նշագծել
6:1 Եւ ելաւ անկէ, եւ եկաւ ի երկիր իւր. և նրա
աշակերտները հետևում են նրան:
6:2 Եւ երբ եղաւ շաբաթ օրը, նա սկսեց ուսուցանել ժողովարանում.
Շատերը նրան լսելով՝ զարմանում էին ու ասում. «Այս մարդը որտեղի՞ց»:
այս բաները. և ի՞նչ իմաստություն է սա, որ տրված է նրան, որ նույնիսկ
Նրա ձեռքով այսպիսի զորեղ գործե՞ր են արվում։
6:3 Սա չէ՞ հյուսնը, Մարիամի որդին, Հակոբոսի եղբայրը և
Յովսէ՞ս, Յուդայի՞ն, եւ Սիմոնը. իսկ նրա քույրերը այստեղ մեզ հետ չե՞ն։ Եվ
նրանք վիրավորվել են նրանից:
6:4 Բայց Յիսուս նրանց ասաց
սեփական երկրում և իր հարազատների մեջ և իր տանը:
6:5 Եվ նա չկարողացավ այնտեղ կատարել ոչ մի զորավոր գործ, բացի նրանից, որ նա իր ձեռքերը դրեց Ա
սակավաթիվ հիվանդներ և բուժեց նրանց:
6:6 Եվ նա զարմացավ նրանց անհավատության պատճառով: Եվ նա շրջեց շուրջը
գյուղեր, ուս.
6:7 Եվ նա կանչեց իր մոտ տասներկուսին, և սկսեց նրանց ուղարկել երկու-երկու
և երկու; և նրանց իշխանություն տվեց անմաքուր ոգիների վրա.
6:8 Եվ պատվիրեց նրանց, որ ոչինչ չվերցնեն իրենց ճանապարհորդության համար, բացի
միայն անձնակազմ; ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց, ո՛չ փող իրենց քսակի մեջ:
6:9 Բայց կօշիկներով հագուեցէ՛ք. և չհագնել երկու վերարկու:
6:10 Նա ասաց նրանց.
այնտեղ մնացե՛ք, մինչև որ հեռանաք այդ տեղից:
6:11 Եվ ով որ չի ընդունի ձեզ և չի լսի ձեզ, երբ դուք հեռանաք
այնտեղից թօթափեցէ՛ք ձեր ոտքերի տակի փոշին՝ նրանց դէմ վկայութեան համար:
Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, Սոդոմի և Գոմորի համար ավելի տանելի կլինի
դատաստանի օրը, քան այն քաղաքի համար։
6:12 Եվ նրանք դուրս եկան և քարոզեցին, որ մարդիկ ապաշխարեն:
6:13 Եւ շատ դեւեր հանեցին, եւ շատերին իւղով օծեցին
հիվանդներին և բժշկեց նրանց:
6:14 Եւ լսեց Հերովդէս թագաւորն նորա. (որովհետև նրա անունը տարածված էր արտասահմանում:) և նա
ասաց, որ Հովհաննես Մկրտիչը հարություն է առել մեռելներից և հետևաբար
զորավոր գործերը դրսևորվում են նրա մեջ:
6:15 Ուրիշներն ասացին. Ուրիշներն էլ ասացին. «Մարգարէ է, կամ
որպես մարգարեներից մեկը:
6:16 Բայց երբ Հերովդէս լսեց, ասաց.
հարություն է առել մեռելներից:
6:17 Որովհետեւ Հերովդէս ինքն ալ մարդ ղրկած էր, բռնեց Յովհաննէսին ու կապեց զայն
բանտում՝ հանուն Հերովդիայի՝ իր եղբոր՝ Փիլիպոսի կնոջ, քանի որ նա ուներ
ամուսնացավ նրա հետ:
6:18 Որովհետեւ Յովհաննէս ըսած էր Հերովդէսին
եղբոր կինը.
6:19 Ուստի Հերովդիան վիճեց նրա դեմ, և կամենում էր սպանել նրան.
բայց նա չկարողացավ:
6:20 Որովհետեւ Հերովդէս կը վախնար Յովհաննէսէն՝ գիտնալով թէ ան արդար մարդ է ու սուրբ, եւ
նկատեց նրան; եւ երբ լսեց նրան, շատ բաներ արեց ու լսեց նրան
հաճույքով.
6:21 Եվ երբ հարմար օր եկավ, որ Հերովդեսն իր ծննդյան օրը մի
ընթրիք իր տերերին, ավագ զորավարներին և Գալիլեայի գլխավոր կալվածքներին.
6:22 Եւ երբ ասված Հերովդիայի դուստրը ներս մտավ, պարեց, և
Հերովդեսին և նրա հետ նստածներին դուր եկավ, թագավորն ասաց աղջկան.
Խնդրիր ինձնից ինչ որ կամենաս, և ես կտամ քեզ:
6:23 Եվ նա երդվեց նրան.
քեզ, մինչև իմ թագավորության կեսը։
6:24 Եւ նա դուրս ելաւ եւ ասէ ց մօր. Իսկ նա
«Յովհաննէս Մկրտչի գլուխը»:
6:25 Եվ նա իսկույն շտապով մտավ թագավորի մոտ և հարցրեց՝ ասելով.
Ես կամենում եմ, որ դու ինձ տաս Յովհաննէսի գլուխը լիցքաւորման միջոցով
Մկրտիչ.
