Թվեր
11:1 Եւ երբ ժողովուրդը բողոքեց, դա դժգոհեց Տէրոջից, եւ Տէրը
լսել է այն; և նրա բարկությունը բորբոքվեց. և Տիրոջ կրակը վառվեց
նրանց մեջ, և սպառեց նրանց, ովքեր գտնվում էին երկրի ծայրամասերում
ճամբար.
11:2 Եւ ժողովուրդն աղաղակեց առ Մովսէս. և երբ Մովսեսը աղոթեց Տիրոջը,
կրակը մարվել է.
11:3 Եւ կոչեց այն տեղը Թաբերա, որովհետեւ կրակն է
Տէրը այրեց նրանց մէջ։
11:4 Եւ խառն բազմութիւնը, որ նրանց մէջ էր, ցանկութիւն ընկաւ
Իսրայէլի որդիները դարձեալ լաց եղան ու ըսին
ուտել?
11:5 Յիշում ենք այն ձուկը, որ ձրի կերանք Եգիպտոսում. վարունգը,
եւ սեխ, եւ պրաս, եւ սոխ, եւ սխտոր:
11:6 Բայց հիմա մեր հոգին չորացել է
մանանա՝ մեր աչքի առաջ։
11:7 Եվ մանանան համեմի սերմի պես էր, և նրա գույնը՝ ինչպես
բդելիումի գույնը.
11:8 Ժողովուրդը շրջեց, հավաքեց այն և աղաց ջրաղացների մեջ, կամ
ծեծեց այն հավանգի մեջ, թխեց այն տապակների մեջ և պատրաստեց տորթեր
դրա համը թարմ յուղի համի նման էր:
11:9 Եվ երբ գիշերը ցողն ընկավ ճամբարի վրա, մանանան ընկավ
այն.
11:10 Այնուհետև Մովսեսը լսեց, որ մարդիկ լաց էին լինում իրենց ընտանիքներով, բոլորը, ովքեր ներս էին մտնում
նրա վրանի դուռը, և Տիրոջ բարկությունը սաստիկ բորբոքվեց.
Մովսեսը նույնպես դժգոհ էր.
11:11 Եւ ասէ Մովսէս ց Տեառն. Ինչո՞ւ չարչարեցիր քո ծառային.
և ինչու ես շնորհ չեմ գտել քո աչքում, որ դու դնես նրանց
այս ամբողջ ժողովրդի բեռն ինձ վրա՞:
11:12 Ես յղացա՞ծ եմ այս ամբողջ ժողովուրդին. ես ծնեցի նրանց, որ դու
պետք է ասես ինձ
ծնում է ծծող երեխային այն երկիրը, որի համար դու երդվել ես նրանց
հայրեր?
11:13 որտեղի՞ց պետք է մարմին ունենամ, որ տամ այս ամբողջ ժողովրդին: քանզի լաց են լինում
ինձ միս տուր, որ ուտենք։
11:14 Ես չեմ կարող միայնակ տանել այս ամբողջ ժողովրդին, որովհետև դա չափազանց ծանր է
ինձ.
11:15 Եվ եթե դու այդպես վարվես ինձ հետ, սպանիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, առանց ձեռքից, եթե ես
շնորհք գտան քո աչքին. և թող չտեսնեմ իմ թշվառությունը։
11:16 Տէրն ասաց Մովսէսին.
Իսրայէլի, որոնց դու գիտես որ ժողովրդի երէցներն են, եւ
սպաներ նրանց վրա; և տար նրանց խորանը
ժողով, որպէսզի այնտեղ քեզ հետ կանգնեն։
11:17 Եվ ես կիջնեմ և այնտեղ կխոսեմ քեզ հետ, և ես կվերցնեմ դրանցից
ոգին, որ քո վրա է, և այն կդնի նրանց վրա. և նրանք պետք է
ժողովրդի բեռը քեզ հետ կրիր, որ դու ինքդ չվերցնես
միայնակ.
11:18 Եւ ասա՛ ժողովրդին.
միս պիտի ուտէք, որովհետեւ Տիրոջ ականջին լաց էիք ասելով.
Ո՞վ մեզ ուտելու միս կտա. զի լաւ եղաւ մեզի ի Եգիպտոս:
դրա համար Եհովան ձեզ միս կտա, և դուք կուտեք։
11:19 Մի օր չուտեք, ոչ երկու օր, ոչ հինգ օր, ոչ տասը օր,
ոչ էլ քսան օր;
11:20 Բայց նույնիսկ մի ամբողջ ամիս, մինչև որ այն դուրս գա ձեր քթանցքներից և կլինի
գարշելի է ձեզ համար, որովհետև դուք արհամարհեցիք Տիրոջը, որ կա
ձեր մէջ, լաց եղաք անոր առջեւ՝ ըսելով. «Ինչո՞ւ դուրս ելանք»:
Եգիպտոս?
11:21 Մովսէսն ասաց. Ժողովուրդը, որի մէջ ես եմ, վեց հարիւր հազար է
հետեւակավորներ; և դու ասացիր. Ես նրանց միս կտամ, որպեսզի նրանք ուտեն ա
ամբողջ ամիս.
11:22 Արդյո՞ք ոչխարներն ու նախիրները մորթվեն նրանց համար, որ դրանք բավարար լինեն. կամ
ծովի բոլոր ձկները կհավաքվեն նրանց համար, որպեսզի բավական լինի
նրանց?
11:23 Տէրն ասաց Մովսէսին. դու պիտի
հիմա տես՝ իմ խոսքը կկատարվի քեզ, թե ոչ։
11:24 Եւ Մովսէսը դուրս ելաւ եւ ժողովրդին պատմեց Տիրոջ խօսքերը, եւ
Ժողովրդի երեցներից յոթանասուն մարդ հավաքեց և նրանց շուրջը դրեց
խորանի մասին։
11:25 Եվ Եհովան իջավ ամպի մեջ, խոսեց նրա հետ և վերցրեց
հոգին, որ նրա վրա էր, և տվեց այն յոթանասուն երեցներին
եղաւ որ երբ հոգին հանգչեցաւ անոնց վրայ, մարգարէացան.
և չդադարեց:
11:26 Բայց այդ մարդկանցից երկուսը մնացին բանակատեղում, մեկի անունը
Ելդադն ու միւս Մադադի անունը։
և նրանք գրվածներից էին, բայց դուրս չեկան
խորան, եւ նրանք մարգարէացան բանակատեղիում։
11:27 Մի երիտասարդ վազեց և ասաց Մովսեսին և ասաց.
մարգարեանալ ճամբարում.
11:28 Եւ Նաւէի որդի Յեսուն՝ Մովսէսի ծառան, նրա երիտասարդներից մէկը,
պատասխանեց ու ասաց.
11:29 Եւ ասէ ցնա Մովսէս. Աստված տա, որ այդ ամենը
Տիրոջ ժողովուրդը մարգարեներ էր, և որ Եհովան իր հոգին կդներ
նրանց վրա!
11:30 Եւ Մովսէսը նրան բանակատեղի մտաւ, նա եւ Իսրայէլի երէցները:
11:31 Եվ Տիրոջ կողմից քամի դուրս եկավ և լորեր բերեց այնտեղից
ծովը, և թող ընկնեն ճամբարի մոտ, ինչպես որ մեկ օրվա ճանապարհ էր
կողմը, և ինչպես մեկ օրվա ճամփորդություն էր մյուս կողմից՝ շուրջը
ճամբարը, և երկրի երեսին երկու կանգուն բարձրության պես։
11:32 Ժողովուրդը ոտքի կանգնեց ամբողջ այն օրը, ամբողջ գիշերը և ամբողջ օրը
Հաջորդ օրը լորերը հավաքեցին, ով քիչ էր հավաքել՝ հավաքեց
տասը հոմեր, և նրանք բոլորը իրենց շուրջը տարածեցին
ճամբարը։
11:33 Եվ մինչ մարմինը դեռ նրանց ատամների արանքում էր, նախքան այն ծամվել էր,
Տիրոջ բարկությունը բորբոքվեց ժողովրդի վրա, և Եհովան հարվածեց նրանց
մարդիկ շատ մեծ ժանտախտով.
11:34 Եւ նա կոչեց այդ տեղի անունը Կիբրոթհաթավա, որովհետեւ այնտեղ
նրանք թաղեցին ցանկացողներին։
11:35 Եւ ժողովուրդը գնաց Կիբրոթհաթաաւայից մինչեւ Ասերոթ. և բնակություն
Հազերոթում։