ეზეკიელი 12:1 უფლის სიტყვაც მომივიდა მე და მითხრა: 12:2 კაცის ძეო, შენ მკვიდრობ ურჩი სახლის შუაგულში, რომელსაც აქვს თვალები, რომ დაინახოს და არ დაინახოს; ყურები აქვთ მოსასმენად და არ ისმენენ, რადგან ისინი მეამბოხე სახლია. 12:3 ამიტომ, ძეო კაცისაო, მოამზადე ნივთი მოსახსნელად და ამოიღე დღისით მათ თვალწინ; და წახვალ შენი ადგილიდან მეორეში ადგილი მათ თვალწინ: შესაძლოა ისინი განიხილონ, თუმცა ისინი ა მეამბოხე სახლი. 12:4 მაშინ გამოიღო შენი ნივთი დღისით მათ თვალწინ, როგორც ნივთი ამოღებისთვის: და გამოხვალ საღამოს მათ თვალწინ, როგორც ისინი რომ მიდიან ტყვეობაში. 12:5 გათხარე კედელი მათ თვალწინ და განახორციელე იგი. 12:6 მათ თვალწინ ატარე იგი შენს მხრებზე და წაიყვანე ბინდიში: დაიფარე სახე, რომ არ დაინახო მიწა: რადგან მე შენ დაგიდგინე ნიშნად ისრაელის სახლისთვის. 12:7 და მე მოვიქეცი, როგორც მიბრძანდა: გამოვიყვანე ჩემი ნივთები დღისით, როგორც ნივთები ტყვეობისთვის და მაშინაც კი, კედელს ჩემით გავთხარე ხელი; ბინდიში გამოვიტანე და მხარზე ავიღე მათ დანახვაზე. 12:8 და დილით იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი და მითხრა: 12:9 კაცის ძეო, არ თქვა სახლმა ისრაელის, მეამბოხე სახლმა შენ, რას აკეთებ? 12:10 უთხარი მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ეს ტვირთი ეხება თავადი იერუსალიმში და მათ შორის მყოფი ისრაელის მთელი სახლი. 12:11 უთხარი: მე ვარ შენი ნიშანი: როგორც მე გავაკეთე, ისე მოექცევა მათ. მოშორდებიან და ტყვეობაში წავლენ. 12:12 და უფლისწული, რომელიც არის მათ შორის, ატარებს თავის მხარზე ბინდი და გამოვლენ: კედელს გათხრიან გადასატანად იქით: დაიფაროს სახე, რომ მიწა არ დაინახოს მისი თვალები. 12:13 ჩემი ბადე განვდებ მასზე და შეიპყრობს იგი ჩემს მახეში. და მოვიყვან მას ბაბილონში ქალდეველთა ქვეყანაში; ჯერ უნდა ვერ ხედავს, თუმცა იქ მოკვდება. 12:14 და განვფანტავ ყოველ ქარსაკენ ყოველსა მის ირგვლივ მის დასახმარებლად. და მისი ყველა ჯგუფი; და მე ამოვიღებ მათ შემდეგ მახვილს. 12:15 და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი, როცა გავფანტავ მათ შორის ერებს და დაარბიეთ ისინი ქვეყნებში. 12:16 ხოლო მე დავტოვებ რამდენიმე მათგანს მახვილისგან, შიმშილისგან და ჭირისგან; რომ მათ შორის გამოაცხადონ ყველა თავიანთი სისაძაგლე წარმართები, სადაც ისინი მოდიან; და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი. 12:17 და უფლის სიტყვა მოვიდა ჩემთან და მითხრა: 12:18 ძეო კაცისა, ჭამე პური შენი რხევით და დალიე წყალი შენი კანკალი და სიფრთხილით; 12:19 და უთხარი ქვეყნის ხალხს: ასე ამბობს უფალი ღმერთი იერუსალიმისა და ისრაელის მიწის მკვიდრნი; ისინი ჭამენ მათი პური ფრთხილად, და სვამენ მათ წყალს გაოცებით, რომ მისი მიწა გაპარტახებული იყოს ყველაფრისგან, რაც მასშია, იმის გამო ძალადობა ყველა მათგანზე, ვინც მასში ცხოვრობს. 12:20 და დაიქცევიან ქალაქები, რომელნიც დასახლებულნი არიან, და მიწა გაპარტახებული იქნება; და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი. 12:21 და მოვიდა მე უფლის სიტყვა და მითხრა: 12:22 კაცის ძეო, რა ანდაზა გაქვთ ისრაელის ქვეყანაში? ამბობდა: დღეები გახანგრძლივდა და ყოველი ხილვა ჩავარდა? 12:23 უთხარით მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ამ ანდაზას გავაკეთებ შეწყვიტოს და აღარ გამოიყენონ ის, როგორც ანდაზა ისრაელში; მაგრამ თქვი მათთვის ახლოა დღეები და ყოველი ხილვის შედეგი. 12:24 რამეთუ აღარ იქნება ამაო ხილვა და არც მაამებელი მკითხაობა ისრაელის სახლში. 12:25 რამეთუ მე ვარ უფალი, ვიტყვი და სიტყვა, რომელსაც ვიტყვი მოვიდეს; აღარ გაგრძელდება, რადგან თქვენს დღეებში ო მეამბოხე სახლი, ვიტყვი სიტყვას და შევასრულებ, ამბობს ის უფალო ღმერთო. 12:26 კვლავ მოვიდა მე უფლის სიტყვა და მითხრა: 12:27 კაცის ძეო, აჰა, ამბობენ ისრაელის სახლისაგან: ხილვა, რომ ის ხედავს მრავალი დღის განმავლობაში და ის წინასწარმეტყველებს იმ ჟამს შორს. 12:28 ამიტომ უთხარი მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ჩემი არცერთი არ იქნება სიტყვები აღარ გაგრძელდება, მაგრამ სიტყვა, რომელიც მე ვთქვი, იქნება შესრულებულია, ამბობს უფალი ღმერთი.