2 სამუელი
14:1 შეიცნო იოაბმა ცერუიას ძემ, რომ მეფის გული იყო
აბესალომ.
14:2 და გაგზავნა იოაბმა თეკოახს და მოიყვანა იქიდან ბრძენი დედაკაცი და უთხრა:
მას, გევედრები, წარმოიდგინე თავი მგლოვიარედ და ჩაიცვი ახლა გლოვა
სამოსი და ნუ სცხებ თავს ზეთით, არამედ იყავი როგორც ქალი, რომელსაც ა
დიდხანს გლოვობდნენ მიცვალებულებს:
14:3 და მოდი მეფესთან და ელაპარაკე მას ასე. ასე დააყენა იოაბმა
სიტყვები მის პირში.
14:4 და ვითარცა ელაპარაკა თეკოახის დედაკაცი მეფესა, დავარდა პირსა მისსა
მიწაზე, თაყვანი სცა და თქვა: მიშველე, მეფეო.
14:5 ჰრქუა მას მეფემან: რაჲ ხარ შენ? და მან უპასუხა: მე ვარ
მართლაც ქვრივი ქალია და ჩემი ქმარი მკვდარია.
14:6 და ჰყავდა შენს მხევალს ორნი ძენი, და ორნი იბრძოდნენ ერთად
მინდორში და არავინ იყო მათი განშორება, მაგრამ ერთმა დაარტყა მეორე და
მოკლა იგი.
14:7 და აჰა, აღდგა მთელი ოჯახი შენს მხევალზე და ისინი
თქვა: გაუშვით ის, ვინც ძმას სცემდა, რათა მოვკლათ იგი
ძმის სიცოცხლე, რომელიც მან მოკლა; და მემკვიდრესაც გავანადგურებთ: და
ასე ჩაქრებიან ჩემი დარჩენილი ნახშირი და ჩემსას არ დატოვებენ
ქმარს არც სახელი და არც დარჩა დედამიწაზე.
14:8 და ჰრქუა მეფემან დედაკაცსა: წარდი სახლსა შენსა და მე მივცემ
ბრალდება შენს მიმართ.
14:9 და ჰრქუა ქალმან თეკოაჰმან მეფესა: ბატონო ჩემო, მეფეო,
ურჯულოება იყოს ჩემზე და მამაჩემის სახლზე და მეფესა და მის ტახტზე
იყოს უდანაშაულო.
14:10 და ჰრქუა მეფემან: რომელმან გეტყვის შენდა, მომიყვანე იგი და
ის აღარ შეგეხება.
14:11 მაშინ ჰრქუა: გევედრები, ახსოვდეს მეფემან უფალი ღმერთი შენი.
სისხლის შურისმაძიებლების განადგურებას აღარ მოინდომებ,
რომ არ გაანადგურონ ჩემი შვილი. და თქვა: ცოცხალია უფალი
შენს ვაჟს არც ერთი თმა არ ჩამოუვარდება მიწაზე.
14:12 მაშინ ჰრქუა დედაკაცმა: ერთი სიტყვა თქვი შენს მხევალსა.
ჩემს ბატონ მეფეს. და მან თქვა: თქვი.
14:13 და ჰრქუა დედაკაცმან: რაჲსათჳს ჰგონე ესე
ღვთის ხალხის წინააღმდეგ? რამეთუ მეფე ლაპარაკობს ამას, როგორც ერთი
რაც გაუმართავია იმით, რომ მეფეს აღარ მოაქვს სახლში თავისი
განდევნილი.
14:14 რამეთუ უნდა მოვკვდეთ და ვიყოთ ვითარცა წყალი დაღვრილი მიწაზე, რომელიც
ხელახლა შეკრება შეუძლებელია; არც ღმერთი სცემს პატივს ვინმეს: ჯერ კიდევ
იგონებს ის საშუალებას, რომ მისი განდევნილი არ განდევნოს მისგან.
14:15 აწ მოვედი ამის სათქმელად ბატონსა ჩემსა
მეფეო, იმიტომ, რომ ხალხმა შემაშინა და შენი მსახური
თქვა: ახლა ველაპარაკები მეფეს; შეიძლება მეფემ მოისურვოს
შეასრულოს მისი მოახლის თხოვნა.
14:16 რამეთუ მოისმინოს მეფემან, იხსნას მხევალი მისი ხელთაგან
კაცი, რომელიც მე და ჩემს შვილს ერთად გაანადგურებს სამკვიდროდან
ღმერთო.
14:17 მაშინ თქუა მხევალმან შენმან: სიტყუაჲ მეუფისა ჩემისა მეფისა იყოს
კომფორტული: როგორც ღმერთის ანგელოზი, ასევე არის ჩემი ბატონი მეფე გასარჩევი
კარგი და ცუდი: ამიტომ იქნება შენთან უფალი, შენი ღმერთი.
14:18 მაშინ მიუგო მეფემან და ჰრქუა დედაკაცს: ნუ დამიმალავ, გევედრები.
შენ, რაც მე გკითხავ. უთხრა ქალმა: დაე, ჩემო ბატონო
მეფე ახლა ილაპარაკე.
14:19 და ჰრქუა მეფემან: არაა შენ თანა ჴელი იოაბისა ყოველსა ამას? და
უპასუხა ქალმა და თქვა: ცოცხალია შენი სული, მეფეო ჩემო, არავინ
შეუძლია გადაუხვიოს მარჯვნივ ან მარცხნივ იმ უნდა, რომ ჩემო ბატონო
მეფემ თქვა: შენმა მსახურმა იოაბმა მითხრა და ეს ყველაფერი დადო
სიტყვები შენი მოახლის პირში:
14:20 ესე ქმნა მსახურმან შენმა იოაბმა, რომ მოიპოვოს ეს სიტყვა
რამ: და ჩემი ბატონი ბრძენია, ღვთის ანგელოზის სიბრძნის მიხედვით,
რომ იცოდე ყველაფერი, რაც დედამიწაზეა.
14:21 და ჰრქუა მეფემან იოაბს: აჰა, მე მოვიქეცი ესე: წადი
ამიტომ, კვლავ მოიყვანე ჭაბუკი აბესალომი.
14:22 და დაემხო იოაბი მიწაზე პირით, თაყვანი სცა და მადლობა გადაუხადა
მეფემ და თქვა იოაბმა: დღეს შენმა მსახურმა იცის, რომ ვიპოვე
მადლი შენს წინაშე, ჩემო ბატონო, მეფეო, რომ მეფემ შეასრულა
მისი მსახურის თხოვნა.
14:23 და ადგა იოაბი და წავიდა გეშურში და მოიყვანა აბესალომი იერუსალიმში.
14:24 და ჰრქუა მეფემან: შებრუნდეს სახლსა თჳსსა და არა იხილოს ჩემი
სახე. დაბრუნდა აბესალომი თავის სახლში და ვერ დაინახა მეფის სახე.
14:25 ხოლო მთელ ისრაელში არ იყო ისეთი ქება, როგორც აბესალომი
მისი სილამაზე: ფეხის ძირიდან თავის გვირგვინამდე
მასში არანაირი ნაკლი არ იყო.
14:26 და რაჲ აიღო თავი თვისი, რამეთუ ყოველი წლის ბოლოს იყო
გამოკითხა: რადგან თმა მძიმე იყო მასზე, ამიტომ დაასხა :)
მეფის შემდეგ ორასი შეკელი აწონა თავის თმას
წონა.
14:27 და შეეძინა აბესალომს სამი ძე და ერთი ასული
თამარი ერქვა: სამართლიანი გარეგნობის ქალი იყო.
14:28 და ცხოვრობდა აბესალომი იერუსალიმში ორი წელიწადი და არ იხილა მეფის
სახე.
14:29 ამისთჳს გამოგზავნა აბესალომი იოაბს, რათა გამოგზავნოს იგი მეფისა. მაგრამ ის
არ მოვიდა მასთან: და როცა მეორედ გაგზავნა, მოვიდა
არ მოდის.
14:30 ჰრქუა თჳსთა მსახურთა: აჰა, იოაბის მინდორი ჩემთან ახლოს არის და
იქ ქერი აქვს; წადი და ცეცხლი წაუკიდეს. და დადგეს აბესალომის მსახურები
ცეცხლმოკიდებული ველი.
14:31 ადგა იოაბი და მივიდა აბესალომს სახლში და უთხრა:
რატომ წაწვეს შენმა მსახურებმა ჩემს მინდორს?
14:32 მიუგო აბესალომ იოაბს: აჰა, გამოგგზავნე და გითხარი: მოდი.
აქ, რათა გამოგიგზავნო მეფესთან, რომ თქვა: რისთვის მოვედი
გეშურიდან? კარგი იყო ჩემთვის ჯერ კიდევ იქ ყოფნა: ახლა
ამიტომ ნება მომეცით ვნახო მეფის სახე; და თუ არის რაიმე უსამართლობა
მე, დაე მომკლას.
14:33 მივიდა იოაბი მეფესთან და უთხრა მას
აბესალომ მივიდა მეფესთან და პირქვე დაემხო მას
დაეშვა მეფის წინაშე და აკოცა მეფემ აბესალომს.