Սաղմոսներ 74:1 Ո՛վ Աստուած, ինչո՞ւ մեզ յաւիտեան վանեցիր. ինչու է քո բարկությունը ծխում քո արոտի ոչխարների դեմ. 74:2 Յիշեցէ՛ք ձեր ժողովքը, որ վաղուց գնեցիք. -ի ձողը քո ժառանգությունը, որ դու փրկեցիր. այս Սիոն լեռը, որտեղ դու բնակվել ես։ 74:3 Ոտքերդ բարձրացրո՛ւ դէպի յաւիտենական աւերակները. նույնիսկ այն ամենը, ինչ թշնամին է չարություն է արել սրբարանում։ 74:4 Քո թշնամիները մռնչում են ժողովքներիդ մէջ. նրանք ստեղծեցին իրենց նշաններ նշանների համար. 74:5 Մի մարդ հայտնի էր, քանի որ նա կացիններ էր բարձրացրել հաստության վրա ծառեր. 74:6 Բայց հիմա կացիններով իսկոյն քանդում են դրա փորագրուած գործը և մուրճեր. 74:7 Կրակ են գցել քո սրբարանը, պղծել են գցելով գետին իջի՛ր քո անվան բնակավայրը։ 74:8 Նրանք ասացին իրենց սրտերում այրեց երկրի բոլոր ժողովարանները Աստծուն: 74:9 Մենք չենք տեսնում մեր նշանները. այլևս չկա մարգարե, և չկա մեր մեջ, ով գիտի, թե որքան ժամանակ է: 74:10 Ով Աստուած, մինչեւ ե՞րբ պիտի նախատինք հակառակորդը. միթէ թշնամին հայհոյէ քո անունը հավիտյան? 74:11 Ինչո՞ւ ես ետ քաշում քո ձեռքը, նոյնիսկ քո աջը. հանիր այն քո միջից ծոցը. 74:12 Որովհետև Աստված իմ հին թագավորն է, որը փրկություն է գործում երկրի մեջ: 74:13 Դու բաժանեցիր ծովը քո ուժով, դու կոտրեցիր գլուխները. վիշապներ ջրերում. 74:14 Լևիաթանի գլուխները կտոր-կտոր արեցիր և նրան միս տվեցիր. անապատում բնակվող մարդկանց։ 74:15 Դու ճեղքեցիր աղբյուրն ու ջրհեղեղը, չորացրիր հզոր. գետեր. 74:16 Քոնն է ցերեկը, քոնն է նաև գիշերը. դու պատրաստեցիր լույսը. և արևը. 74:17 Դու սահմանեցիր երկրի բոլոր սահմանները, դու ստեղծեցիր ամառը և Ձմեռ. 74:18 Հիշիր սա, որ թշնամին նախատում է, Տե՛ր, և որ անմիտ մարդիկ հայհոյեցին քո անունը։ 74:19 Ո՛վ քո տատրակի հոգին մի՛ հանձնիր մարդկանց բազմությանը ամբարիշտ, մի մոռացիր քո աղքատների ժողովը հավիտյան: 74:20 Հարգի՛ր ուխտը, որովհետև երկրի խավար տեղերն են դաժանության կացարաններով լի: 74:21 Ո՛վ, ճնշվածը թող ամաչելով չվերադառնա, թող գովաբանեն աղքատներն ու կարիքավորները քո անունը. 74:22 Վեր կաց, ով Աստված, պաշտպանիր քո գործը. հիշիր, թե ինչպես է հիմար մարդը. ամեն օր նախատում է քեզ: 74:23 Մի մոռացիր քո թշնամիների ձայնը. քո դեմ անընդհատ աճում է: