2 კორინთელები 3:1 ისევ ვიწყებთ საკუთარი თავის შექებას? ან გვჭირდება ჩვენ, როგორც სხვებს, შექების ეპისტოლეები თქვენგან, თუ შექების წერილები თქვენგან? 3:2 თქვენ ხართ ჩვენი ეპისტოლე დაწერილი ჩვენს გულებში, ყველა ადამიანისგან ცნობილი და წაკითხული: 3:3 რადგან აშკარად გამოცხადებულხართ ქრისტეს ეპისტოლედ ჩვენ მიერ მოწოდებული, დაწერილი არა მელნით, არამედ სულით ცოცხალი ღმერთი; არა ქვის, არამედ გულის ხორციან ტრაპეზებში. 3:4 და ასეთი მინდობა გვაქვს ქრისტეს მიერ ღვთის მფარველთან: 3:5 არა იმიტომ, რომ ჩვენ საკმარისად ვიფიქროთ რაიმეზე საკუთარ თავს; მაგრამ ჩვენი საკმარისობა ღვთისგანაა; 3:6 რომელმან შეგვქმნა ჩუენ მსახურნი ახალი აღთქმისა; არა იმ ასო, არამედ სულისა, რამეთუ ასო კლავს, სული კი იძლევა ცხოვრება. 3:7 ხოლო თუ სიკვდილის მსახურება, ქვებზე დაწერილი და ამოტვიფრული, იყო დიდებული, ისე, რომ ისრაელის ძეებმა მტკიცედ ვერ შეამჩნიეს მოსეს სახე მისი სახის სადიდებლად; რომელიც დიდება უნდა ყოფილიყო მოშორებულია: 3:8 როგორ არ იქნება დიდებული სულის მსახურება? 3:9 რამეთუ თუ განსჯის მსახურება დიდებაა, მით უფრო სიმართლის მსახურება აღემატება დიდებას. 3:10 რამეთუ განდიდებულსაც არ ჰქონდა დიდება ამ მხრივ დიდების მიზეზი, რომელიც აჯობებს. 3:11 რამეთუ უკუეთუ დიდებაჲ იყო წარწყმედილი, მით უმეტეს, რომელი რჩება დიდებული. 3:12 მაშ, რომ გვაქვს ასეთი იმედი, ვიყენებთ დიდ სიცხადეს. 3:13 და არა ვითარცა მოსე, რომელმან დასხა ფარდა მის პირსა, რომელ ძეთა ისრაელს არ შეეძლო მტკიცედ ეყურებინა ბოლომდე, რაც გაუქმებულია: 3:14 ხოლო მათი გონება დაბრმავდა, რამეთუ დღემდე რჩება იგივე ფარდა წაუღებელი ძველი აღთქმის კითხვაში; რომელი ფარდა კეთდება მოშორებით ქრისტეში. 3:15 მაგრამ დღემდე, როცა მოსეს იკითხება, ფარდა მათზეა გული. 3:16 თუმცა, როცა უფალს მიუბრუნდება, ფარდა წაიღება მოშორებით. 3:17 უფალი არს სული, და სადაც არის სული უფლისა, იქ არის თავისუფლება. 3:18 ჩვენ კი ყველანი, გაშლილი სახით ვხედავთ ჭიქის დიდებას უფალო, იცვლები იმავე ხატად დიდებიდან დიდებამდე, ისევე როგორც უფლის სული.