նշագծել 6:1 Եւ ելաւ անկէ, եւ եկաւ ի երկիր իւր. և նրա աշակերտները հետևում են նրան: 6:2 Եւ երբ եղաւ շաբաթ օրը, նա սկսեց ուսուցանել ժողովարանում. Շատերը նրան լսելով՝ զարմանում էին ու ասում. «Այս մարդը որտեղի՞ց»: այս բաները. և ի՞նչ իմաստություն է սա, որ տրված է նրան, որ նույնիսկ Նրա ձեռքով այսպիսի զորեղ գործե՞ր են արվում։ 6:3 Սա չէ՞ հյուսնը, Մարիամի որդին, Հակոբոսի եղբայրը և Յովսէ՞ս, Յուդայի՞ն, եւ Սիմոնը. իսկ նրա քույրերը այստեղ մեզ հետ չե՞ն։ Եվ նրանք վիրավորվել են նրանից: 6:4 Բայց Յիսուս նրանց ասաց սեփական երկրում և իր հարազատների մեջ և իր տանը: 6:5 Եվ նա չկարողացավ այնտեղ կատարել ոչ մի զորավոր գործ, բացի նրանից, որ նա իր ձեռքերը դրեց Ա սակավաթիվ հիվանդներ և բուժեց նրանց: 6:6 Եվ նա զարմացավ նրանց անհավատության պատճառով: Եվ նա շրջեց շուրջը գյուղեր, ուս. 6:7 Եվ նա կանչեց իր մոտ տասներկուսին, և սկսեց նրանց ուղարկել երկու-երկու և երկու; և նրանց իշխանություն տվեց անմաքուր ոգիների վրա. 6:8 Եվ պատվիրեց նրանց, որ ոչինչ չվերցնեն իրենց ճանապարհորդության համար, բացի միայն անձնակազմ; ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց, ո՛չ փող իրենց քսակի մեջ: 6:9 Բայց կօշիկներով հագուեցէ՛ք. և չհագնել երկու վերարկու: 6:10 Նա ասաց նրանց. այնտեղ մնացե՛ք, մինչև որ հեռանաք այդ տեղից: 6:11 Եվ ով որ չի ընդունի ձեզ և չի լսի ձեզ, երբ դուք հեռանաք այնտեղից թօթափեցէ՛ք ձեր ոտքերի տակի փոշին՝ նրանց դէմ վկայութեան համար: Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, Սոդոմի և Գոմորի համար ավելի տանելի կլինի դատաստանի օրը, քան այն քաղաքի համար։ 6:12 Եվ նրանք դուրս եկան և քարոզեցին, որ մարդիկ ապաշխարեն: 6:13 Եւ շատ դեւեր հանեցին, եւ շատերին իւղով օծեցին հիվանդներին և բժշկեց նրանց: 6:14 Եւ լսեց Հերովդէս թագաւորն նորա. (որովհետև նրա անունը տարածված էր արտասահմանում:) և նա ասաց, որ Հովհաննես Մկրտիչը հարություն է առել մեռելներից և հետևաբար զորավոր գործերը դրսևորվում են նրա մեջ: 6:15 Ուրիշներն ասացին. Ուրիշներն էլ ասացին. «Մարգարէ է, կամ որպես մարգարեներից մեկը: 6:16 Բայց երբ Հերովդէս լսեց, ասաց. հարություն է առել մեռելներից: 6:17 Որովհետեւ Հերովդէս ինքն ալ մարդ ղրկած էր, բռնեց Յովհաննէսին ու կապեց զայն բանտում՝ հանուն Հերովդիայի՝ իր եղբոր՝ Փիլիպոսի կնոջ, քանի որ նա ուներ ամուսնացավ նրա հետ: 6:18 Որովհետեւ Յովհաննէս ըսած էր Հերովդէսին եղբոր կինը. 6:19 Ուստի Հերովդիան վիճեց նրա դեմ, և կամենում էր սպանել նրան. բայց նա չկարողացավ: 6:20 Որովհետեւ Հերովդէս կը վախնար Յովհաննէսէն՝ գիտնալով թէ ան արդար մարդ է ու սուրբ, եւ նկատեց նրան; եւ երբ լսեց նրան, շատ բաներ արեց ու լսեց նրան հաճույքով. 6:21 Եվ երբ հարմար օր եկավ, որ Հերովդեսն իր ծննդյան օրը մի ընթրիք իր տերերին, ավագ զորավարներին և Գալիլեայի գլխավոր կալվածքներին. 6:22 Եւ երբ ասված Հերովդիայի դուստրը ներս մտավ, պարեց, և Հերովդեսին և նրա հետ նստածներին դուր եկավ, թագավորն ասաց աղջկան. Խնդրիր ինձնից ինչ որ կամենաս, և ես կտամ քեզ: 6:23 Եվ նա երդվեց նրան. քեզ, մինչև իմ թագավորության կեսը։ 6:24 Եւ նա դուրս ելաւ եւ ասէ ց մօր. Իսկ նա «Յովհաննէս Մկրտչի գլուխը»: 6:25 Եվ նա իսկույն շտապով մտավ թագավորի մոտ և հարցրեց՝ ասելով. Ես կամենում եմ, որ դու ինձ տաս Յովհաննէսի գլուխը լիցքաւորման միջոցով Մկրտիչ. 