2 სამუელი
9:1 და ჰრქუა დავითმა: დარჩა კიდევ ვინმე საულის სახლიდან
შემიძლია გამოვხატო მას სიკეთე ჯონათანის გულისთვის?
9:2 და იყო საულის სახლიდან მონა, რომლის სახელი იყო ციბა. და
როცა დაუძახეს დავითს, უთხრა მეფემ: შენ ხარ
ზიბა? და უთხრა: შენი მსახურია.
9:3 და ჰრქუა მეფემან: არა არს არცა სახლსა საულისა, რაჲთა შემეძლოს
აჩვენე ღვთის სიკეთე მის მიმართ? უთხრა ზიბამ მეფეს: იონათან
ჯერ კიდევ ჰყავს ვაჟი, რომელიც ფეხზე კოჭლობს.
9:4 ჰრქუა მას მეფემან: სად არს? უთხრა ზიბამ მეფეს:
აჰა, ის არის მაქირის, ამიელის ძის სახლში, ლოდებარში.
9:5 გაგზავნა დავით მეფემ და გამოიყვანა იგი მაქირის სახლიდან
ამიელის ძე, ლოდებარედან.
9:6 და ვითარცა მოვიდა მეფიბოშეთი, ძე იონათანისა, საულის ძისა.
დავითს პირქვე დაემხო და თაყვანს სცემდა. და თქვა დავითმა:
მეფიბოშეთი. მან კი მიუგო: აჰა, შენი მსახური!
9:7 ჰრქუა მას დავითმა: ნუ გეშინინ, რამეთუ სიკეთეს გამოგიცხადებ შენ
იონათანის მამის გულისთვის და დაგიბრუნებთ მთელ ქვეყანას
საული მამაშენი; და შენ შეჭამ პურს ჩემს სუფრაზე განუწყვეტლივ.
9:8 და თაყვანი სცა და ჰრქუა: რაჲ არს მონა შენი, რაჲ სცა
შეხედე ისეთ მკვდარ ძაღლს, როგორიც მე ვარ?
9:9 დაუძახა მეფემ ზიბას, საულის მსახურს, და უთხრა მას: მაქვს.
მიეცი შენი ბატონის ძეს ყველაფერი, რაც საულს ეხებოდა და მის ყველა
სახლი.
9:10 შენ და ძენი შენნი და მორჩილნი შენნი, ამუშავებთ ქვეყანას
მას და ნაყოფი მოიტანე შენი ბატონის შვილს
საჭმელი, მაგრამ მეფიბოშეთი, შენი ბატონის ძე, ყოველთვის პურს ჭამს
ჩემი მაგიდა. ზიბას ჰყავდა თხუთმეტი ვაჟი და ოცი მსახური.
9:11 და ჰრქუა ზიბამ მეფესა: ყოველთა ვითარმედ, ვითარცა ჩემი ბატონი მეფე
უბრძანა თავის მსახურს, ასე მოიქცევა შენი მსახური. რაც შეეხება
მეფიბოშეთმა, თქვა მეფემ, ის ჩემს მაგიდასთან შეჭამს, როგორც ერთ-ერთმა
მეფის შვილები.
9:12 და ჰყავდა მეფიბოშეთს მცირეწლოვანი ძე, რომლის სახელი იყო მიხა. და ეს ყველაფერი
ზიბას სახლში ცხოვრობდნენ, მეფიბოშეთის მსახურები იყვნენ.
9:13 და დამკვიდრდა მეფიბოშეთი იერუსალიმში, რადგან ჭამდა მუდამ
მეფის მაგიდა; და კოჭლობდა ორივე ფეხზე.