ეზრა
9:1 ვითარცა ესე იყო, მოვიდეს ჩემთან მთავრები და უთხრეს:
ისრაელის ხალხი, მღვდლები და ლევიანები არ განშორებულან
თავად მიწების ხალხისგან, აკეთებენ მათ მიხედვით
სისაძაგლეები, თუნდაც ქანაანელების, ხეთების, ფერიზელების და
იებუსელები, ამონიელები, მოაბელები, ეგვიპტელები და ამორეველები.
9:2 რამეთუ მიიღეს ასულთა თჳსთა თჳსთა და თჳთთა
შვილები: ისე, რომ წმიდა თესლი შეერია ხალხთან
ეს მიწები: დიახ, მთავრებისა და მმართველების ხელი იყო მთავარი
ამ დარღვევას.
9:3 და ეს რომ გავიგონე, დავხიე ჩემი სამოსელი და მოსასხამი ჩემი და
თავისა და წვერის თმები ჩამომიგლიჯა და გაოგნებული დაჯდა.
9:4 მაშინ შეიკრიბა ჩემთან ყოველი, ვინც კანკალებდა სიტყვებზე
ისრაელის ღმერთი, ვინც იყო დანაშაულის გამო
გაიტაცა; და ვიჯექი გაოგნებული საღამომდე მსხვერპლშეწირვამდე.
9:5 და საღამოს მსხვერპლშეწირვაზე ავდექი სიმძიმისგან; და მქონე
დავიხიე ჩემი სამოსელი და მოსასხამი, დავედე მუხლებზე და გავშალე ჩემი
ხელები უფალს, ჩემს ღმერთს,
9:6 და თქუა: ღმერთო ჩემო, მრცხვენია და ვწითლდები, რომ აღვმართო პირი შენსკენ.
ღმერთო ჩემო: ჩვენი ურჯულოებანი და ჩვენი დანაშაული გვიმრავლდა
გაიზარდა ზეცამდე.
9:7 მამათა ჩუენთა დღიდან ჩვენ დიდი დანაშაული ვიყავით ამის გამო
დღეს; და ჩვენი ურჯულოების გამო ვიყავით ჩვენ, ჩვენი მეფეები და ჩვენი მღვდლები
ჩაბარდა ქვეყნების მეფეთა ხელში მახვილს, რათა
დატყვევება, ნადავლი და სახის დაბნეულობა, როგორც დღეს არის.
9:8 და ახლა მცირედ გამოვლინდა მადლი უფლისგან, ჩვენი ღმერთისაგან,
დაგვიტოვოს ნარჩენი გასაქცევად და მოგვცეს ლურსმანი მის წმიდაში
ადგილი, რათა ჩვენმა ღმერთმა გაანათოს ჩვენი თვალები და მოგვცეს ცოტა გამოცოცხლება
ჩვენს მონობაში.
9:9 რამეთუ მონანი ვიყავით; მაგრამ ჩვენმა ღმერთმა არ დაგვიტოვა ჩვენს მონობაში,
არამედ გვწყალობდა სპარსეთის მეფეთა წინაშე, რათა
მოგვეცით აღორძინება, ჩვენი ღმერთის სახლის აშენება და შეკეთება
მათი გაპარტახებები და მოგვცეს გალავანი იუდასა და იერუსალიმში.
9:10 და ახლა, ღმერთო ჩვენო, რა ვთქვათ ამის შემდეგ? რამეთუ მივატოვეთ
შენი მცნებები,
9:11 რაც უბრძანე შენს მსახურებს, წინასწარმეტყველებს და ამბობ:
მიწა, სადაც მიდიხართ მის დასამკვიდრებლად, არის უწმინდური მიწა
მიწების ხალხის სიბინძურე მათი სისაძაგლეებით, რაც
აავსეს იგი ერთი ბოლოდან მეორემდე თავისი უწმინდურებით.
9:12 მაშ, ნუ მისცემთ ასულებს თქუენთა ძეთა მათთა და ნურც აიღეთ
მათი ქალიშვილები თქვენს ვაჟებს, ნუ ეძებთ მათ მშვიდობას ან მათ სიმდიდრეს
მუდამ: რომ გაძლიერდეთ, შეჭამოთ მიწის სიკეთე და მიატოვოთ იგი
თქვენი შვილებისთვის სამუდამოდ სამკვიდროდ.
9:13 და ყოველივე ამის შემდეგ, რაც მოვიდა ჩვენზე ბოროტი საქმეებისთვის და ჩვენი დიდებისთვის
დანაშაული, რადგან შენ ჩვენმა ღმერთმა დაგვასაჯა ჩვენზე ნაკლები
ურჯულოება იმსახურებს და მოგვცა ასეთი ხსნა;
9:14 კვლავ დავარღვიოთ შენი მცნებები და შევუერთდეთ მას
ამ საზიზღრების ხალხი? მანამდე არ გაბრაზებული იქნებოდი ჩვენზე
დაგვღუპეთ, რომ არ იყოს ნარჩენი და გაქცევა?
9:15 უფალო, ღმერთო ისრაელისა, შენ ხარ მართალი, რამეთუ გადარჩენილი ვართ, როგორც
ეს დღეა: აჰა, შენს წინაშე ვართ ჩვენს ცოდვებში, რადგან ჩვენ
ამის გამო ვერ დაგიდგება წინ.