• უკან


• საიტის მთავარი

1 სამუელი
20:1 და გაიქცა დავითი ნაიოთიდან რამაში, მივიდა და უთხრა იონათანს:
Რა ჩავიდინე? რა არის ჩემი დანაშაული? და რა არის ჩემი ცოდვა შენს წინაშე
მამაო, ჩემს სიცოცხლეს რომ ეძებს?
20:2 და ჰრქუა მას: ღმერთმან ქნას; შენ არ მოკვდები: აჰა, მამაჩემი
არაფერს გააკეთებს არც დიდსა და არც პატარას, გარდა იმისა, რომ მაჩვენებს: და
რატომ უნდა დამამალოს მამაჩემმა ეს რამ? ეს ასე არ არის.
20:3 და დაიფიცა დავითმა და თქვა: მამაშენმა იცის, რომ მე
იპოვე მადლი შენს თვალებში; და თქვა: იონათანმა არ იცოდეს
ეს, რათა არ შეწუხდეს, არამედ როგორც ცოცხალია უფალი და როგორც შენი სული
ცოცხალია, ჩემსა და სიკვდილს შორის მხოლოდ ერთი ნაბიჯია.
20:4 ჰრქუა იონათანმა დავითს: რაჲ სწადოს სულსა შენსა, ვიყო
გააკეთე შენთვის.
20:5 და უთხრა დავითმა იონათანს: აჰა, ხვალ ახალი მთვარეა, და მე
არ უნდა დაჯდე მეფესთან საჭმელად, მაგრამ გამიშვი, რომ შევძლო
დავიმალე მინდორში მესამე დღეს საღამომდე.
20:6 თუ მამაშენს საერთოდ მომენატრე, უთხარი: დავითმა გულმოდგინედ ითხოვა შვებულება
მე რომ გაიქცეს თავის ქალაქში ბეთლემში, რადგან არის ყოველწლიური
მსხვერპლი იქ მთელი ოჯახისთვის.
20:7 თუ ასე იტყვის: კარგია; შენს მსახურს მშვიდობა ექნება, მაგრამ თუ იქნება
ძალიან გაბრაზებულია, მაშინ დარწმუნებული იყავი, რომ ბოროტება მას განსაზღვრავს.
20:8 მაშასადამე, კეთილად მოექცე მონასა შენსა; რადგან შენ მოიტანე
შენმა მსახურმა უფლის აღთქმა დადო შენთან, მაგრამ თუ
იყოს ჩემში ურჯულოება, მომკალი მე შენი თავი; რატომ უნდა მოიყვანო
მე მამაშენს?
20:9 და ჰრქუა იონათან: შორს იყოს შენგან, რამეთუ ვიცოდე ჭეშმარიტად
ბოროტება მამაჩემმა გადაწყვიტა შენზე მოხვედრა, მაშინ მე არ ვისურვებდი
გითხრა?
20:10 ჰრქუა დავითმა იონათანს: ვინ მეტყვის მე? ან თუ მამაშენი
უხეშად გიპასუხე?
20:11 ჰრქუა იონათანმა დავითს: მოდი და გამოვიდეთ ველად.
და გავიდნენ ორივენი მინდორში.
20:12 უთხრა იონათანმა დავითს: უფალო ღმერთო ისრაელის
მამაჩემი იქნება ხვალ ნებისმიერ დროს, ან მესამე დღეს, და, აჰა, თუ
კეთილი იყოს დავითის მიმართ და არ გამოგიგზავნო და არ გაჩვენო
შენ;
20:13 უფალმა ასეც და კიდევ უფრო მეტი იონათანს, მაგრამ თუ მოისურვებს მამაჩემს
ჩაიდინე ბოროტება, მაშინ გაჩვენებ და გაგიშვებ, რომ შენ
შეიძლება მშვიდობით წახვიდე და უფალი იყოს შენთან, როგორც ჩემთან იყო
მამა.
20:14 და არა მხოლოდ, ვიდრე ცოცხალი ვარ, მაჩვენე სიკეთე
უფალო, რომ არ მოვკვდე:
20:15 ოღონდ შენც არ მოწყვიტო შენი სიკეთე ჩემი სახლიდან სამუდამოდ;
არა მაშინ, როცა უფალმა ყოველი დავითის მტრები ჩამოაშორა
დედამიწის სახე.
20:16 დადო იონათანმა აღთქმა დავითის სახლთან და თქვა: დაე
უფალმაც კი მოითხოვა ეს დავითის მტრებისგან.
20:17 და შეჰფიცა იონათანმა დავითს, რამეთუ შეიყვარა იგი
ისე უყვარდა, როგორც საკუთარი სული.
20:18 ჰრქუა იონათანმა დავითს: ხვალ ახალი მთვარეა.
გამოტოვო, რადგან შენი ადგილი ცარიელი იქნება.
20:19 და როცა დარჩები სამი დღე, მაშინ სწრაფად ჩადი.
და მობრძანდით იმ ადგილას, სადაც დაიმალეთ ბიზნესის დროს
ხელში იყო და ეზელის ქვასთან დარჩება.
20:20 და ვესროლე სამ ისარს მის მხარეს, თითქოს ვესროლე
ნიშანი.
20:21 და აჰა, ვაგზავნი ყმაწვილს და ვეტყვი: წადი, იპოვე ისრები. Თუ მე
პირდაპირ უთხარი ყმაწვილს: აჰა, ისრები შენს მხარესაა.
წაიღე ისინი; მაშინ მოდი, რამეთუ მშვიდობაა შენთვის და არავითარი წყენინება; როგორც
უფალი ცოცხალია.
20:22 ხოლო თუ ვიტყვი ამას ჭაბუკსა: აჰა, ისრები იქით არიან
შენ; წადი, რადგან უფალმა გამოგგზავნა.
20:23 და რაც შეეხება იმ საკითხს, რომელზეც მე და შენ ვისაუბრეთ, აჰა,
უფალი იყოს ჩემსა და შენს შორის სამუდამოდ.
20:24 დაიმალა დავითი მინდორში და როცა ახალი მთვარე იყო,
დაჯდა მეფემ ხორცის საჭმელად.
20:25 და დაჯდა მეფე თავის სკამზე, როგორც სხვა დროს, სკამზეც.
კედელი: ადგა იონათანი და დაჯდა აბნერი საულის გვერდით და დავითის
ადგილი ცარიელი იყო.
20:26 მაგრამ საულმა არაფერი თქვა იმ დღეს, რადგან ფიქრობდა:
მას რაღაც დაემართა, ის არ არის სუფთა; რა თქმა უნდა, ის არ არის სუფთა.
20:27 და იყო მეორე დღეს, მეორე დღეს
თვე, რომ დავითის ადგილი ცარიელი იყო და უთხრა საულმა იონათანს თავისი
შვილო, ამიტომ არც გუშინ მოვიდა იესეს ძე საჭმელად,
არც დღეს?
20:28 მიუგო იონათანმა საულს: დავითმა გულმოდგინედ სთხოვა ჩემგან წასვლა
ბეთლემი:
20:29 და ჰრქუა: გამიშვი, გევედრები შენ; რადგან ჩვენს ოჯახს აქვს მსხვერპლი
ქალაქი; და ჩემმა ძმამ მიბრძანა იქ ყოფნა: და ახლა თუ
შენს თვალში მადლი ვიპოვე, ნება მომეცით წავიდე, გევედრები და ვნახოთ
ჩემი ძმები. ამიტომ არ მიდის მეფის სუფრასთან.
20:30 აღიძრა საულის რისხვა იონათანის წინააღმდეგ და უთხრა მას:
გარყვნილი მეამბოხე ქალის შვილო, არ ვიცი, რომ გაქვს
აირჩია იესეს ძე შენს საგონებელში და საგონებელში
დედის სიშიშვლეზე?
20:31 სანამ იესეს ძე ცოცხლობს მიწაზე, ნუ იქნები.
დამყარდეს და არც შენი სამეფო. ამიტომ ახლა გაგზავნე და წაიყვანე იგი
მე, რადგან ის აუცილებლად მოკვდება.
20:32 მიუგო იონათანმა საულ მამასა თჳსსა და ჰრქუა მას: რაჲთა
ის მოკლული იქნება? რა გააკეთა მან?
20:33 და ესროლა საულმა შუბი მის დასაცემად.
მამამისს გადაწყვეტილი ჰქონდა დავითის მოკვლა.
20:34 ადგა იონათანი სუფრიდან მრისხანე და არ ჭამა ხორცი.
თვის მეორე დღე: რამეთუ წუხდა დავითზე, რადგან მისი
მამამ მას შერცხვა.
20:35 და იყო დილას, გამოვიდა იონათანი
მინდორში დავითთან დანიშნულ დროს და მასთან ერთად პატარა ყმაწვილი.
20:36 და უთხრა თავის ყმაწვილს: გაიქეცი, გაიგე ახლა ისრები, რომლებსაც მე ვესროლე.
და როცა ყმაწვილი გარბოდა, მან ესროლა ისარი მის მიღმა.
20:37 და ვითარცა მოვიდა ყმაწვილი ისრის ადგილსა, რომელი ჰქონდა იონათანს
ესროლა, იონათანმა ყმაწვილს შესძახა და თქვა: ისარი იქით არ არისო
შენ?
20:38 იონათანმა შესძახა ყმაწვილს: იჩქარე, იჩქარე, ნუ დარჩი. და
იონათანის ყმაწვილმა შეკრიბა ისრები და მივიდა თავის ბატონთან.
20:39 მაგრამ ყმაწვილმა არაფერი იცოდა: მხოლოდ იონათანმა და დავითმა იცოდნენ ეს.
20:40 მისცა იონათანმა თავისი არტილერია თავის ყმაწვილს და უთხრა: წადი.
წაიყვანეთ ისინი ქალაქში.
20:41 და ვითარცა წავიდა ყმაწვილი, ადგა დავითი ადგილიდან მისკენ
სამხრეთით და პირქვე დაემხო მიწაზე და თავი სამს დაემხო
ჯერ: და კოცნიდნენ ერთმანეთს და ტიროდნენ, სანამ
დავითმა გადააჭარბა.
20:42 და უთხრა იონათანმა დავითს: წადი მშვიდობით, რადგან ორივეს დავიფიცეთ.
ჩვენგან უფლის სახელით, თქვით: უფალი იყოს ჩემსა და შენს შორის,
და ჩემს თესლსა და შენს თესლს შორის სამუდამოდ. და ადგა და წავიდა:
და წავიდა იონათანი ქალაქში.