ეზეკიელი
12:1 უფლის სიტყვაც მომივიდა მე და მითხრა:
12:2 კაცის ძეო, შენ მკვიდრობ ურჩი სახლის შუაგულში, რომელსაც აქვს
თვალები, რომ დაინახოს და არ დაინახოს; ყურები აქვთ მოსასმენად და არ ისმენენ, რადგან ისინი
მეამბოხე სახლია.
12:3 ამიტომ, ძეო კაცისაო, მოამზადე ნივთი მოსახსნელად და ამოიღე
დღისით მათ თვალწინ; და წახვალ შენი ადგილიდან მეორეში
ადგილი მათ თვალწინ: შესაძლოა ისინი განიხილონ, თუმცა ისინი ა
მეამბოხე სახლი.
12:4 მაშინ გამოიღო შენი ნივთი დღისით მათ თვალწინ, როგორც ნივთი
ამოღებისთვის: და გამოხვალ საღამოს მათ თვალწინ, როგორც ისინი
რომ მიდიან ტყვეობაში.
12:5 გათხარე კედელი მათ თვალწინ და განახორციელე იგი.
12:6 მათ თვალწინ ატარე იგი შენს მხრებზე და წაიყვანე
ბინდიში: დაიფარე სახე, რომ არ დაინახო
მიწა: რადგან მე შენ დაგიდგინე ნიშნად ისრაელის სახლისთვის.
12:7 და მე მოვიქეცი, როგორც მიბრძანდა: გამოვიყვანე ჩემი ნივთები დღისით, როგორც
ნივთები ტყვეობისთვის და მაშინაც კი, კედელს ჩემით გავთხარე
ხელი; ბინდიში გამოვიტანე და მხარზე ავიღე
მათ დანახვაზე.
12:8 და დილით იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი და მითხრა:
12:9 კაცის ძეო, არ თქვა სახლმა ისრაელის, მეამბოხე სახლმა
შენ, რას აკეთებ?
12:10 უთხარი მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ეს ტვირთი ეხება
თავადი იერუსალიმში და მათ შორის მყოფი ისრაელის მთელი სახლი.
12:11 უთხარი: მე ვარ შენი ნიშანი: როგორც მე გავაკეთე, ისე მოექცევა მათ.
მოშორდებიან და ტყვეობაში წავლენ.
12:12 და უფლისწული, რომელიც არის მათ შორის, ატარებს თავის მხარზე
ბინდი და გამოვლენ: კედელს გათხრიან გადასატანად
იქით: დაიფაროს სახე, რომ მიწა არ დაინახოს
მისი თვალები.
12:13 ჩემი ბადე განვდებ მასზე და შეიპყრობს იგი ჩემს მახეში.
და მოვიყვან მას ბაბილონში ქალდეველთა ქვეყანაში; ჯერ უნდა
ვერ ხედავს, თუმცა იქ მოკვდება.
12:14 და განვფანტავ ყოველ ქარსაკენ ყოველსა მის ირგვლივ მის დასახმარებლად.
და მისი ყველა ჯგუფი; და მე ამოვიღებ მათ შემდეგ მახვილს.
12:15 და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი, როცა გავფანტავ მათ შორის
ერებს და დაარბიეთ ისინი ქვეყნებში.
12:16 ხოლო მე დავტოვებ რამდენიმე მათგანს მახვილისგან, შიმშილისგან და
ჭირისგან; რომ მათ შორის გამოაცხადონ ყველა თავიანთი სისაძაგლე
წარმართები, სადაც ისინი მოდიან; და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი.
12:17 და უფლის სიტყვა მოვიდა ჩემთან და მითხრა:
12:18 ძეო კაცისა, ჭამე პური შენი რხევით და დალიე წყალი შენი
კანკალი და სიფრთხილით;
12:19 და უთხარი ქვეყნის ხალხს: ასე ამბობს უფალი ღმერთი
იერუსალიმისა და ისრაელის მიწის მკვიდრნი; ისინი ჭამენ
მათი პური ფრთხილად, და სვამენ მათ წყალს გაოცებით,
რომ მისი მიწა გაპარტახებული იყოს ყველაფრისგან, რაც მასშია, იმის გამო
ძალადობა ყველა მათგანზე, ვინც მასში ცხოვრობს.
12:20 და დაიქცევიან ქალაქები, რომელნიც დასახლებულნი არიან, და მიწა
გაპარტახებული იქნება; და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
12:21 და მოვიდა მე უფლის სიტყვა და მითხრა:
12:22 კაცის ძეო, რა ანდაზა გაქვთ ისრაელის ქვეყანაში?
ამბობდა: დღეები გახანგრძლივდა და ყოველი ხილვა ჩავარდა?
12:23 უთხარით მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ამ ანდაზას გავაკეთებ
შეწყვიტოს და აღარ გამოიყენონ ის, როგორც ანდაზა ისრაელში; მაგრამ თქვი
მათთვის ახლოა დღეები და ყოველი ხილვის შედეგი.
12:24 რამეთუ აღარ იქნება ამაო ხილვა და არც მაამებელი მკითხაობა
ისრაელის სახლში.
12:25 რამეთუ მე ვარ უფალი, ვიტყვი და სიტყვა, რომელსაც ვიტყვი
მოვიდეს; აღარ გაგრძელდება, რადგან თქვენს დღეებში ო
მეამბოხე სახლი, ვიტყვი სიტყვას და შევასრულებ, ამბობს ის
უფალო ღმერთო.
12:26 კვლავ მოვიდა მე უფლის სიტყვა და მითხრა:
12:27 კაცის ძეო, აჰა, ამბობენ ისრაელის სახლისაგან: ხილვა, რომ ის
ხედავს მრავალი დღის განმავლობაში და ის წინასწარმეტყველებს იმ ჟამს
შორს.
12:28 ამიტომ უთხარი მათ: ასე ამბობს უფალი ღმერთი; ჩემი არცერთი არ იქნება
სიტყვები აღარ გაგრძელდება, მაგრამ სიტყვა, რომელიც მე ვთქვი, იქნება
შესრულებულია, ამბობს უფალი ღმერთი.