2 კორინთელები 5:1 რადგან ვიცით, რომ თუ დაიშლებოდა ჩვენი მიწიერი სახლი ამ კარვისა, ჩვენ გვაქვს ღმერთის ნაგებობა, ხელნაკეთი სახლი, მარადიული სამოთხეები. 5:2 რამეთუ ამით ჩვენ ვკვნესით, გულმოდგინედ გვსურს, რომ შემოვიცვათ ჩვენი სახლი, რომელიც არის ზეციდან: 5:3 თუ ასეა ჩაცმული, შიშველი არ ვიპოვით. 5:4 რამეთუ ჩვენ, რომელნი ვართ ამ კარავში, ვკვნივართ დამძიმებულნი და არა იმიტომ რომ ჩვენ ვიქნებით გაშიშვლებული, მაგრამ შემოსილი, რომ მოკვდავება იყოს სიცოცხლე შთანთქა. 5:5 ხოლო რომელმან შეგვქმნა ჩუენ მისთჳს, არს ღმერთი, რომელმანცა არს მოგვცა სულის ღვაწლი. 5:6 ამიტომ ჩვენ ყოველთვის დარწმუნებული ვართ, რადგან ეს ვიცით, სანამ სახლში ვართ სხეულში ჩვენ არ ვართ უფლისგან: 5:7 (რადგან ჩვენ რწმენით დავდივართ და არა ხილვით:) 5:8 დარწმუნებულნი ვართ, ვამბობ მე, და გვსურს არ ვიყოთ სხეულიდან, და უფალთან ყოფნა. 5:9 მაშასადამე, ჩვენ ვშრომობთ, რათა ვიყოთ მიღებულნი, ყოფნისას თუ არყოფნისას მისი. 5:10 რამეთუ ჩვენ ყველანი უნდა გამოვიდეთ ქრისტეს სამსჯავროს წინაშე; რომ ყოველი ადამიანმა შეიძლება მიიღოს ის, რაც კეთდება თავის სხეულში, იმის მიხედვით, რაც აქვს გაკეთებულია, კარგი იქნება ეს თუ ცუდი. 5:11 მაშ, ვიცით შიში უფლისა, ვარწმუნებთ ადამიანებს; მაგრამ ჩვენ ვართ გამოცხადდა ღმერთს; და მჯერა, რომ შენშიც გამოვლინდება სინდისები. 5:12 რამეთუ ჩუენ თავს კვლავ არ ვაძლევთ თქუენდა, არამედ მოგცემთ საშუალებას დიდება ჩვენთვის, რათა გქონდეთ პასუხის გაცემა დიდება გარეგნულად და არა გულით. 5:13 რამეთუ უკუეთუ ვიყოთ, ღმრთისაა თუ ვიყოთ ფხიზელი, ეს შენი მიზეზია. 5:14 რამეთუ სიყვარული ქრისტესი გვიზღუდავს ჩვენ; რადგან ჩვენ ამგვარად ვიმსჯელებთ, რომ თუ ერთი მოკვდა ყველასთვის, შემდეგ ყველა მკვდარი იყო: 5:15 და რაჲ მოკუდა იგი ყოველთათვის, რაჲთა ცოცხალნი არა ამიერიდან ცხოვრობენ საკუთარი თავისთვის, მაგრამ მისთვის, ვინც მოკვდა მათთვის და აღდგა. 5:16 მაშასადამე, ჩვენ არავინ ვიცით ხორციელად; ხორციელად ვიცნობდით ქრისტეს, მაგრამ ამიერიდან აღარ ვიცნობთ მას. 5:17 ამიტომ, თუ ვინმე არის ქრისტეში, ის ახალი ქმნილებაა, ძველი არის გარდაიცვალა; აჰა, ყველაფერი ახალი გახდა. 5:18 და ყოველივე ღმრთისგან არის, რომელმაც შეგვირიგა ჩვენ თავისთან იესოს მიერ ქრისტე და მოგვცა ჩვენ შერიგების მსახურება; 5:19 რა თქმა უნდა, ღმერთი იყო ქრისტეში და შეურიგდა ქვეყნიერებას თავისთან და არა მათი ცოდვების მიწერა მათ; და მოგვცა სიტყვა შერიგების. 5:20 მაშ, ჩვენ ვართ ელჩები ქრისტესთვის, თითქოს ღმერთი გევედრებინათ ჩვენ: ჩვენ ვლოცულობთ თქვენ ქრისტეს ნაცვლად, შეურიგდით ღმერთს. 5:21 რამეთუ ჩუენ ცოდვად ქმნა იგი, რომელმან არა იცოდა ცოდვა; რომ ვიყოთ შექმნეს მასში ღვთის სიმართლე.