1 მეფეები
17:1 და ჰრქუა ელია თიშბიელმა, რომელი იყო გალაადის მკვიდრთაგან.
ახაბ, ცოცხალია ისრაელის უფალი ღმერთი, რომლის წინაშეც მე ვდგავარ
არ იყოს ნამი და არც წვიმა ამ წლებში, არამედ ჩემი სიტყვისამებრ.
17:2 და სიტყვა უფლისა მიმართა მას და ჰრქუა:
17:3 წადი აქედან, შებრუნდი აღმოსავლეთისაკენ და დაიმალე მდინარესთან.
ჩერიტი, ეს არის იორდანეს წინ.
17:4 და იყოს, რაჲთა სვაო მდინარესა; და მე მაქვს
უბრძანა ყორნებს იქ გამოგჭამათ.
17:5 წავიდა და მოიქცა სიტყვისა უფლისა, რამეთუ წარვიდა და
ცხოვრობდა ქერითის მდინარესთან, იორდანეს წინ.
17:6 და მოიტანეს მას ყორნები დილით პური და ხორცი, და პური და
ხორცი საღამოს; და დალია ნაკადული.
17:7 და იყო ჟამთა შემდგომად, დაშრა მდინარე, რამეთუ
მიწაზე წვიმა არ ყოფილა.
17:8 და მივიდა მას სიტყვა უფლისა და უთხრა:
17:9 ადექი, წადი სარეფათში, რომელიც არის ციდონისა, და დამკვიდრდი იქ.
აჰა, მე ვუბრძანე იქ ქვრივ ქალს, რომ დაგეხმარებინა.
17:10 ადგა და წავიდა სარეფათში. და როცა მივიდა კარიბჭესთან
ქალაქი, აჰა, ქვრივი ქალი იყო იქ ჯოხებით შეკრებილი და ის
დაუძახა მას და უთხრა: მომიტანე ცოტა წყალი
ჭურჭელი, რომ დავლიო.
17:11 და ვითარცა განიზრახა მოტანა, მოუწოდა მას და ჰრქუა: მომიყვანე მე.
გევედრები, ნაჭერი პური შენს ხელში.
17:12 და თქვა: ცოცხალია უფალი ღმერთი შენი, არა მაქვს ნამცხვარი, არამედ
ერთი მუჭა ფქვილი კასრში და ცოტა ზეთი კრეფში: და აჰა, მე
ვაგროვებ ორ ჯოხს, რომ შევიდე და ჩავიცვა ჩემთვის და ჩემი
შვილო, რომ ვჭამოთ და მოვკვდეთ.
17:13 და ჰრქუა მას ელია: ნუ გეშინინ; წადი და მოიქეცი როგორც გითხარი: მაგრამ
ჯერ პატარა ნამცხვარი გამიკეთე, მომიტანე და მერე
გააკეთე შენთვის და შენი შვილისთვის.
17:14 რამეთუ ასე ამბობს უფალი ღმერთი ისრაელისა: ფქვილის კასრი არ უნდა
გაფუჭება და არც ზეთის ჭურჭელი დაცდება იმ დღემდე, სანამ უფალი
აგზავნის წვიმას დედამიწაზე.
17:15 და წავიდა იგი და მოიქცა ელიას სიტყვისამებრ.
და მის სახლს ბევრი დღე ჭამდა.
17:16 და კასრი ფქვილი არ გაფუჭდა და არც ზეთი დაცლა,
უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც მან თქვა ელიას მიერ.
17:17 და იყო ამის შემდეგ, რომ ძე დედაკაცისა
სახლის ბედია, ავად გახდა; და მისი ავადმყოფობა იმდენად მტკივნეული იყო, რომ
მასში სუნთქვა აღარ დარჩა.
17:18 და ჰრქუა მან ელიას: რაჲ საქმე მაქვს შენთან, კაცო.
ღმერთი? მოხვედი ჩემთან, რომ მოიხმო ჩემი ცოდვა და მოკლა ჩემი
შვილო?
17:19 და ჰრქუა მას: მომეცი ძე შენი. და ამოიყვანა იგი მისი წიაღიდან,
და აწია იგი მაღლობში, სადაც დასახლდა და დაასვენა იგი თავისზე
საკუთარი საწოლი.
17:20 და შეჰღაღადა უფალს და თქვა: უფალო ღმერთო ჩემო, შენც გაქვს
ბოროტება მოახდინა ქვრივს, რომელთანაც მე ვცხოვრობ, მისი შვილის მოკვლით?
17:21 და დაიწია ყრმასა სამგზის და შეჰღაღადა მას
უფალო და თქვა: უფალო, ღმერთო ჩემო, გევედრები, მოევლინე ამ ბავშვის სული
ისევ მასში.
17:22 და ესმა უფალმა ხმა ელიასა; და მოვიდა ბავშვის სული
ისევ შევიდა მასში და გაცოცხლდა.
17:23 და აიყვანა ელიამ ყრმა და ჩამოიყვანა იგი ოთახიდან
სახლი და გადასცა იგი დედას
შვილი ცხოვრობს.
17:24 და ჰრქუა დედაკაცმან ელიას: ამით ვიცი, რომ შენ ხარ კაცი.
ღმერთო, და რომ უფლის სიტყვა შენს პირში ჭეშმარიტებაა.