2 სამუელი 13:1 და იყო ამის შემდეგ, რომ ჰქონდა აბესალომს, ძეს დავითისი და, რომლის სახელი იყო თამარი; და შეიყვარა იგი ამნონს, დავითის ძეს. 13:2 და განრისხდა ამნონი, რაჲთა დასნეულდა მისი დის თამარს; მისთვის იყო ქალწული; და ამნონს გაუჭირდა მისთვის რაიმეს გაკეთება. 13:3 ხოლო ამნონს ჰყავდა მეგობარი, რომლის სახელი იყო იონადაბი, შიმეას ძე. დავითის ძმა: იონადაბი კი ძალიან გონიერი კაცი იყო. 13:4 და ჰრქუა მას: რაჲთა ხარ, ძე მეფისა, დღიდან მხნე ხარ. დღეს? არ მეტყვი? უთხრა მას ამნონმა: მე მიყვარს თამარი, ჩემო ძმა აბესალომის და. 13:5 და ჰრქუა მას იონადაბმა: დაწექი შენსა ლოგინზე და დადექი. ავადმყოფი: და როცა მამაშენი მოვა შენს სანახავად, უთხარი მას: მოვიდეს ჩემი და, თამარი, მომეცი ხორცი და ჩაიცვი ხორცი ხილვა, რათა დავინახო და შევჭამო მის ხელში. 13:6 დადგა ამნონი და დასნეულდა თავი, და ვითარცა მოვიდა მეფე იხილე იგი, უთხრა ამნონმა მეფეს: ნება მომეცით თამარი ჩემი და მოდი და მომიმზადე ორიოდე ნამცხვარი ჩემს თვალწინ, რომ შევჭამო მას ხელი. 13:7 გაგზავნა დავითმა თამართან და უთხრა: წადი ამნონის ძმასთან სახლი და ჩააცვა მას ხორცი. 13:8 წავიდა თამარი ძმისა თჳსისა ამნონისა; და დაწვა. და აიღო ფქვილი, მოზილა, ნამცხვრები მოამზადა მის თვალწინ და გააკეთა გამოაცხვეთ ნამცხვრები. 13:9 და აიღო ტაფა და დაასხა წინაშე მის წინაშე; მაგრამ მან უარი თქვა ჭამე. და თქვა ამნონმა: „გამოიყვანეთ ჩემგან ყველა კაცი“. და გამოდიოდნენ ყოველი კაცი მისგან. 13:10 და ჰრქუა ამნონმა თამარს: შეიტანე ხორცი ოთახში, რათა მე შევძლო. ჭამე შენი ხელი. და თამარმა აიღო ნამცხვრები, რომლებიც გააკეთა და მიიყვანა ისინი პალატაში მის ძმასთან ამნონთან. 13:11 და ვითარცა მიიყვანა იგი საჭმელად, შეიპყრა იგი და უთხრა მას: მოდი, დაწექი ჩემთან. 13:12 და მიუგო მან: არა, ძმაო ჩემო, ნუ მაიძულებ მე; ამისთვის არა საქმე უნდა გაკეთდეს ისრაელში: ნუ გააკეთებ ეს სისულელე. 13:13 და მე, სად წავიღო ჩემი სირცხვილი? შენ კი შენ იყავი ისრაელის ერთ-ერთი სულელი. ახლა, გევედრები, ელაპარაკე მეფე; რამეთუ არ შემაკავებს შენგან. 13:14 არადა არ ისმინა მისი ხმა, არამედ უფრო ძლიერი იყო მან აიძულა და მასთან ერთად იწვა. 13:15 მაშინ შეიძულა ამნონს ძალით იგი; ისე რომ სიძულვილი რომლითაც სძულდა ის უფრო დიდი იყო ვიდრე სიყვარული, რომლითაც მას უყვარდა იგი. და თქვა ამნონმა მას: ადექი, წადი. 13:16 და ჰრქუა მას: არა არს მიზეზი, ეს ბოროტებაა ჩემი განშორება უფრო დიდია, ვიდრე ის, რაც შენ გამიკეთე. მაგრამ ის არა მოუსმინე მას. 13:17 მაშინ მოუწოდა მონასა თჳსსა, რომელსა მას ემსახურებოდა, და ჰრქუა: დადე ეს ქალი ჩემგან გამოაღო და კარი გამოაღო. 13:18 და ჰქონდა სამოსელი სხვადასხვა ფერთა ზედა, რამეთუ ასეთი სამოსითა იყო მეფის ქალიშვილები, რომლებიც ქალწულები იყვნენ. შემდეგ მისი მსახური გამოიყვანა და კარი გამოაღო. 13:19 და დადო თამარ ფერფლი მისსა ზედა და დახია სამოსელი მისი სხვადასხვა ფერის რომელიც მასზე იყო, თავზე ხელი დაადო და ტირილი განაგრძო. 13:20 და ჰრქუა მას აბესალომ ძმამან: ძმა შენი ამნონი იყო თანა შენ? ოღონდ დამშვიდდი, ჩემო დამ: ის შენი ძმაა; გაითვალისწინე არა ეს ნივთი. ასე დარჩა თამარი ძმის აბესალომის სახლში მიტოვებული. 13:21 ხოლო ვითარცა ესმა დავით მეფემან ყოველივე ეს, განრისხდა ძალით. 13:22 და ელაპარაკა აბესალომი ძმასა თჳსსა ამნონს არცა კეთილსა და არც ბოროტსა, რამეთუ აბესალომს სძულდა ამნონი, რადგან აიძულა თავისი და თამარი. 13:23 და იყო ორი წლის შემდეგ, რომ ჰყავდა აბესალომს ცხვრის მპარსელები ბაალჰაზორში, ეფრემის გვერდით, დაპატიჟა აბესალომმა ყველა მეფის შვილები. 13:24 და მივიდა აბესალომი მეფესთან და უთხრა: აჰა, მსახური შენი. მეცხვარეები; გაუშვი მეფე და მისი მსახურები შენი მსახური. 13:25 და ჰრქუა მეფემან აბესალომს: არა, შვილო ჩემო, ნუ წავალთ ყველანი, თორემ. ჩვენ პასუხისმგებელი ვართ შენთვის. და მან დააჭირა მას: მაგრამ არ აპირებდა წასვლას, მაგრამ დალოცა იგი. 13:26 ჰრქუა აბესალომ: თუ არა, გევედრები შენ, გაუშვი ძმა ჩემი ამნონი ჩვენთან ერთად. უთხრა მეფემ: რატომ უნდა წავიდეს შენთან? 13:27 ხოლო აბესალომმა დააჭირა მას, რათა გაუშვა ამნონი და მეფის ყოველი ძე. მასთან. 13:28 უბრძანა აბესალომმა თავის მსახურებს და უთხრა: მონიშნეთ ამნონის გული გიხარია ღვინით, და როცა გეუბნები, დაარტყი ამნონს; მაშინ მოკალი, ნუ გეშინია: არ გიბრძანე? იყავი მამაცი და იყავი ვაჟკაცი. 13:29 და მოიქცნენ აბესალომის მსახურნი ამნონს, როგორც უბრძანა აბესალომს. მაშინ ადგნენ მეფის ყველა ვაჟი და ყველამ აჯდა იგი თავის ჯორზე, და გაიქცა. 13:30 და იყო ვითარცა გზად იყვნენ, მოვიდა ამბავი დავითმა თქვა: აბესალომმა მოკლა მეფის ყველა ვაჟი და არ არისო ერთი მათგანი წავიდა. 13:31 მაშინ აღდგა მეფე და შემოიჭრა სამოსელი და დადგა მიწაზე; და ყველა მისი მსახური ტანსაცმლით დაქირავებული იდგა. 13:32 მიუგო იონადაბ, ძე შიმეა დავითის ძმისა, და ჰრქუა: მოდი. ჩემო ბატონო არ ვიფიქროთ, რომ მათ მოკლეს მეფის ყველა ახალგაზრდა ვაჟები; რადგან მხოლოდ ამნონი მოკვდა, რადგან აბესალომის დანიშნულებით ეს დადგინდა იმ დღიდან, როცა აიძულა თავისი და თამარი. 13:33 მაშ, ნუ მიიღებს მეფეს ბატონმა ჩემს გულს იფიქრე, რომ მეფის ყველა ვაჟი მკვდარია, რადგან მხოლოდ ამნონი მოკვდა. 13:34 მაგრამ აბესალომი გაიქცა. და ახალგაზრდამ, რომელიც ინახავდა საათს, ასწია თავისი თვალები დახედა და აჰა, ბევრი ხალხი მოვიდა გზაზე გორაკის მხარე მის უკან. 13:35 და ჰრქუა იონადაბმა მეფეს: აჰა, მოვიდნენ მეფის ძენი. მსახურმა თქვა, ასეა. 13:36 და იყო, როგორც კი დაასრულა ლაპარაკი, რომ. აჰა, მოვიდნენ მეფის ძენი, ამოიღეს ხმა და ატირდნენ ტიროდა მეფეც და მისი ყველა მსახური. 13:37 ხოლო აბესალომი გაიქცა და წავიდა თალმაისთან, ამიჰუდის ძესთან, მეფესთან. გეშური. და დავითი ყოველ დღე გლოვობდა შვილს. 13:38 გაიქცა აბესალომი და წავიდა გეშურში და იყო იქ სამი წელი. 13:39 და სურდა სული მეფისა დავითისა, აბესალომს გამოსულიყო, რამეთუ იყო იგი. ანუგეშა ამნონის გამო, რომ მკვდარი ნახა.