Սաղմոսներ 137:1 Բաբելոնի գետերի մոտ մենք նստեցինք այնտեղ, այո, լաց եղանք, երբ հիշեց Սիոնը. 137:2 Մենք մեր տավիղները կախեցինք ուռիներից՝ դրանց մեջտեղում: 137:3 Որովհետեւ այնտեղ մեզ գերի տարողները մեզնից երգ պահանջեցին. և մեզ վատնողները մեզնից ուրախություն էին պահանջում՝ ասելով Սիոնի երգերը. 137:4 Ինչպէ՞ս պիտի երգենք Տիրոջ երգը օտար երկրում. 137:5 Եթե ես մոռանամ քեզ, ով Երուսաղեմ, թող իմ աջ ձեռքը մոռանա իր խորամանկությունը. 137:6 Եթէ քեզ չեմ յիշում, թող լեզուս բերանիս կպչի. եթե ես Երուսաղեմը չգերադասեմ իմ գլխավոր ուրախությունից: 137:7 Յիշեցէ՛ք, Տէ՛ր, որդիքն Եդոմի ի օրը Երուսաղէմի. ԱՀԿ ասաց. 137:8 Ո՛վ դուստր Բաբելոնի, որ պիտի կործանուի. նա երջանիկ լինի, որ պարգևատրում է քեզ այնպես, ինչպես դու մեզ ծառայեցիր: 137:9 Երջանիկ լինի նա, ով վերցնում և հարվածում է քո փոքրիկներին նրա դեմ քարեր.