2. Korintubréf 7:1 Með því að hafa þessi fyrirheit, elskaðir, skulum vér hreinsa oss frá allri óhreinindum holds og anda, fullkomnandi heilagleiki í guðsótta. 7:2 Taktu á móti okkur; við höfum engum misgjört, við höfum engan spillt, það höfum við svikið engan mann. 7:3 Þetta segi ég ekki til að dæma yður, því að ég hef áður sagt, að þér eruð inni hjörtu okkar að deyja og lifa með þér. 7:4 Mikil er áræðni mín til þín, mikil er dýrð mín af þér. Ég fyllist huggun, ég er ákaflega glaður í allri þrengingu okkar. 7:5 Því að þegar vér komum til Makedóníu, hafði hold vort enga hvíld, nema við voru vandræði á alla kanta; utan voru bardagar, innan var ótta. 7:6 En Guð, sem huggar þá, sem niðurlægir eru, hughreysti oss með komu Títusar; 7:7 Og ekki aðeins með komu hans, heldur með þeirri huggun, sem hann var með huggaði í þér, þegar hann sagði okkur einlæga þrá þína, sorg þína, ákafur hugur þinn til mín; svo að ég fagnaði því meir. 7:8 Því að þótt ég hryggði þig með bréfi, þá iðrast ég ekki, þótt ég gerði það iðrast, því að ég sé að sama bréfið hefur þó leitt yður það var ekki nema eitt tímabil. 7:9 Nú gleðst ég, ekki yfir því að þér hafið hryggðst, heldur yfir því að þér hryggðst iðrun, því að þér urðuð hryggir á guðlegan hátt, til þess að þér gætuð fá tjón af okkur í engu. 7:10 Því að hryggð Guðs vinnur iðrun til hjálpræðis, sem ekki iðrast. en hryggð heimsins vinnur dauðann. 7:11 Því að sjá þetta sama, að þér hryggðuð guðlega, hvílík varkárni það veitti yður, já, hvílík hreinsun hjá yður, já, hvílík reiði, já, hvílík ótti, já, hvílík ákafur þrá, já, hvílík eldmóð, já, hvílík hefnd! Í öllu hafið þér þóknast yður að vera skýr í þessu máli. 7:12 Þess vegna, þótt ég skrifaði yður, gerði ég það ekki vegna hans sem hafði það gert rangt, né fyrir málstað hans sem beið rangt, heldur að umhyggju okkar því að þú gætir birst þér í augum Guðs. 7:13 Þess vegna hugguðumst vér í huggun þinni, já, mjög meira fögnuðum vér yfir fögnuði Títusar, því að andi hans hresstist af þið öll. 7:14 Því að hafi ég hrósað honum nokkuð af yður, þá skammast ég mín ekki. en eins og vér töluðum allt til yðar í sannleika, og svo hrósaði vér, sem ég gjörði á undan Títusi, finnst sannleikur. 7:15 Og innri ástúð hans er ríkari til þín, meðan hann minnist hlýðni yðar allra, hvernig þér með ótta og ótta tók á móti honum. 7:16 Því fagna ég því að ég treysti þér í öllu.