების მცოდნე. 3:6 და ვითარცა იხილა დედაკაცმან, რამეთუ ხეჲ საჭმელად კარგი იყო და იყო სასიამოვნოა თვალისთვის და ხე სასურველია, რათა ერთი გონიერი, ის აიღო მისი ნაყოფი, შეჭამა და მისცა ქმარს მასთან; და მან ჭამა. 3:7 და აეხილა თვალები ორივეს და იცოდნენ, რომ იყვნენ შიშველი; და შეკერეს ლეღვის ფოთლები და გააკეთეს წინსაფარი. 3:8 და მოესმათ უფლის ღმერთის ხმა, რომელიც დადიოდა ბაღში ბაღში დღის სიგრილე: და ადამი და მისი ცოლი დაიმალეს იქაურობას უფალი ღმერთი ბაღის ხეებს შორის. 3:9 და მოუწოდა უფალმან ღმერთმან ადამსა და ჰრქუა მას: სად ხარ? 3:10 და ჰრქუა: მე მესმა შენი ხმა ბაღში და შემეშინდა, რამეთუ შიშველი ვიყავი; და თავი დავიმალე. 3:11 და ჰრქუა: ვინ გითხრა შენ, რომ შიშველი ხარ? შეჭამა თუ არა ხე, რა გიბრძანე, რომ არ გეჭამა? 3:12 და ჰრქუა კაცმან: დედაკაცი, რომელი მომეცი ჩემ თანა, მომცა მე ხის და მე ვჭამე. 3:13 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან დედაკაცსა: რაჲ არს ესე, რაჲ ქნა? ხოლო ქალმა თქვა: გველმა მაცდუნა და ვჭამე. 3:14 და უთხრა უფალმა ღმერთმა გველს: იმიტომ, რომ ეს გააკეთე. დაწყევლილი ხარ ყველა პირუტყვზე და მინდვრის ყოველ ცხოველზე; შენს მუცელზე წახვალ და მტვერი შეჭამ მთელი დღის განმავლობაში შენი ცხოვრება: 3:15 და დავაყენებ მტრობას შენსა და დედაკაცს შორის და შენს შთამომავლობას შორის და მისი თესლი; ის შენს თავს დაგიჭეჭავს და ქუსლს დაჭეჭყინე. 3:16 უთხრა დედაკაცს: დიდად გავამრავლებ შენს მწუხარებას და შენს ჩასახვა; მწუხარებით გააჩენ შვილებს; და შენი სურვილი იქნება შენი ქმარი და ის იბატონებს შენზე. 3:17 და უთხრა ადამს: რამეთუ მოუსმინე შენს ხმას. ცოლი და შეჭამე იმ ხისგან, რომელიც გიბრძანე და გითხარი: არ ჭამო მისგან: დაწყევლილია მიწა შენს გამო; მწუხარებაში შეჭამ მისგან მთელი შენი სიცოცხლის დღეებში; 3:18 ეკალსა და ეკლსაც გამოგიტანს შენდა; და შენ უნდა ჭამე მინდვრის ბალახი; 3:19 შენი სახის ოფლით შეჭამ პურს, სანამ არ დაბრუნდები ადგილზე; რამეთუ მისგან იყო აღებული: მტვერი ხარ და მტვრად დაბრუნდები. 3:20 და უწოდა ადამმა ცოლის სახელი ევა; რადგან ის იყო ყველაფრის დედა ცხოვრება. 3:21 ადამსაც და მის ცოლს გაუკეთა უფალმა ღმერთმა ტყავის ხალათი და ჩააცვა ისინი. 3:22 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან: აჰა, კაცნი ვითარცა ჩუენგანი შემეცნება სიკეთე და ბოროტება: და ახლა, რომ არ გასწიოს ხელი და არ მიიღოს ასევე სიცოცხლის ხე, ჭამე და იცოცხლე მარადიულად: 3:23 ამიტომ უფალმა ღმერთმა გამოუშვა იგი ედემის ბაღიდან, მოსავლად მიწა საიდანაც წაიყვანეს. 3:24 და განდევნა იგი კაცი; და მოათავსა ედემის ბაღის აღმოსავლეთით ქერუბიმები და ცეცხლოვანი მახვილი, რომელიც ყოველმხრივ ტრიალებდა გზის შესანარჩუნებლად სიცოცხლის ხის.