• უკან


• საიტის მთავარი

2 ესდრასი
10:1 და ესე იყო, როცა ძე ჩემი შეიყვანეს ქორწილში
პალატაში, ის დაეცა და გარდაიცვალა.
10:2 მაშინ ჩვენ ყველამ დავამყარეთ შუქები და ყველა ჩემი მეზობელი წამოდგა
დამამშვიდე: დავისვენე ღამის მეორე დღეს.
10:3 და იყო, როცა ყველამ შეწყვიტეს ჩემი ნუგეშისცემა
ბოლოს შეიძლება ჩუმად ვიყო; მერე ღამით ავდექი, გავიქეცი და აქ მოვედი
ამ სფეროში, როგორც ხედავ.
10:4 და მე ახლა განზრახული ვარ არა ქალაქში დავბრუნდე, არამედ აქ დავრჩე და
არც ჭამა და არც სასმელი, არამედ მუდმივად გლოვა და მარხვა, სანამ მე
მოკვდეს.
10:5 მაშინ დავტოვე ფიქრები, რომლებშიც ვიყავი, და რისხვით ვესაუბრე მას.
ამბობდა,
10:6 უგუნელო დედაკაცო, ვერ ხედავ ჩვენს გლოვას და
რა ხდება ჩვენთან?
10:7 ვითარცა სიონი, დედა ჩვენი, სავსეა ყოველგვარი სიმძიმით და მეტად დამდაბლებული,
გლოვა ძალიან მტკივა?
10:8 და აწ, ვითარცა ჩუენ ყოველნი მგლოვიარენი და მწუხარენი, რამეთუ ვართ ყოველნი სიმძიმისა.
ერთი შვილის გამო გწყინს?
10:9 რამეთუ ჰკითხე ქუეყანასა და გეტყვის შენ, რამეთუ იგი არს
გლოვობდეს ამდენი დაცემის გამო, რომელიც მასზე იზრდება.
10:10 რამეთუ მისგან გამოვიდნენ ჯერ ყოველნი და მისგან ყოველნი სხვანი
მოდი და, აჰა, ისინი თითქმის ყველა განადგურებისკენ მიდიან და ა
მათი სიმრავლე მთლიანად ამოძირკვულია.
10:11 მაშ, ვინ უნდა იგლოვოს მასზე მეტად, რომელმაც დაკარგა ესოდენ დიდი ა
სიმრავლე; და არა შენ, რომელი გწყინს, თუ არა ერთი?
10:12 ხოლო თუ მეტყვი: ჩემი გოდება არ ჰგავს მიწისა.
რადგან დავკარგე ჩემი მუცლის ნაყოფი, რომელიც გამოვიტანე
ტკივილები და შიშველი მწუხარებით;
10:13 ხოლო ქუეყანაჲ არა ეგრე, რამეთუ სიმრავლე არს მას თჳსად
დედამიწის გზა წავიდა, როგორც მოვიდა:
10:14 მაშინ გეტყჳ შენ: ვითარცა შრომით გამოყვანილი; თუნდაც
ასე რომ, დედამიწამ ასევე მისცა ნაყოფი, კერძოდ, ადამიანი, მას შემდეგ
დაწყებული მის შემქმნელამდე.
10:15 მაშ, შეინახე შენი მწუხარება შენთვის და მოითმინე სიმამაცე
რაც დაგემართა.
10:16 რადგან თუ აღიარებ ღვთის განზრახვას, იყო სამართლიანი,
დროულად მიიღებ შენს შვილს და შექება ქალებს შორის.
10:17 წადი ქალაქად შენს ქმართან.
10:18 და ჰრქუა მე: ამას არ ვაკეთებ: არ შევალ ქალაქად.
მაგრამ აქ მოვკვდები.
10:19 მე განვაგრძე ლაპარაკი მას და ვუთხარი:
10:20 ნუ ასე, არამედ მიეცით რჩევა. ჩემ მიერ: რამდენია უბედურება
სიონი? ნუგეშისცემით იერუსალიმის მწუხარებით.
