Հովնան 2:1 Այն ժամանակ Յովնանը ձկան փորից աղօթք արեց իր Տէր Աստծուն. 2:2 Եւ ասեցի. լսեց ինձ; Դժոխքի որովայնից ես աղաղակեցի, և դու լսեցիր իմ ձայնը: 2:3 Քանզի գցեցիր զիս անդունդն, ի մէջ ծովուն. եւ հեղեղներն ինձ շրջապատեցին, քո բոլոր ալիքներն ու ալիքներն անցան ինձ վրայով։ 2:4 Ապա ասեցի. բայց ես նորից կնայեմ դեպի քո սուրբ տաճարը. 2:5 Ջրերը շրջապատեցին ինձ մինչև հոգին, խորությունը փակեց ինձ շուրջբոլորը որոմները փաթաթվել էին գլխիս։ 2:6 Ես իջայ ի վար լերան. երկիրն իր ճաղերով էր իմ մասին հավիտյան, բայց դու իմ կյանքը հանեցիր ապականությունից, Օ Տէր իմ Աստուած։ 2:7 Երբ հոգիս ուշագնաց եղաւ, յիշեցի Տիրոջը, եւ իմ աղօթքը եղաւ քո սուրբ տաճարում։ 2:8 Նրանք, ովքեր դիտում են սուտ ունայնությունները, թողնում են իրենց ողորմությունը: 2:9 Բայց ես քեզ զոհ մատուցանեմ գոհութեան ձայնով. ես կանեմ վճարիր այն, ինչ ես երդվել եմ: Փրկությունը Տիրոջից է։ 2:10 Եվ Տերը խոսեց ձկան հետ, և նա փսխեց Հովնանին չորացածի վրա. հողատարածք։