2 მაკაბელები
12:1 როცა ეს აღთქმები დაიდო, წავიდა ლისია მეფესთან და იუდეველებთან
ეხებოდა მათ მეურნეობას.
12:2 ხოლო რამდენიმე ადგილის მმართველთაგან ტიმოთე და აპოლონიოსი
გენეუსის ძე, ასევე იერონიმე და დემოფონი და მათ გვერდით ნიკანორი
კვიპროსის გუბერნატორს არ დაუშვებდა მათ ჩუმად ყოფნა და ცხოვრება
მშვიდობა.
12:3 იოპის კაცებმაც ჩაიდინეს ასეთი უღმერთო საქმე: ლოცულობდნენ იუდეველები.
რომ დასახლდნენ მათ შორის, რათა თავიანთ ცოლებთან და შვილებთან ერთად ნავებში წასულიყვნენ
რომელიც მათ მოამზადეს, თითქოს მათ არაფერი დაშავებული ჰქონოდათ.
12:4 ვინ მიიღო იგი ქალაქის საერთო ბრძანებისამებრ, როგორც არს
მშვიდობიანად ცხოვრების მსურველი და არაფერზე ეჭვი არ ეპარება: მაგრამ როცა იყვნენ
ჩავიდნენ სიღრმეში და დაიხრჩო არანაკლებ ორასი მათგანი.
12:5 ვითარცა ესმა იუდამ ესე სისასტიკითა მყოფნი მის თანამემამულეთა მიმართ, უბრძანა
ისინი, ვინც მასთან იყვნენ, რათა მოამზადონ ისინი.
12:6 და მოუწოდა ღმერთსა მართალ მსაჯულსა, გამოვიდა მათ წინააღმდეგ
თავისი ძმების მკვლელებმა და ღამით გადაწვეს თავშესაფარი და დააყენეს
ნავებს ცეცხლი წაუკიდა, იქ გაქცეულები კი მოკლა.
12:7 და ვითარცა დაიკეტა ქალაქი, წარვიდა უკან, ვითარცა ბრუნდება
ამოძირკვოს ყველა მათგანი ქალაქ იოპიდან.
12:8 ხოლო ვითარცა ესმა, რამეთუ იამნიელნი განიზრახეს ამისთჳს
მათ შორის მცხოვრებ ებრაელებს,
12:9 მივიდა იამნელებზე ღამითაც და ცეცხლი წაუკიდა თავშესაფარს და
საზღვაო ფლოტი, ისე რომ ცეცხლის შუქი იერუსალიმში ორი ნახეს
ას ორმოცი მანძილის დაშორებით.
12:10 როცა წავიდნენ იქიდან ცხრა მანძილით მოგზაურობისას
ტიმოთეოსკენ, არანაკლებ ხუთი ათასი კაცი ფეხით და ხუთი
არაბთა ასი მხედარი შედგა მასზე.
12:11 ამის შემდეგ იყო ძალზე მძიმე ბრძოლა; მაგრამ იუდას გვერდით დახმარებით
ღმერთმა მოიპოვა გამარჯვება; ისე რომ არაბეთის მომთაბარეები გადალახეს,
იუდას მშვიდობა სთხოვა და პირუტყვის მიცემასაც დაჰპირდა
სხვაგვარად სიამოვნებით მას.
12:12 მაშინ იუდას ჰგონია, რომ ბევრში სარგებლობენ
რამ, მიანიჭა მათ მშვიდობა: რაზეც მათ ხელი ჩამოართვეს და ასე
წავიდნენ თავიანთ კარვებში.
12:13 ისიც წავიდა ხიდის გასაკეთებლად ერთ ძლიერ ქალაქში, რომელიც იყო
შემოღობილი კედლებით და დასახლებული სხვადასხვა ქვეყნის ხალხით;
და სახელი იყო კასპისი.
12:14 ხოლო მათ, რომელნი იყვნენ მას შინა, ენდებოდნენ კედლების სიძლიერეს
და საკვების მიწოდება, რომლის მიმართაც ისინი უხეშად მოიქცნენ
ისინი, ვინც იუდასთან იყვნენ, ლანძღავდნენ, გმობდნენ და ამბობდნენ ასეთებს
სიტყვები, რომლებიც არ უნდა ეთქვათ.
12:15 მაშასადამე, იუდა თავის გუნდთან ერთად მოუწოდებს დიდ უფალს
მსოფლიოს, რომელმაც ვერძებისა და ომის ძრავების გარეშე ჩამოაგდო იერიქო
იესო ნავეს ძის დროს, სასტიკი იერიში მიიტანა კედლებზე,
12:16 და აიღო ქალაქი ღმრთის ნებით და აიღო უთქმელი ხოცვა-ჟლეტა.
იმდენად, რომ ტბა ორი ფურლონგი სიგანის მის მიმდებარედ არის
სავსე, დაინახა სისხლით მორბენალი.
12:17 წავიდნენ იქიდან შვიდას ორმოცდაათი მანძილით და
მივიდა ჩარაკაში იუდეველებთან, რომლებსაც ტუბიენი ჰქვია.
12:18 ხოლო ტიმოთე არა ჰპოვეს იგი ადგილთა, რამეთუ წინაშე მისსა
რაიმე ნივთი გაგზავნა, წავიდა იქიდან, ძალიან დატოვა
ძლიერი გარნიზონი გარკვეულ სამფლობელოში.
12:19 მაგრამ დოსითეოსი და სოსიპატერი, რომლებიც იყვნენ მაკაბელის კაპიტანები, წავიდნენ.
და მოკლა ისინი, ვინც ტიმოთეოსმა დატოვა ციხეში, ათზე მაღლა
ათასი კაცი.
12:20 და მაკაბემ დაარბია ლაშქარი თავისი ლაშქარით, და დააყენა ისინი ბანაკებზე, და
წავიდა ტიმოთეოსის წინააღმდეგ, რომელსაც დაახლოებით ას ოცი ათასი ჰყავდა
ფეხით კაცი და ორი ათას ხუთასი მხედარი.
12:21 ვითარცა იცოდა ტიმოთეოსმა იუდას მოსვლა, გაგზავნა ქალები და
ბავშვები და სხვა ბარგი ციხესიმაგრეში, რომელსაც კარნიონი ჰქვია
ქალაქი ძნელი იყო ალყაში მოქცევა და ძნელი მისასვლელი იყო ამის გამო
ყველა ადგილის სიმძიმე.
12:22 მაგრამ როცა იუდას მისი პირველი ბანდი მოვიდა, მტრები სცემეს.
შიშითა და შიშით მისი გამოჩენით, ვინც ყველაფერს ხედავს,
გაიქცა, ერთი ამ გზით გაიქცა, მეორე იმ გზით, ისე, რომ ისინი
ხშირად აზარალებდნენ საკუთარი კაცებისგან და ჭრიდნენ თავიანთი ქულებით
საკუთარი ხმლები.
12:23 იუდაც ძალიან გულმოდგინედ დევნიდა მათ და კლავდა ბოროტებს
უბედურები, რომელთაგან მან ოცდაათი ათასი კაცი მოკლა.
12:24 თვით ტიმოთე ჩავარდა დოსითეოსის ხელში და
სოსიპატრე, რომელსაც იგი დიდი ოსტატობით ევედრებოდა სიცოცხლეს,
რადგან მას ჰყავდა იუდეველთა მრავალი მშობელი და ზოგიერთის ძმა
ისინი, რომლებიც თუ მოკლავენ, არ უნდა ჩაითვალონ.
12:25 და დაარწმუნა იგი მრავალი სიტყვით, რომ აღადგენდა მათ
უვნებლად, შეთანხმების მიხედვით გაუშვეს გადარჩენისთვის
მათი ძმების.
12:26 მაშინ გამოვიდა მაკაბევი კარნიონში და ატარგატისის ტაძარში.
და იქ მოკლა ოცდახუთი ათასი ადამიანი.
12:27 და ვითარცა განერიდა და მოსპობა იგინი, იუდამ მოაშორა იგი
მასპინძლობა ეფრონს, ძლიერ ქალაქს, სადაც ცხოვრობდა ლისია და დიდი
მრავალრიცხოვანი ერები და ძლიერი ახალგაზრდები ინახავდნენ კედლებს,
და ძლიერად იცავდა მათ: სადაც ასევე იყო ძრავების დიდი უზრუნველყოფა
და ისრები.
12:28 ხოლო როცა იუდამ და მისმა გუნდმა მოუწოდეს ყოვლისშემძლე ღმერთს, რომელმაც
მისი ძალა არღვევს მის მტრებს, მათ მოიგეს ქალაქი და
მოკლა ოცდახუთი ათასი შიგნით მყოფი,
12:29 იქიდან წავიდნენ სკვითოპოლისში, რომელიც არის ექვსასი
მანძილი იერუსალიმიდან,
12:30 ხოლო როცა იქ მცხოვრებმა იუდეველებმა მოწმობდნენ, რომ სკვითოპოლიტებმა
სიყვარულით ეპყრობოდა მათ და კეთილად ევედრებოდა მათ დროს მათი
უბედურება;
12:31 მადლობდნენ მათ და სურდათ მეგობრულიყვნენ მათ მიმართ და
ასე მივიდნენ იერუსალიმში, მოახლოვდა კვირების დღესასწაული.
12:32 და შემდგომად დღესასწაულსა, წოდებულ ორმოცდამეათე დღის, გამოვიდნენ გორგიას წინააღმდეგ
იდუმეის გუბერნატორი,
12:33 რომელი გამოვიდა სამი ათასი ქვეითითა და ოთხასი მხედრით.
12:34 და იყო, რომ მათ ბრძოლაში ერთად იყვნენ რამდენიმე იუდეველი
მოკლული.
12:35 ამ დროს დოსითეუსი, ბაკენორის ჯგუფიდან, რომელიც ცხენზე ამხედრდა,
და ძლიერი კაცი იყო ჯერ კიდევ გორგიასზე და ეჭირა მისი ქურთუკი
ძალით მიიზიდა; და როცა იმ წყეულ კაცს ცოცხლად აიყვანდა, ა
თრაკიელი მხედარი, რომელიც მასზე მოდიოდა, მხრებს მოჰკვეთა, ისე რომ
გორგიასი გაიქცა მარისასთან.
12:36 ხოლო გორგიასთან მყოფნი დიდხანს იბრძოდნენ და დაღლილნი იყვნენ.
იუდამ სთხოვა უფალს, რათა გამოეჩინა თავი მათად
ბრძოლის დამხმარე და ლიდერი.
12:37 და ამისთჳს იწყო ენითა თჳსისათა და ამღერა ფსალმუნი ძლიერად
ხმა და გაუცნობიერებლად მივარდა გორგიას კაცებზე და გაიქცა ისინი.
12:38 და შეკრიბა იუდამ ლაშქარი თჳსი და მოვიდა ქალაქსა ოდოლამსა და როცა
დადგა მეშვიდე დღე, განიწმინდნენ, როგორც წესი იყო და
იმავე ადგილას იცავდა შაბათს.
12:39 და მომდევნო დღეს, ვითარცა იყო სარგებლობა, იუდა და მისი გუნდი
მოვიდა მოკლულთა ცხედრების აღსაღებად და დასამარხად
თავიანთ ნათესავებთან მამების საფლავებში.
12:40 ყოველი მოკლულის ხალათების ქვეშ იპოვეს ნივთები
აკურთხეს იამნიელთა კერპებს, რაც აკრძალულია ებრაელებისთვის
კანონი. მაშინ ყველამ დაინახა, რომ ეს იყო მიზეზი, რის გამოც ისინი იყვნენ
მოკლული.
12:41 ყველანი ადიდებენ უფალს, მართალ მსაჯულს, რომელმაც გახსნა
ნივთები, რომლებიც დამალული იყო,
12:42 ლოცვად აღმართეს და ევედრებოდნენ მას, რომ ცოდვა ჩაიდინა
შეიძლება მთლიანად ამოღებული იყოს ხსოვნისგან. თანაც ის კეთილშობილი იუდა
მოუწოდებდა ხალხს, რომ თავი დაეცვათ ცოდვისგან, როგორც ხედავდნენ
მათ თვალწინ მომხდარი ცოდვების გამო
რომ მოკლეს.
12:43 და ვითარცა შეკრიბა კრებათა ოდენობით
ორი ათასი დრაქმა ვერცხლი გაგზავნა იერუსალიმში ცოდვის შესაწირავად
სთავაზობდა, აკეთებდა მას ძალიან კარგად და პატიოსნად, იმით, რომ ის ყურადღებიანი იყო
აღდგომის შესახებ:
12:44 რამეთუ არა ჰქონოდა იმედი, რომ დახოცილნი აღდგებოდნენ
კვლავ ზედმეტი და ამაო იყო მიცვალებულებისთვის ლოცვა.
12:45 და აგრეთვე იმით, რომ შეიცნო, რომ დიდი მადლი იყო შეგროვებული
ვინც მოკვდა ღვთისმოსაობით, ეს იყო წმინდა და კარგი აზრი. რაზედაც ის
შერიგება მოახდინა მიცვალებულთათვის, რათა გამოეხსნათ ისინი
ცოდვა.