ეზრა 9:1 ვითარცა ესე იყო, მოვიდეს ჩემთან მთავრები და უთხრეს: ისრაელის ხალხი, მღვდლები და ლევიანები არ განშორებულან თავად მიწების ხალხისგან, აკეთებენ მათ მიხედვით სისაძაგლეები, თუნდაც ქანაანელების, ხეთების, ფერიზელების და იებუსელები, ამონიელები, მოაბელები, ეგვიპტელები და ამორეველები. 9:2 რამეთუ მიიღეს ასულთა თჳსთა თჳსთა და თჳთთა შვილები: ისე, რომ წმიდა თესლი შეერია ხალხთან ეს მიწები: დიახ, მთავრებისა და მმართველების ხელი იყო მთავარი ამ დარღვევას. 9:3 და ეს რომ გავიგონე, დავხიე ჩემი სამოსელი და მოსასხამი ჩემი და თავისა და წვერის თმები ჩამომიგლიჯა და გაოგნებული დაჯდა. 9:4 მაშინ შეიკრიბა ჩემთან ყოველი, ვინც კანკალებდა სიტყვებზე ისრაელის ღმერთი, ვინც იყო დანაშაულის გამო გაიტაცა; და ვიჯექი გაოგნებული საღამომდე მსხვერპლშეწირვამდე. 9:5 და საღამოს მსხვერპლშეწირვაზე ავდექი სიმძიმისგან; და მქონე დავიხიე ჩემი სამოსელი და მოსასხამი, დავედე მუხლებზე და გავშალე ჩემი ხელები უფალს, ჩემს ღმერთს, 9:6 და თქუა: ღმერთო ჩემო, მრცხვენია და ვწითლდები, რომ აღვმართო პირი შენსკენ. ღმერთო ჩემო: ჩვენი ურჯულოებანი და ჩვენი დანაშაული გვიმრავლდა გაიზარდა ზეცამდე. 9:7 მამათა ჩუენთა დღიდან ჩვენ დიდი დანაშაული ვიყავით ამის გამო დღეს; და ჩვენი ურჯულოების გამო ვიყავით ჩვენ, ჩვენი მეფეები და ჩვენი მღვდლები ჩაბარდა ქვეყნების მეფეთა ხელში მახვილს, რათა დატყვევება, ნადავლი და სახის დაბნეულობა, როგორც დღეს არის. 9:8 და ახლა მცირედ გამოვლინდა მადლი უფლისგან, ჩვენი ღმერთისაგან, დაგვიტოვოს ნარჩენი გასაქცევად და მოგვცეს ლურსმანი მის წმიდაში ადგილი, რათა ჩვენმა ღმერთმა გაანათოს ჩვენი თვალები და მოგვცეს ცოტა გამოცოცხლება ჩვენს მონობაში. 9:9 რამეთუ მონანი ვიყავით; მაგრამ ჩვენმა ღმერთმა არ დაგვიტოვა ჩვენს მონობაში, არამედ გვწყალობდა სპარსეთის მეფეთა წინაშე, რათა მოგვეცით აღორძინება, ჩვენი ღმერთის სახლის აშენება და შეკეთება მათი გაპარტახებები და მოგვცეს გალავანი იუდასა და იერუსალიმში. 9:10 და ახლა, ღმერთო ჩვენო, რა ვთქვათ ამის შემდეგ? რამეთუ მივატოვეთ შენი მცნებები, 9:11 რაც უბრძანე შენს მსახურებს, წინასწარმეტყველებს და ამბობ: მიწა, სადაც მიდიხართ მის დასამკვიდრებლად, არის უწმინდური მიწა მიწების ხალხის სიბინძურე მათი სისაძაგლეებით, რაც აავსეს იგი ერთი ბოლოდან მეორემდე თავისი უწმინდურებით. 9:12 მაშ, ნუ მისცემთ ასულებს თქუენთა ძეთა მათთა და ნურც აიღეთ მათი ქალიშვილები თქვენს ვაჟებს, ნუ ეძებთ მათ მშვიდობას ან მათ სიმდიდრეს მუდამ: რომ გაძლიერდეთ, შეჭამოთ მიწის სიკეთე და მიატოვოთ იგი თქვენი შვილებისთვის სამუდამოდ სამკვიდროდ. 9:13 და ყოველივე ამის შემდეგ, რაც მოვიდა ჩვენზე ბოროტი საქმეებისთვის და ჩვენი დიდებისთვის დანაშაული, რადგან შენ ჩვენმა ღმერთმა დაგვასაჯა ჩვენზე ნაკლები ურჯულოება იმსახურებს და მოგვცა ასეთი ხსნა; 9:14 კვლავ დავარღვიოთ შენი მცნებები და შევუერთდეთ მას ამ საზიზღრების ხალხი? მანამდე არ გაბრაზებული იქნებოდი ჩვენზე დაგვღუპეთ, რომ არ იყოს ნარჩენი და გაქცევა? 9:15 უფალო, ღმერთო ისრაელისა, შენ ხარ მართალი, რამეთუ გადარჩენილი ვართ, როგორც ეს დღეა: აჰა, შენს წინაშე ვართ ჩვენს ცოდვებში, რადგან ჩვენ ამის გამო ვერ დაგიდგება წინ.