6:26 Եւ թագաւորն անչափ զղջաց. բայց հանուն նրա երդման և նրանց համար
հանուն որ նստում էր նրա հետ, նա չէր մերժում նրան:
6:27 Եվ իսկույն թագավորը դահիճ ուղարկեց և հրամայեց նրա գլխին
բերեն, և նա գնաց և գլխատեց նրան բանտում,
6:28 Եվ նրա գլուխը բերեց մի լամպի մեջ և տվեց աղջկան
աղջիկը դա տվեց մորը:
6:29 Երբ նրա աշակերտները լսեցին այդ մասին, եկան և տարան նրա դիակը,
և դրեց այն գերեզմանի մեջ:
6:30 Առաքյալները հավաքվեցին Հիսուսի մոտ և ասացին նրան
բոլոր բաները, և այն, ինչ նրանք արել էին, և այն, ինչ նրանք սովորեցրել էին:
6:31 Նա ասաց նրանց
մի քիչ հանգստացիր, որովհետև շատերն էին գալիս ու գնում, և չէին ունենում
հանգստանալ այնքան, որքան ուտել:
6:32 Եւ նրանք առանձին նաւով մեկնեցին ամայի տեղ:
6:33 Ժողովուրդը տեսավ նրանց գնալիս, և շատերը ճանաչեցին նրան և վազեցին
այնտեղ, բոլոր քաղաքներից, և նրանցից առաջ գնացին և հավաքվեցին նրա մոտ:
6:34 Եւ Յիսուս, երբ դուրս ելաւ, տեսաւ շատ ժողովուրդ, եւ հուզուեց
կարեկցանք նրանց հանդեպ, որովհետև նրանք ոչխարների պես էին, որոնք չունեն
հովիվ, և նա սկսեց շատ բաներ սովորեցնել նրանց:
6:35 Եվ երբ օրը արդեն անցել էր, նրա աշակերտները մոտեցան նրան, և
«Սա ամայի տեղ է, և այժմ ժամանակն անցել է.
6:36 Արձակի՛ր նրանց, որ գնան շրջակայքի գաւառներն ու ներսը
գիւղերը եւ իրենց համար հաց կը գնեն, որովհետեւ ուտելու բան չունեն։
6:37 Նա պատասխանեց և ասաց նրանց. Եվ նրանք ասում են
Նրան, գնանք երկու հարյուր դահեկանի հաց գնենք ու տանք
ուտել?
6:38 Նա ասաց նրանց. Քանի՞ նկանակ ունեք. գնա ու տես. Եվ երբ նրանք
գիտեր, ասում են, հինգ և երկու ձուկ:
6:39 Եվ նա հրամայեց նրանց, որ բոլորին խմբակներով նստեն կանաչի վրա
խոտ.
6:40 Եվ նրանք նստեցին շարքերով՝ հարյուրներով և հիսուններով:
6:41 Եվ երբ նա վերցրեց հինգ նկանակներն ու երկու ձկները, նայեց վեր
դէպի երկինք, օրհնեց, հացերը կտրեց ու տուեց իրեն
աշակերտները դնելու նրանց առաջ. և երկու ձկները նա բաժանեց նրանց
բոլորը.
6:42 Եվ բոլորը կերան և կշտացան:
6:43 Եվ նրանք վերցրին տասներկու զամբյուղ լի բեկորներով և բեկորներով
ձկներ.
6:44 Եվ նրանք, ովքեր կերան հացից, մոտավորապես հինգ հազար մարդ էին:
6:45 Եւ իսկոյն ստիպեց իր աշակերտներին, որ նաւ մտնեն, եւ
որպէսզի նախապէս միւս կողմը երթալ՝ Բեթսայիդա, մինչ ինք կ՚արձակէր
Ժողովուրդ.
6:46 Եվ երբ նա ուղարկեց նրանց, գնաց լեռը՝ աղոթելու:
6:47 Եվ երբ երեկո եղավ, նավը ծովի մեջ էր, և նա
միայնակ հողի վրա.
6:48 Եւ տեսաւ զանոնք թիավարելիս տքնաջան. վասն զի քամին հակառակ էր նորանց:
եւ գիշերուայ չորրորդ պահակին մօտեցաւ անոնց՝ քալելով
ծովի վրա և կանցներ նրանց կողքով։
6:49 Բայց երբ տեսան նրան ծովի վրայով քայլելիս, կարծեցին, որ դա եղել է
հոգին և աղաղակեց.
6:50 Որովհետեւ բոլորը տեսան զինք ու խռովուեցան. Եվ նա անմիջապես խոսեց
«Ուրախացէ՛ք, ես եմ. մի վախեցիր.
6:51 Եւ նա ելաւ առ նոցա ի նաւ. եւ քամին դադարեց, եւ նրանք
անչափ զարմացած էին իրենց մեջ և զարմանում:
6:52 Որովհետև նրանք չէին մտածում հացերի հրաշքը, որովհետև նրանց սիրտը կար
կարծրացած.
6:53 Եվ երբ նրանք անցան, եկան Գեննեսարեթի երկիրը,
և քաշվեց դեպի ափ:
6:54 Եվ երբ նրանք դուրս եկան նավից, իսկույն ճանաչեցին նրան,
6:55 Եվ վազեց այդ ամբողջ շրջանով և սկսեց շրջել
անկողինների մեջ նրանք, ովքեր հիվանդ էին, որտեղ լսում էին, որ նա է:
6:56 Եվ ուր էլ որ նա մտավ՝ գյուղեր, քաղաքներ կամ գյուղեր, նրանք
հիվանդներին պառկեցնում էին փողոցներում և աղաչում նրան, որ դիպչեն, եթե
դա միայն նրա հագուստի եզրագիծն էր
ամբողջական դարձրած.