2 ესდრასი
9:1 მან მიპასუხა და მითხრა: გულმოდგინედ გაზომე დრო
თავად: და როცა ხედავ წარსულის ნაწილს, რაც მე გითხარი
შენ ადრე,
9:2 მაშინ გესმით, რომ იგივე დროა, სადაც
უმაღლესი დაიწყებს ეწვიოს სამყაროს, რომელიც მან შექმნა.
9:3 ამიტომ, როცა იქნება მიწისძვრები და ხალხის აურზაური
მსოფლიოში:
9:4 მაშინ კარგად გაიგებ, რომ უზენაესმა თქვა მათზე
რამ იმ დღეებიდან, რაც შენამდე იყო, თავიდანვე.
9:5 რამეთუ ვითარცა ყოველსა არს ქვეყნადა არს დასაწყისი და დასასრული,
და დასასრული აშკარაა:
9:6 ასე რომ, უზენაესის დროსაც აშკარა დასაწყისია გასაოცარი
და ძლიერი ნამუშევრები, და დამთავრებული ეფექტებითა და ნიშნებით.
9:7 და ყოველი, ვინც გადარჩება და თავისით შეძლებს თავის დაღწევას
საქმეები და რწმენით, რომლითაც ირწმუნე,
9:8 დაცული იქნება ხსენებული საფრთხისგან და იხილავს ჩემს ხსნას
ჩემი მიწა და ჩემს საზღვრებში, რადგან განვწმინდე ისინი ჩემთვის
დასაწყისი.
9:9 მაშინ იქნებიან სავალალო საქმეში, რომელნიც ახლა შეურაცხყოფენ ჩემს გზას
ისინი, ვინც განდევნეს ისინი, ტანჯვაში იცხოვრებენ.
9:10 რამეთუ, რომელნიც მათ სიცოცხლეში მიიღეს სარგებელი და არ მიცნობენ მე;
9:11 და რომელნი სძულთ სჯული ჩემი, ვიდრე თავისუფლება ჰქონდათ, და როდის
ჯერ კიდევ ღია იყო მათთვის მონანიების ადგილი, არ ესმოდათ, მაგრამ
სძულდა იგი;
9:12 იგივე უნდა იცოდეს სიკვდილის შემდეგ ტკივილით.
9:13 და ამიტომ ნუ გაინტერესებთ, როგორ დაისჯებიან უღმერთოები და
როდესაც: მაგრამ იკითხეთ, როგორ გადარჩებიან მართალი, რომლის სამყაროც არის,
და ვისთვისაც არის შექმნილი სამყარო.
9:14 მაშინ მე ვუპასუხე და ვთქვი:
9:15 მე ვთქვი ადრე და ახლა ილაპარაკე და ვიტყვი მას შემდეგაც,
რომ ბევრი მათგანი დაიღუპება, ვიდრე ისინი, ვინც დაიღუპება
გადარჩება:
9:16 როგორც ტალღა უფრო დიდია ვიდრე წვეთი.
9:17 და მიპასუხა მე და ჰრქუა: ვითარცა მინდორი, ვითარცა თესლჳ.
როგორც ყვავილები იყოს, ისეთი ფერებიც; როგორიც არის მუშა,
ასეთია სამუშაოც; და როგორც მევენახეა, ისეა მისი
მეცხოველეობაც: რადგან ეს იყო წუთისოფლის დრო.
9:18 და ახლა, როცა მოვამზადე წუთისოფელი, რომელიც ჯერ კიდევ არ იყო შექმნილი, მათთვის
რომ ახლავე ვიცხოვრო, არავინ ლაპარაკობს ჩემს წინააღმდეგ.
9:19 რამეთუ მაშინ ყოველნი ემორჩილებოდნენ, ხოლო აწ ყოფილთა მათ საქციელს
ამ სამყაროში, რომელიც შექმნილნი არიან გახრწნილები არიან მარადიული თესლით და ა
კანონი, რომელიც შეუსწავლელია, გაათავისუფლეთ თავი.
9:20 და განვიხილე ქვეყნიერება და, აჰა, იყო საფრთხე ამის გამო
მოწყობილობები, რომლებიც მასში შევიდა.
9:21 და ვიხილე და შევიწყალე იგი დიდად და დამინახე ყურძენი
მტევანი და დიდი ხალხის მცენარე.
9:22 დაიღუპოს სიმრავლე, რომელიც ამაოდ იშვა; და ნება ჩემი ყურძენი
შეინახოს და ჩემი მცენარე; რადგან დიდი შრომით შევქმენი იგი სრულყოფილი.
9:23 თუმცა, თუ კიდევ შვიდი დღე შეწყვეტ, (მაგრამ შენ
არ არის სწრაფი მათში,
9:24 ოღონდ წადი ყვავილების მინდორში, სადაც სახლი არ არის აშენებული, და მხოლოდ ჭამე
მინდვრის ყვავილები; არ დააგემოვნო ხორცი, არ დალიო ღვინო, მაგრამ ჭამე ყვავილები
მხოლოდ ;)
9:25 და განუწყვეტლივ ევედრე უზენაესს, მაშინ მოვალ და დაველაპარაკები
შენ.
