Ղուկաս 20:1 Եվ եղավ այնպես, որ այդ օրերից մեկում, երբ նա սովորեցնում էր ժողովրդին տաճարում և քարոզում էր ավետարանը, քահանայապետները և դպիրները նրա վրա եկան երեցների հետ, 20:2 Եւ խօսեցաւ անոր ըսելով բաներ? կամ ո՞վ է նա, ով տվել է քեզ այս իշխանությունը: 20:3 Իսկ նա պատասխանեց և ասաց նրանց. Ես էլ ձեզ մի բան կխնդրեմ. և Պատասխանիր ինձ: 20:4 Հովհաննեսի մկրտությունը երկնքի՞ց էր, թե՞ մարդկանցից. Եթէ ասենք երկնքից. Նա կասի. «Այդ դեպքում ինչո՞ւ չհավատացիք նրան»: 20:6 Բայց եթէ ասենք. ողջ ժողովուրդը մեզ կքարկոծի, քանի որ նրանք կան համոզեց, որ Հովհաննեսը մարգարե է: 20:7 Անոնք պատասխանեցին, թէ չէին կրնար ըսել, թէ ուրկէ՛ է: 20:8 Յիսուս ըսաւ անոնց այս բաները. 20:9 Այն ատեն սկսաւ խօսիլ ժողովուրդին այս առակը. Մի մարդ տնկեց մի խաղողի այգի, թող տա մշակներին ու գնաց հեռավոր երկիր երկար ժամանակով. 20:10 10 Եւ ժամանակին ծառա ուղարկեց մշակների մօտ, որպէսզի անեն տուր նրան խաղողի այգու բերքից, բայց մշակները ծեծեցին նրան և դատարկ ուղարկեց նրան: 20:11 Եվ դարձյալ ուղարկեց մեկ այլ ծառա, և նրանք ծեծեցին նրան և աղաչեցին նրան ամոթով ու դատարկ ուղարկեց։ 20:12 Եվ դարձյալ ուղարկեց երրորդին, և նրանք վիրավորեցին նրան և դուրս հանեցին: 20:13 Այն ժամանակ այգու տերը ասաց. Ես կուղարկեմ իմ սիրելի որդի. գուցե նրանք հարգեն նրան, երբ տեսնեն նրան: 20:1414 Բայց մշակները, երբ տեսան նրան, մտածեցին իրար մեջ՝ ասելով. Սա է ժառանգորդը. եկե՛ք սպանենք նրան, որ ժառանգությունը լինի մերը։ 20:15 Ուստի նրան դուրս հանեցին խաղողի այգուց և սպանեցին նրան: Ինչ, հետևաբար այգու տերը պիտի անի՞ նրանց։ 20:16 Նա կգա, կկործանի այս մշակներին և կտա խաղողի այգին ուրիշներին։ Եվ երբ լսեցին, ասացին՝ Աստված մի արասցե։ 20:17 Նա տեսավ նրանց և ասաց այն քարը, որը շինարարները մերժեցին, նա դարձավ նրա գլուխը անկյուն? 20:18 Ով որ ընկնի այդ քարի վրա, պիտի կոտրվի. բայց ում վրա էլ այն կընկնի, կփոշիացնի նրան։ 20:19 Եվ քահանայապետներն ու դպիրները նույն ժամին փորձում էին ձեռք բարձրացնել. նրա վրա; և նրանք վախենում էին ժողովրդից, քանի որ հասկացան, որ նա ունի այս առակը ասաց նրանց դեմ. 20:20 Եւ նրանք հսկեցին նրան, եւ ուղարկեցին լրտեսներ, որոնք պետք է ձեւացնել իրենք արդար մարդիկ են, որ կարողանան բռնել նրա խոսքերը, որ այդպես է նրանք կարող են նրան հանձնել կառավարչի իշխանությանը և իշխանությանը: 20:21 Եւ նրանք հարցրին նրան ու ասացին ճիշտ ուսուցանիր, ոչ մեկին չես ընդունում, այլ սովորեցրու ճշմարիտ Աստուծոյ ճանապարհը. 