Հայտնություն 4:1 Դրանից հետո ես նայեցի, և ահա մի դուռ բացվեց երկնքում Առաջին ձայնը, որ լսեցի, ասես շեփորի լիներ, որ խոսում էր ինձ հետ. «Վե՛ր արի այստեղ, և ես քեզ ցույց կտամ այն, ինչ պետք է լինի»: այսուհետ: 4:2 Եվ ես իսկույն հոգու մեջ էի, և ահա գահը դրված էր երկինք, և մեկը նստեց գահին: 4:3 Եվ նա, ով նստած էր, պետք է նմանվեր հասպիսի և սարդինայի քարի. գահի շուրջը ծիածանի էր երևում, որը նման էր գահին զմրուխտ. 4:4 Գահի շուրջը կային քսանչորս աթոռներ Աթոռներ Տեսա քսանչորս երեցներ նստած՝ սպիտակ զգեստներ հագած. եւ իրենց գլխին ոսկի պսակներ ունէին։ 4:5 Եւ գահից ելան կայծակներ, որոտներ ու ձայներ. և գահի առաջ վառվում էին եօթը կրակի ճրագներ, որոնք կան Աստծո յոթ հոգիները: 4:6 Եվ գահի առաջ մի ապակյա ծով կար, որը նման էր բյուրեղի Գահի մեջտեղում և գահի շուրջը չորս գազաններ կային լի աչքերով առաջ և հետևում: 4:7 Եվ առաջին գազանը նման էր առյուծի, իսկ երկրորդ գազանը նման էր հորթի, իսկ երրորդ գազանը մարդու երես ուներ, իսկ չորրորդ գազանը նման էր Ա թռչող արծիվ. 4:8 Եւ չորս գազանները ունէին իւրաքանչիւրը վեց թեւ իր շուրջը. և նրանք էին ներսից լի աչքերով, և չեն հանգստանում ցերեկ ու գիշեր՝ ասելով. սուրբ, սուրբ, Ամենակարող Տեր Աստված, որը եղել է, կա և պիտի գա։ 4:9 Եվ երբ այդ գազանները փառք ու պատիվ են տալիս և շնորհակալություն հայտնում նստածին գահին վրայ, որ կ՚ապրի յաւիտեանս յաւիտենից, 4:10 Քսանչորս երեցներն ընկնում են գահի վրա նստողի առաջ, և երկրպագեք նրան, ով կենդանի է հավիտյանս հավիտենից, և գցեք նրանց պսակները գահի առաջ ասելով. 4:11 Դու արժանի ես, Տե՛ր, ստանալու փառք, պատիվ և զորություն. դու ստեղծել ես ամեն ինչ, և քո հաճույքի համար նրանք կան և ստեղծվել են: