1 მეფეები
2:1 მოახლოვდა დღენი დავითისი, რომ მოკვდეს; და მან დაადანაშაულა
მისი ვაჟი სოლომონი ამბობს:
2:2 მივდივარ გზაზე მთელი ქვეყნისა: მაშ, გაძლიერდი და აჩვენე
შენი თავი კაცი;
2:3 და დაიცავი ბრძანება უფლისა, შენი ღმერთისა, იარე მის გზაზე, დაიცავი
მისი წესები და მცნებები, მისი სამართალი და მისი
მოწმობები, როგორც წერია მოსეს რჯულში, რომ შენ შეგიძლია
გაიხარე ყველაფერში, რასაც აკეთებ და სადაც არ უნდა მოხვიდე:
2:4 რათა განაგრძოს უფალმა თავისი სიტყვა, რომელიც თქვა ჩემზე,
ამბობდა: თუ შენი შვილები ყურადღებას აქცევენ თავიანთ გზას, შემოვიდნენ ჩემს წინ
სიმართლე მთელი გულით და მთელი სულით არ ჩავარდება
შენ (თქვა მან) კაცი ისრაელის ტახტზე.
2:5 და შენ იცი, რა დამემართა იოაბმა, ცერუიას ძემ, და
რაც გაუკეთა ისრაელის ლაშქართა ორ მთავარს, აბნერს
ნერის ძეს და ამასას, იეთერის ძეს, რომელიც მან მოკლა და დაღვარა
ომის სისხლი მშვიდობაში და დაასხე ომის სისხლი მის სარტყელს, რომელიც იყო
მის წელზე და ფეხებზე რომ ედგა ფეხსაცმელი.
2:6 ასე მოიქეცი სიბრძნისამებრ, და ნუ დაბლა დაბლასავ მისი ხვრინვის თავი
საფლავამდე მშვიდობით.
2:7 ხოლო სიკეთე უჩვენე გალაადელის ბარზილაის ძეებს და მიეცი მათ.
იყავი შენს სუფრაზე მჭამელთაგანი, რადგან ასე მოვიდნენ ჩემთან, როცა გავქცეულიყავი
შენი ძმის აბესალომის გამო.
2:8 და, აჰა, შენთან გყავს შიმეი, გერას ძე, ბენიამინელი.
ბაჰურიმი, რომელიც დამწყევლა მძიმე წყევლათ იმ დღეს, როცა მივედი
მაჰანაიმი: მაგრამ ის ჩამოვიდა ჩემ შესახვედრად იორდანეში და მე დავიფიცე მას
უთხრა უფალმა: მახვილით არ მოგკლავო.
2:9 მაშ, ნუ სწამებ მას უდანაშაულოდ, რამეთუ ბრძენი ხარ და
იცის, რა უნდა გაუკეთო მას; მაგრამ მისი ხორციანი თავი მოგიტანე
საფლავამდე სისხლით.
2:10 დაიძინა დავითმა მამებთან და დაკრძალეს დავითის ქალაქში.
2:11 და დღენი, რომელ მეფობდა დავითი ისრაელზე, იყო ორმოცი წელი: შვიდი
წლები მეფობდა ხებრონში და ოცდასამი წელი მეფობდა
იერუსალიმი.
2:12 დაჯდა სოლომონი დავით მამისა მისისა; და მისი სამეფო
დამკვიდრდა დიდად.
2:13 და მივიდა ადონია, ძე ჰაგითისა ბათშებასთან, სოლომონის დედასთან.
მან თქვა: მშვიდობიანად მოდიხარ? და მან თქვა: მშვიდობიანად.
2:14 მან თქვა: მე მაქვს შენთვის სათქმელი. და მან თქვა: თქვი
on.
2:15 და ჰრქუა: შენ იცი, რომ ჩემი იყო მეფობა და მთელი ისრაელი
პირი დამიდგეს, რომ მეფოდეს, თუმცა არის სამეფო
შემობრუნდა და ჩემი ძმა გახდა, რადგან უფლისგან იყო მისი.
2:16 და ახლა მე გთხოვ ერთ ვედრებას შენგან, ნუ უარმყოფ მე. და მან უთხრა მას:
თქვით.
2:17 და ჰრქუა: ელაპარაკე სოლომონ მეფისა, რამეთუ არა.
თქვი არა, რომ ცოლად მომცეს შუნამელი აბიშაგი.
2:18 და ჰრქუა ბათშება: კარგი; მე დაველაპარაკები შენთვის მეფეს.
2:19 წავიდა ბათშება მეფე სოლომონთან, რათა ეთქვა
ადონია. და აღდგა მეფე მის შესახვედრად და თაყვანი სცა მას.
და დაჯდა ტახტზე თავის ტახტზე და დაადგინა ადგილი მეფისა
დედა; და დაჯდა მის მარჯვნივ.
2:20 მაშინ ჰრქუა: ერთი მცირე ვედრება მსურს შენგან; გევედრები, მითხარი
არა არა. და უთხრა მას მეფემ: ითხოვე, დედაჩემო, რამეთუ არა
თქვი არა.
2:21 და ჰრქუა: აბიშაგი შუნამელი მიეცეს ადონიას შენსა
ძმა ცოლს.
2:22 მიუგო მეფემან სოლომონმან და ჰრქუა დედასა თვისსა: და რაჲთა ხარ შენ
ჰკითხეთ შუნამელ აბიშაგს ადონიასთვის? სთხოვეთ მას სამეფოც;
რადგან ის ჩემი უფროსი ძმაა; მისთვის და აბიათარ მღვდლისათვის,
და იოაბისთვის ცერუიას ძისა.
2:23 მაშინ მეფე სოლომონმა დაიფიცა უფალი და თქვა: ღმერთო ასე მომექცეს მე და სხვა.
ასევე, თუ ადონიას არ უთქვამს ეს სიტყვა საკუთარი სიცოცხლის წინააღმდეგ.
2:24 აწ, ვითარცა არს უფალი, რომელმან დამამყარა მე და დამადგინა მე
მამაჩემის დავითის ტახტზე, რომელმაც სახლი გამხადა, როგორც ის
დაჰპირდა, ადონია მოკვდება დღეს.
2:25 და წარგზავნა მეფე სოლომონი ბენაიას, იეჰოიადას ძისა. და ის
დაეცა მას, რომ მოკვდა.
2:26 და უთხრა აბიათარ მღვდელმან მეფეს: წადი ანათოთში.
შენი საკუთარი მინდვრები; რამეთუ შენ ხარ სიკვდილის ღირსი, მაგრამ მე ამას არ ვაპირებ
დრომ მოგკლა, რადგან უფლის ღმერთის კიდობანი ატარე
დავით მამაჩემის წინაშე და იმიტომ, რომ ყველაფერში დატანჯული ხარ
სადაც მამაჩემი დაზარალდა.
2:27 და განდევნა სოლომონმა აბიათარი მღვდლად უფლისა. რომ ის
შეეძლო შეასრულოს უფლის სიტყვა, რომელიც მან თქვა სახლის შესახებ
ელის შილოში.
2:28 მაშინ მოვიდა ამბავი იოაბს, რამეთუ იოაბი მიუბრუნდა ადონიას
არ მიუბრუნდა აბესალომის შემდეგ. გაიქცა იოაბი უფლის კარავში,
და დაიჭირა საკურთხევლის რქები.
2:29 და უთხრეს მეფე სოლომონს, რომ იოაბი გაიქცა კარავში.
უფალი; და, აჰა, იგი სამსხვერპლოსთან არის. მაშინ სოლომონმა გაგზავნა ბენაია
იეჰოიადას ძემ და თქვა: წადი, დაეცემი მას.
2:30 მივიდა ბენაია უფლის კარავში და უთხრა მას: ასე
თქვა მეფემ: გამოდი. მან თქვა: არა; მაგრამ აქ მოვკვდები. და
ბენაიამ კვლავ შეატყობინა მეფეს და უთხრა: ასე თქვა იოაბმა და ასეც
მიპასუხა.
2:31 და ჰრქუა მას მეფემან: აკეთე, ვითარცა თქუა, და დაეცეს მას და
დამარხეს იგი; რათა წაართვა უდანაშაულო სისხლი, რომელიც იოაბმა
დაიღვარა, ჩემგან და მამაჩემის სახლიდან.
2:32 და დააბრუნოს უფალმა სისხლი მისი თავის თავზე, რომელიც დაეცა ორზე
მასზე უფრო მართალი და უკეთესი კაცები და მახვილით დახოცეს, ჩემო
მამა დავითმა არ იცოდა ამის შესახებ, აბნერი, ნერის ძე, კაპიტანი
ისრაელის ლაშქარი და ამასა, იეთერის ძე, ლაშქრის კაპიტანი
იუდას.
2:33 მათი სისხლი დაბრუნდება იოაბის თავზე და მათზე
მისი შთამომავლობის თავი სამუდამოდ, არამედ დავითზე, მის შთამომავლობაზე და
მისი სახლი და მის ტახტზე იქნება სამუდამოდ მშვიდობა
უფალო.
2:34 წარვიდა ბენაია, ძე იეჰოიადა, და დაეცა მას და მოკლა იგი.
და დამარხეს იგი საკუთარ სახლში უდაბნოში.
2:35 და დასვა მეფემან ბენაია, ძე იეჰოიადასა მის ოთახში ლაშქრის ზედა.
და ცადოკ მღვდელმა დააყენა მეფემ აბიათარის ოთახში.
2:36 და გაგზავნა მეფემან და მოუწოდა შიმეის და ჰრქუა მას: აღაშენე შენ
სახლი იერუსალიმში და იცხოვრე იქ და არ წახვიდე იქიდან
სად.
2:37 რამეთუ იყოს, დღესა შენ გამოხვიდე და გადახვიდე
ნაკადი კიდრონი, შენ აუცილებლად იცი, რომ აუცილებლად მოკვდები:
შენი სისხლი შენს თავზე იქნება.
2:38 და ჰრქუა შიმეიმ მეფეს: კეთილი არს სიტყვა, ვითარცა მეფე ჩემი ბატონი.
თქვა, ასე მოიქცევა შენი მსახური. და შიმეი მრავალი დასახლდა იერუსალიმში
დღეები.
2:39 და იყო სამი წლის ბოლოს, რომ ორი მსახური
შიმეი გაიქცა გათის მეფის აქიშთან მაახას ძესთან. Და ისინი
უთხრა შიმეის: აჰა, შენი მსახურები არიან გათში.
2:40 და ადგა შიმეი და შეჰკრა ვირი და წავიდა გათში აქიშში.
ეძებეთ მისი მსახურები და წავიდა შიმეი და გამოიყვანა თავისი მსახურები გათიდან.
2:41 და უთხრეს სოლომონს, რომ შიმეი წავიდა იერუსალიმიდან გათში.
ისევ მოვიდა.
2:42 და გაგზავნა მეფემან და მოუწოდა შიმეის და ჰრქუა მას: არა მე
დაიფიცე უფლის წინაშე და გაპროტესტეს და გითხარი: იცოდე
იმ დღეს, როცა გამოხვალ და საზღვარგარეთ დადიხარ
სად, რომ აუცილებლად მოკვდები? და შენ მითხარი: სიტყვა
რომ გავიგე კარგია.
2:43 რატომ არ დაიცავი უფლის ფიცი და მცნება?
რომ დაგაბრალე?
2:44 უთხრა მეფემ შიმეის: შენ იცი ყოველი ბოროტება, რომელი
შენს გულს ეცნობა ის, რაც დავით მამაჩემს გაუკეთე
უფალი დააბრუნებს შენს ბოროტებას შენს თავზე;
2:45 და იკურთხება მეფე სოლომონი და იქნება დავითის ტახტი
დამკვიდრებული უფლის წინაშე სამუდამოდ.
2:46 უბრძანა მეფემან ბენაია, ძე იეჰოიადას; რომელიც გამოვიდა და
დაეცა მას, რომ მოკვდა. და დამკვიდრდა მეფობა ხელში
სოლომონისა.