2 სამუელი 14:1 შეიცნო იოაბმა ცერუიას ძემ, რომ მეფის გული იყო აბესალომ. 14:2 და გაგზავნა იოაბმა თეკოახს და მოიყვანა იქიდან ბრძენი დედაკაცი და უთხრა: მას, გევედრები, წარმოიდგინე თავი მგლოვიარედ და ჩაიცვი ახლა გლოვა სამოსი და ნუ სცხებ თავს ზეთით, არამედ იყავი როგორც ქალი, რომელსაც ა დიდხანს გლოვობდნენ მიცვალებულებს: 14:3 და მოდი მეფესთან და ელაპარაკე მას ასე. ასე დააყენა იოაბმა სიტყვები მის პირში. 14:4 და ვითარცა ელაპარაკა თეკოახის დედაკაცი მეფესა, დავარდა პირსა მისსა მიწაზე, თაყვანი სცა და თქვა: მიშველე, მეფეო. 14:5 ჰრქუა მას მეფემან: რაჲ ხარ შენ? და მან უპასუხა: მე ვარ მართლაც ქვრივი ქალია და ჩემი ქმარი მკვდარია. 14:6 და ჰყავდა შენს მხევალს ორნი ძენი, და ორნი იბრძოდნენ ერთად მინდორში და არავინ იყო მათი განშორება, მაგრამ ერთმა დაარტყა მეორე და მოკლა იგი. 14:7 და აჰა, აღდგა მთელი ოჯახი შენს მხევალზე და ისინი თქვა: გაუშვით ის, ვინც ძმას სცემდა, რათა მოვკლათ იგი ძმის სიცოცხლე, რომელიც მან მოკლა; და მემკვიდრესაც გავანადგურებთ: და ასე ჩაქრებიან ჩემი დარჩენილი ნახშირი და ჩემსას არ დატოვებენ ქმარს არც სახელი და არც დარჩა დედამიწაზე. 14:8 და ჰრქუა მეფემან დედაკაცსა: წარდი სახლსა შენსა და მე მივცემ ბრალდება შენს მიმართ. 14:9 და ჰრქუა ქალმან თეკოაჰმან მეფესა: ბატონო ჩემო, მეფეო, ურჯულოება იყოს ჩემზე და მამაჩემის სახლზე და მეფესა და მის ტახტზე იყოს უდანაშაულო. 14:10 და ჰრქუა მეფემან: რომელმან გეტყვის შენდა, მომიყვანე იგი და ის აღარ შეგეხება. 14:11 მაშინ ჰრქუა: გევედრები, ახსოვდეს მეფემან უფალი ღმერთი შენი. სისხლის შურისმაძიებლების განადგურებას აღარ მოინდომებ, რომ არ გაანადგურონ ჩემი შვილი. და თქვა: ცოცხალია უფალი შენს ვაჟს არც ერთი თმა არ ჩამოუვარდება მიწაზე. 14:12 მაშინ ჰრქუა დედაკაცმა: ერთი სიტყვა თქვი შენს მხევალსა. ჩემს ბატონ მეფეს. და მან თქვა: თქვი. 14:13 და ჰრქუა დედაკაცმან: რაჲსათჳს ჰგონე ესე ღვთის ხალხის წინააღმდეგ? რამეთუ მეფე ლაპარაკობს ამას, როგორც ერთი რაც გაუმართავია იმით, რომ მეფეს აღარ მოაქვს სახლში თავისი განდევნილი. 14:14 რამეთუ უნდა მოვკვდეთ და ვიყოთ ვითარცა წყალი დაღვრილი მიწაზე, რომელიც ხელახლა შეკრება შეუძლებელია; არც ღმერთი სცემს პატივს ვინმეს: ჯერ კიდევ იგონებს ის საშუალებას, რომ მისი განდევნილი არ განდევნოს მისგან. 14:15 აწ მოვედი ამის სათქმელად ბატონსა ჩემსა მეფეო, იმიტომ, რომ ხალხმა შემაშინა და შენი მსახური თქვა: ახლა ველაპარაკები მეფეს; შეიძლება მეფემ მოისურვოს შეასრულოს მისი მოახლის თხოვნა. 14:16 რამეთუ მოისმინოს მეფემან, იხსნას მხევალი მისი ხელთაგან კაცი, რომელიც მე და ჩემს შვილს ერთად გაანადგურებს სამკვიდროდან ღმერთო. 14:17 მაშინ თქუა მხევალმან შენმან: სიტყუაჲ მეუფისა ჩემისა მეფისა იყოს კომფორტული: როგორც ღმერთის ანგელოზი, ასევე არის ჩემი ბატონი მეფე გასარჩევი კარგი და ცუდი: ამიტომ იქნება შენთან უფალი, შენი ღმერთი. 14:18 მაშინ მიუგო მეფემან და ჰრქუა დედაკაცს: ნუ დამიმალავ, გევედრები. შენ, რაც მე გკითხავ. უთხრა ქალმა: დაე, ჩემო ბატონო მეფე ახლა ილაპარაკე. 14:19 და ჰრქუა მეფემან: არაა შენ თანა ჴელი იოაბისა ყოველსა ამას? და უპასუხა ქალმა და თქვა: ცოცხალია შენი სული, მეფეო ჩემო, არავინ შეუძლია გადაუხვიოს მარჯვნივ ან მარცხნივ იმ უნდა, რომ ჩემო ბატონო მეფემ თქვა: შენმა მსახურმა იოაბმა მითხრა და ეს ყველაფერი დადო სიტყვები შენი მოახლის პირში: 14:20 ესე ქმნა მსახურმან შენმა იოაბმა, რომ მოიპოვოს ეს სიტყვა რამ: და ჩემი ბატონი ბრძენია, ღვთის ანგელოზის სიბრძნის მიხედვით, რომ იცოდე ყველაფერი, რაც დედამიწაზეა. 14:21 და ჰრქუა მეფემან იოაბს: აჰა, მე მოვიქეცი ესე: წადი ამიტომ, კვლავ მოიყვანე ჭაბუკი აბესალომი. 14:22 და დაემხო იოაბი მიწაზე პირით, თაყვანი სცა და მადლობა გადაუხადა მეფემ და თქვა იოაბმა: დღეს შენმა მსახურმა იცის, რომ ვიპოვე მადლი შენს წინაშე, ჩემო ბატონო, მეფეო, რომ მეფემ შეასრულა მისი მსახურის თხოვნა. 14:23 და ადგა იოაბი და წავიდა გეშურში და მოიყვანა აბესალომი იერუსალიმში. 14:24 და ჰრქუა მეფემან: შებრუნდეს სახლსა თჳსსა და არა იხილოს ჩემი სახე. დაბრუნდა აბესალომი თავის სახლში და ვერ დაინახა მეფის სახე. 14:25 ხოლო მთელ ისრაელში არ იყო ისეთი ქება, როგორც აბესალომი მისი სილამაზე: ფეხის ძირიდან თავის გვირგვინამდე მასში არანაირი ნაკლი არ იყო. 14:26 და რაჲ აიღო თავი თვისი, რამეთუ ყოველი წლის ბოლოს იყო გამოკითხა: რადგან თმა მძიმე იყო მასზე, ამიტომ დაასხა :) მეფის შემდეგ ორასი შეკელი აწონა თავის თმას წონა. 14:27 და შეეძინა აბესალომს სამი ძე და ერთი ასული თამარი ერქვა: სამართლიანი გარეგნობის ქალი იყო. 14:28 და ცხოვრობდა აბესალომი იერუსალიმში ორი წელიწადი და არ იხილა მეფის სახე. 14:29 ამისთჳს გამოგზავნა აბესალომი იოაბს, რათა გამოგზავნოს იგი მეფისა. მაგრამ ის არ მოვიდა მასთან: და როცა მეორედ გაგზავნა, მოვიდა არ მოდის. 14:30 ჰრქუა თჳსთა მსახურთა: აჰა, იოაბის მინდორი ჩემთან ახლოს არის და იქ ქერი აქვს; წადი და ცეცხლი წაუკიდეს. და დადგეს აბესალომის მსახურები ცეცხლმოკიდებული ველი. 14:31 ადგა იოაბი და მივიდა აბესალომს სახლში და უთხრა: რატომ წაწვეს შენმა მსახურებმა ჩემს მინდორს? 14:32 მიუგო აბესალომ იოაბს: აჰა, გამოგგზავნე და გითხარი: მოდი. აქ, რათა გამოგიგზავნო მეფესთან, რომ თქვა: რისთვის მოვედი გეშურიდან? კარგი იყო ჩემთვის ჯერ კიდევ იქ ყოფნა: ახლა ამიტომ ნება მომეცით ვნახო მეფის სახე; და თუ არის რაიმე უსამართლობა მე, დაე მომკლას. 14:33 მივიდა იოაბი მეფესთან და უთხრა მას აბესალომ მივიდა მეფესთან და პირქვე დაემხო მას დაეშვა მეფის წინაშე და აკოცა მეფემ აბესალომს.