1 ქრონიკები
21:1 და აღდგა სატანა ისრაელის წინააღმდეგ და აღძრა დავითი ისრაელის დასათვლელად.
21:2 და უთხრა დავითმა იოაბს და ხალხის მთავარს: წადით, რიცხვი
ისრაელი ბეერშებადან დანამდე; და მომიტანე მათი რიცხვი,
რომ ვიცოდე.
21:3 მიუგო იოაბმა: ასჯერ გაამრავლოს უფალმა თავისი ხალხი
უფრო მეტიც: მაგრამ, ბატონო მეფეო, ყველანი ჩემი ბატონისა არ არიან
მსახურები? მაშინ რატომ ითხოვს ჩემი ბატონი ამას? რატომ იქნება ის ა
ისრაელის შეურაცხყოფის მიზეზი?
21:4 მაგრამ მეფის სიტყვამ გაიმარჯვა იოაბზე. ამიტომ იოაბი
წავიდა და მოიარა მთელ ისრაელში და მივიდა იერუსალიმში.
21:5 და მისცა იოაბმა დავითს ხალხის რიცხვი. და ყველა
ისინი ისრაელები იყვნენ ათასი ათასი ასი ათასი კაცი
იშიშვლა მახვილი და იუდა იყო ოთხას სამოცდაათი ათასი კაცი
რომ იშიშვლა ხმალი.
21:6 ხოლო ლევი და ბენიამინი არ ჩათვალა მათ შორის, რადგან მეფის სიტყვა იყო.
საზიზღარი იოაბისთვის.
21:7 და განრისხდა ღმერთი ესე; ამიტომ დაარტყა ისრაელი.
21:8 და ჰრქუა დავითმა ღმერთსა: ვცოდე დიდად, რამეთუ მოვიქეცი ესე
რამ: ახლა კი, გევედრები, მოიშორე შენი მსახურის დანაშაული; ამისთვის
ძალიან სულელურად მოვიქეცი.
21:9 და უთხრა უფალმა გადს, დავითის მხილველს და უთხრა:
21:10 წადი და უთხარი დავითს და უთხარი: ასე ამბობს უფალი: სამს გთავაზობ
რამ: აირჩიე შენგან ერთი, რომ გაგიკეთო.
21:11 მივიდა გადი დავითთან და უთხრა მას: ასე ამბობს უფალი: არჩევა
შენ
21:12 ან სამი წლის შიმშილობა; ან სამი თვით განადგურდეს შენამდე
მტრები, მაშინ როცა შენი მტრების მახვილი შეგეწიოს; ან კიდევ
სამი დღე უფლის მახვილი, ჭირი, ქვეყანაში და
უფლის ანგელოზი ანადგურებს ისრაელის მთელ სანაპიროს.
ახლა კი ურჩიე შენს თავს, რა სიტყვას მივუტანო მას
გამომიგზავნე.
21:13 და ჰრქუა დავითმა გადს: მე ვარ დიდ სიძნელეში.
უფლის ხელი; რადგან ძალიან დიდია მისი წყალობა: მაგრამ ნუ მომეცით
ჩავარდეს ადამიანის ხელში.
21:14 და მოავლინა უფალმა ჭირი ისრაელზე და დაეცა ისრაელი
სამოცდაათი ათასი კაცი.
21:15 და მოავლინა ღმერთმან ანგელოზი იერუსალიმს, რათა მოსპობა იგი
ანადგურებდა, დაინახა უფალმა, მოინანია ბოროტება და თქვა
ანგელოზს, რომელმაც გაანადგურა, საკმარისია, დარჩი ახლა შენი ხელი. Და
უფლის ანგელოზი ორნან იებუსელის კალოსთან იდგა.
21:16 და აღავლინა დავითმა თვალები და იხილა უფლის ანგელოზი მდგომი
დედამიწასა და ცას შორის, ხელში მახვილი ჰქონდა
იერუსალიმზე გადაჭიმული. შემდეგ დავითი და ისრაელის უხუცესები, რომლებიც
ჯვალოსანი იყვნენ შემოსილი, პირქვე დაეცნენ.
21:17 და ჰრქუა დავითმა ღმერთსა: მე არა ვარ რომ უბრძანა ერსა ყოფად
დანომრილი? მე კი შევცოდე და ჭეშმარიტად ბოროტება ჩავიდინე; მაგრამ რაც შეეხება
ეს ცხვრები რა გააკეთეს? გაუშვი ხელი, უფალო ჩემო
ღმერთო, იყავი ჩემზე და მამაჩემის სახლზე; მაგრამ არა შენს ხალხზე, რომ
ისინი უნდა დატანჯულიყვნენ.
21:18 მაშინ უბრძანა უფლის ანგელოზმა გადს, ეთქვა დავითს, რომ დავითი
ავიდეს და სამსხვერპლო დაუდგეს უფალს კალოზე
ორნანი იებუსელი.
21:19 და წარვიდა დავითი სიტყვითა გადის, რომელი თქუა სახელითა
უფალი.
21:20 და მიუბრუნდა ორნანი და იხილა ანგელოზი; და მისი ოთხი ვაჟი დაიმალა
საკუთარ თავს. ახლა ორნანი ხორბალს თლიდა.
21:21 და ვითარცა მივიდა დავითი ორნანთან, შეხედა ორნანმა და დაინახა დავითი და გამოვიდა
კალოზე და თაყვანი სცა დავითს პირისპირ
ადგილზე.
21:22 და უთხრა დავითმა ორნანს: მომეცი ადგილი ამ კალისა.
რათა ავაშენო მასში სამსხვერპლო უფალს, შენ მომეცი იგი
სრულ ფასად: რომ ჭირი დარჩეს ხალხისგან.
21:23 და ჰრქუა ორნანმა დავითს: მიიღე შენდა და აკეთოს მეფემან ჩემმან ბატონმან.
რაც კარგია მის თვალში: აჰა, ხარებსაც მოგცემ დასაწვავად
შესაწირავი და სათლეები ხისთვის და ხორბალი
ხორცის შეთავაზება; ყველაფერს ვაძლევ.
21:24 და ჰრქუა მეფემან დავით ორნანს: არა; მაგრამ მე ნამდვილად ვიყიდი მას სრულად
ფასი: რადგან არ ვიღებ შენს უფლისთვის და არც შესაწირავს
დასაწვავი შესაწირავი ფასის გარეშე.
21:25 მისცა დავითმა ორნანს იმ ადგილისთვის, სადაც ექვსასი შეკელი ოქრო იყო
წონა.
21:26 და აღაშენა იქ დავითმა სამსხვერპლო უფალს და შესწირა დამწვარი
შესაწირავი და სამშვიდობო შესაწირავი და მოუწოდეს უფალს; და მან უპასუხა
იგი ზეციდან ცეცხლით აღსავლენის სამსხვერპლოზე.
21:27 და უბრძანა უფალმა ანგელოზს. და მან კვლავ ჩაიდო მახვილი
მისი გარსი.
21:28 მაშინ, როცა დაინახა დავითმა, რომ მიუგო უფალმა მასში
ორნან იებუსელის კალო, მერე იქ შესწირა მსხვერპლი.
21:29 უფლის კარვისათვის, რომელიც შექმნა მოსემ უდაბნოში, და
დასაწვავი შესაწირავის სამსხვერპლო იყო იმ დროს მაღალ ადგილას
გაბაონში.
21:30 ხოლო დავით ვერ წარვიდა მის წინაშე, რათა ეკითხა ღმერთი, რამეთუ ეშინოდა
უფლის ანგელოზის მახვილის გამო.