20:22 Արդյո՞ք մեզ թույլատրելի է տուրք տալ կայսրին, թե՞ ոչ. 20:23 Բայց նա հասկացավ նրանց խորամանկությունը, և ասաց նրանց. 20:24 Ցույց տվեք ինձ մի կոպեկ. Ո՞ւմ պատկերն ու մակագրությունն ունի այն: Նրանք պատասխանեցին և ասաց՝ կայսրինը։ 20:25 Եւ ասէ ցնոսա Կայսրինն է, իսկ Աստծունը՝ Աստծուն։ 20:26 Եւ նրանք չկարողացան բռնել նրա խօսքերը ժողովրդի առաջ զարմացան նրա պատասխանից և լռեցին: 20:27 Այն ատեն եկան անոր մօտ Սադուկեցիներէն ոմանք, որոնք կ՚ուրանան թէ կայ հարություն; և նրանք հարցրին նրան. 20:28 «Վարդապե՛տ, Մովսեսը մեզ գրեց. Եթե որևէ մեկի եղբայրը մահանա՝ ունենալով կինը, և նա մեռնում է առանց երեխաների, որպեսզի իր եղբայրը վերցնի նրան կին, եւ սերունդ աճեցնել իր եղբորը: 20:29 Ուստի եօթը եղբայրներ կային. եւ առաջինը կին առաւ եւ մեռաւ առանց երեխաների. 20:30 Եվ երկրորդը նրան առավ կնոջ, և նա մահացավ անզավակ: 20:31 Եւ երրորդն առաւ զնա. եօթն ալ նոյնպէս երեխաներ չկան, և մահացավ: 20:32 Ամենից հետո կինը նույնպես մահացավ. 20:33 Ուրեմն յարութեան ժամանակ անոնցմէ ո՞ւմ կինը է. քանզի յոթն ուներ նա կնոջը. 20:34 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Այս աշխարհի որդիները ամուսնանան. և տրվում են ամուսնության: 20:35 Բայց նրանք, ովքեր արժանի կհամարվեն ձեռք բերելու այդ աշխարհը, և հարություն մեռելներից, ոչ ամուսնացիր, ոչ էլ ամուսնացիր. 20:36 Այլևս չեն կարող մեռնել, քանզի նրանք հավասար են հրեշտակների. և Աստծո զավակներն են՝ լինելով հարության զավակներ: 20:37 Այժմ, երբ մեռելները հարություն են առել, նույնիսկ Մովսեսը ցույց տվեց մորենու մոտ, երբ նա. Տերը կոչում է Աբրահամի Աստված, Իսահակի Աստված և Աստված Յակոբի։ 20:38 Որովհետեւ նա մեռելների Աստուածը չէ, այլ ողջերի, որովհետեւ բոլորը ապրում են նրա համար նրան։ 20:39 Այն ատեն դպիրներէն ոմանք պատասխանեցին. «Վարդապե՛տ, լաւ ըսիր»: 20:40 Եվ դրանից հետո նրանք ընդհանրապես չէին համարձակվում նրան որևէ հարց տալ: 20:41 Եւ ասէ ցնոսա. 20:42 Եվ Դավիթն ինքը Սաղմոսների գրքում ասում է. Տե՛ր, նստի՛ր իմ աջ կողմում, 20:43 Մինչեւ քո թշնամիներին քո ոտքերի պատուանդան դնեմ. 20:44 Ուրեմն Դաւիթ կը կոչէ զինք Տէր. 20:45 Այն ատեն ամբողջ ժողովուրդին լսարանին մէջ ըսաւ իր աշակերտներուն. 20:46 Զգուշացե՛ք դպիրներից, որոնք ցանկանում են երկար զգեստներով քայլել և սիրել բարևներ շուկաներում և ամենաբարձր նստատեղերը սինագոգներում և խնջույքների գլխավոր սենյակները; 20:47 Նրանք կլանում են այրիների տները և երկար աղոթում են ցուցմունքի համար. ավելի մեծ դատապարտություն կստանա: