Ողբներ
4:1 Ինչպէ՞ս է ոսկին խամրած. ինչպես է փոխվել ամենանուրբ ոսկին: որ
Ամեն փողոցի վերևում սրբավայրի քարեր են թափվում։
4:2 Սիոնի թանկագին որդիները, որոնք համեմատելի են նուրբ ոսկու հետ, ինչպես են նրանք
հարգված որպես հողե սափորներ, բրուտի ձեռքի գործ։
4:3 Նույնիսկ ծովային հրեշները կուրծքն են հանում, ծծում են իրենց ձագերին
իմ ժողովրդի դուստրը դաժան է դարձել, ինչպես ջայլամները
անապատը.
4:4 Ծծող երեխայի լեզուն կպնում է նրա բերանի տանիքին
ծարավ. մանուկները հաց են խնդրում, և ոչ ոք նրանց չի կոտրում այն:
4:5 Նրանք, ովքեր նրբորեն կերակրում էին, ամայի են փողոցներում
դաստիարակվել են կարմիր գրկած աղբի մեջ:
4:6 Իմ ժողովրդի դստեր անօրինության պատիժն է
ավելի մեծ, քան սոդոմի մեղքի պատիժը, որը տապալվեց որպես
մի պահ, և ոչ մի ձեռք չմնաց նրա վրա:
4:7 Նրա նազովրեցիները ձյունից մաքուր էին, նրանք ավելի սպիտակ էին, քան կաթը
Մարմնով ավելի կարմրավուն էին, քան սուտակները, նրանց փայլեցումը շափյուղայից էր.
4:8 Նրանց տեսքը ավելի սև է, քան ածուխը. նրանց հայտնի չեն փողոցներում.
նրանց մաշկը կպել է նրանց ոսկորներին. այն չորացել է, դարձել է ա
փայտիկ.
4:9 Սրով սպանվածները ավելի լավն են, քան սպանվածները
քաղցով. այս սոճին հեռու է, հարուածել է կարիքի պատճառով
դաշտի պտուղները.
4:10 Ողորմելի կանանց ձեռքերը թթրեցրին իրենց երեխաներին
նրանց միսը իմ ժողովրդի դստեր կործանման ժամանակ։
4:11 Տէրը կատարեց իր բարկութիւնը. նա թափեց իր դաժանությունը
բարկությունը և կրակ է վառել Սիոնում, և այն լափել է նրան
դրա հիմքերը։
4:12 Երկրի թագավորները և աշխարհի բոլոր բնակիչները չուզեցին
կարծում էին, որ հակառակորդն ու թշնամին պետք է մտնեին
Երուսաղեմի դարպասները.
4:13 Իր մարգարեների մեղքերի և նրա քահանաների անօրինությունների համար, որ
Արդարի արյունը թափեցիր նրա մեջ,
4:14 Նրանք կույրերի պես թափառեցին փողոցներում, պղծեցին
իրենք իրենց արյունով, որպեսզի մարդիկ չկարողանան դիպչել իրենց հագուստներին:
4:15 Նրանք աղաղակեցին նրանց. դա անմաքուր է. հեռանալ, հեռանալ, շոշափել
ոչ. երբ նրանք փախան ու թափառում էին, հեթանոսների մեջ ասում էին
այլևս այնտեղ չպիտի բնակվի։
4:16 Բարկութիւնն Տեառն բաժանեց զնոսա. այլևս չի նկատի նրանց:
նրանք չէին հարգում քահանաների անձերը, նրանք չէին սիրում նրանց
երեցները.
4:17 Իսկ մենք, մեր աչքերը դեռ թերանում էին մեր ունայն օգնության համար
նայեցինք մի ազգի, որը չկարողացավ փրկել մեզ:
4:18 Նրանք որսում են մեր քայլերը, որ մենք չենք կարող գնալ մեր փողոցներում.
մեր օրերը լրացան. քանզի մեր վերջը եկել է:
4:19 Մեր հալածողները երկնքի արծիվներից արագընթաց են. նրանք հետապնդեցին.
մեզ սարերի վրա, մեզ անապատում դարան դրեցին։
4:20 Մեր քթանցքների շունչը՝ Տիրոջ օծյալը, վերցվեց նրանց մեջ.
փոսեր, որոնց մասին ասացինք. «Նրա ստվերի տակ պիտի ապրենք հեթանոսների մեջ»։
4:21 Ուրախացիր և ուրախացիր, ով Եդոմի դուստր, որ բնակվում ես երկրում.
Ուզ; գավաթն էլ քեզ մոտ կանցնի, հարբած կլինես,
և դու մերկ կլինես։
4:22 Քո անօրինության պատիժը կատարվեց, դուստր Սիոնի. նա
այլևս քեզ գերության չի տանի, նա կգա քո մոտ
անօրէնութիւն, ով Եդոմի աղջիկ. նա կբացահայտի քո մեղքերը: