Զաքարիա
7:1 Եվ եղավ Դարեհ թագավորի չորրորդ տարում, որ խոսքը
Եհովան եկավ Զաքարիայի մոտ իններորդ ամսի չորրորդ օրը՝ երեկոյան
Չիսլեուում;
7:2 Երբ նրանք ուղարկեցին Աստծո տուն Շերեզերը և Ռեգեմելեքը, և
նրանց մարդիկ, որ աղոթեն Տիրոջ առաջ,
7:3 Եվ խոսել քահանաների հետ, որոնք գտնվում էին Տիրոջ տանը
զորքերին և մարգարեներին՝ ասելով.
բաժանվե՞լ, ինչպես արել եմ այսքան տարիներ:
7:4 Այն ժամանակ Զօրաց Տիրոջ խօսքը եղաւ ինձ՝ ասելով.
7:5 Խոսիր երկրի բոլոր ժողովրդին և քահանաներին և ասա
դուք ծոմ պահեցիք և սուգ արեցիք հինգերորդ և յոթերորդ ամիսներին՝ այդ յոթանասունին
տարիներ, ծոմ պահեցի՞ք ինձ համար, նույնիսկ ինձ համար:
7:6 Եվ երբ ուտում էիք և խմում, չէիք ուտում դրա համար
դուք ինքներդ, և խմեք ձեզ համար.
7:7 Միթէ չլսե՞ք այն խօսքերը, որոնք Տէրը աղաղակեց առաջինի կողմից
մարգարեները, երբ Երուսաղեմը բնակեցված ու բարգավաճ էր, և քաղաքները
նրա շուրջը, երբ մարդիկ բնակվում էին հարավում և հարթավայրում:
7:8 Եվ Տիրոջ խոսքը եղավ Զաքարիային՝ ասելով.
7:9 Այսպէս է ասում Զօրաց Տէրը՝ ասելով.
ողորմութիւն եւ ողորմութիւն իւրաքանչիւր մարդ իր եղբօրը:
7:10 Եվ մի՛ ճնշեք այրի կնոջը, որբին, օտարականին և ոչ էլ
աղքատ; և ձեզնից ոչ ոք թող ձեր մեջ չարություն չպատկերացնի իր եղբոր դեմ
սիրտ.
7:11 Բայց նրանք չուզեցին լսել, և ուսը քաշեցին և կանգնեցին
նրանց ականջները, որ չլսեն։
7:12 Այո, նրանք իրենց սրտերը դարձրին ամուր քար, որպեսզի չլսեն
օրէնքն ու այն խօսքերը, որոնք Զօրաց Տէրը ուղարկեց իր հոգով
Նախկին մարգարեների միջոցով, ուստի մեծ բարկություն եղավ Տիրոջ կողմից
տանտերերին.
7:13 Ուստի եղաւ, որ ինչպէս նա աղաղակեց, եւ նրանք չլսեցին.
այնպես որ նրանք աղաղակեցին, և ես չլսեցի, ասում է Զորաց Տերը.
7:14 Բայց ես մրրիկով ցրեցի նրանց բոլոր ազգերի մեջ, որոնց նրանք նրանք էին
չգիտեր. Այսպես երկիրը նրանցից հետո ամայացավ, և ոչ ոք չանցավ
միջով և չվերադարձան, քանի որ ամայի դարձրին հաճելի երկիրը։