Զաքարիա 13:1 Այդ օրը մի աղբյուր պիտի բացվի Դավթի տան համար և Երուսաղեմի բնակիչներին մեղքի և անմաքրության համար։ 13:2 Եւ այն օրը պիտի լինի, ասում է Զօրաց Տէրը, որ ես. կվերացնեն կուռքերի անունները երկրից, և դրանք չեն լինի ավելի շատ հիշիր, և ես կդարձնեմ մարգարեներին և անմաքուրներին ոգի դուրս գալ երկրից. 13:3 Եվ կլինի այնպես, որ երբ որևէ մեկը դեռ մարգարեանա, ապա իրը Հայրն ու նրա մայրը, որ ծնել է նրան, թող ասեն նրան ապրել; քանզի դու սուտ ես խոսում Տիրոջ անունով, և նրա հայրը և նրա մայրը, որ ծնել է նրան, կխփի նրան, երբ նա մարգարեանա։ 13:4 Եւ այն օրը պիտի լինի, որ մարգարէները լինեն ամաչեց իւրաքանչիւրը իր տեսիլքի համար, երբ մարգարէացել է. ոչ էլ պետք է նրանք հագնում են կոպիտ հագուստ՝ խաբելու համար: 13:5 Բայց նա ասէ. Ես մարգարէ չեմ, ես մշակ եմ. քանզի մարդն ինձ սովորեցրեց անասուն պահել իմ պատանեկությունից. 13:6 Եւ ասէ ցնա. Հետո «Նրանք, որոնցով ես վիրավորվել եմ իմ տանը»։ Ընկերներ. 13:7 Արթնացիր, ո՛վ սուր, իմ հովվի դեմ և այն մարդու դեմ, որն իմն է. ընկերակից, ասում է Զորքերի Տեր Տերը, հարիր հովվին, և ոչխարները պիտի ցրվի՛ր, և ես իմ ձեռքը կդարձնեմ փոքրիկների վրա։ 13:8 Եւ պիտի լինի, որ ամբողջ երկրում, ասում է Տէրը, երկու դրա մասերը պետք է կտրվեն և մեռնեն. բայց երրորդը պիտի մնայ դրանում։ 13:9 Երրորդ մասը կրակի միջով պիտի անցնեմ ու կզտեմ ինչպես արծաթն է զտվում, և կփորձեմ դրանք, ինչպես ոսկին է փորձված կանչիր իմ անունը, և ես կլսեմ նրանց, ես կասեմ, որ իմ ժողովուրդն է, և «Տէրն է իմ Աստուածը»։