Ղուկաս
13:1 Այդ ժամանակ ոմանք կային, որ նրան պատմեցին գալիլիացիների մասին.
որոնց արյունը Պիղատոսը խառնել էր նրանց զոհերի հետ։
13:2 Յիսուս պատասխանեց եւ ասաց նրանց
մեղավոր էին բոլոր գալիլիացիներից, որովհետև այդպիսի չարչարվեցին
բաներ?
13:3 Ես ասում եմ ձեզ, ոչ, բայց, եթե չապաշխարեք, դուք բոլորդ էլ այդպես կկորչեք:
13:4 Կամ այն տասնութը, որոնց վրա ընկավ Սիլովամի աշտարակը և սպանեց նրանց,
Կարծում եք, որ նրանք ավելի մեղավոր էին Երուսաղեմում բնակվող բոլոր մարդկանցից:
13:5 Կ՚ըսեմ ձեզի, ո՛չ, հապա եթէ չապաշխարէք, բոլորդ ալ նոյնպէս պիտի կորսուիք:
13:6 Նա ասաց նաև այս առակը. Մի մարդ իր մեջ թզենի էր տնկել
խաղողի այգի; և նա եկավ և պտուղ փնտրեց դրա վրա և չգտավ։
13:7 Այն ատեն ըսաւ անոր այգեգործին իր այգիին. Ահա այս երեք տարիները
Ես գալիս եմ այս թզենու վրա պտուղ փնտրելու, բայց չեմ գտնում. ինչու
ծանրաբեռնու՞մ է գետինը։
13:8 Եւ նա պատասխանեց եւ ասեց նրան
Ես կփորեմ դրա մասին և կթափեմ այն:
13:9 Իսկ եթէ պտուղ տա, լա՛ւ, իսկ եթէ ոչ, ապա դրանից յետոյ կտրես
այն ներքեւ:
13:10 Եւ նա շաբաթ օրը ուսուցանում էր ժողովարաններից մեկում:
13:11 Եվ, ահա, կար մի կին, որը տկարության ոգի ուներ տասնութ.
տարիներ, և խոնարհվել էր միասին, և ոչ մի կերպ չէր կարողանում բարձրանալ իրեն:
13:12 Երբ Յիսուս տեսաւ զայն, կանչեց զայն իր քով ու ըսաւ անոր.
դու արձակվել ես քո տկարությունից:
13:13 Եվ նա դրեց իր ձեռքերը նրա վրա, և նա իսկույն ուղղվեց, և
փառավորեց Աստծուն.
13:14 Իսկ ժողովարանի պետը բարկացած պատասխանեց, որովհետև դա
Յիսուս շաբաթ օրը բժշկեց ու ըսաւ ժողովուրդին
վեց օր, երբ մարդիկ պետք է աշխատեն
բուժեց, և ոչ թե շաբաթ օրը:
13:15 Այն ատեն Տէրը պատասխանեց անոր ու ըսաւ
ձեզանից շաբաթ օրը արձակեք նրա եզը կամ էշը կրպակից և կապար
նրան հեռու ջրելու.
13:16 Եվ այս կինը չպետք է լինի Աբրահամի դուստրը, որին Սատանան ունի.
կապուած, ահա այս տասնութ տարիները շաբաթ օրը արձակուեցէ՛ք այս կապից
օր?
13:17 Եվ երբ նա ասաց այս բաները, նրա բոլոր հակառակորդները ամաչեցին
ամբողջ ժողովուրդը ցնծում էր այն բոլոր փառավոր բաների համար, որ արվեցին
նրան։
13:18 Այն ժամանակ նա ասաց. և որտեղ պետք է
Ես նմանվու՞մ եմ դրան:
13:19 Դա նման է մանանեխի հատիկի, որը մի մարդ վերցրեց և գցեց իր մեջ.
այգի; և այն աճեց և մեծ ծառ աճեց. եւ երկնքի թռչունները
տեղավորվել է դրա ճյուղերում:
13:20 Եւ դարձեալ ասէ.
13:21 Դա նման է թթխմորի, որը մի կին վերցրեց և թաքցրեց երեք գրիշ ալյուրի մեջ,
մինչև ամբողջը խմորվեց։
13:22 Նա անցնում էր քաղաքներով և գյուղերով, ուսուցանում և ճանապարհորդում
դեպի Երուսաղեմ։
13:23 Այն ատեն մէկը ըսաւ անոր. Եվ նա ասաց
նրանց,
13:24 Աշխատեցէ՛ք մտնել նեղ դռնով. քանի որ կ՚ըսեմ ձեզի, որ շատեր պիտի
փնտռեցէք ներս մտնել, բայց պիտի չկարողանաք։
13:25 Երբ մի անգամ տան տերը վեր կենա և փակվի նրա առջև
դուռը, և դուք սկսում եք կանգնել դրսում և թակել դուռը՝ ասելով.
Տե՛ր, Տեր, բացի՛ր մեզ. և նա կպատասխանի և կասի ձեզ, ես գիտեմ
դու չես որտեղից ես:
13:26 Այն ժամանակ դուք կսկսեք ասել. Մենք կերանք և խմեցինք քո ներկայությամբ, և
դու ուսուցանել ես մեր փողոցներում։
13:27 Բայց ասէ. Ասեմ ձեզ. հեռանալ
ինծի, անօրէնութիւն գործողներդ։
13:28 Այնտեղ կլինի լաց և ատամների կրճտում, երբ դուք տեսնեք Աբրահամին.
և Իսահակը, և Հակոբը և բոլոր մարգարեները Աստծո արքայությունում և
դուք ինքներդ դուրս եք հանում:
13:29 Եվ նրանք կգան արևելքից, արևմուտքից և արևմուտքից
հյուսիսից և հարավից, և պիտի նստեն Աստծո արքայությունում:
13:30 Եվ ահա, կան վերջիններ, որոնք առաջինները կլինեն, և կան առաջինները
որը կլինի վերջինը:
13:31 Նոյն օրը փարիսեցիներից ոմանք եկան ու ասացին նրան
Դո՛ւրս արի ու գնա՛ այստեղից, որովհետև Հերովդեսը կսպանի քեզ։
13:32 Նա ասաց նրանց. Գնացե՛ք և ասե՛ք այդ աղվեսին.
դևերին, և ես բուժում եմ անում այսօր և վաղը, իսկ երրորդ օրը՝ կբուժեմ
կատարելագործվել.
13:33 Այնուամենայնիվ, ես պետք է քայլեմ այսօր և վաղը և հաջորդ օրը:
քանզի չի կարող լինել, որ մի մարգարե կորչի Երուսաղեմից:
13:34 Ով Երուսաղեմ, Երուսաղեմ, որ սպանում ես մարգարեներին և քարկոծում նրանց.
որ ուղարկուած են քեզի. որքա՜ն հաճախ պիտի հավաքեի քո երեխաներին
միասին, ինչպես հավն է հավաքում իր ձագերը իր թեւերի տակ, և դուք կամենաք
ոչ!
13:35 Ահա, ձեր տունը թողնված է ձեզ ամայի, և ճշմարիտ եմ ասում ձեզ.
Դուք ինձ չեք տեսնի, մինչև գա այն ժամանակը, երբ դուք կասեք. «Օրհնյալ է»:
նա, ով գալիս է Տիրոջ անունով: