2 სამუელი
13:1 და იყო ამის შემდეგ, რომ ჰქონდა აბესალომს, ძეს დავითისი
და, რომლის სახელი იყო თამარი; და შეიყვარა იგი ამნონს, დავითის ძეს.
13:2 და განრისხდა ამნონი, რაჲთა დასნეულდა მისი დის თამარს; მისთვის
იყო ქალწული; და ამნონს გაუჭირდა მისთვის რაიმეს გაკეთება.
13:3 ხოლო ამნონს ჰყავდა მეგობარი, რომლის სახელი იყო იონადაბი, შიმეას ძე.
დავითის ძმა: იონადაბი კი ძალიან გონიერი კაცი იყო.
13:4 და ჰრქუა მას: რაჲთა ხარ, ძე მეფისა, დღიდან მხნე ხარ.
დღეს? არ მეტყვი? უთხრა მას ამნონმა: მე მიყვარს თამარი, ჩემო
ძმა აბესალომის და.
13:5 და ჰრქუა მას იონადაბმა: დაწექი შენსა ლოგინზე და დადექი.
ავადმყოფი: და როცა მამაშენი მოვა შენს სანახავად, უთხარი მას:
მოვიდეს ჩემი და, თამარი, მომეცი ხორცი და ჩაიცვი ხორცი
ხილვა, რათა დავინახო და შევჭამო მის ხელში.
13:6 დადგა ამნონი და დასნეულდა თავი, და ვითარცა მოვიდა მეფე
იხილე იგი, უთხრა ამნონმა მეფეს: ნება მომეცით თამარი ჩემი და
მოდი და მომიმზადე ორიოდე ნამცხვარი ჩემს თვალწინ, რომ შევჭამო მას
ხელი.
13:7 გაგზავნა დავითმა თამართან და უთხრა: წადი ამნონის ძმასთან
სახლი და ჩააცვა მას ხორცი.
13:8 წავიდა თამარი ძმისა თჳსისა ამნონისა; და დაწვა. და
აიღო ფქვილი, მოზილა, ნამცხვრები მოამზადა მის თვალწინ და გააკეთა
გამოაცხვეთ ნამცხვრები.
13:9 და აიღო ტაფა და დაასხა წინაშე მის წინაშე; მაგრამ მან უარი თქვა
ჭამე. და თქვა ამნონმა: „გამოიყვანეთ ჩემგან ყველა კაცი“. და გამოდიოდნენ ყოველი
კაცი მისგან.
13:10 და ჰრქუა ამნონმა თამარს: შეიტანე ხორცი ოთახში, რათა მე შევძლო.
ჭამე შენი ხელი. და თამარმა აიღო ნამცხვრები, რომლებიც გააკეთა და
მიიყვანა ისინი პალატაში მის ძმასთან ამნონთან.
13:11 და ვითარცა მიიყვანა იგი საჭმელად, შეიპყრა იგი და
უთხრა მას: მოდი, დაწექი ჩემთან.
13:12 და მიუგო მან: არა, ძმაო ჩემო, ნუ მაიძულებ მე; ამისთვის არა
საქმე უნდა გაკეთდეს ისრაელში: ნუ გააკეთებ ეს სისულელე.
13:13 და მე, სად წავიღო ჩემი სირცხვილი? შენ კი შენ
იყავი ისრაელის ერთ-ერთი სულელი. ახლა, გევედრები, ელაპარაკე
მეფე; რამეთუ არ შემაკავებს შენგან.
13:14 არადა არ ისმინა მისი ხმა, არამედ უფრო ძლიერი იყო
მან აიძულა და მასთან ერთად იწვა.
13:15 მაშინ შეიძულა ამნონს ძალით იგი; ისე რომ სიძულვილი რომლითაც სძულდა
ის უფრო დიდი იყო ვიდრე სიყვარული, რომლითაც მას უყვარდა იგი. და თქვა ამნონმა
მას: ადექი, წადი.
13:16 და ჰრქუა მას: არა არს მიზეზი, ეს ბოროტებაა ჩემი განშორება
უფრო დიდია, ვიდრე ის, რაც შენ გამიკეთე. მაგრამ ის არა
მოუსმინე მას.
13:17 მაშინ მოუწოდა მონასა თჳსსა, რომელსა მას ემსახურებოდა, და ჰრქუა: დადე
ეს ქალი ჩემგან გამოაღო და კარი გამოაღო.
13:18 და ჰქონდა სამოსელი სხვადასხვა ფერთა ზედა, რამეთუ ასეთი სამოსითა
იყო მეფის ქალიშვილები, რომლებიც ქალწულები იყვნენ. შემდეგ მისი მსახური
გამოიყვანა და კარი გამოაღო.
13:19 და დადო თამარ ფერფლი მისსა ზედა და დახია სამოსელი მისი სხვადასხვა ფერის
რომელიც მასზე იყო, თავზე ხელი დაადო და ტირილი განაგრძო.
13:20 და ჰრქუა მას აბესალომ ძმამან: ძმა შენი ამნონი იყო თანა
შენ? ოღონდ დამშვიდდი, ჩემო დამ: ის შენი ძმაა; გაითვალისწინე არა
ეს ნივთი. ასე დარჩა თამარი ძმის აბესალომის სახლში მიტოვებული.
13:21 ხოლო ვითარცა ესმა დავით მეფემან ყოველივე ეს, განრისხდა ძალით.
13:22 და ელაპარაკა აბესალომი ძმასა თჳსსა ამნონს არცა კეთილსა და არც ბოროტსა, რამეთუ
აბესალომს სძულდა ამნონი, რადგან აიძულა თავისი და თამარი.
13:23 და იყო ორი წლის შემდეგ, რომ ჰყავდა აბესალომს ცხვრის მპარსელები
ბაალჰაზორში, ეფრემის გვერდით, დაპატიჟა აბესალომმა ყველა
მეფის შვილები.
13:24 და მივიდა აბესალომი მეფესთან და უთხრა: აჰა, მსახური შენი.
მეცხვარეები; გაუშვი მეფე და მისი მსახურები
შენი მსახური.
13:25 და ჰრქუა მეფემან აბესალომს: არა, შვილო ჩემო, ნუ წავალთ ყველანი, თორემ.
ჩვენ პასუხისმგებელი ვართ შენთვის. და მან დააჭირა მას: მაგრამ არ აპირებდა წასვლას,
მაგრამ დალოცა იგი.
13:26 ჰრქუა აბესალომ: თუ არა, გევედრები შენ, გაუშვი ძმა ჩემი ამნონი ჩვენთან ერთად.
უთხრა მეფემ: რატომ უნდა წავიდეს შენთან?
13:27 ხოლო აბესალომმა დააჭირა მას, რათა გაუშვა ამნონი და მეფის ყოველი ძე.
მასთან.
13:28 უბრძანა აბესალომმა თავის მსახურებს და უთხრა: მონიშნეთ ამნონის
გული გიხარია ღვინით, და როცა გეუბნები, დაარტყი ამნონს; მაშინ
მოკალი, ნუ გეშინია: არ გიბრძანე? იყავი მამაცი და იყავი
ვაჟკაცი.
13:29 და მოიქცნენ აბესალომის მსახურნი ამნონს, როგორც უბრძანა აბესალომს.
მაშინ ადგნენ მეფის ყველა ვაჟი და ყველამ აჯდა იგი თავის ჯორზე,
და გაიქცა.
13:30 და იყო ვითარცა გზად იყვნენ, მოვიდა ამბავი
დავითმა თქვა: აბესალომმა მოკლა მეფის ყველა ვაჟი და არ არისო
ერთი მათგანი წავიდა.
13:31 მაშინ აღდგა მეფე და შემოიჭრა სამოსელი და დადგა მიწაზე; და
ყველა მისი მსახური ტანსაცმლით დაქირავებული იდგა.
13:32 მიუგო იონადაბ, ძე შიმეა დავითის ძმისა, და ჰრქუა: მოდი.
ჩემო ბატონო არ ვიფიქროთ, რომ მათ მოკლეს მეფის ყველა ახალგაზრდა
ვაჟები; რადგან მხოლოდ ამნონი მოკვდა, რადგან აბესალომის დანიშნულებით ეს
დადგინდა იმ დღიდან, როცა აიძულა თავისი და თამარი.
13:33 მაშ, ნუ მიიღებს მეფეს ბატონმა ჩემს გულს
იფიქრე, რომ მეფის ყველა ვაჟი მკვდარია, რადგან მხოლოდ ამნონი მოკვდა.
13:34 მაგრამ აბესალომი გაიქცა. და ახალგაზრდამ, რომელიც ინახავდა საათს, ასწია თავისი
თვალები დახედა და აჰა, ბევრი ხალხი მოვიდა გზაზე
გორაკის მხარე მის უკან.
13:35 და ჰრქუა იონადაბმა მეფეს: აჰა, მოვიდნენ მეფის ძენი.
მსახურმა თქვა, ასეა.
13:36 და იყო, როგორც კი დაასრულა ლაპარაკი, რომ.
აჰა, მოვიდნენ მეფის ძენი, ამოიღეს ხმა და ატირდნენ
ტიროდა მეფეც და მისი ყველა მსახური.
13:37 ხოლო აბესალომი გაიქცა და წავიდა თალმაისთან, ამიჰუდის ძესთან, მეფესთან.
გეშური. და დავითი ყოველ დღე გლოვობდა შვილს.
13:38 გაიქცა აბესალომი და წავიდა გეშურში და იყო იქ სამი წელი.
13:39 და სურდა სული მეფისა დავითისა, აბესალომს გამოსულიყო, რამეთუ იყო იგი.
ანუგეშა ამნონის გამო, რომ მკვდარი ნახა.