• უკან


• საიტის მთავარი

2 ესდრასი
6:1 და ჰრქუა მე: დასაბამად, ვითარცა იყო ქვეყანა, უწინ
სამყაროს საზღვრები იდგა, ან ოდესმე ქარმა დაუბერა,
6:2 სანამ ჭექა და ანათებდა, ან სამოთხის საფუძვლებს
ჩაყარეს,
6:3 სანამ მშვენიერი ყვავილები ჩანდნენ, ან ოდესმე მოძრავი ძალა იყო
დაარსდა, სანამ ანგელოზთა უთვალავი სიმრავლე შეგროვდებოდა
ერთად,
6:4 ან ოდესმე ამაღლებულიყო ჰაერის სიმაღლეები ზომებზე ადრე
დაარქვეს ფირმა, ან ოდესმე სიონის ბუხარი ცხელი იყო,
6:5 და ადრე ეძებდნენ ამ წლებს და ან ოდესმე გამოგონებებს
ისინი, რომლებიც ახლა ცოდვაში არიან, მობრუნდნენ, ვიდრე ბეჭედს აძლევდნენ
შეკრიბა რწმენა განძისთვის:
6:6 მაშინ განვიხილე ესე და ყოველნი ჩემ მიერ შეიქმნა
მარტო და არავის მეშვეობით: ჩემითაც დამთავრდებიან ისინი და
სხვა არცერთი.
6:7 მაშინ მე ვუპასუხე და ვთქვი: რა იქნება განშორება
ჯერ? ან როდის იქნება პირველის დასასრული და მისი დასაწყისი
რომ მოჰყვება?
6:8 და მითხრა მე: აბრაამიდან ისააკამდე, როცა იყვნენ იაკობი და ესავი.
მისგან შობილი იაკობის ხელი ჯერ ესავს ქუსლს ეჭირა.
6:9 რამეთუ ესავი არის დასასრული წუთისოფლისა და იაკობი არის მისი დასაწყისი
მოჰყვება.
6:10 კაცის ხელი ქუსლსა და ხელს შორისაა: სხვა კითხვა,
ესდრას, არ გკითხო.
6:11 მე ვუპასუხე მაშინ და ვთქვი: უფალო, რომელმან მბრძანებელო, თუ ვიპოვე
წყალობა შენს თვალში,
6:12 გევედრები, აჩვენე შენს მსახურს შენი ნიშნების დასასრული.
წუხელ მაჩვენა განშორება.
6:13 მიუგო მან და მითხრა: ადექი შენს ფეხზე და ისმინე ა
ძლიერი ხმა.
6:14 და იყოს ვითარცა დიდი მოძრაობა; მაგრამ ადგილი სადაც შენ
დგომა არ უნდა გადაადგილდეს.
6:15 და მაშასადამე, როცა იტყვის, ნუ გეშინია, რამეთუ სიტყვა არს
დასასრული და გაიგება დედამიწის საფუძველი.
6:16 და რატომ? რადგან ამათ ლაპარაკი კანკალებს და იძაბება: რამეთუ
მან იცის, რომ ამ ყველაფრის დასასრული უნდა შეიცვალოს.
6:17 და იყო, ვითარცა მოვისმინე ეს, დავდექი ფეხზე და
მოისმინა და, აჰა, იყო ხმა, რომელიც ლაპარაკობდა და ხმა
ბევრი წყლის ხმას ჰგავდა.
6:18 და თქვა: აჰა, მოვა დღეები, რომ ვიწყებ მოახლოებას და
ეწვიოს მათ, ვინც დედამიწაზე ცხოვრობს,
6:19 და დაიწყებს მათ გამოკითხვას, თუ რა დააშავეს
უსამართლოდ მათი უსამართლობით და როცა სიონის ტანჯვა
შესრულდება;
6:20 და როდესაც სამყარო, რომელიც დაიწყებს გაქრობას, დასრულდება,
მაშინ მე ვაჩვენებ ამ ნიშნებს: წიგნები გაიხსნება წინ
სამყარო და ყველა ერთად დაინახავენ:
6:21 და იტყვიან ერთი წლის ყრმა, დედაკაცი
შვილთან ერთად უნდა გააჩინოს სამი ან ოთხი თვის უდროო შვილები
დაბერდებიან და იცოცხლებენ და აღდგებიან.
6:22 და უეცრად გამოჩნდება დათესილი ადგილები დაუთესავი, სავსე სათავსოები
უცებ ცარიელი აღმოჩნდება:
6:23 და საყვირი გასცემს ხმას, რომელსაც ყოველი ესმის, ისინი
უცებ შეშინდება.
6:24 იმ დროს მეგობრები ერთმანეთს მტრებივით შეებრძოლებიან და
დედამიწა შიშით დადგება მის მკვიდრებთან, წყაროებთან
შადრევნები დადგებიან, სამ საათში კი არა
გაშვება.
6:25 ვინც დარჩება ყოველივე ამისგან, რაც გითხარი, გადარჩება.
და იხილე ჩემი ხსნა და შენი სამყაროს აღსასრული.
6:26 და იხილავენ მას მიღებულნი, რომელთაც არ უგემნიათ სიკვდილი
მათი დაბადებიდან: და შეიცვლება მკვიდრთა გული და
სხვა მნიშვნელობად გადაიქცა.
6:27 რამეთუ ბოროტი აღმოიფხვრება და სიცრუე ჩაქრება.
6:28 რაც შეეხება რწმენას, ის აყვავდება, ხრწნილება დაიძლევა და
ჭეშმარიტება, რომელიც ამდენი ხანია ნაყოფის გარეშე დარჩა, გამოცხადდება.
6:29 და ვითარცა მელაპარაკებოდა, აჰა, ვიხილე მცირედ და მცირედ
ის, რომლის წინაშეც მე ვიდექი.
6:30 და ეს სიტყვები მითხრა მან; მე მოვედი, რომ გაჩვენო შენს დრო
მომავალი ღამე.
6:31
უფრო დიდი რამ დღეში, ვიდრე მე მსმენია.
6:32 რამეთუ ხმა შენი ესმის უზენაესის წინაშე, რამეთუ იხილა ძლიერმა
შენი მართალი საქმე, მან ასევე დაინახა შენი სიწმინდე, რომელიც შენ გაქვს
ჰქონდა ახალგაზრდობიდანვე.
6:33 და ამისთჳს გამომგზავნა მე, რათა გიჩვენო შენ ყოველივე ეს და ვთქვა
შენდა ნუგეში იყავი და ნუ გეშინია
6:34 და ნუ ჩქარობთ წარსულ ჟამს, რომ იფიქროთ ამაოებზე, რომ
თქვენ არ შეგიძლიათ იჩქაროთ უკანასკნელი დროიდან.
6:35 და იყო ამის შემდეგ, რომ კვლავ ვიტირე და ვიმარხულე შვიდ დღეს
ანალოგიურად, რომ შემესრულებინა ის სამი კვირა, რომელიც მან მითხრა.
6:36 და მერვე ღამეს კვლავ შეწუხდა გული ჩემში და დავიწყე
უზენაესის წინაშე ლაპარაკი.
6:37 რამეთუ სული ჩემი დიდად დაიწვა და სული ჩემი შეწუხდა.
6:38 და მე ვთქვი: უფალო, შენ ამბობ ქმნილების დასაბამიდან,
თუნდაც პირველ დღეს და ასე თქვა; შეიქმნება ცა და მიწა; და
შენი სიტყვა შესანიშნავი ნამუშევარი იყო.
6:39 და მაშინ იყო სული, და სიბნელე და სიჩუმე იყო ყოველი მხრიდან;
ადამიანის ხმის ხმა ჯერ არ იყო ჩამოყალიბებული.
6:40 მაშინ უბრძანე შენ მშვენიერი ნათელი გამოვიდეს შენი საუნჯედან, რომ
შეიძლება გამოჩნდეს შენი ნამუშევარი.
6:41 მეორე დღეს შექმენი სული ციხისა და
უბრძანა მას დაშორება და გაყოფა მათ შორის
წყლები, რომ ერთი ნაწილი მაღლა ავიდეს, მეორე კი დარჩეს ქვემოთ.
