Սոփոնիա
2:1 Հաւաքեցէ՛ք ձեզ, այո՛, հաւաքուեցէ՛ք, ո՛վ ազգ, որ ցանկալի չէ.
2:2 Նախքան հրամանը դուրս գալը, քանի դեռ օրը չի անցել, ինչպես հարդը, առաջ
Տիրոջ կատաղի բարկությունը իջնի քեզ վրա՝ նախքան Տիրոջ օրը
բարկությունը գալիս է ձեզ վրա:
2:3 Փնտռեցէ՛ք Տէրը, երկրի բոլոր հեզերե՛ր, որ իրագործեցիք
դատողություն; Արդարություն փնտրեք, հեզություն փնտրեք, գուցե թաքնվեք
Տիրոջ բարկութեան օրը։
2:4 Որովհետեւ Գազան լքուած պիտի ըլլայ, եւ Ասկելոնը՝ աւերակ
Կեսօրից դուրս եկեք Ազդոդը, և Ակրոնը արմատախիլ կլինի։
2:5 Վա՜յ ծովեզերքի բնակիչներին, ազգին
Չերեթներ! Տիրոջ խոսքը քո դեմ է. Ով Քանան, երկիր
Փղշտացիներին, ես կկործանեմ քեզ, որ չլինի
բնակիչ.
2:6 Եվ ծովի ափը հովիվների համար կացարաններ և տնակներ կլինեն, և
ծալքեր հոտերի համար.
2:7 Եւ եղիցի եզերք մնացորդաց տան Յուդայի. նրանք պետք է
Աշքեղոնի տներում նրանք պիտի պառկեն այնտեղ
իրիկուն, որովհետև նրանց Եհովա Աստվածը կայցելի նրանց և կհեռացնի նրանց
գերություն.
2:8 Ես լսեցի Մովաբի նախատինքը, եւ հայհոյանքները, որ նրանց որդիները
Ամմոն, որով նրանք նախատեցին իմ ժողովրդին և մեծացրին իրենց
իրենց սահմանի դեմ։
2:9 Ուրեմն, ինչպէս ես կենդանի եմ, ասում է Զօրաց Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը,
Մովաբը կլինի Սոդոմի պես, և Ամմոնի որդիները՝ Գոմորի պես,
եղինջների և աղիների բուծում և հավերժ ամայություն
իմ ժողովրդի մնացորդը պիտի կողոպտի նրանց, և իմ ժողովրդի մնացորդը
կտիրեն նրանց:
2:10 Սա պիտի ունենան իրենց հպարտության համար, որովհետև նախատեցին և
մեծարուեցան Զօրաց Տէրոջը դէմ։
2:11 Տերը սարսափելի կլինի նրանց համար, որովհետև նա սովից կքաղի բոլոր աստվածներին.
Մոլորակը; և մարդիկ պիտի երկրպագեն նրան, ամեն մեկն իր տեղից, նույնիսկ բոլորը
հեթանոսների կղզիները.
2:12 Ո՛վ Եթովպացիե՛ր, դուք ալ իմ սրով պիտի սպանուիք.
2:13 Եւ նա ձեռքն իւր դէմ հիւսիս պիտի մեկնի, եւ Ասորեստանը կործանի.
և Նինվեն ամայի կդարձնի ու անապատի պես չորանա։
2:14 Եվ հոտերը պիտի պառկեն նրա մեջ, բոլոր գազանները.
Ազգեր. և՛ թշվառները, և՛ դառնացածները պիտի բնակվեն վերևում
դրա շղթաները; նրանց ձայնը կհնչի պատուհաններից. ամայացում պիտի
եղիր շեմերի մեջ, որովհետև նա կբացի մայրու գործը։
2:15 Սա այն ցնծալի քաղաքն է, որ անհոգ բնակվում էր, որ ասում էր նրա մեջ
սիրտ, ես եմ, և իմ կողքին չկա, ինչպես է նա դարձել ա
ամայություն, գազանների պառկելու տեղ։ ամեն անցնող
նա կշշնջա և կթափի նրա ձեռքը։