გენეზისი 2:1 დასრულდა ცა და მიწა და მთელი ლაშქარი მათი. 2:2 და მეშვიდე დღეს დაასრულა ღმერთმა საქმე, რომელიც გააკეთა. და ის მეშვიდე დღეს დაისვენა მთელი თავისი საქმისგან, რაც გააკეთა. 2:3 და აკურთხა ღმერთმა დღე მეშვიდე და განწმიდა იგი, რადგან მასში მან დაისვენა მთელი თავისი საქმისგან, რომელიც ღმერთმა შექმნა და შექმნა. 2:4 ეს არის თაობანი ცისა და მიწისა, როცა იყვნენ ისინი შექმნა იმ დღეს, როცა შექმნა უფალმა ღმერთმა დედამიწა და ცა, 2:5 და ყოველი მცენარე მინდვრისა, ვიდრე იყო მიწაზე, და ყოველი ბალახი ველის გაშენებამდე, რადგან უფალ ღმერთს წვიმა არ მოუტანია მიწაზე და არ იყო კაცი, რომ მიწა დამუშავებულიყო. 2:6 და ავიდა ნისლი მიწიდან და მორწყა მთელი სახე მიწას. 2:7 და შექმნა უფალმა ღმერთმა კაცი მიწის მტვრისგან და ჩაისუნთქა მისი ნესტოები სიცოცხლის სუნთქვა; და ადამიანი გახდა ცოცხალი სული. 2:8 და გააშენა უფალმა ღმერთმა ბაღი აღმოსავლეთით ედემში; და იქ დააყენა ადამიანი, რომელიც მან ჩამოაყალიბა. 2:9 და შექმნა უფალმა ღმერთმა მიწიდან ყოველი ხე, რაც არის სასიამოვნოა მხედველობისთვის და კარგი საკვები; სიცოცხლის ხე ასევე ბაღის შუაგულში და სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხე. 2:10 და გამოვიდა მდინარე ედემიდან ბაღის მოსარწყავად; და იქიდან იყო გაიყო და ოთხ თავად იქცა. 2:11 პირველის სახელია ფისონი; ჰავილას მიწა, სადაც ოქროა; 2:12 და კარგია ოქრო იმ ქვეყნისა: არის ბდელიუმი და ონიქსი ქვა. 2:13 და სახელი მეორე მდინარისა არს გიჰონი, ესე იგი გარს უვლის მთელ ეთიოპიას. 2:14 და სახელი მესამე მდინარისა არს ჰიდეკელი ასურეთის აღმოსავლეთით. ხოლო მეოთხე მდინარე არის ევფრატი. 2:15 და აიყვანა უფალმა ღმერთმა კაცი და ჩასვა ედემის ბაღში ჩაიცვით და შეინახეთ. 2:16 და უბრძანა უფალმან ღმერთმან კაცსა და ჰრქუა: ყოველი ხისა ბაღისა შეგიძლიათ თავისუფლად ჭამოთ: 2:17 ხოლო სიკეთისა და ბოროტის შეცნობის ხისგან არ ჭამოთ ის: რადგან იმ დღეს, როცა მისგან შეჭამ, აუცილებლად მოკვდები. 2:18 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან: არა არს, ვითარცა კაცსა მარტოდ ყოფნა; მე გახდის მას დახმარებას მისთვის. 2:19 და შექმნა უფალმა ღმერთმა მიწიდან ყოველი მხეცი მინდვრისა და ჰაერის ყოველი ფრინველი; და მიიყვანა ისინი ადამთან, რათა ენახა, რას იზამდა დაუძახეთ მათ: და რასაც ადამმა უწოდა ყოველ ცოცხალ არსებას, ის იყო მისი სახელი. 2:20 და დაარქვა ადამმა სახელები ყოველთა პირუტყვს და ცის ფრინველს და მინდვრის ყოველი მხეცი; მაგრამ ადამს არ აღმოაჩნდა დახმარება მისთვის. 2:21 და უფალმა ღმერთმა ღრმა ძილი დააწვა ადამს და დაიძინა. და აიღო მისი ერთი ნეკნი და დახურა ხორცი მის ნაცვლად; 2:22 და ნეკნი, რომელი აიღო კაცსა უფალმან ღმერთმან, ქმნა დედაკაცად და მიიყვანა კაცთან. 2:23 და თქვა ადამმა: ეს არის ძვალი ჩემი ძვლებისგან და ხორცი ჩემი ხორცისა. დედაკაცი დაერქმევა, რადგან კაცისგან იქნა გამოყვანილი. 2:24 ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას და მიეყრება ცოლს: და იქნებიან ერთი ხორცი. 2:25 და იყვნენ ორივენი შიშველნი, კაცი და ცოლი მისი, და არ შერცხვნენ.