6:42 მესამე დღეს უბრძანე, შეკრებილიყო წყალი
დედამიწის მეშვიდე ნაწილში: ექვს პატას დაამშრალე და შეინახე
იმ განზრახვით, რომ ამათგან ზოგი ღვთისგან დარგული და დამუშავებული იყოს
შეიძლება მოგემსახუროთ.
6:43 რამეთუ ვითარცა სიტყუაჲ შენი წარვიდა, საქმე შესრულდა.
6:44 რამეთუ მყისვე იყო ნაყოფი დიდი და ურიცხვი, და მრავალი და
მრავალფეროვანი სიამოვნება გემოსთვის და უცვლელი ფერის ყვავილები და
მშვენიერი სუნი: და ეს გაკეთდა მესამე დღეს.
6:45 მეოთხე დღეს ბრძანე, რომ მზე ანათებდეს და
მთვარე ასხივებს მას შუქს და ვარსკვლავები უნდა იყოს წესრიგში:
6:46 და მისცა მათ მსახურება კაცთათვის, რაც უნდა ყოფილიყო.
6:47 მეხუთე დღეს უთხარი მეშვიდე ნაწილს, სადაც არის წყლები.
შეიკრიბნენ, რომ გამოეყვანა ცოცხალი არსებები, ფრინველები და
თევზები: და ასეც მოხდა.
6:48 რამეთუ მუნჯმა წყალმა და უსიცოცხლო არსება წარმოშვა იქ
ღვთის მცნება, რომ ყველამ ადიდოს შენი საკვირველი საქმეები.
6:49 მაშინ დაადგინე ორი ცოცხალი არსება, რომელიც შენ უწოდე
ენოქი და სხვა ლევიათანი;
6:50 და განაცალკევეთ ერთი მეორისგან: მეშვიდე ნაწილისთვის, კერძოდ,
სადაც წყალი ერთად იყო თავმოყრილი, შეიძლება ორივეს ვერ შეეკავებინა.
6:51 მიეცი ენოქს ერთი ნაწილი, რომელიც გამშრა მესამე დღეს, რომ
ის უნდა დასახლდეს იმავე ნაწილში, სადაც არის ათასი ბორცვი.
6:52 ხოლო ლევიათანს მიეცი მეშვიდე ნაწილი, ანუ სველი; და
შეინახეთ ის, რომ შეჭამოთ, ვისი გსურთ და როდის.
6:53 მეექვსე დღესა შენ მცნებაჲ მიეცი ქუეყანასა, წინათ
შენ უნდა გამოიყვანოს მხეცები, პირუტყვი და მცოცავი.
6:54 და ამის შემდეგ, ადამიც, რომელიც შენ აკეთე ბატონი ყოველთა ქმნილებათა შენთა.
მისგან მოვდივართ ჩვენ ყველანი და ხალხიც, რომელიც შენ აირჩიე.
6:55 ყოველივე ეს ვთქვი შენს წინაშე, უფალო, რადგან შენ შექმენი
სამყარო ჩვენი გულისთვის
6:56 რაც შეეხება სხვა ადამიანებს, რომლებიც ასევე ადამისგან არიან, შენ ეს თქვი
ისინი არაფერია, მაგრამ იყავით როგორც შამფურს და შეადარეთ ისინი
მათი სიმრავლე ჭურჭლიდან ჩამოვარდნილ წვეთამდე.
6:57 და ახლა, უფალო, აჰა, ეს წარმართები, რომლებიც ოდესმე ითვლებოდნენ
არაფერი, დაიწყეს ჩვენზე ბატონობა და ჩვენი შთანთქმა.
6:58 ხოლო ჩვენ ერსა შენსა, რომელსა შენ უწოდე პირმშო, შენი ერთადერთი
დაბადებული და შენი მხურვალე შეყვარებული მათ ხელშია.
6:59 თუ სამყარო ახლა ჩვენი გულისთვის არის შექმნილი, რატომ არ ვფლობთ მას
მემკვიდრეობა სამყაროსთან? რამდენ ხანს გაძლებს ეს?