10:21 რამეთუ ხედავ, რომ ჩვენი საწმიდარი გაპარტახებულია, ჩვენი სამსხვერპლო დანგრეულია,
ჩვენი ტაძარი დაინგრა;
10:22 ჩვენი ფსალმუნი მიწაზეა დადებული, ჩვენი სიმღერა დადუმებულია, ჩვენი
სიხარული დასრულდა, ჩვენი სანთლის შუქი ჩაქრა, კიდობანი
ჩვენი აღთქმა გაფუჭდა, ჩვენი წმიდა ნივთები შებილწულია და სახელი
რომ მოგვმართა თითქმის შეურაცხყოფილია: ჩვენს შვილებს აყენებენ
სირცხვილია, ჩვენი მღვდლები დაწვეს, ჩვენი ლევიანები ტყვეობაში წავიდნენ, ჩვენი
ქალწულები შებილწულნი არიან და ჩვენი ცოლები გაოგნებულნი არიან; ჩვენმა მართალმა კაცებმა ატარეს
მოშორებით, ჩვენი პატარები გაანადგურეს, ჩვენი ახალგაზრდები მოიყვანეს მონობაში,
და ჩვენი ძლიერი კაცები სუსტდებიან;
10:23 და, რომელი არს უდიდესი, სიონის ბეჭედი ახლა დაკარგა იგი
პატივი; რადგან ის გადაეცემა ჩვენს მოძულეთა ხელში.
10:24 და მაშასადამე, მოიშორე შენი დიდი სიმძიმე და განდევნე სიმრავლე
მწუხარების, რათა ძლევამოსილი კვლავ მოწყალე შენდა და
უმაღლესი მოგცემთ მოსვენებას და შემსუბუქებას თქვენი შრომისგან.
10:25 და იყო ვითარცა მე ველაპარაკებოდი მას, აჰა, სახე მისი
მოულოდნელად ძლიერ ანათებდა და მისი სახე გაბრწყინდა, ისე რომ მე
ეშინოდა მისი და ფიქრობდა რა შეიძლება ყოფილიყო.
10:26 და, აჰა, უეცრად მან დიდი ტირილი წამოიძახა, ძალიან შეშინებული, ისე რომ
ქალის ხმაურზე დედამიწა შეირყა.
10:27 და შევხედე და აჰა, ქალი აღარ გამომეცხადა, არამედ იქ
აშენდა ქალაქი და დიდი ადგილი გამოჩნდა
საფუძვლები: მაშინ შემეშინდა, ვტიროდი დიდი ხმით და ვთქვი:
10:28 სად არის ურიელი ანგელოზი, რომელიც პირველად მოვიდა ჩემთან? რადგან მას აქვს
ბევრ ტრანსში ჩავვარდი და ჩემი დასასრული იქცა
კორუფცია და ჩემი ლოცვა გაკიცხვისთვის.
10:29 და ვითარცა ვამბობდი ამ სიტყვებს, აჰა, მოვიდა ჩემთან და მიმოიხედა
ჩემზე.
10:30 და აჰა, ვიწექი, ვითარცა მკვდარი, და იყო გონიერება ჩემი
წაართვეს ჩემგან: და მომიჭირა მარჯვედ და დამამშვიდა და
დამაყენე ფეხზე და მითხრა:
10:31 რა გჭირს? და რატომ ხარ ასე აღელვებული? და რატომ არის შენი
გაგება შეწუხებულია და შენი გულის აზრები?
10:32 და მე ვთქუ: რამეთუ მიმატოვე მე, და მე მოვიქეცი
შენი სიტყვები და მინდორში გავედი და, აჰა, ვნახე და მაინც ვხედავ,
რომ ვერ გამოვხატავ.
10:33 და მან მითხრა: ადექი კაცურად და გირჩევ შენ.
10:34 მაშინ მე ვთქვი: ილაპარაკე, ბატონო ჩემო, ჩემში; მხოლოდ არ მიმატოვო, რომ არ მოვკვდე
ჩემი იმედის იმედგაცრუება.
10:35 რამეთუ ვიხილე, რამეთუ არა ვიცოდი, და მესმინა, რამეთუ არა ვიცი.
10:36 ანუ ჩემი გრძნობა მოტყუებულია, ან ჩემი სული სიზმარში?
10:37 ახლა გევედრები, რომ აჩვენო შენს მსახურს ამის შესახებ
ხედვა.
10:38 მიპასუხა მე და ჰრქუა: მომისმინე და შეგატყობინებ შენ და
მითხარი, რატომ გეშინია, რადგან უზენაესი გამოავლენს ბევრს
საიდუმლო რამ შენთვის.
10:39 მან დაინახა, რომ შენი გზა სწორია, რადგან მუდამ მწუხარე ხარ.
შენი ხალხისთვის და დიდი გოდება სიონისთვის.
10:40 მაშასადამე, ეს არის ხილვის მნიშვნელობა, რომელიც შენ ნახე ამ ბოლო დროს:
10:41 იხილე დედაკაცი, რომელიც გლოვობს, და იწყე ნუგეშისცემა მისი.
10:42 ხოლო აწ ვეღარ ხედავ მსგავსებას დედაკაცისა, არამედ გამოჩნდა
შენთვის აშენდა ქალაქი.
10:43 და ვითარცა გითხარა შენი ძის სიკვდილისა, ესე არს გამოსავალი.
10:44 ეს დედაკაცი, რომელიც შენ იხილე, არის სიონი;
ის კი, რომელსაც შენ ხედავ, როგორც ქალაქი აშენებული,
10:45 ხოლო, მე გეტყჳ, გითხარა შენ, ოცდაათი წელიწადი იყო.
უნაყოფო: ეს ის ოცდაათი წელია, როცა შესაწირავი არ ყოფილა
მისი.
10:46 ხოლო ოცდაათი წლის შემდეგ ააშენა სოლომონმა ქალაქი და შესწირა შესაწირავი.
შემდეგ კი უნაყოფო ვაჟი გააჩინა.
10:47 და ვითარცა ჰრქუა შენ, რამეთუ საზრდოს იგი შრომითა
საცხოვრებელი იერუსალიმში.
10:48 ხოლო მან თქუა შენ, რამეთუ ძე ჩემი მოვიდა ცოლად
პალატა მოხდა მარცხი და გარდაიცვალა: ეს იყო განადგურება, რომელიც
მოვიდა იერუსალიმში.
10:49 და აჰა, იხილე მისი მსგავსება, და რამეთუ გლოვობდა მის გამო.
შვილო, შენ დაიწყე მისი ნუგეშისცემა და ამის შესახებ
შემთხვევით, ეს უნდა გაიხსნას შენთვის.
10:50 რადგან ახლა უზენაესი ხედავს, რომ შენ უცნაურად მწუხარე ხარ და
მთელი გულით იტანჯე მისთვის, ასე გაჩვენე
მისი დიდების სიკაშკაშე და მისი მშვენიერება:
10:51 და მაშასადამე, გიბრძანე დარჩი მინდორში, სადაც სახლი არ იყო
აშენდა:
10:52 რამეთუ ვიცოდი, რომ უზენაესი გიჩვენებდა ამას შენ.
10:53 ამიტომ გიბრძანე, წახვიდე მინდორში, სადაც არ არის საფუძველი
ნებისმიერი შენობა იყო.
10:54 რამეთუ ადგილსა, სადაც უზენაესი იწყებს მოჩვენებას თავისი ქალაქისა, იქ
ვერც ერთი ადამიანის შენობა ვერ იტანს.
10:55 და ამიტომ ნუ გეშინია, ნუ შეშინდება გული შენი, არამედ წადი
გზაში და ნახეთ შენობის სილამაზე და სიდიადე, რამდენადაც
შენს თვალებს შეუძლია დაინახოს:
10:56 და მაშინ მოისმენ იმდენს, რამდენიც შენმა ყურებმა გაიგოს.
10:57 რამეთუ კურთხეულ ხარ მრავალთა სხვათა ზედა და მოწოდებული ხარ უმაღლესთან;
და ასეა, მაგრამ ცოტანი.
10:58 ხოლო ხვალ ღამით აქ დარჩები;
10:59 და ასე გიჩვენებს შენ უზენაესი ხილვები მაღალთა შესახებ, რაც არის
უზენაესი მოექცევა მათ, ვინც დედამიწაზე ცხოვრობს უკანასკნელ დღეებში.
ასე მეძინა იმ ღამეს და მეორე, როგორც მან მიბრძანა.