2 ქრონიკები
32:1 ამის შემდეგ და დამკვიდრების შემდეგ, სინახერიბი მეფე
მოვიდა ასურეთი, შევიდა იუდაში და გალავანთან დაბანაკდა
ქალაქები და ფიქრობდა, რომ თვითონ მოეგო ისინი.
32:2 და ვითარცა იხილა ხიზკიამ, ვითარცა მოვიდა სინახერიბი და იყო იგი
აპირებდა იერუსალიმის წინააღმდეგ ბრძოლას,
32:3 მან მიიღო რჩევა თავის მთავრებთან და თავის ძლევამოსილ კაცებთან, რათა შეეჩერებინა წყალი
ქალაქგარეთ მყოფი შადრევნები და დაეხმარნენ მას.
32:4 შეიკრიბა მრავალი ხალხი, რომელმაც შეაჩერა ყველა
შადრევნები და მდინარე, რომელიც გადიოდა მიწის შუაგულში და ამბობდა:
რატომ უნდა მოვიდნენ ასურეთის მეფეები და იპოვონ ბევრი წყალი?
32:5 მან განმტკიცა თავი და ააშენა ყოველი კედელი, რომელიც დანგრეული იყო.
და აღამაღლა იგი კოშკებამდე და სხვა კედელი გარეთ და შეაკეთა
მილო დავითის ქალაქში და უხვად გააკეთა ისრები და ფარები.
32:6 და დაადგინა ერისთავთა მხედართმთავარნი და შეკრიბა იგინი
მას ქალაქის კარიბჭის ქუჩაზე და მშვიდად ელაპარაკა
ისინი ამბობდნენ,
32:7 იყავი მტკიცე და მამაცი, ნუ გეშინია და ნუ შეშინდები მეფის გამო
ასურეთი და არც მთელი სიმრავლე, რომელიც მასთანაა, რადგან კიდევ არის
ჩვენთან ვიდრე მასთან:
32:8 მასთან არის მკლავი ხორციელი; მაგრამ ჩვენთანაა უფალი, ჩვენი ღმერთი, რომ დაგვეხმაროს,
და ვიბრძოლოთ ჩვენს ბრძოლებში. და ხალხი ისვენებდა მასზე
იუდას მეფის ხიზკიას სიტყვები.
32:9 ამის შემდეგ გაგზავნა ასურეთის მეფემ სინახერიბმა თავისი მსახურები
იერუსალიმი (მაგრამ მან ალყა შემოარტყა ლაქიშს და მთელ მის ძალას
მასთან ერთად, იუდას მეფე ხიზკიას და მთელ იუდას, რომელნიც იქ იყვნენ
იერუსალიმი ამბობს:
32:10 ასე ამბობს სინახერიბი, მეფე ასურეთისა: რაზე გაქვთ იმედი, რომ
დარჩით იერუსალიმის ალყაში?
32:11 არ დაგარწმუნებთ ხიზკია, რომ თავი დაანებოთ შიმშილით სიკვდილს?
და წყურვილით ამბობდა: უფალი ღმერთი ჩვენი ხელიდან გვიხსნის
ასურეთის მეფის?
32:12 განა იგივე ხიზკიამ არ წაართვა მისი მაღალი ადგილები და სამსხვერპლოები,
და უბრძანა იუდას და იერუსალიმს და უთხრა: ერთის წინაშე თაყვანი სცეთ
სამსხვერპლო და დაწვა მასზე საკმეველი?
32:13 არ იცით, რა გავუკეთეთ მე და ჩემმა მამებმა ყველა სხვას
მიწები? შეეძლოთ ამ ქვეყნების ხალხების ღმერთები
მათი მიწები ჩემი ხელიდან გამოსცეს?
32:14 ვინ იყო იქ ყოველთა ღმერთთა შორის იმ ხალხთა შორის, რომელნიც იყვნენ ჩემი მამები
სრულიად განადგურებული, რომელსაც შეეძლო ჩემი ხალხის გათავისუფლება ჩემი ხელიდან
შენმა ღმერთმა უნდა შეძლოს შენი გადარჩენა ჩემი ხელიდან?
32:15 მაშ, ნუ მოგატყუებთ ხიზკიამ და ნუ დაგარწმუნებთ ამაზე
წესით, არც ჯერ დაუჯერეთ მას, რადგან არც ერთი ერის ან სამეფოს ღმერთი არ იყო
შეუძლია იხსნას თავისი ხალხი ჩემი ხელიდან და ჩემი ხელიდან
მამები: რამდენად ნაკლებად გიხსნის შენი ღმერთი ჩემი ხელიდან?
32:16 და კიდევ უფრო ლაპარაკობდნენ მისი მსახურები უფლის ღმერთის წინააღმდეგ და მის წინააღმდეგ
მსახური ხიზკია.
