նշագծել
11:1 Եվ երբ նրանք մոտեցան Երուսաղեմին, Բեթփագե և Բեթանիա,
Ձիթենյաց լեռը, նա իր աշակերտներից երկուսին ուղարկեց.
11:2 Եւ ասէ ցնոսա
հենց որ մտնեք դրա մեջ, կապած մի ավանակ կգտնեք, որի վրա
երբեք մարդը չի նստել; արձակե՛ք նրան և բերե՛ք։
11:3 Եւ եթէ մէկն ասէ ձեզ. ասեք, որ Տերն ունի
նրա կարիքը; և իսկույն նրան այստեղ կուղարկի։
11:4 Եվ նրանք գնացին և գտան ավանակը՝ կապված դրսի դռան մոտ
մի վայր, որտեղ երկու ճանապարհներ հանդիպեցին; և նրանք կորցնում են նրան։
11:5 Եւ նրանցից ոմանք, ովքեր այնտեղ էին, ասացին նրանց
քուռակը?
11:6 Անոնք ալ ըսին անոնց ինչպէս Յիսուս հրամայած էր
գնա.
11:7 Եւ բերին աւանակը Յիսուսի, եւ զգեստները գցեցին նրա վրայ. և
նա նստեց նրա վրա:
11:8 Շատերն իրենց հանդերձները փռեցին ճանապարհին, իսկ ոմանք ճիւղեր կտրեցին
ծառերի վրայից և ծղոտեց նրանց ճանապարհին:
11:9 Եվ նրանք, որ առաջ էին գնում, և նրանք, ովքեր հետևում էին, աղաղակում էին և ասում.
Ովսաննա; Օրհնյալ է նա, ով գալիս է Տիրոջ անունով:
11:10 Օրհնյալ լինի մեր հոր՝ Դավթի թագավորությունը, որ գալիս է նրա անունով
Տերը. Օվսաննա ամենաբարձրում:
11:11 Եւ Յիսուս մտաւ Երուսաղէմ եւ տաճար
նայեց շուրջբոլորը ամեն ինչի, և հիմա երեկոն էր, նա
տասներկուսի հետ գնաց Բեթանիա։
11:12 Եւ յաջորդ օրը, երբ եկան Բեթանիայից, նա քաղցած էր.
11:13 Եվ հեռվից տեսնելով մի թզենի՝ տերևներով, եկավ, եթե գուցե կարողանար.
Գտեք դրա վրա որևէ բան, և երբ մոտեցավ, այլ բան չգտավ
տերեւները; քանզի թզի ժամանակը դեռ չէր եղել։
11:14 Պատասխան տուաւ Յիսուս ու ըսաւ անոր
ընդմիշտ. Եւ նրա աշակերտները լսեցին.
11:15 Եւ եկան Երուսաղէմ, եւ Յիսուս մտաւ տաճարը եւ սկսեց
դուրս հանեց տաճարում վաճառողներին և գնողներին և տապալեց
դրամափոխների սեղանները և աղավնի վաճառողների նստարանները.
11:16 Եվ չէր թողնի, որ որևէ մեկը որևէ անոթ տանի դրա միջով
տաճարը։
11:17 Նա ուսուցանում էր՝ ասելով նրանց
բոլոր ազգերի՞ն աղօթքի տուն կոչուեցաւ. բայց դուք այն դարձրեցիք որջ
գողեր.
11:18 Դպիրներն ու քահանայապետները լսեցին դա և փնտրեցին, թե ինչպես կարող են.
կործանի՛ր նրան, քանի որ վախենում էին նրանից, քանի որ ամբողջ ժողովուրդը ապշած էր
իր վարդապետության մեջ:
11:19 Երբ իրիկուն եղաւ, քաղաքէն դուրս ելաւ.
11:20 Եվ առավոտյան, երբ նրանք անցնում էին, տեսան թզենին չորացած
արմատներից։
11:21 Եւ Պետրոսը յիշատակ կանչելով՝ ասաց նրան.
ծառը, որին դու անիծում էիր, չորացել է։
11:22 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Հաւատացէ՛ք Աստուծոյ»:
11:23 Որովհետեւ ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ ով որ ասի այս լեռան.
Հեռացի՛ր և նետվի՛ր ծովը. և չկասկածես դրանում
նրա սիրտը, բայց կհավատա, որ այն, ինչ նա ասում է, կգա
անցնել; նա ինչ որ ասի, կունենա։
11:24 Ուստի ասում եմ ձեզ, ինչ որ կամենաք, երբ աղոթեք.
հավատացեք, որ դուք ընդունում եք դրանք, և կունենաք դրանք:
11:25 Եվ երբ կանգնեք աղոթելու, ներիր, եթե որևէ մեկի դեմ բան ունեք.
ձեր Հայրն էլ, որ երկնքում է, կարող է ների ձեզ ձեր հանցանքները:
11:26 Բայց եթէ դուք չներէք, ո՛չ ալ ձեր Հայրը՝ որ երկինքն է
ներիր քո հանցանքները.
11:27 Եվ նրանք դարձյալ եկան Երուսաղեմ, և երբ նա քայլում էր տաճարում.
Նրա մոտ եկան քահանայապետները, դպիրներն ու երեցները,
11:28 Եւ ասա ցնա. և ով
քեզ այս իշխանությունն է տվել այս բաներն անելու։
11:29 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ես ալ ձեզմէ մէկը պիտի խնդրեմ»:
հարցրեք և պատասխանեք ինձ, և ես ձեզ կասեմ, թե ինչ լիազորություններով եմ ես անում
այս բաները.
11:30 Հովհաննեսի մկրտությունը երկնքի՞ց էր, թե՞ մարդկանցից. Պատասխանիր ինձ.
Եթէ ասենք.
Նա կասի. «Այդ դեպքում ինչո՞ւ չհավատացիք նրան»:
11:32 Բայց եթէ ասենք. նրանք վախենում էին ժողովրդից, քանի որ բոլոր մարդիկ հաշվում էին
Հովհաննեսը, որ նա իսկապես մարգարե էր:
11:33 Անոնք ալ պատասխանեցին ու ըսին Յիսուսի. Եվ Հիսուսը
Պատասխանելով՝ ըսաւ անոնց. «Ես ալ ձեզ չեմ ըսեր թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ»։
այս բաները.