1 ქრონიკები 21:1 და აღდგა სატანა ისრაელის წინააღმდეგ და აღძრა დავითი ისრაელის დასათვლელად. 21:2 და უთხრა დავითმა იოაბს და ხალხის მთავარს: წადით, რიცხვი ისრაელი ბეერშებადან დანამდე; და მომიტანე მათი რიცხვი, რომ ვიცოდე. 21:3 მიუგო იოაბმა: ასჯერ გაამრავლოს უფალმა თავისი ხალხი უფრო მეტიც: მაგრამ, ბატონო მეფეო, ყველანი ჩემი ბატონისა არ არიან მსახურები? მაშინ რატომ ითხოვს ჩემი ბატონი ამას? რატომ იქნება ის ა ისრაელის შეურაცხყოფის მიზეზი? 21:4 მაგრამ მეფის სიტყვამ გაიმარჯვა იოაბზე. ამიტომ იოაბი წავიდა და მოიარა მთელ ისრაელში და მივიდა იერუსალიმში. 21:5 და მისცა იოაბმა დავითს ხალხის რიცხვი. და ყველა ისინი ისრაელები იყვნენ ათასი ათასი ასი ათასი კაცი იშიშვლა მახვილი და იუდა იყო ოთხას სამოცდაათი ათასი კაცი რომ იშიშვლა ხმალი. 21:6 ხოლო ლევი და ბენიამინი არ ჩათვალა მათ შორის, რადგან მეფის სიტყვა იყო. საზიზღარი იოაბისთვის. 21:7 და განრისხდა ღმერთი ესე; ამიტომ დაარტყა ისრაელი. 21:8 და ჰრქუა დავითმა ღმერთსა: ვცოდე დიდად, რამეთუ მოვიქეცი ესე რამ: ახლა კი, გევედრები, მოიშორე შენი მსახურის დანაშაული; ამისთვის ძალიან სულელურად მოვიქეცი. 21:9 და უთხრა უფალმა გადს, დავითის მხილველს და უთხრა: 21:10 წადი და უთხარი დავითს და უთხარი: ასე ამბობს უფალი: სამს გთავაზობ რამ: აირჩიე შენგან ერთი, რომ გაგიკეთო. 21:11 მივიდა გადი დავითთან და უთხრა მას: ასე ამბობს უფალი: არჩევა შენ 21:12 ან სამი წლის შიმშილობა; ან სამი თვით განადგურდეს შენამდე მტრები, მაშინ როცა შენი მტრების მახვილი შეგეწიოს; ან კიდევ სამი დღე უფლის მახვილი, ჭირი, ქვეყანაში და უფლის ანგელოზი ანადგურებს ისრაელის მთელ სანაპიროს. ახლა კი ურჩიე შენს თავს, რა სიტყვას მივუტანო მას გამომიგზავნე. 21:13 და ჰრქუა დავითმა გადს: მე ვარ დიდ სიძნელეში. უფლის ხელი; რადგან ძალიან დიდია მისი წყალობა: მაგრამ ნუ მომეცით ჩავარდეს ადამიანის ხელში. 21:14 და მოავლინა უფალმა ჭირი ისრაელზე და დაეცა ისრაელი სამოცდაათი ათასი კაცი. 21:15 და მოავლინა ღმერთმან ანგელოზი იერუსალიმს, რათა მოსპობა იგი ანადგურებდა, დაინახა უფალმა, მოინანია ბოროტება და თქვა ანგელოზს, რომელმაც გაანადგურა, საკმარისია, დარჩი ახლა შენი ხელი. Და უფლის ანგელოზი ორნან იებუსელის კალოსთან იდგა. 21:16 და აღავლინა დავითმა თვალები და იხილა უფლის ანგელოზი მდგომი დედამიწასა და ცას შორის, ხელში მახვილი ჰქონდა იერუსალიმზე გადაჭიმული. შემდეგ დავითი და ისრაელის უხუცესები, რომლებიც ჯვალოსანი იყვნენ შემოსილი, პირქვე დაეცნენ. 21:17 და ჰრქუა დავითმა ღმერთსა: მე არა ვარ რომ უბრძანა ერსა ყოფად დანომრილი? მე კი შევცოდე და ჭეშმარიტად ბოროტება ჩავიდინე; მაგრამ რაც შეეხება ეს ცხვრები რა გააკეთეს? გაუშვი ხელი, უფალო ჩემო ღმერთო, იყავი ჩემზე და მამაჩემის სახლზე; მაგრამ არა შენს ხალხზე, რომ ისინი უნდა დატანჯულიყვნენ. 21:18 მაშინ უბრძანა უფლის ანგელოზმა გადს, ეთქვა დავითს, რომ დავითი ავიდეს და სამსხვერპლო დაუდგეს უფალს კალოზე ორნანი იებუსელი. 21:19 და წარვიდა დავითი სიტყვითა გადის, რომელი თქუა სახელითა უფალი. 21:20 და მიუბრუნდა ორნანი და იხილა ანგელოზი; და მისი ოთხი ვაჟი დაიმალა საკუთარ თავს. ახლა ორნანი ხორბალს თლიდა. 21:21 და ვითარცა მივიდა დავითი ორნანთან, შეხედა ორნანმა და დაინახა დავითი და გამოვიდა კალოზე და თაყვანი სცა დავითს პირისპირ ადგილზე. 21:22 და უთხრა დავითმა ორნანს: მომეცი ადგილი ამ კალისა. რათა ავაშენო მასში სამსხვერპლო უფალს, შენ მომეცი იგი სრულ ფასად: რომ ჭირი დარჩეს ხალხისგან. 21:23 და ჰრქუა ორნანმა დავითს: მიიღე შენდა და აკეთოს მეფემან ჩემმან ბატონმან. რაც კარგია მის თვალში: აჰა, ხარებსაც მოგცემ დასაწვავად შესაწირავი და სათლეები ხისთვის და ხორბალი ხორცის შეთავაზება; ყველაფერს ვაძლევ. 21:24 და ჰრქუა მეფემან დავით ორნანს: არა; მაგრამ მე ნამდვილად ვიყიდი მას სრულად ფასი: რადგან არ ვიღებ შენს უფლისთვის და არც შესაწირავს დასაწვავი შესაწირავი ფასის გარეშე. 21:25 მისცა დავითმა ორნანს იმ ადგილისთვის, სადაც ექვსასი შეკელი ოქრო იყო წონა. 21:26 და აღაშენა იქ დავითმა სამსხვერპლო უფალს და შესწირა დამწვარი შესაწირავი და სამშვიდობო შესაწირავი და მოუწოდეს უფალს; და მან უპასუხა იგი ზეციდან ცეცხლით აღსავლენის სამსხვერპლოზე. 21:27 და უბრძანა უფალმა ანგელოზს. და მან კვლავ ჩაიდო მახვილი მისი გარსი. 21:28 მაშინ, როცა დაინახა დავითმა, რომ მიუგო უფალმა მასში ორნან იებუსელის კალო, მერე იქ შესწირა მსხვერპლი. 21:29 უფლის კარვისათვის, რომელიც შექმნა მოსემ უდაბნოში, და დასაწვავი შესაწირავის სამსხვერპლო იყო იმ დროს მაღალ ადგილას გაბაონში. 21:30 ხოლო დავით ვერ წარვიდა მის წინაშე, რათა ეკითხა ღმერთი, რამეთუ ეშინოდა უფლის ანგელოზის მახვილის გამო.