Թոբիթ 2:1 Երբ ես նորից տուն եկա, և իմ կինս՝ Աննան, ինձ մոտ վերականգնվեց, որդւոյս՝ Տոբիասի հետ, Պենտեկոստէի տօնին, որ սուրբ տօնն է յոթ շաբաթից ինձ մի լավ ընթրիք էր պատրաստել, որում ես նստեց ուտելու: 2:2 Եւ երբ տեսայ առատ միս, ասացի որդուս խեղճ մարդ, որ իմանաս մեր եղբայրներից, ում մասին հիշում է Տերը; և ահա, ես մնում եմ քեզ համար: 2:3 Բայց դարձեալ եկաւ եւ ըսաւ դուրս է նետվում շուկայում: 2:4 Այն ժամանակ դեռ միս չէի ճաշակել, ես վեր կացա և նրան ներս տարա մի սենյակ մինչև արևի մայր մտնելը: 2:5 Այնուհետև ես վերադարձա, լվացվեցի և կերա իմ միսը ծանրությամբ. 2:6 Հիշելով Ամոսի մարգարեությունը, ինչպես նա ասաց. «Ձեր տոները կլինեն»: վերածվեց սգի, և քո ամբողջ ուրախությունը՝ ողբի։ 2:7 Ուստի ես լաց եղա, և արևի մայր մտնելուց հետո գնացի և արեցի մի գերեզման և թաղեցին նրան։ 2:8 Բայց իմ հարևանները ծաղրեցին ինձ և ասացին. «Այս մարդը դեռ չի վախենում լինել մահապատժի ենթարկել այս գործի համար. բայց ահա, նա թաղում է նորից մեռած. 2:9 Նոյն գիշերը ես ալ վերադարձայ թաղումէն ու քնեցի պարսպին մօտ բակս՝ աղտոտված, և երեսս բացված. 2:10 Եվ ես չգիտեի, որ պատի մեջ ճնճղուկներ կան, և իմ աչքերը բացվեց, ճնճղուկները տաք թրիքը խլեցին աչքերիս մեջ, և մի ճերմակություն եկավ և ես գնացի բժիշկների մոտ, բայց նրանք ինձ չօգնեցին: Ավելին, Աքիախարուսը կերակրեց ինձ, մինչև որ ես գնացի Ելիմայս։ 2:11 Եվ կինս՝ Աննան, վերցրեց կանացի գործեր՝ անելու: 2:12 Եվ երբ նա նրանց տուն ուղարկեց տերերի մոտ, նրանք վճարեցին նրա վարձը, և նրան նաև երեխայից բացի: 2:13 Եվ երբ այն իմ տանը, և սկսեց լաց լինել, ես ասացի նրան որտեղի՞ց է այս երեխան գողացված չէ՞ տրամադրել այն սեփականատերերին; քանի որ դա է անօրինական է ուտել գողացված բան: 2:14 Բայց նա պատասխանեց ինձ. Բայց ես չհավատացի նրան, այլ պատվիրեցի, որ դա փոխանցի տերերին Ես ամաչեցի նրա վրա: Բայց նա պատասխանեց ինձ. «Ո՞ւր են քո ողորմությունները և քո արդար գործերը. ահա դու և քո բոլոր գործերը հայտնի են: