Հայտնություն
4:1 Դրանից հետո ես նայեցի, և ահա մի դուռ բացվեց երկնքում
Առաջին ձայնը, որ լսեցի, ասես շեփորի լիներ, որ խոսում էր ինձ հետ.
«Վե՛ր արի այստեղ, և ես քեզ ցույց կտամ այն, ինչ պետք է լինի»:
այսուհետ:
4:2 Եվ ես իսկույն հոգու մեջ էի, և ահա գահը դրված էր
երկինք, և մեկը նստեց գահին:
4:3 Եվ նա, ով նստած էր, պետք է նմանվեր հասպիսի և սարդինայի քարի.
գահի շուրջը ծիածանի էր երևում, որը նման էր գահին
զմրուխտ.
4:4 Գահի շուրջը կային քսանչորս աթոռներ
Աթոռներ Տեսա քսանչորս երեցներ նստած՝ սպիտակ զգեստներ հագած.
եւ իրենց գլխին ոսկի պսակներ ունէին։
4:5 Եւ գահից ելան կայծակներ, որոտներ ու ձայներ.
և գահի առաջ վառվում էին եօթը կրակի ճրագներ, որոնք կան
Աստծո յոթ հոգիները:
4:6 Եվ գահի առաջ մի ապակյա ծով կար, որը նման էր բյուրեղի
Գահի մեջտեղում և գահի շուրջը չորս գազաններ կային
լի աչքերով առաջ և հետևում:
4:7 Եվ առաջին գազանը նման էր առյուծի, իսկ երկրորդ գազանը նման էր հորթի,
իսկ երրորդ գազանը մարդու երես ուներ, իսկ չորրորդ գազանը նման էր Ա
թռչող արծիվ.
4:8 Եւ չորս գազանները ունէին իւրաքանչիւրը վեց թեւ իր շուրջը. և նրանք էին
ներսից լի աչքերով, և չեն հանգստանում ցերեկ ու գիշեր՝ ասելով.
սուրբ, սուրբ, Ամենակարող Տեր Աստված, որը եղել է, կա և պիտի գա։
4:9 Եվ երբ այդ գազանները փառք ու պատիվ են տալիս և շնորհակալություն հայտնում նստածին
գահին վրայ, որ կ՚ապրի յաւիտեանս յաւիտենից,
4:10 Քսանչորս երեցներն ընկնում են գահի վրա նստողի առաջ,
և երկրպագեք նրան, ով կենդանի է հավիտյանս հավիտենից, և գցեք նրանց պսակները
գահի առաջ ասելով.
4:11 Դու արժանի ես, Տե՛ր, ստանալու փառք, պատիվ և զորություն.
դու ստեղծել ես ամեն ինչ, և քո հաճույքի համար նրանք կան և ստեղծվել են: