გენეზისი
2:1 დასრულდა ცა და მიწა და მთელი ლაშქარი მათი.
2:2 და მეშვიდე დღეს დაასრულა ღმერთმა საქმე, რომელიც გააკეთა. და ის
მეშვიდე დღეს დაისვენა მთელი თავისი საქმისგან, რაც გააკეთა.
2:3 და აკურთხა ღმერთმა დღე მეშვიდე და განწმიდა იგი, რადგან მასში
მან დაისვენა მთელი თავისი საქმისგან, რომელიც ღმერთმა შექმნა და შექმნა.
2:4 ეს არის თაობანი ცისა და მიწისა, როცა იყვნენ ისინი
შექმნა იმ დღეს, როცა შექმნა უფალმა ღმერთმა დედამიწა და ცა,
2:5 და ყოველი მცენარე მინდვრისა, ვიდრე იყო მიწაზე, და ყოველი ბალახი
ველის გაშენებამდე, რადგან უფალ ღმერთს წვიმა არ მოუტანია
მიწაზე და არ იყო კაცი, რომ მიწა დამუშავებულიყო.
2:6 და ავიდა ნისლი მიწიდან და მორწყა მთელი სახე
მიწას.
2:7 და შექმნა უფალმა ღმერთმა კაცი მიწის მტვრისგან და ჩაისუნთქა
მისი ნესტოები სიცოცხლის სუნთქვა; და ადამიანი გახდა ცოცხალი სული.
2:8 და გააშენა უფალმა ღმერთმა ბაღი აღმოსავლეთით ედემში; და იქ დააყენა
ადამიანი, რომელიც მან ჩამოაყალიბა.
2:9 და შექმნა უფალმა ღმერთმა მიწიდან ყოველი ხე, რაც არის
სასიამოვნოა მხედველობისთვის და კარგი საკვები; სიცოცხლის ხე ასევე
ბაღის შუაგულში და სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხე.
2:10 და გამოვიდა მდინარე ედემიდან ბაღის მოსარწყავად; და იქიდან იყო
გაიყო და ოთხ თავად იქცა.
2:11 პირველის სახელია ფისონი;
ჰავილას მიწა, სადაც ოქროა;
2:12 და კარგია ოქრო იმ ქვეყნისა: არის ბდელიუმი და ონიქსი ქვა.
2:13 და სახელი მეორე მდინარისა არს გიჰონი, ესე იგი
გარს უვლის მთელ ეთიოპიას.
2:14 და სახელი მესამე მდინარისა არს ჰიდეკელი
ასურეთის აღმოსავლეთით. ხოლო მეოთხე მდინარე არის ევფრატი.
2:15 და აიყვანა უფალმა ღმერთმა კაცი და ჩასვა ედემის ბაღში
ჩაიცვით და შეინახეთ.
2:16 და უბრძანა უფალმან ღმერთმან კაცსა და ჰრქუა: ყოველი ხისა ბაღისა
შეგიძლიათ თავისუფლად ჭამოთ:
2:17 ხოლო სიკეთისა და ბოროტის შეცნობის ხისგან არ ჭამოთ
ის: რადგან იმ დღეს, როცა მისგან შეჭამ, აუცილებლად მოკვდები.
2:18 და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან: არა არს, ვითარცა კაცსა მარტოდ ყოფნა; მე
გახდის მას დახმარებას მისთვის.
2:19 და შექმნა უფალმა ღმერთმა მიწიდან ყოველი მხეცი მინდვრისა და
ჰაერის ყოველი ფრინველი; და მიიყვანა ისინი ადამთან, რათა ენახა, რას იზამდა
დაუძახეთ მათ: და რასაც ადამმა უწოდა ყოველ ცოცხალ არსებას, ის იყო
მისი სახელი.
2:20 და დაარქვა ადამმა სახელები ყოველთა პირუტყვს და ცის ფრინველს და
მინდვრის ყოველი მხეცი; მაგრამ ადამს არ აღმოაჩნდა დახმარება
მისთვის.
2:21 და უფალმა ღმერთმა ღრმა ძილი დააწვა ადამს და დაიძინა.
და აიღო მისი ერთი ნეკნი და დახურა ხორცი მის ნაცვლად;
2:22 და ნეკნი, რომელი აიღო კაცსა უფალმან ღმერთმან, ქმნა დედაკაცად და
მიიყვანა კაცთან.
2:23 და თქვა ადამმა: ეს არის ძვალი ჩემი ძვლებისგან და ხორცი ჩემი ხორცისა.
დედაკაცი დაერქმევა, რადგან კაცისგან იქნა გამოყვანილი.
2:24 ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას და მიეყრება
ცოლს: და იქნებიან ერთი ხორცი.
2:25 და იყვნენ ორივენი შიშველნი, კაცი და ცოლი მისი, და არ შერცხვნენ.