Ղուկաս
20:1 Եվ եղավ այնպես, որ այդ օրերից մեկում, երբ նա սովորեցնում էր ժողովրդին
տաճարում և քարոզում էր ավետարանը, քահանայապետները և
դպիրները նրա վրա եկան երեցների հետ,
20:2 Եւ խօսեցաւ անոր ըսելով
բաներ? կամ ո՞վ է նա, ով տվել է քեզ այս իշխանությունը:
20:3 Իսկ նա պատասխանեց և ասաց նրանց. Ես էլ ձեզ մի բան կխնդրեմ. և
Պատասխանիր ինձ:
20:4 Հովհաննեսի մկրտությունը երկնքի՞ց էր, թե՞ մարդկանցից.
Եթէ ասենք երկնքից.
Նա կասի. «Այդ դեպքում ինչո՞ւ չհավատացիք նրան»:
20:6 Բայց եթէ ասենք. ողջ ժողովուրդը մեզ կքարկոծի, քանի որ նրանք կան
համոզեց, որ Հովհաննեսը մարգարե է:
20:7 Անոնք պատասխանեցին, թէ չէին կրնար ըսել, թէ ուրկէ՛ է:
20:8 Յիսուս ըսաւ անոնց
այս բաները.
20:9 Այն ատեն սկսաւ խօսիլ ժողովուրդին այս առակը. Մի մարդ տնկեց
մի խաղողի այգի, թող տա մշակներին ու գնաց հեռավոր երկիր
երկար ժամանակով.
20:10 10 Եւ ժամանակին ծառա ուղարկեց մշակների մօտ, որպէսզի անեն
տուր նրան խաղողի այգու բերքից, բայց մշակները ծեծեցին նրան և
դատարկ ուղարկեց նրան:
20:11 Եվ դարձյալ ուղարկեց մեկ այլ ծառա, և նրանք ծեծեցին նրան և աղաչեցին
նրան ամոթով ու դատարկ ուղարկեց։
20:12 Եվ դարձյալ ուղարկեց երրորդին, և նրանք վիրավորեցին նրան և դուրս հանեցին:
20:13 Այն ժամանակ այգու տերը ասաց. Ես կուղարկեմ իմ
սիրելի որդի. գուցե նրանք հարգեն նրան, երբ տեսնեն նրան:
20:1414 Բայց մշակները, երբ տեսան նրան, մտածեցին իրար մեջ՝ ասելով.
Սա է ժառանգորդը. եկե՛ք սպանենք նրան, որ ժառանգությունը լինի
մերը։
20:15 Ուստի նրան դուրս հանեցին խաղողի այգուց և սպանեցին նրան: Ինչ, հետևաբար
այգու տերը պիտի անի՞ նրանց։
20:16 Նա կգա, կկործանի այս մշակներին և կտա խաղողի այգին
ուրիշներին։ Եվ երբ լսեցին, ասացին՝ Աստված մի արասցե։
20:17 Նա տեսավ նրանց և ասաց
այն քարը, որը շինարարները մերժեցին, նա դարձավ նրա գլուխը
անկյուն?
20:18 Ով որ ընկնի այդ քարի վրա, պիտի կոտրվի. բայց ում վրա էլ
այն կընկնի, կփոշիացնի նրան։
20:19 Եվ քահանայապետներն ու դպիրները նույն ժամին փորձում էին ձեռք բարձրացնել.
նրա վրա; և նրանք վախենում էին ժողովրդից, քանի որ հասկացան, որ նա ունի
այս առակը ասաց նրանց դեմ.
20:20 Եւ նրանք հսկեցին նրան, եւ ուղարկեցին լրտեսներ, որոնք պետք է ձեւացնել
իրենք արդար մարդիկ են, որ կարողանան բռնել նրա խոսքերը, որ այդպես է
նրանք կարող են նրան հանձնել կառավարչի իշխանությանը և իշխանությանը:
20:21 Եւ նրանք հարցրին նրան ու ասացին
ճիշտ ուսուցանիր, ոչ մեկին չես ընդունում, այլ սովորեցրու
ճշմարիտ Աստուծոյ ճանապարհը.
20:22 Արդյո՞ք մեզ թույլատրելի է տուրք տալ կայսրին, թե՞ ոչ.
20:23 Բայց նա հասկացավ նրանց խորամանկությունը, և ասաց նրանց.
20:24 Ցույց տվեք ինձ մի կոպեկ. Ո՞ւմ պատկերն ու մակագրությունն ունի այն: Նրանք պատասխանեցին
և ասաց՝ կայսրինը։
20:25 Եւ ասէ ցնոսա
Կայսրինն է, իսկ Աստծունը՝ Աստծուն։
20:26 Եւ նրանք չկարողացան բռնել նրա խօսքերը ժողովրդի առաջ
զարմացան նրա պատասխանից և լռեցին:
20:27 Այն ատեն եկան անոր մօտ Սադուկեցիներէն ոմանք, որոնք կ՚ուրանան թէ կայ
հարություն; և նրանք հարցրին նրան.
20:28 «Վարդապե՛տ, Մովսեսը մեզ գրեց. Եթե որևէ մեկի եղբայրը մահանա՝ ունենալով
կինը, և նա մեռնում է առանց երեխաների, որպեսզի իր եղբայրը վերցնի նրան
կին, եւ սերունդ աճեցնել իր եղբորը:
20:29 Ուստի եօթը եղբայրներ կային. եւ առաջինը կին առաւ եւ մեռաւ
առանց երեխաների.
20:30 Եվ երկրորդը նրան առավ կնոջ, և նա մահացավ անզավակ:
20:31 Եւ երրորդն առաւ զնա. եօթն ալ նոյնպէս
երեխաներ չկան, և մահացավ:
20:32 Ամենից հետո կինը նույնպես մահացավ.
20:33 Ուրեմն յարութեան ժամանակ անոնցմէ ո՞ւմ կինը է. քանզի յոթն ուներ
նա կնոջը.
20:34 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Այս աշխարհի որդիները ամուսնանան.
և տրվում են ամուսնության:
20:35 Բայց նրանք, ովքեր արժանի կհամարվեն ձեռք բերելու այդ աշխարհը, և
հարություն մեռելներից, ոչ ամուսնացիր, ոչ էլ ամուսնացիր.
20:36 Այլևս չեն կարող մեռնել, քանզի նրանք հավասար են հրեշտակների. և
Աստծո զավակներն են՝ լինելով հարության զավակներ:
20:37 Այժմ, երբ մեռելները հարություն են առել, նույնիսկ Մովսեսը ցույց տվեց մորենու մոտ, երբ նա.
Տերը կոչում է Աբրահամի Աստված, Իսահակի Աստված և Աստված
Յակոբի։
20:38 Որովհետեւ նա մեռելների Աստուածը չէ, այլ ողջերի, որովհետեւ բոլորը ապրում են նրա համար
նրան։
20:39 Այն ատեն դպիրներէն ոմանք պատասխանեցին. «Վարդապե՛տ, լաւ ըսիր»:
20:40 Եվ դրանից հետո նրանք ընդհանրապես չէին համարձակվում նրան որևէ հարց տալ:
20:41 Եւ ասէ ցնոսա.
20:42 Եվ Դավիթն ինքը Սաղմոսների գրքում ասում է.
Տե՛ր, նստի՛ր իմ աջ կողմում,
20:43 Մինչեւ քո թշնամիներին քո ոտքերի պատուանդան դնեմ.
20:44 Ուրեմն Դաւիթ կը կոչէ զինք Տէր.
20:45 Այն ատեն ամբողջ ժողովուրդին լսարանին մէջ ըսաւ իր աշակերտներուն.
20:46 Զգուշացե՛ք դպիրներից, որոնք ցանկանում են երկար զգեստներով քայլել և սիրել
բարևներ շուկաներում և ամենաբարձր նստատեղերը սինագոգներում և
խնջույքների գլխավոր սենյակները;
20:47 Նրանք կլանում են այրիների տները և երկար աղոթում են ցուցմունքի համար.
ավելի մեծ դատապարտություն կստանա: