Սաղմոսներ
137:1 Բաբելոնի գետերի մոտ մենք նստեցինք այնտեղ, այո, լաց եղանք, երբ
հիշեց Սիոնը.
137:2 Մենք մեր տավիղները կախեցինք ուռիներից՝ դրանց մեջտեղում:
137:3 Որովհետեւ այնտեղ մեզ գերի տարողները մեզնից երգ պահանջեցին. և
մեզ վատնողները մեզնից ուրախություն էին պահանջում՝ ասելով
Սիոնի երգերը.
137:4 Ինչպէ՞ս պիտի երգենք Տիրոջ երգը օտար երկրում.
137:5 Եթե ես մոռանամ քեզ, ով Երուսաղեմ, թող իմ աջ ձեռքը մոռանա իր խորամանկությունը.
137:6 Եթէ քեզ չեմ յիշում, թող լեզուս բերանիս կպչի.
եթե ես Երուսաղեմը չգերադասեմ իմ գլխավոր ուրախությունից:
137:7 Յիշեցէ՛ք, Տէ՛ր, որդիքն Եդոմի ի օրը Երուսաղէմի. ԱՀԿ
ասաց.
137:8 Ո՛վ դուստր Բաբելոնի, որ պիտի կործանուի. նա երջանիկ լինի, որ
պարգևատրում է քեզ այնպես, ինչպես դու մեզ ծառայեցիր:
137:9 Երջանիկ լինի նա, ով վերցնում և հարվածում է քո փոքրիկներին նրա դեմ
քարեր.