2 მაკაბელები
7:1 ასევე იყო, რომ შვიდი ძმა დედასთან ერთად წაიყვანეს.
და აიძულა მეფის მიერ კანონის საწინააღმდეგოდ ღორის ხორცის გასინჯვა და
ტანჯულები და მათრახებით იტანჯებოდნენ.
7:2 ხოლო ერთმა მათგანმა, ვინც ლაპარაკობდა, პირველმა ასე თქვა: რას ითხოვ ან
ისწავლეთ ჩვენგან? ჩვენ მზად ვართ მოვკვდეთ, ვიდრე დავარღვიოთ კანონები
ჩვენი მამები.
7:3 მაშინ მეფემ განრისხებულმა ბრძანა ტაფებისა და ქვაბების გაკეთება
ცხელი:
7:4 რომელ ვითარცა გაცხელდა, ბრძანა, მოეკვეთათ ენა მისი
პირველმა რომ ილაპარაკა და სხეულის ბოლო ნაწილების მოკვეთა დანარჩენი
მისი ძმები და დედა უყურებენ.
7:5 და ვითარცა ესე დასახიჩრდა ყოველთა მისთა, უბრძანა, რომ ყოფილიყო
ჯერ ცოცხალი რომ მიიყვანონ ცეცხლზე და შებრაწონ ტაფაში: და როგორც
ტაფის ორთქლი კარგი სივრცისთვის იყო გაფანტული, მოუწოდეს ერთი
მეორე დედასთან ერთად კაცურად მოკვდეს და ასე თქვა:
7:6 უფალი ღმერთი გვიყურებს და ჭეშმარიტად ნუგეში აქვს ჩვენში, როგორც მოსე
თავის სიმღერაში, რომელიც მოწმობდა მათ სახეებზე, თქვა და თქვა: და ის
ანუგეშებს თავის მსახურებში.
7:7 როცა პირველი მოკვდა ამ რიცხვის შემდეგ, მიიყვანეს მეორე
გაუკეთე მას დამცინავი შტო: და როცა ტყავი გამოაძვრეს
თმიანი თავით, ჰკითხეს, სანამ იქნები, შეჭამო
ისჯება შენი სხეულის ყველა წევრზე?
7:8 ხოლო მან მიუგო ენითა თჳსისა და ჰრქუა: არა
მიიღო შემდეგი ტანჯვა, როგორც პირველმა მიიღო.
7:9 და ვითარცა იყო ბოლო სუნთქვა, თქუა: ვითარცა მრისხანე დაგვიპყრობს
ახლანდელი ცხოვრებიდან, მაგრამ სამყაროს მეფე აღგვადგენს ჩვენ,
ვინც მოკვდა მისი კანონებისთვის, მარადიული სიცოცხლისთვის.
7:10 მის შემდეგ მესამემ დაცინვა გააკეთა და როცა მოითხოვეს,
ენა გამოუყო და მალევე, ხელები გაშალა
კაცურად.
7:11 და თქუა მამაცად: ესენი მყავდა ზეცით; და მისი კანონებისთვის მე
სძულს ისინი; და მისგან იმედი მაქვს, რომ კვლავ მივიღებ მათ.
7:12 ვითარცა უკვირდა მეფესა და მის თანა მყოფნი
ახალგაზრდა მამაკაცის გამბედაობა, ამისთვის მას არაფერი უყურებდა ტკივილს.
7:13 და ვითარცა მოკუდა ესე იგი, აწამეს და დაასხეს მეოთხე
ანალოგიურად.
7:14 და ვითარცა მომზადდა სიკვდილისა, თქუა ესე: კარგია მოკვდეს
კაცთა მიერ, ეძებოს იმედი ღვთისაგან, რათა კვლავ აღდგეს მის მიერ: რაც შეეხება
შენ, შენ არ გექნება აღდგომა სიცოცხლისთვის.
7:15 შემდგომად მოიყვანეს მეხუთე და აოხრეს იგი.
7:16 მაშინ შეხედა მეფეს და უთხრა: შენ გაქვს ძალაუფლება ადამიანებზე.
ხრწნადი ხარ, რასაც გინდა იმას აკეთებ; მაგრამ არ იფიქროთ, რომ ჩვენი
ერი ღვთისგან მიტოვებული;
7:17 მაგრამ დადე ცოტა ხანი და აჰა, მისი დიდი ძალა, როგორ გტანჯავს შენ
და შენი თესლი.
7:18 მის შემდეგ მოიყვანეს მეექვსე, რომელიც მზად იყო სიკვდილისთვის, თქვა: იყავი
უმიზეზოდ არ მოვიტყუოთ, რადგან ჩვენ თვითონ ვიტანჯებით ამას,
შევცოდეთ ჩვენი ღმერთის წინაშე, ამიტომაც კეთდება სასწაულები
ჩვენ.
7:19 ოღონდ ნუ იფიქრებ შენ, ვინც ხელს უშლის ღვთის წინააღმდეგ ბრძოლას, რომ შენ
დაუსჯელი გაექცევა.
7:20 ხოლო დედა იყო უწინარეს ყოვლისა საკვირველი და ღირსი ღირსისა
მეხსიერება: როდესაც მან დაინახა თავისი შვიდი ვაჟი მოკლული ერთის მანძილზე
დღეს, მან ეს გამბედაობით აიღო, იმის გამო, რომ მას ჰქონდა
უფალში.
7:21 დიახ, მან მოუწოდა თითოეულ მათგანს თავის ენაზე, სავსე
მამაცი სულები; და აღვივებს მის ქალურ აზრებს კაცურად
მუცელი, უთხრა მათ:
7:22 ვერ გეტყვი, როგორ შემოხვედი ჩემს მუცელში, რამეთუ არ მოგვეცი სუნთქვა
არც სიცოცხლე, არც მე შევქმენი თითოეული თქვენგანის წევრები;
7:23 მაგრამ უეჭველია სამყაროს შემოქმედი, რომელმაც შექმნა თაობა
ადამიანმა და აღმოაჩინა ყველაფრის დასაწყისი, თავისივე ნებაც იქნება
წყალობა მოგცემთ ისევ სუნთქვას და სიცოცხლეს, როგორც ახლა არ თვლით საკუთარს
თავს თავისი კანონების გულისთვის.
7:24 ხოლო ანტიოქე, თავი სძულდა და ეჭვობს, რომ ეს იყო
საყვედური სიტყვა, სანამ უმცროსი ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო, არა მხოლოდ
შეაგონე მას სიტყვებით, მაგრამ ასევე დაარწმუნა ფიცით, რომ დადებს
ის მდიდარიცაა და ბედნიერი კაციც, თუ თავის კანონებს გადაუხვია
მამები; და რომ ის ასევე აიღებდა მას მეგობრად და ენდობოდა მას
საქმეებთან.
7:25 ხოლო ჭაბუკი არავითარ შემთხვევაში არ უსმენდა მას, მეფემ
დაურეკა დედას და ურჩია, რომ ახალგაზრდა კაცს რჩევას მისცემდა
მისი სიცოცხლის გადასარჩენად.
7:26 და ვითარცა შეაგონებდა მას მრავალი სიტყვით, აღუთქვა მას, რომ იგი
შვილს ურჩევდა.
7:27 მაგრამ მან თავი დაუქნია მის წინაშე, დასცინა სასტიკ ტირანს დაცინვით.
ასე ლაპარაკობდა თავის მშობლიურ ენაზე; შვილო, შემიწყალე
მე, რომ ჩემ საშვილოსნოში ცხრა თვე გყავს და ასეთი სამი მოგვეცი
წლები და გასაზრდელად და აღგიყვანე ამ საუკუნემდე და
გაუძლო განათლების პრობლემებს.
7:28 გევედრები, შვილო ჩემო, შეხედე ცას და მიწას და ყოველივე ამას.
არის მასში და ჩათვალეთ, რომ ღმერთმა შექმნა ისინი არაფრისგან; და
ასე შეიქმნა კაცობრიობაც.
7:29 ნუ გეშინია ამ მტანჯველისა, არამედ, ძმებისა შენისა ღირსი ხარ, აიღე შენი.
სიკვდილი, რათა კვლავ მიგიღო წყალობა შენს ძმებთან ერთად.
7:30 ვიდრე ჯერ კიდევ ამბობდა ამ სიტყვებს, ჭაბუკმა თქვა: ვინ დაელოდე
შენ ამისთვის? მე არ ვემორჩილები მეფის ბრძანებას, მაგრამ დავემორჩილები
რჯულის მცნება, რომელიც ჩვენს მამებს მოსეს მიერ მიეცა.
7:31 და შენ, ვინც ებრაელების წინააღმდეგ ყოველგვარი ბოროტების ავტორი იყავი,
არ გაექცევა ღვთის ხელებს.
7:32 რამეთუ ვიტანჯებით ჩვენი ცოდვების გამო.
7:33 და თუმც ცოცხალი უფალი განრისხდება ჩვენზე ცოტა ხნით ჩვენის გამო
სასჯელი და გამოსწორება, მაგრამ კვლავ ერთობაში იქნება თავისთან
მსახურები.
7:34 შენ კი, უღვთო ადამიანო, და ყველა სხვა ყველაზე ბოროტი, ნუ ამაღლდები
უმიზეზოდ, არც გაურკვეველი იმედით გაბერილი, ასწიე ხელი
ღვთის მსახურების წინააღმდეგ:
7:35 რამეთუ შენ ჯერ არ გადაურჩები ყოვლისშემძლე ღმერთის განაჩენს, რომელიც ხედავს
ყველაფერი.
7:36 ვინაიდან ჩვენი ძმები, რომლებმაც ახლა მცირე ტკივილი განიცადეს, დაღუპულები არიან
ღვთის აღთქმა მარადიული სიცოცხლისა, მაგრამ შენ, განკითხვის მეშვეობით
ღმერთო, მიიღე სამართლიანი სასჯელი შენი სიამაყისთვის.
7:37 ხოლო მე, როგორც ჩემი ძმები, ვწირავ ჩემს სხეულს და სიცოცხლეს ჩვენი კანონებისთვის
მამებო, ევედრებოდნენ ღმერთს, რომ მალე მოწყალე იყოს ჩვენი
ერი; და რომ ტანჯვითა და ჭირით აღიარო, რომ ის
მხოლოდ ღმერთია;
7:38 და ეს არის ჩემში და ჩემს ძმებში ყოვლისშემძლის რისხვა, რომელიც არის
სამართლიანად დატანილი ჩვენს ერზე, შეიძლება შეწყდეს.
7:39 ვიდრე მეფემან განრისხებულმან მისცა მას უარესად ვიდრე სხვანი და
სასტიკად მიიღო, რომ მას დასცინოდნენ.
7:40 მოკვდა ეს კაცი უბიწოდ და მთელი თავისი იმედი უფალზე იყო.
7:41 ბოლოს და ბოლოს, შვილების შემდეგ დედა გარდაიცვალა.
7:42 ეს საკმარისი იყოს, რომ ვილაპარაკოთ კერპთაყვანისმცემლობის დღესასწაულებზე,
და უკიდურესი წამება.