Թվեր 11:1 Եւ երբ ժողովուրդը բողոքեց, դա դժգոհեց Տէրոջից, եւ Տէրը լսել է այն; և նրա բարկությունը բորբոքվեց. և Տիրոջ կրակը վառվեց նրանց մեջ, և սպառեց նրանց, ովքեր գտնվում էին երկրի ծայրամասերում ճամբար. 11:2 Եւ ժողովուրդն աղաղակեց առ Մովսէս. և երբ Մովսեսը աղոթեց Տիրոջը, կրակը մարվել է. 11:3 Եւ կոչեց այն տեղը Թաբերա, որովհետեւ կրակն է Տէրը այրեց նրանց մէջ։ 11:4 Եւ խառն բազմութիւնը, որ նրանց մէջ էր, ցանկութիւն ընկաւ Իսրայէլի որդիները դարձեալ լաց եղան ու ըսին ուտել? 11:5 Յիշում ենք այն ձուկը, որ ձրի կերանք Եգիպտոսում. վարունգը, եւ սեխ, եւ պրաս, եւ սոխ, եւ սխտոր: 11:6 Բայց հիմա մեր հոգին չորացել է մանանա՝ մեր աչքի առաջ։ 11:7 Եվ մանանան համեմի սերմի պես էր, և նրա գույնը՝ ինչպես բդելիումի գույնը. 11:8 Ժողովուրդը շրջեց, հավաքեց այն և աղաց ջրաղացների մեջ, կամ ծեծեց այն հավանգի մեջ, թխեց այն տապակների մեջ և պատրաստեց տորթեր դրա համը թարմ յուղի համի նման էր: 11:9 Եվ երբ գիշերը ցողն ընկավ ճամբարի վրա, մանանան ընկավ այն. 11:10 Այնուհետև Մովսեսը լսեց, որ մարդիկ լաց էին լինում իրենց ընտանիքներով, բոլորը, ովքեր ներս էին մտնում նրա վրանի դուռը, և Տիրոջ բարկությունը սաստիկ բորբոքվեց. Մովսեսը նույնպես դժգոհ էր. 11:11 Եւ ասէ Մովսէս ց Տեառն. Ինչո՞ւ չարչարեցիր քո ծառային. և ինչու ես շնորհ չեմ գտել քո աչքում, որ դու դնես նրանց այս ամբողջ ժողովրդի բեռն ինձ վրա՞: 11:12 Ես յղացա՞ծ եմ այս ամբողջ ժողովուրդին. ես ծնեցի նրանց, որ դու պետք է ասես ինձ ծնում է ծծող երեխային այն երկիրը, որի համար դու երդվել ես նրանց հայրեր? 11:13 որտեղի՞ց պետք է մարմին ունենամ, որ տամ այս ամբողջ ժողովրդին: քանզի լաց են լինում ինձ միս տուր, որ ուտենք։ 11:14 Ես չեմ կարող միայնակ տանել այս ամբողջ ժողովրդին, որովհետև դա չափազանց ծանր է ինձ. 11:15 Եվ եթե դու այդպես վարվես ինձ հետ, սպանիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, առանց ձեռքից, եթե ես շնորհք գտան քո աչքին. և թող չտեսնեմ իմ թշվառությունը։ 11:16 Տէրն ասաց Մովսէսին. Իսրայէլի, որոնց դու գիտես որ ժողովրդի երէցներն են, եւ սպաներ նրանց վրա; և տար նրանց խորանը ժողով, որպէսզի այնտեղ քեզ հետ կանգնեն։ 11:17 Եվ ես կիջնեմ և այնտեղ կխոսեմ քեզ հետ, և ես կվերցնեմ դրանցից ոգին, որ քո վրա է, և այն կդնի նրանց վրա. և նրանք պետք է ժողովրդի բեռը քեզ հետ կրիր, որ դու ինքդ չվերցնես միայնակ. 