Սողոմոնի իմաստությունը
14:1 Դարձյալ մեկը պատրաստվում էր նավարկել և պատրաստվում էր անցնել այնտեղով
կատաղի ալիքներ, փայտի կտոր է կանչում անոթից ավելի փտած
որ տանում է նրան։
14:2 Որովհետեւ, իրոք, շահի ցանկությունը մտածեց դա, և բանվորը կառուցեց այն իր կողմից
հմտություն.
14:3 Բայց քո նախախնամությունը, ով Հայր, կառավարում է այն, քանի որ դու ճանապարհ ես բացել
ծովը և ապահով ճանապարհը ալիքների մեջ.
14:4 Ցույց տալով, որ դու կարող ես փրկել ամեն վտանգից
ծով առանց արվեստի.
14:5 Այնուամենայնիվ, դու չես ուզում, որ քո իմաստության գործերը լինեն
պարապ, և այդ պատճառով մարդիկ իրենց կյանքը նվիրում են փայտի մի փոքրիկ կտորին,
և ծովը թույլ նավի մեջ անցնելով՝ փրկվում են։
14:6 Որովհետեւ նաեւ հին ժամանակներում, երբ հպարտ հսկաները կորչում էին, հույսը
քո ձեռքով կառավարվող աշխարհը փախավ թույլ նավի մեջ և թողեց բոլորին
տարիքը սերնդի սերմ է:
14:7 Որովհետեւ օրհնեալ է այն փայտը, որով արդարութիւն է գալիս:
14:8 Բայց ձեռքով ստեղծուածը անիծուած է, ինչպէս ստեղծողը
նա, քանի որ նա ստեղծեց այն. և դա, քանի որ, լինելով ապականելի, այն էր
կոչված աստված.
14:9 Որովհետև ամբարիշտն ու նրա անաստվածությունը երկուսն էլ ատելի են Աստծո առաջ:
14:10 Որովհետև ստեղծվածը կպատժվի նրա հետ, ով ստեղծել է այն:
14:11 Ուստի նույնիսկ հեթանոսների կուռքերի վրա կլինի մի
այցելություն. քանի որ Աստծո արարածում նրանք դարձել են մի
գարշելիություն և գայթակղություն մարդկանց հոգիների համար, և որոգայթ՝ մարդկանց համար
անխոհեմի ոտքերը.
14:12 Որովհետեւ կուռքեր հորինելը հոգեւոր պոռնկության սկիզբն էր,
և նրանց գյուտը կյանքի ապականությունը:
14:13 Որովհետև նրանք սկզբից չէին, ոչ էլ կլինեն
երբևէ:
14:14 Որովհետև մարդկանց ունայն փառքով նրանք աշխարհ մտան, հետևաբար
մի՞թե դրանք շուտով կվերջանան։
14:15 Մի հոր համար, որը տառապում է անժամանակ սուգով, երբ նա արել է
իր երեխայի պատկերը շուտով խլեցին, այժմ նրան որպես աստված պատվում էին, ինչը և էր
այնուհետև մի մեռած մարդ և արարողություններ մատուցեց նրանց, ովքեր նրա տակ էին
և զոհաբերություններ:
14:16 Այսպիսով, ժամանակի ընթացքում մի անաստված սովորույթ, որն ուժեղացել էր, պահպանվեց որպես ա
օրենքը և քանդակված պատկերները երկրպագվում էին թագավորների պատվիրաններով:
14:17 17 Մարդիկ չէին կրնար պատուել իրենց առջեւ, որովհետեւ հեռու կը բնակին
Հեռվից վերցրեց իր դեմքի կեղծամն ու էքսպրես արեց
մի թագավորի, որին նրանք մեծարում էին, մինչև վերջ, որ դրանով իրենց առաջապահությունը
նրանք կարող էին շողոքորթել նրան, ով բացակայում էր, կարծես նա ներկա էր:
14:18 Նաև արհեստագործի եզակի ջանասիրությունը օգնեց առաջ տանել
անգրագետ ավելի շատ սնահավատություն.
14:19 Որովհետեւ, եթէ կամենալով գոհացնել իշխանաւորին, ստիպեց իր բոլորը
լավագույն նորաձևության նմանություն ստեղծելու հմտություն:
14:20 Եվ այսպես, ամբոխը, հրապուրված աշխատանքի շնորհով, վերցրեց նրան հիմա, քանի որ.
մի աստված, որին քիչ առաջ միայն մեծարում էին:
14:21 Եվ սա առիթ եղավ խաբելու աշխարհը
դժբախտություն կամ բռնակալություն, վերագրել են քարերին և պաշարներին
անհաղորդ անուն.
14:22 Ավելին, սա նրանց համար բավական չէր, որ նրանք մոլորվեցին իմացության մեջ
Աստծո; բայց մինչ նրանք ապրում էին տգիտության մեծ պատերազմում, նրանք այնքան
մեծ պատուհասները նրանց անվանեցին խաղաղություն:
14:23 Քանի որ մինչ նրանք սպանում էին իրենց երեխաներին զոհաբերություններով կամ գաղտնի էին պահում
ծեսեր կամ տարօրինակ ծեսերի խրախճանքներ;
14:24 Նրանք այլևս անարատ չպահեցին ո՛չ կյանքեր, ո՛չ ամուսնություններ, այլ և՛
մեկը դավաճանաբար սպանում էր մյուսին կամ վշտացնում նրան շնությունից։
14:25 Այնպէս որ բոլորի մէջ առանց բացառութեան թագաւորեց արիւն, սպանութիւն,
գողություն և կեղծիք, կոռուպցիա, անհավատարմություն, իրարանցում, սուտ վկայություն,
14:26 Լավ մարդկանց անհանգստություն, բարի շրջադարձերի մոռացում, հոգիների պղծում,
տեսակի փոփոխություն, անկարգություններ ամուսնության մեջ, շնություն և անամոթություն
անմաքրություն.
14:27 Որովհետև կուռքերի պաշտամունքը, որի անունը չի նշվում, սկիզբն է
բոլոր չարիքների պատճառն ու վերջը:
14:28 Որովհետև կա՛մ խելագարվում են, երբ ուրախանում են, կա՛մ սուտ են մարգարեանում, կա՛մ ապրում են
անարդարացիորեն, կամ թեթևակի երդվում են:
14:29 Որովհետեւ անոնց ապաւինած են կուռքերուն, որոնք կեանք չունեն. չնայած նրանք
սուտ երդում են տալիս, բայց թվում է, թե չեն վիրավորվել:
14:30 Սակայն երկու պատճառով էլ նրանք արդարացիորեն կպատժվեն
Աստուծոյ մասին լաւ չէր մտածեր, կուռքերուն ուշադրութիւն ընելով ու անիրաւաբար երդում ըրաւ
խաբեությամբ՝ արհամարհելով սրբությունը։
14:31 Որովհետև նրանց զորությամբ չէ, որ երդվում են, այլ արդարն է.
մեղաւորների վրէժխնդրութիւն, որ միշտ պատժում է ամբարիշտների յանցանքը։