32:17 მან ასევე დაწერა წერილები ისრაელის უფალ ღმერთზე და სალაპარაკოდ
მის წინააღმდეგ და ამბობდნენ: როგორც სხვა ქვეყნების ხალხების ღმერთებს არ აქვთო
იხსნა მათი ხალხი ჩემი ხელიდან, ასე არ იქნება ღმერთის
ხიზკიამ იხსნა თავისი ხალხი ჩემი ხელიდან.
32:18 მაშინ შეჰღაღადეს დიდი ხმით იუდეველთა სიტყვით ხალხთა მიმართ
იერუსალიმი, რომელიც იყო კედელზე, რათა შეაშინოს ისინი და შეაწუხოს ისინი;
რომ აეღოთ ქალაქი.
32:19 და ლაპარაკობდნენ იერუსალიმის ღმერთის წინააღმდეგ, როგორც ღმერთების წინააღმდეგ
დედამიწის ხალხი, რომლებიც ადამიანის ხელის ნამუშევარი იყო.
32:20 და ამისთჳს ეზეკია მეფე და წინასწარმეტყველი ესაია ძე.
ამოზ, ილოცა და ტიროდა სამოთხეში.
32:21 და გაგზავნა უფალმა ანგელოზი, რომელმაც ამოწყვიტა ყველა ძლევამოსილი ვაჟკაცი,
და წინამძღოლები და კაპიტანები ასურეთის მეფის ბანაკში. ასე რომ, ის
სირცხვილით დაბრუნდა საკუთარ მიწაზე. და როცა შევიდა
მისი ღმერთის სახლი, თავისივე ნაწლავებიდან გამოსულებმა მოკლეს იგი
იქ ხმლით.
32:22 ასე იხსნა უფალმა ხიზკიაჰუ და იერუსალიმის მკვიდრნი
ასურეთის მეფის სინახერიბის ხელი და ყველა სხვას ხელიდან,
და ხელმძღვანელობდა მათ ყოველი მხრიდან.
32:23 და მრავალნი მიუტანეს უფალს ძღვენი იერუსალიმში და ძღვენი
იუდას მეფე ხიზკია, ისე განდიდდა ყველას წინაშე
ერებს ამიერიდან.
32:24 იმ დღეებში ავად იყო ხიზკია სასიკვდილოდ და ევედრებოდა უფალს:
და ელაპარაკა მას და მისცა ნიშანი.
32:25 ხოლო ხიზკიაჰუ არა უკუაგდო მისდამი სარგებლობისამებრ;
რადგანაც მისი გული ამაღლდა: ამიტომ იყო რისხვა მასზე და
იუდასა და იერუსალიმზე.
32:26 და მაინც დაიმდაბლა ხიზკიაჰუ თავისი გულის სიამაყისთვის.
ისიც და იერუსალიმის მკვიდრნიც, რათა უფლის რისხვა
არ მოვიდა მათზე ხიზკიას დღეებში.
32:27 და ქონდა ხიზკიაჰუჲ დიდი სიმდიდრე და დიდებაჲ
საგანძური ვერცხლისთვის და ოქროსთვის, ძვირფასი ქვებისთვის და
სანელებლები და ფარებისთვის და ყველანაირი სასიამოვნო სამკაულებისთვის;
32:28 საწყობები სიმინდისა და ღვინისა და ზეთის მოსაყვანად; და სადგომები
ყოველგვარი მხეცებისთვის და კოტეები ფარებისთვის.
32:29 გარდა ამისა, მან მისცა მას ქალაქები და საქონლის ფარები და ნახირი
სიუხვე: რადგან ღმერთმა მას ძალიან ბევრი ნივთი მისცა.
32:30 ამ ხიზკიამაც შეაჩერა გიხონის ზემო დინება და
ჩამოიყვანა იგი დავითის ქალაქის დასავლეთით. და
ხიზკიაჰუ აყვავდა ყველა თავის საქმეს.
32:31 თუმცა ბაბილონის მთავრების ელჩების საქმეში.
ვინც გაუგზავნა მას, რომ ეკითხა საოცრება, რაც მოხდა ქვეყანაში,
ღმერთმა მიატოვა იგი, რათა გამოეცადა, რათა გაეგო ყველაფერი, რაც მის გულში იყო.
32:32 ხიზკიას დანარჩენი საქმეები და მისი სიკეთე, აჰა, არის
დაწერილია ესაია წინასწარმეტყველის, ამოზის ძის ხილვაში და
იუდას და ისრაელის მეფეთა წიგნი.
32:33 და დაიძინა ხიზკიაჰუ მამათა თანა და დამარხეს იგი მთავარსა შინა.
დავითის ძეთა სამარხებიდან და მთელი იუდა და
იერუსალიმის მკვიდრებმა პატივი მიაგეს მას სიკვდილის დროს. და მენაშე მისი
მის ნაცვლად ვაჟი მეფობდა.