Ողբներ 4:1 Ինչպէ՞ս է ոսկին խամրած. ինչպես է փոխվել ամենանուրբ ոսկին: որ Ամեն փողոցի վերևում սրբավայրի քարեր են թափվում։ 4:2 Սիոնի թանկագին որդիները, որոնք համեմատելի են նուրբ ոսկու հետ, ինչպես են նրանք հարգված որպես հողե սափորներ, բրուտի ձեռքի գործ։ 4:3 Նույնիսկ ծովային հրեշները կուրծքն են հանում, ծծում են իրենց ձագերին իմ ժողովրդի դուստրը դաժան է դարձել, ինչպես ջայլամները անապատը. 4:4 Ծծող երեխայի լեզուն կպնում է նրա բերանի տանիքին ծարավ. մանուկները հաց են խնդրում, և ոչ ոք նրանց չի կոտրում այն: 4:5 Նրանք, ովքեր նրբորեն կերակրում էին, ամայի են փողոցներում դաստիարակվել են կարմիր գրկած աղբի մեջ: 4:6 Իմ ժողովրդի դստեր անօրինության պատիժն է ավելի մեծ, քան սոդոմի մեղքի պատիժը, որը տապալվեց որպես մի պահ, և ոչ մի ձեռք չմնաց նրա վրա: 4:7 Նրա նազովրեցիները ձյունից մաքուր էին, նրանք ավելի սպիտակ էին, քան կաթը Մարմնով ավելի կարմրավուն էին, քան սուտակները, նրանց փայլեցումը շափյուղայից էր. 4:8 Նրանց տեսքը ավելի սև է, քան ածուխը. նրանց հայտնի չեն փողոցներում. նրանց մաշկը կպել է նրանց ոսկորներին. այն չորացել է, դարձել է ա փայտիկ. 4:9 Սրով սպանվածները ավելի լավն են, քան սպանվածները քաղցով. այս սոճին հեռու է, հարուածել է կարիքի պատճառով դաշտի պտուղները. 4:10 Ողորմելի կանանց ձեռքերը թթրեցրին իրենց երեխաներին նրանց միսը իմ ժողովրդի դստեր կործանման ժամանակ։ 4:11 Տէրը կատարեց իր բարկութիւնը. նա թափեց իր դաժանությունը բարկությունը և կրակ է վառել Սիոնում, և այն լափել է նրան դրա հիմքերը։ 4:12 Երկրի թագավորները և աշխարհի բոլոր բնակիչները չուզեցին կարծում էին, որ հակառակորդն ու թշնամին պետք է մտնեին Երուսաղեմի դարպասները. 4:13 Իր մարգարեների մեղքերի և նրա քահանաների անօրինությունների համար, որ Արդարի արյունը թափեցիր նրա մեջ, 4:14 Նրանք կույրերի պես թափառեցին փողոցներում, պղծեցին իրենք իրենց արյունով, որպեսզի մարդիկ չկարողանան դիպչել իրենց հագուստներին: 4:15 Նրանք աղաղակեցին նրանց. դա անմաքուր է. հեռանալ, հեռանալ, շոշափել ոչ. երբ նրանք փախան ու թափառում էին, հեթանոսների մեջ ասում էին այլևս այնտեղ չպիտի բնակվի։ 4:16 Բարկութիւնն Տեառն բաժանեց զնոսա. այլևս չի նկատի նրանց: նրանք չէին հարգում քահանաների անձերը, նրանք չէին սիրում նրանց երեցները. 4:17 Իսկ մենք, մեր աչքերը դեռ թերանում էին մեր ունայն օգնության համար նայեցինք մի ազգի, որը չկարողացավ փրկել մեզ: 4:18 Նրանք որսում են մեր քայլերը, որ մենք չենք կարող գնալ մեր փողոցներում. մեր օրերը լրացան. քանզի մեր վերջը եկել է: 4:19 Մեր հալածողները երկնքի արծիվներից արագընթաց են. նրանք հետապնդեցին. մեզ սարերի վրա, մեզ անապատում դարան դրեցին։ 4:20 Մեր քթանցքների շունչը՝ Տիրոջ օծյալը, վերցվեց նրանց մեջ. փոսեր, որոնց մասին ասացինք. «Նրա ստվերի տակ պիտի ապրենք հեթանոսների մեջ»։ 4:21 Ուրախացիր և ուրախացիր, ով Եդոմի դուստր, որ բնակվում ես երկրում. Ուզ; գավաթն էլ քեզ մոտ կանցնի, հարբած կլինես, և դու մերկ կլինես։ 4:22 Քո անօրինության պատիժը կատարվեց, դուստր Սիոնի. նա այլևս քեզ գերության չի տանի, նա կգա քո մոտ անօրէնութիւն, ով Եդոմի աղջիկ. նա կբացահայտի քո մեղքերը: