Ղուկաս 13:1 Այդ ժամանակ ոմանք կային, որ նրան պատմեցին գալիլիացիների մասին. որոնց արյունը Պիղատոսը խառնել էր նրանց զոհերի հետ։ 13:2 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց նրանց մեղավոր էին բոլոր գալիլիացիներից, որովհետև այդպիսի չարչարվեցին բաներ? 13:3 Ես ասում եմ ձեզ, ոչ, բայց, եթե չապաշխարեք, դուք բոլորդ էլ այդպես կկորչեք: 13:4 Կամ այն տասնութը, որոնց վրա ընկավ Սիլովամի աշտարակը և սպանեց նրանց, Կարծում եք, որ նրանք ավելի մեղավոր էին Երուսաղեմում բնակվող բոլոր մարդկանցից: 13:5 Կ՚ըսեմ ձեզի, ո՛չ, հապա եթէ չապաշխարէք, բոլորդ ալ նոյնպէս պիտի կորսուիք: 13:6 Նա ասաց նաև այս առակը. Մի մարդ իր մեջ թզենի էր տնկել խաղողի այգի; և նա եկավ և պտուղ փնտրեց դրա վրա և չգտավ։ 13:7 Այն ատեն ըսաւ անոր այգեգործին իր այգիին. Ահա այս երեք տարիները Ես գալիս եմ այս թզենու վրա պտուղ փնտրելու, բայց չեմ գտնում. ինչու ծանրաբեռնու՞մ է գետինը։ 13:8 Եւ նա պատասխանեց եւ ասեց նրան Ես կփորեմ դրա մասին և կթափեմ այն: 13:9 Իսկ եթէ պտուղ տա, լա՛ւ, իսկ եթէ ոչ, ապա դրանից յետոյ կտրես այն ներքեւ: 13:10 Եւ նա շաբաթ օրը ուսուցանում էր ժողովարաններից մեկում: 13:11 Եվ, ահա, կար մի կին, որը տկարության ոգի ուներ տասնութ. տարիներ, և խոնարհվել էր միասին, և ոչ մի կերպ չէր կարողանում բարձրանալ իրեն: 13:12 Երբ Յիսուս տեսաւ զայն, կանչեց զայն իր քով ու ըսաւ անոր. դու արձակվել ես քո տկարությունից: 13:13 Եվ նա դրեց իր ձեռքերը նրա վրա, և նա իսկույն ուղղվեց, և փառավորեց Աստծուն. 13:14 Իսկ ժողովարանի պետը բարկացած պատասխանեց, որովհետև դա Յիսուս շաբաթ օրը բժշկեց ու ըսաւ ժողովուրդին վեց օր, երբ մարդիկ պետք է աշխատեն բուժեց, և ոչ թե շաբաթ օրը: 13:15 Այն ատեն Տէրը պատասխանեց անոր ու ըսաւ ձեզանից շաբաթ օրը արձակեք նրա եզը կամ էշը կրպակից և կապար նրան հեռու ջրելու. 13:16 Եվ այս կինը չպետք է լինի Աբրահամի դուստրը, որին Սատանան ունի. կապուած, ահա այս տասնութ տարիները շաբաթ օրը արձակուեցէ՛ք այս կապից օր? 13:17 Եվ երբ նա ասաց այս բաները, նրա բոլոր հակառակորդները ամաչեցին ամբողջ ժողովուրդը ցնծում էր այն բոլոր փառավոր բաների համար, որ արվեցին նրան։ 13:18 Այն ժամանակ նա ասաց. և որտեղ պետք է Ես նմանվու՞մ եմ դրան: 13:19 Դա նման է մանանեխի հատիկի, որը մի մարդ վերցրեց և գցեց իր մեջ. այգի; և այն աճեց և մեծ ծառ աճեց. եւ երկնքի թռչունները տեղավորվել է դրա ճյուղերում: 13:20 Եւ դարձեալ ասէ. 13:21 Դա նման է թթխմորի, որը մի կին վերցրեց և թաքցրեց երեք գրիշ ալյուրի մեջ, մինչև ամբողջը խմորվեց։ 13:22 Նա անցնում էր քաղաքներով և գյուղերով, ուսուցանում և ճանապարհորդում դեպի Երուսաղեմ։ 13:23 Այն ատեն մէկը ըսաւ անոր. Եվ նա ասաց նրանց, 13:24 Աշխատեցէ՛ք մտնել նեղ դռնով. քանի որ կ՚ըսեմ ձեզի, որ շատեր պիտի փնտռեցէք ներս մտնել, բայց պիտի չկարողանաք։ 13:25 Երբ մի անգամ տան տերը վեր կենա և փակվի նրա առջև դուռը, և դուք սկսում եք կանգնել դրսում և թակել դուռը՝ ասելով. Տե՛ր, Տեր, բացի՛ր մեզ. և նա կպատասխանի և կասի ձեզ, ես գիտեմ դու չես որտեղից ես: 13:26 Այն ժամանակ դուք կսկսեք ասել. Մենք կերանք և խմեցինք քո ներկայությամբ, և դու ուսուցանել ես մեր փողոցներում։ 13:27 Բայց ասէ. Ասեմ ձեզ. հեռանալ ինծի, անօրէնութիւն գործողներդ։ 13:28 Այնտեղ կլինի լաց և ատամների կրճտում, երբ դուք տեսնեք Աբրահամին. և Իսահակը, և Հակոբը և բոլոր մարգարեները Աստծո արքայությունում և դուք ինքներդ դուրս եք հանում: 13:29 Եվ նրանք կգան արևելքից, արևմուտքից և արևմուտքից հյուսիսից և հարավից, և պիտի նստեն Աստծո արքայությունում: 13:30 Եվ ահա, կան վերջիններ, որոնք առաջինները կլինեն, և կան առաջինները որը կլինի վերջինը: 13:31 Նոյն օրը փարիսեցիներից ոմանք եկան ու ասացին նրան Դո՛ւրս արի ու գնա՛ այստեղից, որովհետև Հերովդեսը կսպանի քեզ։ 13:32 Նա ասաց նրանց. Գնացե՛ք և ասե՛ք այդ աղվեսին. դևերին, և ես բուժում եմ անում այսօր և վաղը, իսկ երրորդ օրը՝ կբուժեմ կատարելագործվել. 13:33 Այնուամենայնիվ, ես պետք է քայլեմ այսօր և վաղը և հաջորդ օրը: քանզի չի կարող լինել, որ մի մարգարե կորչի Երուսաղեմից: 13:34 Ով Երուսաղեմ, Երուսաղեմ, որ սպանում ես մարգարեներին և քարկոծում նրանց. որ ուղարկուած են քեզի. որքա՜ն հաճախ պիտի հավաքեի քո երեխաներին միասին, ինչպես հավն է հավաքում իր ձագերը իր թեւերի տակ, և դուք կամենաք ոչ! 13:35 Ահա, ձեր տունը թողնված է ձեզ ամայի, և ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. Դուք ինձ չեք տեսնի, մինչև գա այն ժամանակը, երբ դուք կասեք. «Օրհնյալ է»: նա, ով գալիս է Տիրոջ անունով: