Առակներ 14:1 Ամեն իմաստուն կին կառուցում է իր տունը, իսկ հիմարը քանդում է այն. իր ձեռքերով. 14:2 Նա, ով քայլում է իր արդարությամբ, վախենում է Տիրոջից, բայց նա, ով կա խեղաթյուրված իր ճանապարհներում արհամարհում է նրան: 14:3 Անմիտների բերանում հպարտության գավազան կա, իսկ իմաստունների շուրթերը. կպահպանի դրանք։ 14:4 4 Որտեղ եզներ չկան, օրորոցը մաքուր է եզի ուժը. 14:5 Հավատարիմ վկան չի ստի, բայց սուտ վկան սուտ կխոսի: 14:6 Ծաղրողը իմաստություն է փնտրում և չի գտնում, բայց գիտելիքը հեշտ է. նա, ով հասկանում է. 14:7 Գնա՛ անմիտ մարդու երեսից, երբ չես հասկանում նրան գիտելիքի շուրթերը. 14:8 Խոհեմի իմաստությունը նրա ճանապարհը հասկանալն է, բայց հիմարությունը հիմարները խաբեություն են: 14:9 Հիմարները ծաղրում են մեղքը, բայց արդարների մեջ բարեհաճություն կա: 14:10 Սիրտը գիտէ իր դառնութիւնը. իսկ օտարը` ոչ խառնվել նրա ուրախությանը: 14:11 Ամբարիշտների տունը կկործանվի, բայց խորանը ուղղամիտները պիտի ծաղկեն։ 14:12 Կա մի ճանապարհ, որը ճիշտ է թվում մարդուն, բայց դրա վերջը կա մահվան ուղիները. 14:13 Նույնիսկ ծիծաղի ժամանակ սիրտը տրտմում է. և այդ ուրախության վերջն է ծանրություն. 14:14 Սիրտով հետ շեղողը կլցվի իր ճանապարհներով մարդն ինքն իրենից կբավարարվի։ 14:15 Պարզամիտը հավատում է ամեն խոսքի, բայց խելամիտը լավ է նայում իր խոսքին գնում. 14:16 Իմաստուն մարդը վախենում է և հեռանում չարից, իսկ հիմարը զայրանում է և վստահ. 14:17 Նա, ով շուտով բարկանում է, հիմարություն է անում. ատելի. 14:18 Պարզ մարդիկ հիմարություն են ժառանգում, բայց խելամիտները գիտությամբ են պսակվում: 14:19 Չարը խոնարհվում է բարու առաջ. իսկ ամբարիշտները՝ դռների մոտ արդար. 14:20 Աղքատին ատում են նույնիսկ իր մերձավորը, իսկ հարուստը շատ ունի. Ընկերներ. 14:21 Ով արհամարհում է իր մերձավորին, մեղանչում է, իսկ ով ողորմում է իրեն աղքատ, երջանիկ է նա: 14:22 Չե՞ն մոլորւում նրանք, ովքեր չարութիւն են խորհում. բայց ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն պիտի ըլլայ անոնց որոնք լավ են հորինում: 14:23 Ամեն աշխատանքում օգուտ կա թշվառություն. 14:24 Իմաստունների պսակը նրանց հարստությունն է, իսկ հիմարների հիմարությունը. հիմարություն. 14:25 Ճշմարիտ վկան փրկում է հոգիներին, բայց խարդախ վկան սուտ է խոսում: 14:2626 Տէրոջը վախին մէջ ամուր վստահութիւն կայ, եւ անոր որդիները պիտի ըլլան ապաստան ունենալ. 14:27 Տէրոջը վախը կեանքի աղբիւր է, որպէսզի հեռանաք Տէրոջ որոգայթներէն. մահ. 14:28 Թագավորի պատիվն է ժողովրդի բազմության մեջ, բայց պակասության մեջ. ժողովուրդը իշխանի կործանումն է։ 14:29 Նա, ով դանդաղ է բարկանալու, մեծ հասկացողություն ունի, բայց նա, ով շտապում է ոգին մեծացնում է հիմարությունը: 14:30 Առողջ սիրտը մարմնի կյանքն է, բայց նախանձիր մարմնի փտությանը ոսկորներ. 14:31 Ով կեղեքում է աղքատին, նախատում է իր Արարչին, բայց նա, ով պատվում է. նա ողորմում է աղքատներին։ 14:32 Չարը քշվում է իր չարությամբ, իսկ արդարը հույս ունի. իր մահվան մեջ։ 14:33 Իմաստությունը հանգչում է հանճար ունեցողի սրտում, բայց այն որը հիմարների մեջ է, հայտնի է դառնում: 14:34 Արդարությունը բարձրացնում է ազգը, բայց մեղքը նախատինք է ցանկացած ժողովրդի համար: 14:35 Թագավորի բարեհաճությունը իմաստուն ծառայի հանդեպ է, բայց նրա բարկությունը նրա վրա է. դա ամոթ է պատճառում: