Ջոշուա
4:1 Եվ եղավ այնպես, երբ ամբողջ ժողովուրդը մաքուր էր, անցավ Հորդանանով,
որ Տէրը խօսեց Յեսուի հետ՝ ասելով.
4:2 Ժողովրդից տասներկու մարդ վերցրու, ամեն ցեղից մեկ մարդ,
4:3 Եվ դուք պատվիրեք նրանց՝ ասելով.
այնտեղից, որտեղ քահանաների ոտքերը ամուր կանգնած էին, տասներկու քար և
դրանք կվերցնեք ձեզ հետ և թողեք իջեւանատեղում,
որտե՞ղ պիտի բնակվես այս գիշեր։
4:4 Այն ժամանակ Յեսուն կանչեց տասներկու տղամարդկանց, որոնց նա պատրաստել էր երեխաներից
Իսրայէլի, ամէն ցեղէն մարդ:
4:5 Եւ Յեսուն ասաց նրանց
Յորդանանի մէջտեղը, ձեզմէ իւրաքանչիւրը քարի վրայ բարձրացնէ
նրա ուսին, ըստ թվի ցեղերի որդիների
Իսրայել.
4:6 Որպեսզի սա նշան լինի ձեր մեջ, որ երբ ձեր երեխաները հարցնեն իրենց
«Ի՞նչ ես ուզում ասել այս քարերով»:
4:7 Այն ատեն պիտի պատասխանէք անոնց
Տիրոջ ուխտի տապանակը. երբ այն անցնում էր Հորդանանի վրայով,
Հորդանանի ջրերը կտրվեցին, և այս քարերը հիշատակի համար կլինեն
Իսրայէլի որդիներուն յաւիտեան։
4:8 Իսրայէլի որդիները արեցին այնպէս, ինչպէս Յեսուն հրամայել էր, եւ վերցրին
տասներկու քար Հորդանանի միջից, ինչպես որ Եհովան ասաց Հեսուին.
ըստ իսրայէլացիների ցեղերի թիւի, եւ
տարան զանոնք իրենց հետ, այն տեղը, ուր իջեւանած էին, ու պառկեցին
նրանց այնտեղ ներքև:
4:9 Եւ Յեսուն կանգնեցրեց տասներկու քարեր Յորդանանի մէջտեղը, այդ տեղը
որտեղ կանգնած էին ուխտի տապանակը կրող քահանաների ոտքերը:
և նրանք այնտեղ են մինչև այսօր:
4:10 Որովհետև տապանակը կրող քահանաները կանգնած էին Հորդանանի մեջ, մինչև.
ամեն ինչ ավարտվեց, որ Եհովան պատվիրեց Հեսուին խոսել նրա հետ
ժողովրդին, ինչպես որ Մովսեսը պատվիրել էր Հեսուին, և ժողովուրդը
շտապեց և անցավ:
4:11 Եվ եղավ այնպես, երբ ամբողջ ժողովուրդը մաքրվեց, անցավ այն
Տիրոջ տապանակն անցան, իսկ քահանաները՝ նրանց առաջ
Ժողովուրդ.
4:12 Ռուբէնի որդիքը, Գադի որդիքը եւ ցեղի կէսը
Մանասէին, զինուած անցաւ Իսրայէլի որդիներուն առջեւ, ինչպէս Մովսէսը
խօսեցաւ անոնց.
4:13 Մոտ քառասուն հազար պատրաստ պատերազմի համար գնացին Տիրոջ առաջ
ճակատամարտ, դեպի Երիքովի դաշտերը։
4:14 Այն օրը Տէրը մեծացրեց Յեսուին ի տես բոլոր Իսրայէլի. և
Նրանք վախենում էին նրանից, ինչպես որ վախենում էին Մովսեսից, նրա կյանքի բոլոր օրերում։
4:15 Տէրը խօսեց Յեսուի հետ՝ ասելով.
4:16 Պատվիրիր վկայության տապանակը կրող քահանաներին, որ նրանք գան
Հորդանանից դուրս:
4:17 Ուրեմն Յեսուն հրամայեց քահանաներին՝ ասելով
Հորդանան.
4:18 Եւ եղաւ, երբ քահանաները, որ կրեցին ուխտի տապանակը
Տէրոջը ելան Յորդանանի մէջէն ու ներբանները
քահանաների ոտքերը բարձրացվեցին դեպի ցամաքը, որի ջրերը
Հորդանանը վերադարձավ իրենց տեղը և հոսեց նրա բոլոր ափերով, ինչպես նրանք
արեց նախկինում:
4:19 Ժողովուրդը Յորդանանէն ելաւ առաջինի տասներորդ օրը
ամիսը և բանակատեղի դրեց Գաղգաղայում՝ Երիքովի արևելյան սահմաններում։
4:20 Եվ այն տասներկու քարերը, որոնք նրանք հանեցին Հորդանանից, Հեսուն կանգնեցրեց
Գիլգալում։
4:21 Նա խօսեց Իսրայէլի որդիների հետ՝ ասելով
«Ի՞նչ են նշանակում այս քարերը»։
4:22 Այն ատեն ձեր զաւակները պիտի իմացնէք՝ ըսելով
Հորդանան չոր հողի վրա.
4:23 Որովհետեւ քո Եհովայ Աստուածը քո առջեւից ցամաքեցրեց Յորդանանի ջրերը,
մինչև որ դուք անցաք, ինչպես ձեր Եհովա Աստվածն արեց Կարմիր ծովի հետ,
որ ցամաքեցաւ մեր առջեւէն, մինչեւ որ անցանք:
4:24 Որպեսզի երկրի բոլոր մարդիկ ճանաչեն Տիրոջ ձեռքը, որ
դա զորեղ է, որպեսզի դուք հավիտյան վախենաք ձեր Տեր Աստծուց։