նշագծել 11:1 Եվ երբ նրանք մոտեցան Երուսաղեմին, Բեթփագե և Բեթանիա, Ձիթենյաց լեռը, նա իր աշակերտներից երկուսին ուղարկեց. 11:2 Եւ ասէ ցնոսա հենց որ մտնեք դրա մեջ, կապած մի ավանակ կգտնեք, որի վրա երբեք մարդը չի նստել; արձակե՛ք նրան և բերե՛ք։ 11:3 Եւ եթէ մէկն ասէ ձեզ. ասեք, որ Տերն ունի նրա կարիքը; և իսկույն նրան այստեղ կուղարկի։ 11:4 Եվ նրանք գնացին և գտան ավանակը՝ կապված դրսի դռան մոտ մի վայր, որտեղ երկու ճանապարհներ հանդիպեցին; և նրանք կորցնում են նրան։ 11:5 Եւ նրանցից ոմանք, ովքեր այնտեղ էին, ասացին նրանց քուռակը? 11:6 Անոնք ալ ըսին անոնց ինչպէս Յիսուս հրամայած էր գնա. 11:7 Եւ բերին աւանակը Յիսուսի, եւ զգեստները գցեցին նրա վրայ. և նա նստեց նրա վրա: 11:8 Շատերն իրենց հանդերձները փռեցին ճանապարհին, իսկ ոմանք ճիւղեր կտրեցին ծառերի վրայից և ծղոտեց նրանց ճանապարհին: 11:9 Եվ նրանք, որ առաջ էին գնում, և նրանք, ովքեր հետևում էին, աղաղակում էին և ասում. Ովսաննա; Օրհնյալ է նա, ով գալիս է Տիրոջ անունով: 11:10 Օրհնյալ լինի մեր հոր՝ Դավթի թագավորությունը, որ գալիս է նրա անունով Տերը. Օվսաննա ամենաբարձրում: 11:11 Եւ Յիսուս մտաւ Երուսաղէմ եւ տաճար նայեց շուրջբոլորը ամեն ինչի, և հիմա երեկոն էր, նա տասներկուսի հետ գնաց Բեթանիա։ 11:12 Եւ յաջորդ օրը, երբ եկան Բեթանիայից, նա քաղցած էր. 11:13 Եվ հեռվից տեսնելով մի թզենի՝ տերևներով, եկավ, եթե գուցե կարողանար. Գտեք դրա վրա որևէ բան, և երբ մոտեցավ, այլ բան չգտավ տերեւները; քանզի թզի ժամանակը դեռ չէր եղել։ 11:14 Պատասխան տուաւ Յիսուս ու ըսաւ անոր ընդմիշտ. Եւ նրա աշակերտները լսեցին. 11:15 Եւ եկան Երուսաղէմ, եւ Յիսուս մտաւ տաճարը եւ սկսեց դուրս հանեց տաճարում վաճառողներին և գնողներին և տապալեց դրամափոխների սեղանները և աղավնի վաճառողների նստարանները. 11:16 Եվ չէր թողնի, որ որևէ մեկը որևէ անոթ տանի դրա միջով տաճարը։ 11:17 Նա ուսուցանում էր՝ ասելով նրանց բոլոր ազգերի՞ն աղօթքի տուն կոչուեցաւ. բայց դուք այն դարձրեցիք որջ գողեր. 11:18 Դպիրներն ու քահանայապետները լսեցին դա և փնտրեցին, թե ինչպես կարող են. կործանի՛ր նրան, քանի որ վախենում էին նրանից, քանի որ ամբողջ ժողովուրդը ապշած էր իր վարդապետության մեջ: 11:19 Երբ իրիկուն եղաւ, քաղաքէն դուրս ելաւ. 11:20 Եվ առավոտյան, երբ նրանք անցնում էին, տեսան թզենին չորացած արմատներից։ 11:21 Եւ Պետրոսը յիշատակ կանչելով՝ ասաց նրան. ծառը, որին դու անիծում էիր, չորացել է։ 11:22 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Հաւատացէ՛ք Աստուծոյ»: 11:23 Որովհետեւ ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ ով որ ասի այս լեռան. Հեռացի՛ր և նետվի՛ր ծովը. և չկասկածես դրանում նրա սիրտը, բայց կհավատա, որ այն, ինչ նա ասում է, կգա անցնել; նա ինչ որ ասի, կունենա։ 11:24 Ուստի ասում եմ ձեզ, ինչ որ կամենաք, երբ աղոթեք. հավատացեք, որ դուք ընդունում եք դրանք, և կունենաք դրանք: 11:25 Եվ երբ կանգնեք աղոթելու, ներիր, եթե որևէ մեկի դեմ բան ունեք. ձեր Հայրն էլ, որ երկնքում է, կարող է ների ձեզ ձեր հանցանքները: 11:26 Բայց եթէ դուք չներէք, ո՛չ ալ ձեր Հայրը՝ որ երկինքն է ներիր քո հանցանքները. 11:27 Եվ նրանք դարձյալ եկան Երուսաղեմ, և երբ նա քայլում էր տաճարում. Նրա մոտ եկան քահանայապետները, դպիրներն ու երեցները, 11:28 Եւ ասա ցնա. և ով քեզ այս իշխանությունն է տվել այս բաներն անելու։ 11:29 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ես ալ ձեզմէ մէկը պիտի խնդրեմ»: հարցրեք և պատասխանեք ինձ, և ես ձեզ կասեմ, թե ինչ լիազորություններով եմ ես անում այս բաները. 11:30 Հովհաննեսի մկրտությունը երկնքի՞ց էր, թե՞ մարդկանցից. Պատասխանիր ինձ. Եթէ ասենք. Նա կասի. «Այդ դեպքում ինչո՞ւ չհավատացիք նրան»: 11:32 Բայց եթէ ասենք. նրանք վախենում էին ժողովրդից, քանի որ բոլոր մարդիկ հաշվում էին Հովհաննեսը, որ նա իսկապես մարգարե էր: 11:33 Անոնք ալ պատասխանեցին ու ըսին Յիսուսի. Եվ Հիսուսը Պատասխանելով՝ ըսաւ անոնց. «Ես ալ ձեզ չեմ ըսեր թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ»։ այս բաները.