Սաղմոսներ
74:1 Ո՛վ Աստուած, ինչո՞ւ մեզ յաւիտեան վանեցիր. ինչու է քո բարկությունը ծխում
քո արոտի ոչխարների դեմ.
74:2 Յիշեցէ՛ք ձեր ժողովքը, որ վաղուց գնեցիք. -ի ձողը
քո ժառանգությունը, որ դու փրկեցիր. այս Սիոն լեռը, որտեղ
դու բնակվել ես։
74:3 Ոտքերդ բարձրացրո՛ւ դէպի յաւիտենական աւերակները. նույնիսկ այն ամենը, ինչ թշնամին է
չարություն է արել սրբարանում։
74:4 Քո թշնամիները մռնչում են ժողովքներիդ մէջ. նրանք ստեղծեցին իրենց
նշաններ նշանների համար.
74:5 Մի մարդ հայտնի էր, քանի որ նա կացիններ էր բարձրացրել հաստության վրա
ծառեր.
74:6 Բայց հիմա կացիններով իսկոյն քանդում են դրա փորագրուած գործը և
մուրճեր.
74:7 Կրակ են գցել քո սրբարանը, պղծել են գցելով
գետին իջի՛ր քո անվան բնակավայրը։
74:8 Նրանք ասացին իրենց սրտերում
այրեց երկրի բոլոր ժողովարանները Աստծուն:
74:9 Մենք չենք տեսնում մեր նշանները. այլևս չկա մարգարե, և չկա
մեր մեջ, ով գիտի, թե որքան ժամանակ է:
74:10 Ով Աստուած, մինչեւ ե՞րբ պիտի նախատինք հակառակորդը. միթէ թշնամին հայհոյէ
քո անունը հավիտյան?
74:11 Ինչո՞ւ ես ետ քաշում քո ձեռքը, նոյնիսկ քո աջը. հանիր այն քո միջից
ծոցը.
74:12 Որովհետև Աստված իմ հին թագավորն է, որը փրկություն է գործում երկրի մեջ:
74:13 Դու բաժանեցիր ծովը քո ուժով, դու կոտրեցիր գլուխները.
վիշապներ ջրերում.
74:14 Լևիաթանի գլուխները կտոր-կտոր արեցիր և նրան միս տվեցիր.
անապատում բնակվող մարդկանց։
74:15 Դու ճեղքեցիր աղբյուրն ու ջրհեղեղը, չորացրիր հզոր.
գետեր.
74:16 Քոնն է ցերեկը, քոնն է նաև գիշերը. դու պատրաստեցիր լույսը.
և արևը.
74:17 Դու սահմանեցիր երկրի բոլոր սահմանները, դու ստեղծեցիր ամառը և
Ձմեռ.
74:18 Հիշիր սա, որ թշնամին նախատում է, Տե՛ր, և որ
անմիտ մարդիկ հայհոյեցին քո անունը։
74:19 Ո՛վ քո տատրակի հոգին մի՛ հանձնիր մարդկանց բազմությանը
ամբարիշտ, մի մոռացիր քո աղքատների ժողովը հավիտյան:
74:20 Հարգի՛ր ուխտը, որովհետև երկրի խավար տեղերն են
դաժանության կացարաններով լի:
74:21 Ո՛վ, ճնշվածը թող ամաչելով չվերադառնա, թող գովաբանեն աղքատներն ու կարիքավորները
քո անունը.
74:22 Վեր կաց, ով Աստված, պաշտպանիր քո գործը. հիշիր, թե ինչպես է հիմար մարդը.
ամեն օր նախատում է քեզ:
74:23 Մի մոռացիր քո թշնամիների ձայնը.
քո դեմ անընդհատ աճում է: