Սիրաչ
20:1 Կա մի հանդիմանություն, որը հաճելի չէ
լեզուն, և նա իմաստուն է:
20:2 Շատ ավելի լավ է հանդիմանել, քան թաքուն բարկանալ
խոստովանում է, որ իր մեղքը պետք է պաշտպանված լինի վիրավորանքից:
20:3 Ի՜նչ լավ է, երբ հանդիմանվում ես, ապաշխարություն ցույց տալ: քանի որ այդպես կլինի
դու փախչում ես կամավոր մեղքից:
20:4 Ինչպէս ներքինիի ցանկութիւնն է՝ ծաղիկազրկել կոյսին. այդպես է նա
դատաստան է կատարում բռնությամբ։
20:5 Մեկը կա, որ լռում է և իմաստուն է գտնվում, իսկ մյուսը՝ կողքով
շատ բամբասանքը դառնում է ատելի:
20:6 Ոմանք բռնում է իր լեզուն, քանի որ նա պատասխան չունի
լռում է՝ իմանալով իր ժամանակը։
20:7 Իմաստուն մարդը կպահի իր լեզուն, մինչև որ հնարավորություն տեսնի, բայց բամբասողը
իսկ հիմարը ժամանակ չի նկատի։
20:8 Ով շատ բառեր է գործածում, պիտի զզվի. և նա, ով ընդունում է
ատելի պիտի ըլլայ իր հեղինակութիւնը անոր մէջ։
20:9 Մեղաւոր մը կայ, որ բարի յաջողութիւն ունի չար բաներու մէջ. և կա ա
շահույթ, որը վերածվում է կորստի:
20:10 Ընծայ կայ, որ քեզ օգուտ չի տալու. և կա նվեր, որի
հատուցումը կրկնակի է.
20:11 Փառքի համար նվաստացում կա. և կա, որ բարձրացնում է նրան
գլուխ ցածր կալվածքից։
20:12 12 Ով շատ է առնում քիչով և հատուցում է յոթնապատիկ:
20:13 Իմաստունն իր խոսքերով նրան դարձնում է սիրելի, բայց հիմարների շնորհները.
պետք է թափվի:
20:14 Անմիտ ընծան քեզ ոչ մի օգուտ չի տա, երբ ունենաս այն. ոչ էլ դեռ
նախանձի համար իր անհրաժեշտության համար, քանի որ նա շատ բան է ակնկալում ստանալ
մեկի համար.
20:15 Նա տալիս է քիչ, եւ նախատում շատ. նա բացում է իր բերանը, ինչպես
աղաղակող; այսօր նա փոխ է տալիս, իսկ վաղը նորից կխնդրի
մեկը Աստծուց և մարդկանցից ատելն է:
20:16 Հիմարն ասում է՝ ես ընկերներ չունեմ, շնորհակալություն չունեմ իմ բոլոր բարիքների համար
գործերը, և նրանք, ովքեր ուտում են իմ հացը, չարախոսում են իմ մասին:
20:17 Որքա՜ն յաճախ, որքա՜ն պիտի ծաղրուի անոր. քանզի նա գիտի
ճիշտ չէ, թե ինչ է պետք ունենալ. և այդ ամենը նրա համար մեկ է, կարծես նա ունեցել է
դա ոչ:
20:18 Մայթին սայթաքելը ավելի լավ է, քան լեզվով սայթաքելը.
ամբարիշտների անկումը շուտով կգա։
20:19 Անիմաստ հեքիաթը միշտ կմնա անխոհեմների բերանում.
20:20 Իմաստուն դատավճիռը պիտի մերժվի, երբ այն դուրս գա հիմարի բերանից.
քանզի նա չի խոսի դա իր ժամանակին:
20:2121 կա, որ խանգարում է մեղք գործելու կարիքի պատճառով, և երբ վերցնում է
հանգստացիր, նա չխռովվի։
20:22 Կա, որ կործանում է իր հոգին ամաչելով և դրանով
անձերի ընդունումը տապալում է իրեն:
20:23 Կա այնպիսի բան, որ խայտառակությունը խոստանում է իր ընկերոջը և ստիպում նրան
նրա թշնամին ոչ մի բանի համար:
20:24 Սուտը պիղծ բիծ է մարդու մեջ, բայց այն մշտապես գտնվում է նրա բերանում.
չուսուցանված.
20:25 Գողն ավելի լավ է, քան ստելու սովոր մարդը.
ժառանգությունը ոչնչացվելու է:
20:26 Ստախոսի տրամադրվածությունն անպատվաբեր է, և նրա ամոթը միշտ է
նրան։
20:27 Իմաստունն իր խոսքերով պետք է պատվի իրեն, և նա՝
ըմբռնումը մեծ մարդկանց հաճելի կլինի:
20:28 Նա, ով մշակում է իր երկիրը, կշատացնի իր կույտը, և նա, ով կամենում է
մեծ մարդիկ ներում կստանան անօրենության համար:
20:29 Նվերներն ու նվերները կուրացնում են իմաստունի աչքերը և փակում նրա բերանը.
որ նա չի կարող հանդիմանել։
20:30 Թաքնված իմաստություն և կուտակված գանձ, ինչ օգուտ.
երկուսն էլ.
20:31 Ավելի լավ է նա, ով թաքցնում է իր հիմարությունը, քան այն մարդը, ով թաքցնում է իր իմաստությունը:
20:32 Տիրոջը փնտրելու անհրաժեշտ համբերությունը ավելի լավ է, քան նա
վարում է իր կյանքը առանց առաջնորդի: