1 სამუელი
1:1 იყო კაცი რამათაიმცოფიმიდან, ეფრემის მთიდან, და
მისი სახელი იყო ელკანა, იეროჰამის ძე, ელიჰუს ძე
თოჰუ, ეფრათელი ცუფის ვაჟი:
1:2 და ჰყავდა ორი ცოლი; ერთის სახელი იყო ხანა და სახელი
მეორე ფენინა: და პენინას ჰყავდა შვილები, ხანას კი არა
ბავშვები.
1:3 და გამოდიოდა ეს კაცი ყოველწლიურად ქალაქიდან თაყვანისცემად და შესაწირავად
ცაბაოთ უფალს შილოში. და ელის ორი ვაჟი, ხოფნი და
იქ იყვნენ ფინეხასი, უფლის მღვდლები.
1:4 და დადგა ჟამი ელკანამ შესწირა, მისცა ფენინას თავისი
ცოლი და ყველა მის ვაჟს და ქალიშვილს - წილი:
1:5 ხოლო ხანას მისცა ღირსი წილი; რადგან უყვარდა ხანა: მაგრამ
უფალმა დახურა მისი საშვილოსნო.
1:6 და მტერმან მისმან განრისხნა იგი, რაჲთა განრისხდეს იგი, რამეთუ
დახურა უფალმა მისი საშვილოსნო.
1:7 და ვითარცა იგი ყოველ წელსა, ვითარცა ავიდა იგი სახლსა შინა
უფალო, ასე გააღიზიანა იგი; ამიტომ ტიროდა და არ ჭამდა.
1:8 ჰრქუა მას ელკანახ, ქმარი მისი: ხანა, რად ტირი? და რატომ
არ ჭამთ? და რატომ გწყინს გული? მე შენზე უკეთესი არ ვარ?
ვიდრე ათი ვაჟი?
1:9 ადგა ხანა შილოში ჭამისა და ჭამის შემდეგ
მთვრალი. ახლა ელი მღვდელი იჯდა სკამზე, ტაძრის საყრდენთან
უფალო.
1:10 და იყო იგი სულის სიმწარეში და ევედრებოდა უფალს და ატირდა.
მტკივნეული.
1:11 და აღთქმა აღუთქვა მან და თქვა: უფალო ლაშქართაო, თუ უყურებ
შენი მოახლის გაჭირვებაზე და გამიხსენე მე და არ დაივიწყო
შენი მოახლე, მაგრამ შენს მოახლეს ვაჟიშვილს მივცემ, მერე მე
მისცემს მას უფალს მთელი თავისი სიცოცხლის დღეებში და არ იქნება
თავზე საპარსი მოვიდა.
1:12 და იყო ლოცვა უფლის წინაშე, ელი
მონიშნა მისი პირი.
1:13 და ჰნა, თქუა გულსა მისსა; მხოლოდ ტუჩები ამოძრავდა, მაგრამ ხმა
არ ისმოდა: ამიტომ ელიმ მთვრალი ეგონა.
1:14 ჰრქუა მას ელიმ: როდემდე იქნები მთვრალი? დაანებე შენი ღვინო
შენგან.
1:15 მიუგო ხანამ და ჰრქუა: არა, ბატონო ჩემო, მე ვარ მწუხარე ქალი.
სული: არც ღვინო დამილევია და არც სასმელი, არამედ დავასხი
ჩემი სული უფლის წინაშე.
1:16 ნუ ჩათვალე შენი მხევალი ბელიას ასულად, რადგან გარეთ
ჩემი ჩივილისა და მწუხარების სიმრავლე მე აქამდე ვთქვი.
1:17 მიუგო ელიმ და ჰრქუა: წარდი მშვიდობით და ღმერთმან ისრაელისა მისცეს
შენ შენი ვედრება, რომელიც შენ გთხოვე მისგან.
1:18 და ჰრქუა: მადლი ჰპოვოს შენს წინაშე მადლი. ასე რომ, ქალი
წავიდა და ჭამა, და სახე აღარ იყო სევდიანი.
1:19 და ადგნენ დილით ადრე და თაყვანი სცეს უფლის წინაშე.
დაბრუნდა და მივიდა მათ სახლში რამაში, და იცნო ელკანამ ხანა
მისი ცოლი; და გაიხსენა უფალმა იგი.
1:20 ამიტომ იყო, როცა დადგა დრო ხანას შემდეგ
ჩაფიქრდა, რომ შეეძინა ვაჟი და უწოდა სახელი სამუელი და თქვა:
რადგან ვთხოვე მას უფალს.
1:21 და წავიდა კაცი ელკანა და მთელი მისი სახლი, რათა შესწირონ უფალს
წლიური მსხვერპლი და მისი აღთქმა.
1:22 ხოლო ხანა არა აღვიდა; რადგან უთხრა თავის ქმარს: არ წავალ
სანამ ბავშვი ძუძუმწოვრებს არ მოიშორებს და მერე მოვიყვან, რომ გამოჩნდეს
უფლის წინაშე და დარჩებიან იქ სამუდამოდ.
1:23 და ჰრქუა მას ელკანა, ქმარმა მისმა: აკეთე, რაჲ გნებავს შენ. დაყოვნებული
მანამ, სანამ ძუძუს არ მოწყვეტთ მას; მხოლოდ უფალი ამტკიცებს თავის სიტყვას. ასე რომ
ქალი დარჩა და აძლევდა შვილს ძუძუს წოვამდე, სანამ ძუძუს არ მოწყვეტდა.
1:24 და ვითარცა აწოვნა იგი, წაიყვანა იგი სამთა თანა
ხარი და ერთი ეფა ფქვილი და ერთი ბოთლი ღვინო და მოუტანა
უფლის სახლამდე შილოში.
1:25 და მოკლეს ხარი და მიიყვანეს ყრმა ელის.
1:26 და ჰრქუა: უფალო ჩემო, ვითარცა ცოცხლობს სული შენი, ბატონო ჩემო, მე ვარ ქალი.
რომ იდგა შენთან აქ და ლოცულობდა უფალს.
1:27 ამ ბავშვისთვის ვლოცულობდი; და უფალმა მომცა ჩემი სათხოვარი, რომელიც მე
ჰკითხა მას:
1:28 ამისთჳს მე მივესესხე იგი უფალსა; სანამ ის ცოცხალია
ესესხება უფალს. და იქ თაყვანი სცა უფალს.