Զաքարիա
13:1 Այդ օրը մի աղբյուր պիտի բացվի Դավթի տան համար և
Երուսաղեմի բնակիչներին մեղքի և անմաքրության համար։
13:2 Եւ այն օրը պիտի լինի, ասում է Զօրաց Տէրը, որ ես.
կվերացնեն կուռքերի անունները երկրից, և դրանք չեն լինի
ավելի շատ հիշիր, և ես կդարձնեմ մարգարեներին և անմաքուրներին
ոգի դուրս գալ երկրից.
13:3 Եվ կլինի այնպես, որ երբ որևէ մեկը դեռ մարգարեանա, ապա իրը
Հայրն ու նրա մայրը, որ ծնել է նրան, թող ասեն նրան
ապրել; քանզի դու սուտ ես խոսում Տիրոջ անունով, և նրա հայրը և
նրա մայրը, որ ծնել է նրան, կխփի նրան, երբ նա մարգարեանա։
13:4 Եւ այն օրը պիտի լինի, որ մարգարէները լինեն
ամաչեց իւրաքանչիւրը իր տեսիլքի համար, երբ մարգարէացել է. ոչ էլ պետք է
նրանք հագնում են կոպիտ հագուստ՝ խաբելու համար:
13:5 Բայց նա ասէ. Ես մարգարէ չեմ, ես մշակ եմ. քանզի մարդն ինձ սովորեցրեց
անասուն պահել իմ պատանեկությունից.
13:6 Եւ ասէ ցնա. Հետո
«Նրանք, որոնցով ես վիրավորվել եմ իմ տանը»։
Ընկերներ.
13:7 Արթնացիր, ո՛վ սուր, իմ հովվի դեմ և այն մարդու դեմ, որն իմն է.
ընկերակից, ասում է Զորքերի Տեր Տերը, հարիր հովվին, և ոչխարները պիտի
ցրվի՛ր, և ես իմ ձեռքը կդարձնեմ փոքրիկների վրա։
13:8 Եւ պիտի լինի, որ ամբողջ երկրում, ասում է Տէրը, երկու
դրա մասերը պետք է կտրվեն և մեռնեն. բայց երրորդը պիտի մնայ
դրանում։
13:9 Երրորդ մասը կրակի միջով պիտի անցնեմ ու կզտեմ
ինչպես արծաթն է զտվում, և կփորձեմ դրանք, ինչպես ոսկին է փորձված
կանչիր իմ անունը, և ես կլսեմ նրանց, ես կասեմ, որ իմ ժողովուրդն է, և
«Տէրն է իմ Աստուածը»։