1 მეფეები 17:1 და ჰრქუა ელია თიშბიელმა, რომელი იყო გალაადის მკვიდრთაგან. ახაბ, ცოცხალია ისრაელის უფალი ღმერთი, რომლის წინაშეც მე ვდგავარ არ იყოს ნამი და არც წვიმა ამ წლებში, არამედ ჩემი სიტყვისამებრ. 17:2 და სიტყვა უფლისა მიმართა მას და ჰრქუა: 17:3 წადი აქედან, შებრუნდი აღმოსავლეთისაკენ და დაიმალე მდინარესთან. ჩერიტი, ეს არის იორდანეს წინ. 17:4 და იყოს, რაჲთა სვაო მდინარესა; და მე მაქვს უბრძანა ყორნებს იქ გამოგჭამათ. 17:5 წავიდა და მოიქცა სიტყვისა უფლისა, რამეთუ წარვიდა და ცხოვრობდა ქერითის მდინარესთან, იორდანეს წინ. 17:6 და მოიტანეს მას ყორნები დილით პური და ხორცი, და პური და ხორცი საღამოს; და დალია ნაკადული. 17:7 და იყო ჟამთა შემდგომად, დაშრა მდინარე, რამეთუ მიწაზე წვიმა არ ყოფილა. 17:8 და მივიდა მას სიტყვა უფლისა და უთხრა: 17:9 ადექი, წადი სარეფათში, რომელიც არის ციდონისა, და დამკვიდრდი იქ. აჰა, მე ვუბრძანე იქ ქვრივ ქალს, რომ დაგეხმარებინა. 17:10 ადგა და წავიდა სარეფათში. და როცა მივიდა კარიბჭესთან ქალაქი, აჰა, ქვრივი ქალი იყო იქ ჯოხებით შეკრებილი და ის დაუძახა მას და უთხრა: მომიტანე ცოტა წყალი ჭურჭელი, რომ დავლიო. 17:11 და ვითარცა განიზრახა მოტანა, მოუწოდა მას და ჰრქუა: მომიყვანე მე. გევედრები, ნაჭერი პური შენს ხელში. 17:12 და თქვა: ცოცხალია უფალი ღმერთი შენი, არა მაქვს ნამცხვარი, არამედ ერთი მუჭა ფქვილი კასრში და ცოტა ზეთი კრეფში: და აჰა, მე ვაგროვებ ორ ჯოხს, რომ შევიდე და ჩავიცვა ჩემთვის და ჩემი შვილო, რომ ვჭამოთ და მოვკვდეთ. 17:13 და ჰრქუა მას ელია: ნუ გეშინინ; წადი და მოიქეცი როგორც გითხარი: მაგრამ ჯერ პატარა ნამცხვარი გამიკეთე, მომიტანე და მერე გააკეთე შენთვის და შენი შვილისთვის. 17:14 რამეთუ ასე ამბობს უფალი ღმერთი ისრაელისა: ფქვილის კასრი არ უნდა გაფუჭება და არც ზეთის ჭურჭელი დაცდება იმ დღემდე, სანამ უფალი აგზავნის წვიმას დედამიწაზე. 17:15 და წავიდა იგი და მოიქცა ელიას სიტყვისამებრ. და მის სახლს ბევრი დღე ჭამდა. 17:16 და კასრი ფქვილი არ გაფუჭდა და არც ზეთი დაცლა, უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც მან თქვა ელიას მიერ. 17:17 და იყო ამის შემდეგ, რომ ძე დედაკაცისა სახლის ბედია, ავად გახდა; და მისი ავადმყოფობა იმდენად მტკივნეული იყო, რომ მასში სუნთქვა აღარ დარჩა. 17:18 და ჰრქუა მან ელიას: რაჲ საქმე მაქვს შენთან, კაცო. ღმერთი? მოხვედი ჩემთან, რომ მოიხმო ჩემი ცოდვა და მოკლა ჩემი შვილო? 17:19 და ჰრქუა მას: მომეცი ძე შენი. და ამოიყვანა იგი მისი წიაღიდან, და აწია იგი მაღლობში, სადაც დასახლდა და დაასვენა იგი თავისზე საკუთარი საწოლი. 17:20 და შეჰღაღადა უფალს და თქვა: უფალო ღმერთო ჩემო, შენც გაქვს ბოროტება მოახდინა ქვრივს, რომელთანაც მე ვცხოვრობ, მისი შვილის მოკვლით? 17:21 და დაიწია ყრმასა სამგზის და შეჰღაღადა მას უფალო და თქვა: უფალო, ღმერთო ჩემო, გევედრები, მოევლინე ამ ბავშვის სული ისევ მასში. 17:22 და ესმა უფალმა ხმა ელიასა; და მოვიდა ბავშვის სული ისევ შევიდა მასში და გაცოცხლდა. 17:23 და აიყვანა ელიამ ყრმა და ჩამოიყვანა იგი ოთახიდან სახლი და გადასცა იგი დედას შვილი ცხოვრობს. 17:24 და ჰრქუა დედაკაცმან ელიას: ამით ვიცი, რომ შენ ხარ კაცი. ღმერთო, და რომ უფლის სიტყვა შენს პირში ჭეშმარიტებაა.