Սիրաչ 20:1 Կա մի հանդիմանություն, որը հաճելի չէ լեզուն, և նա իմաստուն է: 20:2 Շատ ավելի լավ է հանդիմանել, քան թաքուն բարկանալ խոստովանում է, որ իր մեղքը պետք է պաշտպանված լինի վիրավորանքից: 20:3 Ի՜նչ լավ է, երբ հանդիմանվում ես, ապաշխարություն ցույց տալ: քանի որ այդպես կլինի դու փախչում ես կամավոր մեղքից: 20:4 Ինչպէս ներքինիի ցանկութիւնն է՝ ծաղիկազրկել կոյսին. այդպես է նա դատաստան է կատարում բռնությամբ։ 20:5 Մեկը կա, որ լռում է և իմաստուն է գտնվում, իսկ մյուսը՝ կողքով շատ բամբասանքը դառնում է ատելի: 20:6 Ոմանք բռնում է իր լեզուն, քանի որ նա պատասխան չունի լռում է՝ իմանալով իր ժամանակը։ 20:7 Իմաստուն մարդը կպահի իր լեզուն, մինչև որ հնարավորություն տեսնի, բայց բամբասողը իսկ հիմարը ժամանակ չի նկատի։ 20:8 Ով շատ բառեր է գործածում, պիտի զզվի. և նա, ով ընդունում է ատելի պիտի ըլլայ իր հեղինակութիւնը անոր մէջ։ 20:9 Մեղաւոր մը կայ, որ բարի յաջողութիւն ունի չար բաներու մէջ. և կա ա շահույթ, որը վերածվում է կորստի: 20:10 Ընծայ կայ, որ քեզ օգուտ չի տալու. և կա նվեր, որի հատուցումը կրկնակի է. 20:11 Փառքի համար նվաստացում կա. և կա, որ բարձրացնում է նրան գլուխ ցածր կալվածքից։ 20:12 12 Ով շատ է առնում քիչով և հատուցում է յոթնապատիկ: 20:13 Իմաստունն իր խոսքերով նրան դարձնում է սիրելի, բայց հիմարների շնորհները. պետք է թափվի: 20:14 Անմիտ ընծան քեզ ոչ մի օգուտ չի տա, երբ ունենաս այն. ոչ էլ դեռ նախանձի համար իր անհրաժեշտության համար, քանի որ նա շատ բան է ակնկալում ստանալ մեկի համար. 20:15 Նա տալիս է քիչ, եւ նախատում շատ. նա բացում է իր բերանը, ինչպես աղաղակող; այսօր նա փոխ է տալիս, իսկ վաղը նորից կխնդրի մեկը Աստծուց և մարդկանցից ատելն է: 20:16 Հիմարն ասում է՝ ես ընկերներ չունեմ, շնորհակալություն չունեմ իմ բոլոր բարիքների համար գործերը, և նրանք, ովքեր ուտում են իմ հացը, չարախոսում են իմ մասին: 20:17 Որքա՜ն յաճախ, որքա՜ն պիտի ծաղրուի անոր. քանզի նա գիտի ճիշտ չէ, թե ինչ է պետք ունենալ. և այդ ամենը նրա համար մեկ է, կարծես նա ունեցել է դա ոչ: 20:18 Մայթին սայթաքելը ավելի լավ է, քան լեզվով սայթաքելը. ամբարիշտների անկումը շուտով կգա։ 20:19 Անիմաստ հեքիաթը միշտ կմնա անխոհեմների բերանում. 20:20 Իմաստուն դատավճիռը պիտի մերժվի, երբ այն դուրս գա հիմարի բերանից. քանզի նա չի խոսի դա իր ժամանակին: 20:2121 կա, որ խանգարում է մեղք գործելու կարիքի պատճառով, և երբ վերցնում է հանգստացիր, նա չխռովվի։ 20:22 Կա, որ կործանում է իր հոգին ամաչելով և դրանով անձերի ընդունումը տապալում է իրեն: 20:23 Կա այնպիսի բան, որ խայտառակությունը խոստանում է իր ընկերոջը և ստիպում նրան նրա թշնամին ոչ մի բանի համար: 20:24 Սուտը պիղծ բիծ է մարդու մեջ, բայց այն մշտապես գտնվում է նրա բերանում. չուսուցանված. 20:25 Գողն ավելի լավ է, քան ստելու սովոր մարդը. ժառանգությունը ոչնչացվելու է: 20:26 Ստախոսի տրամադրվածությունն անպատվաբեր է, և նրա ամոթը միշտ է նրան։ 20:27 Իմաստունն իր խոսքերով պետք է պատվի իրեն, և նա՝ ըմբռնումը մեծ մարդկանց հաճելի կլինի: 20:28 Նա, ով մշակում է իր երկիրը, կշատացնի իր կույտը, և նա, ով կամենում է մեծ մարդիկ ներում կստանան անօրենության համար: 20:29 Նվերներն ու նվերները կուրացնում են իմաստունի աչքերը և փակում նրա բերանը. որ նա չի կարող հանդիմանել։ 20:30 Թաքնված իմաստություն և կուտակված գանձ, ինչ օգուտ. երկուսն էլ. 20:31 Ավելի լավ է նա, ով թաքցնում է իր հիմարությունը, քան այն մարդը, ով թաքցնում է իր իմաստությունը: 20:32 Տիրոջը փնտրելու անհրաժեշտ համբերությունը ավելի լավ է, քան նա վարում է իր կյանքը առանց առաջնորդի: