Սոփոնիա 2:1 Հաւաքեցէ՛ք ձեզ, այո՛, հաւաքուեցէ՛ք, ո՛վ ազգ, որ ցանկալի չէ. 2:2 Նախքան հրամանը դուրս գալը, քանի դեռ օրը չի անցել, ինչպես հարդը, առաջ Տիրոջ կատաղի բարկությունը իջնի քեզ վրա՝ նախքան Տիրոջ օրը բարկությունը գալիս է ձեզ վրա: 2:3 Փնտռեցէ՛ք Տէրը, երկրի բոլոր հեզերե՛ր, որ իրագործեցիք դատողություն; Արդարություն փնտրեք, հեզություն փնտրեք, գուցե թաքնվեք Տիրոջ բարկութեան օրը։ 2:4 Որովհետեւ Գազան լքուած պիտի ըլլայ, եւ Ասկելոնը՝ աւերակ Կեսօրից դուրս եկեք Ազդոդը, և Ակրոնը արմատախիլ կլինի։ 2:5 Վա՜յ ծովեզերքի բնակիչներին, ազգին Չերեթներ! Տիրոջ խոսքը քո դեմ է. Ով Քանան, երկիր Փղշտացիներին, ես կկործանեմ քեզ, որ չլինի բնակիչ. 2:6 Եվ ծովի ափը հովիվների համար կացարաններ և տնակներ կլինեն, և ծալքեր հոտերի համար. 2:7 Եւ եղիցի եզերք մնացորդաց տան Յուդայի. նրանք պետք է Աշքեղոնի տներում նրանք պիտի պառկեն այնտեղ իրիկուն, որովհետև նրանց Եհովա Աստվածը կայցելի նրանց և կհեռացնի նրանց գերություն. 2:8 Ես լսեցի Մովաբի նախատինքը, եւ հայհոյանքները, որ նրանց որդիները Ամմոն, որով նրանք նախատեցին իմ ժողովրդին և մեծացրին իրենց իրենց սահմանի դեմ։ 2:9 Ուրեմն, ինչպէս ես կենդանի եմ, ասում է Զօրաց Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը, Մովաբը կլինի Սոդոմի պես, և Ամմոնի որդիները՝ Գոմորի պես, եղինջների և աղիների բուծում և հավերժ ամայություն իմ ժողովրդի մնացորդը պիտի կողոպտի նրանց, և իմ ժողովրդի մնացորդը կտիրեն նրանց: 2:10 Սա պիտի ունենան իրենց հպարտության համար, որովհետև նախատեցին և մեծարուեցան Զօրաց Տէրոջը դէմ։ 2:11 Տերը սարսափելի կլինի նրանց համար, որովհետև նա սովից կքաղի բոլոր աստվածներին. Մոլորակը; և մարդիկ պիտի երկրպագեն նրան, ամեն մեկն իր տեղից, նույնիսկ բոլորը հեթանոսների կղզիները. 2:12 Ո՛վ Եթովպացիե՛ր, դուք ալ իմ սրով պիտի սպանուիք. 2:13 Եւ նա ձեռքն իւր դէմ հիւսիս պիտի մեկնի, եւ Ասորեստանը կործանի. և Նինվեն ամայի կդարձնի ու անապատի պես չորանա։ 2:14 Եվ հոտերը պիտի պառկեն նրա մեջ, բոլոր գազանները. Ազգեր. և՛ թշվառները, և՛ դառնացածները պիտի բնակվեն վերևում դրա շղթաները; նրանց ձայնը կհնչի պատուհաններից. ամայացում պիտի եղիր շեմերի մեջ, որովհետև նա կբացի մայրու գործը։ 2:15 Սա այն ցնծալի քաղաքն է, որ անհոգ բնակվում էր, որ ասում էր նրա մեջ սիրտ, ես եմ, և իմ կողքին չկա, ինչպես է նա դարձել ա ամայություն, գազանների պառկելու տեղ։ ամեն անցնող նա կշշնջա և կթափի նրա ձեռքը։