11:18 Եւ ասա՛ ժողովրդին. միս պիտի ուտէք, որովհետեւ Տիրոջ ականջին լաց էիք ասելով. Ո՞վ մեզ ուտելու միս կտա. զի լաւ եղաւ մեզի ի Եգիպտոս: դրա համար Եհովան ձեզ միս կտա, և դուք կուտեք։ 11:19 Մի օր չուտեք, ոչ երկու օր, ոչ հինգ օր, ոչ տասը օր, ոչ էլ քսան օր; 11:20 Բայց նույնիսկ մի ամբողջ ամիս, մինչև որ այն դուրս գա ձեր քթանցքներից և կլինի գարշելի է ձեզ համար, որովհետև դուք արհամարհեցիք Տիրոջը, որ կա ձեր մէջ, լաց եղաք անոր առջեւ՝ ըսելով. «Ինչո՞ւ դուրս ելանք»: Եգիպտոս? 11:21 Մովսէսն ասաց. Ժողովուրդը, որի մէջ ես եմ, վեց հարիւր հազար է հետեւակավորներ; և դու ասացիր. Ես նրանց միս կտամ, որպեսզի նրանք ուտեն ա ամբողջ ամիս. 11:22 Արդյո՞ք ոչխարներն ու նախիրները մորթվեն նրանց համար, որ դրանք բավարար լինեն. կամ ծովի բոլոր ձկները կհավաքվեն նրանց համար, որպեսզի բավական լինի նրանց? 11:23 Տէրն ասաց Մովսէսին. դու պիտի հիմա տես՝ իմ խոսքը կկատարվի քեզ, թե ոչ։ 11:24 Եւ Մովսէսը դուրս ելաւ եւ ժողովրդին պատմեց Տիրոջ խօսքերը, եւ Ժողովրդի երեցներից յոթանասուն մարդ հավաքեց և նրանց շուրջը դրեց խորանի մասին։ 11:25 Եվ Եհովան իջավ ամպի մեջ, խոսեց նրա հետ և վերցրեց հոգին, որ նրա վրա էր, և տվեց այն յոթանասուն երեցներին եղաւ որ երբ հոգին հանգչեցաւ անոնց վրայ, մարգարէացան. և չդադարեց: 11:26 Բայց այդ մարդկանցից երկուսը մնացին բանակատեղում, մեկի անունը Ելդադն ու միւս Մադադի անունը։ և նրանք գրվածներից էին, բայց դուրս չեկան խորան, եւ նրանք մարգարէացան բանակատեղիում։ 11:27 Մի երիտասարդ վազեց և ասաց Մովսեսին և ասաց. մարգարեանալ ճամբարում. 11:28 Եւ Նաւէի որդի Յեսուն՝ Մովսէսի ծառան, նրա երիտասարդներից մէկը, պատասխանեց ու ասաց. 11:29 Եւ ասէ ցնա Մովսէս. Աստված տա, որ այդ ամենը Տիրոջ ժողովուրդը մարգարեներ էր, և որ Եհովան իր հոգին կդներ նրանց վրա! 11:30 Եւ Մովսէսը նրան բանակատեղի մտաւ, նա եւ Իսրայէլի երէցները: 11:31 Եվ Տիրոջ կողմից քամի դուրս եկավ և լորեր բերեց այնտեղից ծովը, և թող ընկնեն ճամբարի մոտ, ինչպես որ մեկ օրվա ճանապարհ էր կողմը, և ինչպես մեկ օրվա ճամփորդություն էր մյուս կողմից՝ շուրջը ճամբարը, և երկրի երեսին երկու կանգուն բարձրության պես։ 11:32 Ժողովուրդը ոտքի կանգնեց ամբողջ այն օրը, ամբողջ գիշերը և ամբողջ օրը Հաջորդ օրը լորերը հավաքեցին, ով քիչ էր հավաքել՝ հավաքեց տասը հոմեր, և նրանք բոլորը իրենց շուրջը տարածեցին ճամբարը։ 11:33 Եվ մինչ մարմինը դեռ նրանց ատամների արանքում էր, նախքան այն ծամվել էր, Տիրոջ բարկությունը բորբոքվեց ժողովրդի վրա, և Եհովան հարվածեց նրանց մարդիկ շատ մեծ ժանտախտով. 11:34 Եւ նա կոչեց այդ տեղի անունը Կիբրոթհաթավա, որովհետեւ այնտեղ նրանք թաղեցին ցանկացողներին։ 11:35 Եւ ժողովուրդը գնաց Կիբրոթհաթաաւայից մինչեւ Ասերոթ. և բնակություն Հազերոթում։