Թոբիթ
5:1 Այն ժամանակ Տոբիասը պատասխանեց և ասաց
ինձ պատվիրեց.
5:2 Բայց ինչպէ՞ս կրնամ գումարը ստանալ, քանի որ չեմ ճանչնար զինք:
5:3 Այն ատեն տուաւ անոր ձեռագիրը, ու ըսաւ անոր
որ կարող է գնալ քեզ հետ, քանի դեռ ես ապրում եմ, և ես նրան վարձ կտամ:
և գնա և ստացիր գումարը։
5:4 Ուստի երբ նա գնաց մարդ փնտրելու, նա գտավ Ռաֆայելին, որը մի մարդ էր
հրեշտակ.
5:5 Բայց նա չգիտեր. Նա ասաց նրան. «Կարո՞ղ ես ինձ հետ գնալ Զայրույթ»:
և դու լավ գիտե՞ս այդ վայրերը։
5:6 Անոր հրեշտակը ըսաւ.
քանզի մեր եղբոր՝ Գաբայելի մոտ իջեւանեցի։
5:7 Այն ժամանակ Տոբիա ասաց նրան.
5:8 Այն ժամանակ նա ասաց նրան. Ուստի նա ներս մտավ և ասաց իրեն
Հա՛յր, ահա ես գտա մեկին, որը կգնա ինձ հետ։ Հետո նա ասաց.
Կանչիր նրան ինձ մոտ, որպեսզի ես կարողանամ իմանալ, թե նա ինչ ցեղ է և արդյոք նա է
վստահելի մարդ, որ գնա քեզ հետ:
5:9 Նա կանչեց նրան, և նա ներս մտավ, և նրանք ողջունեցին միմյանց:
5:10 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց նրան.
արվեստ.
5:11 Ո՞ւմ նա ասաց. «Ցեղ կամ ընտանիք կամ վարձու մարդ ես փնտրում
գնալ որդու հետ? Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց նրան
ազգանունը և անունը.
5:12 Այն ժամանակ նա ասաց.
եղբայրներ.
5:13 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց. Հիմա մի բարկացիր ինձ վրա,
որովհետև ես խնդրեցի ճանաչել քո ցեղը և քո ընտանիքը. քանզի դու ես
Եղբայրս՝ ազնիվ և բարի, որովհետև ես ճանաչում եմ Անանիային և
Հովնաթաս, այդ մեծ Սամայայի որդիները, երբ մենք միասին գնացինք Երուսաղեմ
երկրպագել և մատուցել անդրանիկներին և պտուղների տասներորդները. և
նրանք չեն գայթակղվել մեր եղբայրների մոլորությամբ. եղբայր իմ, դու
լավ պաշարի արվեստ.
5:14 Բայց ասա ինձ, ի՞նչ վարձատրություն տամ քեզ. կուզես օրական մի դրախմ, և
անհրաժեշտ բաներ, ինչ վերաբերում է իմ սեփական որդուն:
5:15 Այո, ավելին, եթե դուք վերադառնաք ապահով, ես ինչ-որ բան կավելացնեմ ձեր վարձատրությանը:
5:16 Այսպիսով, նրանք գոհ էին: Այն ժամանակ նա ասաց Տոբիասին
ճամփորդությունը, և Աստված ձեզ բարի ճանապարհ ուղարկի: Իսկ երբ որդին ուներ
Ամեն ինչ պատրաստեց ճանապարհի համար, հայրն ասաց
մարդ, և Աստված, որ բնակվում է երկնքում, բարգավաճիր քո ճանապարհորդությունը և
Աստծո հրեշտակը ձեզ հետ պահի: Նրանք երկուսն էլ դուրս եկան և երիտասարդները
տղամարդու շունը նրանց հետ:
5:17 Բայց նրա մայրը Աննան լաց եղավ և ասաց Տոբիթին.
որդի? մի՞թե նա մեր ձեռքի գավազանը չէ, որ մեր առջևից ներս ու դուրս է գալիս։
5:18 Մի՛ ագահ մի՛ եղիր փողի վրա գումար ավելացնելու համար, այլ թող լինի աղբի պես
մեր երեխայի.
5:19 Որովհետև այն, ինչով Տերը տվել է մեզ ապրելու, մեզ բավական է:
5:20 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց նրան. նա կվերադառնա ներս
ապահովություն, և քո աչքերը կտեսնեն նրան։
5:21 Որովհետև բարի հրեշտակը կուղեկցի նրան, և նրա ճանապարհը կլինի
բարգավաճ, և նա կվերադառնա ապահով:
5:22 Այն ժամանակ նա վերջացրեց լացը.