6:26 Եւ թագաւորն անչափ զղջաց. բայց հանուն նրա երդման և նրանց համար հանուն որ նստում էր նրա հետ, նա չէր մերժում նրան: 6:27 Եվ իսկույն թագավորը դահիճ ուղարկեց և հրամայեց նրա գլխին բերեն, և նա գնաց և գլխատեց նրան բանտում, 6:28 Եվ նրա գլուխը բերեց մի լամպի մեջ և տվեց աղջկան աղջիկը դա տվեց մորը: 6:29 Երբ նրա աշակերտները լսեցին այդ մասին, եկան և տարան նրա դիակը, և դրեց այն գերեզմանի մեջ: 6:30 Առաքյալները հավաքվեցին Հիսուսի մոտ և ասացին նրան բոլոր բաները, և այն, ինչ նրանք արել էին, և այն, ինչ նրանք սովորեցրել էին: 6:31 Նա ասաց նրանց մի քիչ հանգստացիր, որովհետև շատերն էին գալիս ու գնում, և չէին ունենում հանգստանալ այնքան, որքան ուտել: 6:32 Եւ նրանք առանձին նաւով մեկնեցին ամայի տեղ: 6:33 Ժողովուրդը տեսավ նրանց գնալիս, և շատերը ճանաչեցին նրան և վազեցին այնտեղ, բոլոր քաղաքներից, և նրանցից առաջ գնացին և հավաքվեցին նրա մոտ: 6:34 Եւ Յիսուս, երբ դուրս ելաւ, տեսաւ շատ ժողովուրդ, եւ հուզուեց կարեկցանք նրանց հանդեպ, որովհետև նրանք ոչխարների պես էին, որոնք չունեն հովիվ, և նա սկսեց շատ բաներ սովորեցնել նրանց: 6:35 Եվ երբ օրը արդեն անցել էր, նրա աշակերտները մոտեցան նրան, և «Սա ամայի տեղ է, և այժմ ժամանակն անցել է. 6:36 Արձակի՛ր նրանց, որ գնան շրջակայքի գաւառներն ու ներսը գիւղերը եւ իրենց համար հաց կը գնեն, որովհետեւ ուտելու բան չունեն։ 6:37 Նա պատասխանեց և ասաց նրանց. Եվ նրանք ասում են Նրան, գնանք երկու հարյուր դահեկանի հաց գնենք ու տանք ուտել? 6:38 Նա ասաց նրանց. Քանի՞ նկանակ ունեք. գնա ու տես. Եվ երբ նրանք գիտեր, ասում են, հինգ և երկու ձուկ: 6:39 Եվ նա հրամայեց նրանց, որ բոլորին խմբակներով նստեն կանաչի վրա խոտ. 6:40 Եվ նրանք նստեցին շարքերով՝ հարյուրներով և հիսուններով: 6:41 Եվ երբ նա վերցրեց հինգ նկանակներն ու երկու ձկները, նայեց վեր դէպի երկինք, օրհնեց, հացերը կտրեց ու տուեց իրեն աշակերտները դնելու նրանց առաջ. և երկու ձկները նա բաժանեց նրանց բոլորը. 6:42 Եվ բոլորը կերան և կշտացան: 6:43 Եվ նրանք վերցրին տասներկու զամբյուղ լի բեկորներով և բեկորներով ձկներ. 6:44 Եվ նրանք, ովքեր կերան հացից, մոտավորապես հինգ հազար մարդ էին: 6:45 Եւ իսկոյն ստիպեց իր աշակերտներին, որ նաւ մտնեն, եւ որպէսզի նախապէս միւս կողմը երթալ՝ Բեթսայիդա, մինչ ինք կ՚արձակէր Ժողովուրդ. 6:46 Եվ երբ նա ուղարկեց նրանց, գնաց լեռը՝ աղոթելու: 6:47 Եվ երբ երեկո եղավ, նավը ծովի մեջ էր, և նա միայնակ հողի վրա. 6:48 Եւ տեսաւ զանոնք թիավարելիս տքնաջան. վասն զի քամին հակառակ էր նորանց: եւ գիշերուայ չորրորդ պահակին մօտեցաւ անոնց՝ քալելով ծովի վրա և կանցներ նրանց կողքով։ 6:49 Բայց երբ տեսան նրան ծովի վրայով քայլելիս, կարծեցին, որ դա եղել է հոգին և աղաղակեց. 6:50 Որովհետեւ բոլորը տեսան զինք ու խռովուեցան. Եվ նա անմիջապես խոսեց «Ուրախացէ՛ք, ես եմ. մի վախեցիր. 6:51 Եւ նա ելաւ առ նոցա ի նաւ. եւ քամին դադարեց, եւ նրանք անչափ զարմացած էին իրենց մեջ և զարմանում: 6:52 Որովհետև նրանք չէին մտածում հացերի հրաշքը, որովհետև նրանց սիրտը կար կարծրացած. 6:53 Եվ երբ նրանք անցան, եկան Գեննեսարեթի երկիրը, և քաշվեց դեպի ափ: 6:54 Եվ երբ նրանք դուրս եկան նավից, իսկույն ճանաչեցին նրան, 6:55 Եվ վազեց այդ ամբողջ շրջանով և սկսեց շրջել անկողինների մեջ նրանք, ովքեր հիվանդ էին, որտեղ լսում էին, որ նա է: 6:56 Եվ ուր էլ որ նա մտավ՝ գյուղեր, քաղաքներ կամ գյուղեր, նրանք հիվանդներին պառկեցնում էին փողոցներում և աղաչում նրան, որ դիպչեն, եթե դա միայն նրա հագուստի եզրագիծն էր ամբողջական դարձրած.