Զաքարիա 7:1 Եվ եղավ Դարեհ թագավորի չորրորդ տարում, որ խոսքը Եհովան եկավ Զաքարիայի մոտ իններորդ ամսի չորրորդ օրը՝ երեկոյան Չիսլեուում; 7:2 Երբ նրանք ուղարկեցին Աստծո տուն Շերեզերը և Ռեգեմելեքը, և նրանց մարդիկ, որ աղոթեն Տիրոջ առաջ, 7:3 Եվ խոսել քահանաների հետ, որոնք գտնվում էին Տիրոջ տանը զորքերին և մարգարեներին՝ ասելով. բաժանվե՞լ, ինչպես արել եմ այսքան տարիներ: 7:4 Այն ժամանակ Զօրաց Տիրոջ խօսքը եղաւ ինձ՝ ասելով. 7:5 Խոսիր երկրի բոլոր ժողովրդին և քահանաներին և ասա դուք ծոմ պահեցիք և սուգ արեցիք հինգերորդ և յոթերորդ ամիսներին՝ այդ յոթանասունին տարիներ, ծոմ պահեցի՞ք ինձ համար, նույնիսկ ինձ համար: 7:6 Եվ երբ ուտում էիք և խմում, չէիք ուտում դրա համար դուք ինքներդ, և խմեք ձեզ համար. 7:7 Միթէ չլսե՞ք այն խօսքերը, որոնք Տէրը աղաղակեց առաջինի կողմից մարգարեները, երբ Երուսաղեմը բնակեցված ու բարգավաճ էր, և քաղաքները նրա շուրջը, երբ մարդիկ բնակվում էին հարավում և հարթավայրում: 7:8 Եվ Տիրոջ խոսքը եղավ Զաքարիային՝ ասելով. 7:9 Այսպէս է ասում Զօրաց Տէրը՝ ասելով. ողորմութիւն եւ ողորմութիւն իւրաքանչիւր մարդ իր եղբօրը: 7:10 Եվ մի՛ ճնշեք այրի կնոջը, որբին, օտարականին և ոչ էլ աղքատ; և ձեզնից ոչ ոք թող ձեր մեջ չարություն չպատկերացնի իր եղբոր դեմ սիրտ. 7:11 Բայց նրանք չուզեցին լսել, և ուսը քաշեցին և կանգնեցին նրանց ականջները, որ չլսեն։ 7:12 Այո, նրանք իրենց սրտերը դարձրին ամուր քար, որպեսզի չլսեն օրէնքն ու այն խօսքերը, որոնք Զօրաց Տէրը ուղարկեց իր հոգով Նախկին մարգարեների միջոցով, ուստի մեծ բարկություն եղավ Տիրոջ կողմից տանտերերին. 7:13 Ուստի եղաւ, որ ինչպէս նա աղաղակեց, եւ նրանք չլսեցին. այնպես որ նրանք աղաղակեցին, և ես չլսեցի, ասում է Զորաց Տերը. 7:14 Բայց ես մրրիկով ցրեցի նրանց բոլոր ազգերի մեջ, որոնց նրանք նրանք էին չգիտեր. Այսպես երկիրը նրանցից հետո ամայացավ, և ոչ ոք չանցավ միջով և չվերադարձան, քանի որ ամայի դարձրին հաճելի երկիրը։