Առակներ
14:1 Ամեն իմաստուն կին կառուցում է իր տունը, իսկ հիմարը քանդում է այն.
իր ձեռքերով.
14:2 Նա, ով քայլում է իր արդարությամբ, վախենում է Տիրոջից, բայց նա, ով կա
խեղաթյուրված իր ճանապարհներում արհամարհում է նրան:
14:3 Անմիտների բերանում հպարտության գավազան կա, իսկ իմաստունների շուրթերը.
կպահպանի դրանք։
14:4 4 Որտեղ եզներ չկան, օրորոցը մաքուր է
եզի ուժը.
14:5 Հավատարիմ վկան չի ստի, բայց սուտ վկան սուտ կխոսի:
14:6 Ծաղրողը իմաստություն է փնտրում և չի գտնում, բայց գիտելիքը հեշտ է.
նա, ով հասկանում է.
14:7 Գնա՛ անմիտ մարդու երեսից, երբ չես հասկանում նրան
գիտելիքի շուրթերը.
14:8 Խոհեմի իմաստությունը նրա ճանապարհը հասկանալն է, բայց հիմարությունը
հիմարները խաբեություն են:
14:9 Հիմարները ծաղրում են մեղքը, բայց արդարների մեջ բարեհաճություն կա:
14:10 Սիրտը գիտէ իր դառնութիւնը. իսկ օտարը` ոչ
խառնվել նրա ուրախությանը:
14:11 Ամբարիշտների տունը կկործանվի, բայց խորանը
ուղղամիտները պիտի ծաղկեն։
14:12 Կա մի ճանապարհ, որը ճիշտ է թվում մարդուն, բայց դրա վերջը կա
մահվան ուղիները.
14:13 Նույնիսկ ծիծաղի ժամանակ սիրտը տրտմում է. և այդ ուրախության վերջն է
ծանրություն.
14:14 Սիրտով հետ շեղողը կլցվի իր ճանապարհներով
մարդն ինքն իրենից կբավարարվի։
14:15 Պարզամիտը հավատում է ամեն խոսքի, բայց խելամիտը լավ է նայում իր խոսքին
գնում.
14:16 Իմաստուն մարդը վախենում է և հեռանում չարից, իսկ հիմարը զայրանում է և
վստահ.
14:17 Նա, ով շուտով բարկանում է, հիմարություն է անում.
ատելի.
14:18 Պարզ մարդիկ հիմարություն են ժառանգում, բայց խելամիտները գիտությամբ են պսակվում:
14:19 Չարը խոնարհվում է բարու առաջ. իսկ ամբարիշտները՝ դռների մոտ
արդար.
14:20 Աղքատին ատում են նույնիսկ իր մերձավորը, իսկ հարուստը շատ ունի.
Ընկերներ.
14:21 Ով արհամարհում է իր մերձավորին, մեղանչում է, իսկ ով ողորմում է իրեն
աղքատ, երջանիկ է նա:
14:22 Չե՞ն մոլորւում նրանք, ովքեր չարութիւն են խորհում. բայց ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն պիտի ըլլայ անոնց
որոնք լավ են հորինում:
14:23 Ամեն աշխատանքում օգուտ կա
թշվառություն.
14:24 Իմաստունների պսակը նրանց հարստությունն է, իսկ հիմարների հիմարությունը.
հիմարություն.
14:25 Ճշմարիտ վկան փրկում է հոգիներին, բայց խարդախ վկան սուտ է խոսում:
14:2626 Տէրոջը վախին մէջ ամուր վստահութիւն կայ, եւ անոր որդիները պիտի ըլլան
ապաստան ունենալ.
14:27 Տէրոջը վախը կեանքի աղբիւր է, որպէսզի հեռանաք Տէրոջ որոգայթներէն.
մահ.
14:28 Թագավորի պատիվն է ժողովրդի բազմության մեջ, բայց պակասության մեջ.
ժողովուրդը իշխանի կործանումն է։
14:29 Նա, ով դանդաղ է բարկանալու, մեծ հասկացողություն ունի, բայց նա, ով շտապում է
ոգին մեծացնում է հիմարությունը:
14:30 Առողջ սիրտը մարմնի կյանքն է, բայց նախանձիր մարմնի փտությանը
ոսկորներ.
14:31 Ով կեղեքում է աղքատին, նախատում է իր Արարչին, բայց նա, ով պատվում է.
նա ողորմում է աղքատներին։
14:32 Չարը քշվում է իր չարությամբ, իսկ արդարը հույս ունի.
իր մահվան մեջ։
14:33 Իմաստությունը հանգչում է հանճար ունեցողի սրտում, բայց այն
որը հիմարների մեջ է, հայտնի է դառնում:
14:34 Արդարությունը բարձրացնում է ազգը, բայց մեղքը նախատինք է ցանկացած ժողովրդի համար:
14:35 Թագավորի բարեհաճությունը իմաստուն ծառայի հանդեպ է, բայց նրա բարկությունը նրա վրա է.
դա ամոթ է պատճառում: