2 კორინთელები
3:1 ისევ ვიწყებთ საკუთარი თავის შექებას? ან გვჭირდება ჩვენ, როგორც სხვებს,
შექების ეპისტოლეები თქვენგან, თუ შექების წერილები თქვენგან?
3:2 თქვენ ხართ ჩვენი ეპისტოლე დაწერილი ჩვენს გულებში, ყველა ადამიანისგან ცნობილი და წაკითხული:
3:3 რადგან აშკარად გამოცხადებულხართ ქრისტეს ეპისტოლედ
ჩვენ მიერ მოწოდებული, დაწერილი არა მელნით, არამედ სულით
ცოცხალი ღმერთი; არა ქვის, არამედ გულის ხორციან ტრაპეზებში.
3:4 და ასეთი მინდობა გვაქვს ქრისტეს მიერ ღვთის მფარველთან:
3:5 არა იმიტომ, რომ ჩვენ საკმარისად ვიფიქროთ რაიმეზე
საკუთარ თავს; მაგრამ ჩვენი საკმარისობა ღვთისგანაა;
3:6 რომელმან შეგვქმნა ჩუენ მსახურნი ახალი აღთქმისა; არა იმ
ასო, არამედ სულისა, რამეთუ ასო კლავს, სული კი იძლევა
ცხოვრება.
3:7 ხოლო თუ სიკვდილის მსახურება, ქვებზე დაწერილი და ამოტვიფრული, იყო
დიდებული, ისე, რომ ისრაელის ძეებმა მტკიცედ ვერ შეამჩნიეს
მოსეს სახე მისი სახის სადიდებლად; რომელიც დიდება უნდა ყოფილიყო
მოშორებულია:
3:8 როგორ არ იქნება დიდებული სულის მსახურება?
3:9 რამეთუ თუ განსჯის მსახურება დიდებაა, მით უფრო
სიმართლის მსახურება აღემატება დიდებას.
3:10 რამეთუ განდიდებულსაც არ ჰქონდა დიდება ამ მხრივ
დიდების მიზეზი, რომელიც აჯობებს.
3:11 რამეთუ უკუეთუ დიდებაჲ იყო წარწყმედილი, მით უმეტეს, რომელი
რჩება დიდებული.
3:12 მაშ, რომ გვაქვს ასეთი იმედი, ვიყენებთ დიდ სიცხადეს.
3:13 და არა ვითარცა მოსე, რომელმან დასხა ფარდა მის პირსა, რომელ ძეთა
ისრაელს არ შეეძლო მტკიცედ ეყურებინა ბოლომდე, რაც გაუქმებულია:
3:14 ხოლო მათი გონება დაბრმავდა, რამეთუ დღემდე რჩება იგივე ფარდა
წაუღებელი ძველი აღთქმის კითხვაში; რომელი ფარდა კეთდება
მოშორებით ქრისტეში.
3:15 მაგრამ დღემდე, როცა მოსეს იკითხება, ფარდა მათზეა
გული.
3:16 თუმცა, როცა უფალს მიუბრუნდება, ფარდა წაიღება
მოშორებით.
3:17 უფალი არს სული, და სადაც არის სული უფლისა, იქ
არის თავისუფლება.
3:18 ჩვენ კი ყველანი, გაშლილი სახით ვხედავთ ჭიქის დიდებას
უფალო, იცვლები იმავე ხატად დიდებიდან დიდებამდე, ისევე როგორც
უფლის სული.