Թոբիթ
2:1 Երբ ես նորից տուն եկա, և իմ կինս՝ Աննան, ինձ մոտ վերականգնվեց,
որդւոյս՝ Տոբիասի հետ, Պենտեկոստէի տօնին, որ սուրբ տօնն է
յոթ շաբաթից ինձ մի լավ ընթրիք էր պատրաստել, որում ես
նստեց ուտելու:
2:2 Եւ երբ տեսայ առատ միս, ասացի որդուս
խեղճ մարդ, որ իմանաս մեր եղբայրներից, ում մասին հիշում է
Տերը; և ահա, ես մնում եմ քեզ համար:
2:3 Բայց դարձեալ եկաւ եւ ըսաւ
դուրս է նետվում շուկայում:
2:4 Այն ժամանակ դեռ միս չէի ճաշակել, ես վեր կացա և նրան ներս տարա
մի սենյակ մինչև արևի մայր մտնելը:
2:5 Այնուհետև ես վերադարձա, լվացվեցի և կերա իմ միսը ծանրությամբ.
2:6 Հիշելով Ամոսի մարգարեությունը, ինչպես նա ասաց. «Ձեր տոները կլինեն»:
վերածվեց սգի, և քո ամբողջ ուրախությունը՝ ողբի։
2:7 Ուստի ես լաց եղա, և արևի մայր մտնելուց հետո գնացի և արեցի մի
գերեզման և թաղեցին նրան։
2:8 Բայց իմ հարևանները ծաղրեցին ինձ և ասացին. «Այս մարդը դեռ չի վախենում լինել
մահապատժի ենթարկել այս գործի համար. բայց ահա, նա թաղում է
նորից մեռած.
2:9 Նոյն գիշերը ես ալ վերադարձայ թաղումէն ու քնեցի պարսպին մօտ
բակս՝ աղտոտված, և երեսս բացված.
2:10 Եվ ես չգիտեի, որ պատի մեջ ճնճղուկներ կան, և իմ աչքերը
բացվեց, ճնճղուկները տաք թրիքը խլեցին աչքերիս մեջ, և մի ճերմակություն եկավ
և ես գնացի բժիշկների մոտ, բայց նրանք ինձ չօգնեցին:
Ավելին, Աքիախարուսը կերակրեց ինձ, մինչև որ ես գնացի Ելիմայս։
2:11 Եվ կինս՝ Աննան, վերցրեց կանացի գործեր՝ անելու:
2:12 Եվ երբ նա նրանց տուն ուղարկեց տերերի մոտ, նրանք վճարեցին նրա վարձը, և
նրան նաև երեխայից բացի:
2:13 Եվ երբ այն իմ տանը, և սկսեց լաց լինել, ես ասացի նրան
որտեղի՞ց է այս երեխան գողացված չէ՞ տրամադրել այն սեփականատերերին; քանի որ դա է
անօրինական է ուտել գողացված բան:
2:14 Բայց նա պատասխանեց ինձ.
Բայց ես չհավատացի նրան, այլ պատվիրեցի, որ դա փոխանցի տերերին
Ես ամաչեցի նրա վրա: Բայց նա պատասխանեց ինձ. «Ո՞ւր են քո ողորմությունները և
քո արդար գործերը. ահա դու և քո բոլոր գործերը հայտնի են: