2 კორინთელები
5:1 რადგან ვიცით, რომ თუ დაიშლებოდა ჩვენი მიწიერი სახლი ამ კარვისა,
ჩვენ გვაქვს ღმერთის ნაგებობა, ხელნაკეთი სახლი, მარადიული
სამოთხეები.
5:2 რამეთუ ამით ჩვენ ვკვნესით, გულმოდგინედ გვსურს, რომ შემოვიცვათ ჩვენი
სახლი, რომელიც არის ზეციდან:
5:3 თუ ასეა ჩაცმული, შიშველი არ ვიპოვით.
5:4 რამეთუ ჩვენ, რომელნი ვართ ამ კარავში, ვკვნივართ დამძიმებულნი და არა იმიტომ
რომ ჩვენ ვიქნებით გაშიშვლებული, მაგრამ შემოსილი, რომ მოკვდავება იყოს
სიცოცხლე შთანთქა.
5:5 ხოლო რომელმან შეგვქმნა ჩუენ მისთჳს, არს ღმერთი, რომელმანცა არს
მოგვცა სულის ღვაწლი.
5:6 ამიტომ ჩვენ ყოველთვის დარწმუნებული ვართ, რადგან ეს ვიცით, სანამ სახლში ვართ
სხეულში ჩვენ არ ვართ უფლისგან:
5:7 (რადგან ჩვენ რწმენით დავდივართ და არა ხილვით:)
5:8 დარწმუნებულნი ვართ, ვამბობ მე, და გვსურს არ ვიყოთ სხეულიდან,
და უფალთან ყოფნა.
5:9 მაშასადამე, ჩვენ ვშრომობთ, რათა ვიყოთ მიღებულნი, ყოფნისას თუ არყოფნისას
მისი.
5:10 რამეთუ ჩვენ ყველანი უნდა გამოვიდეთ ქრისტეს სამსჯავროს წინაშე; რომ ყოველი
ადამიანმა შეიძლება მიიღოს ის, რაც კეთდება თავის სხეულში, იმის მიხედვით, რაც აქვს
გაკეთებულია, კარგი იქნება ეს თუ ცუდი.
5:11 მაშ, ვიცით შიში უფლისა, ვარწმუნებთ ადამიანებს; მაგრამ ჩვენ ვართ
გამოცხადდა ღმერთს; და მჯერა, რომ შენშიც გამოვლინდება
სინდისები.
5:12 რამეთუ ჩუენ თავს კვლავ არ ვაძლევთ თქუენდა, არამედ მოგცემთ საშუალებას
დიდება ჩვენთვის, რათა გქონდეთ პასუხის გაცემა
დიდება გარეგნულად და არა გულით.
5:13 რამეთუ უკუეთუ ვიყოთ, ღმრთისაა თუ ვიყოთ
ფხიზელი, ეს შენი მიზეზია.
5:14 რამეთუ სიყვარული ქრისტესი გვიზღუდავს ჩვენ; რადგან ჩვენ ამგვარად ვიმსჯელებთ, რომ თუ
ერთი მოკვდა ყველასთვის, შემდეგ ყველა მკვდარი იყო:
5:15 და რაჲ მოკუდა იგი ყოველთათვის, რაჲთა ცოცხალნი არა ამიერიდან
ცხოვრობენ საკუთარი თავისთვის, მაგრამ მისთვის, ვინც მოკვდა მათთვის და აღდგა.
5:16 მაშასადამე, ჩვენ არავინ ვიცით ხორციელად;
ხორციელად ვიცნობდით ქრისტეს, მაგრამ ამიერიდან აღარ ვიცნობთ მას.
5:17 ამიტომ, თუ ვინმე არის ქრისტეში, ის ახალი ქმნილებაა, ძველი არის
გარდაიცვალა; აჰა, ყველაფერი ახალი გახდა.
5:18 და ყოველივე ღმრთისგან არის, რომელმაც შეგვირიგა ჩვენ თავისთან იესოს მიერ
ქრისტე და მოგვცა ჩვენ შერიგების მსახურება;
5:19 რა თქმა უნდა, ღმერთი იყო ქრისტეში და შეურიგდა ქვეყნიერებას თავისთან და არა
მათი ცოდვების მიწერა მათ; და მოგვცა სიტყვა
შერიგების.
5:20 მაშ, ჩვენ ვართ ელჩები ქრისტესთვის, თითქოს ღმერთი გევედრებინათ
ჩვენ: ჩვენ ვლოცულობთ თქვენ ქრისტეს ნაცვლად, შეურიგდით ღმერთს.
5:21 რამეთუ ჩუენ ცოდვად ქმნა იგი, რომელმან არა იცოდა ცოდვა; რომ ვიყოთ
შექმნეს მასში ღვთის სიმართლე.