9:26 და წავედი მინდორში, რომელსაც ჰქვია არდათი, როგორც მას
მიბრძანა; და იქ ვიჯექი ყვავილებს შორის და ვჭამდი
მინდვრის მწვანილი და ხორცი იგივე დამაკმაყოფილა.
9:27 შვიდი დღის შემდეგ დავჯექი ბალახზე და გული მტკიოდა ჩემში.
როგორც ადრე:
9:28 და გავხსენი პირი და დავიწყე ლაპარაკი უზენაესის წინაშე და ვთქვი:
9:29 უფალო, შენ რომ გამოგვეცხადე თავი ჩვენთვის
მამები უდაბნოში, იმ ადგილას, სადაც არავინ დგას, უნაყოფოში
ადგილი, როცა ეგვიპტიდან გამოვიდნენ.
9:30 და შენ თქუე: ისმინე მე, ისრაელო; და აღნიშნე ჩემი სიტყვები, შენ შთამომავლო
იაკობისა.
9:31 რამეთუ, აჰა, მე ვთესავ შენში ჩემს რჯულს და მოიტანს ნაყოფს შენში და
თქვენ გექნებათ პატივი მასში სამუდამოდ.
9:32 ხოლო მამათა ჩვენნი, რომელნი მიიღეს სჯული, არა იცავენ მას და არ იცავენ
შენი წეს-ჩვეულებები და თუმცა შენი რჯულის ნაყოფი არ დაიღუპება
შეეძლო, რადგან შენი იყო;
9:33 ხოლო მიმღებნი დაიღუპნენ, რამეთუ არა შეინარჩუნეს იგი
დათესეს მათში.
9:34 და აჰა, ჩვეულებაა, როცა მიწამ თესლი მიიღო, ან ზღვა
გემი, ან რაიმე ჭურჭლის ხორცი ან სასმელი, რომელიც დაიღუპა, რომელშიც
დათესეს ან ჩაყარეს,
9:35 ისიც, რაც დათესეს, ან ჩააგდეს მასში, ან მიიღო, აკეთებს
დაიღუპება და არ რჩება ჩვენთან, მაგრამ ჩვენთან ასე არ მომხდარა.
9:36 რამეთუ ჩვენ, რომელნი მივიღეთ სჯული, ვიღუპებით ცოდვით და ჩვენი გულიც
რომელმაც მიიღო იგი
9:37 თუმცა რჯული არ დაიღუპება, არამედ რჩება მის ძალაში.
9:38 და როცა ვამბობდი ამას ჩემს გულში, უკან მოვიხედე ჩემი თვალებით,
და მარჯვენა მხარეს ვიხილე ქალი, და აჰა, გლოვობდა და ატირდა
დიდი ხმით და გულით ძალიან დამწუხრებული იყო და მისი ტანსაცმელი იყო
ქირავდება და თავზე ფერფლი ჰქონდა.
9:39 მაშინ გამიშვა ჩემი ფიქრები, რომელშიც ვიყავი და მივბრუნდი მისკენ.
9:40 და ჰრქუა მას: რად ტირი? რატომ ხარ ასე მოწყენილი?
შენი გონება?
9:41 და ჰრქუა მე: ბატონო, მომეცი თავი, რაჲთა მე ვიტირო მე და
შემემატეთ ჩემი მწუხარება, რადგან ძალიან ვნერვიულობ გონებაში და ძალიან მოყვანილი ვარ
დაბალი.
9:42 და მე ვუთხარი მას: რა არის შენ? მითხარი.
9:43 მან მითხრა: მე შენი მონა ვარ უნაყოფო და შვილი არ მყავდა.
თუმცა ოცდაათი წლის ქმარი მყავდა,
9:44 და იმ ოცდაათი წელიწადი სხვა არაფერი გამიკეთებია დღე და ღამე და ყოველი საათი.
მაგრამ ჩემი, ლოცვა უმაღლესს.
9:45 ოცდაათი წლის შემდეგ ღმერთმა მომისმინა ჩემი შენი მოახლე, შეხედა ჩემს უბედურებას.
განიხილა ჩემი უბედურება და მომცა ვაჟი, და მე ძალიან გამიხარდა იგი
იყო ჩემი ქმარიც და ყველა ჩემი მეზობელი და დიდ პატივს ვცემდით
ყოვლისშემძლეს.
9:46 და მე ვკვება იგი დიდი ტანჯვით.
9:47 ასე რომ, როცა ის გაიზარდა და მივიდა იმ დროს, როცა ცოლი უნდა ჰყოლოდა, მე
მოაწყო ქეიფი.