Հովնան
2:1 Այն ժամանակ Յովնանը ձկան փորից աղօթք արեց իր Տէր Աստծուն.
2:2 Եւ ասեցի.
լսեց ինձ; Դժոխքի որովայնից ես աղաղակեցի, և դու լսեցիր իմ ձայնը:
2:3 Քանզի գցեցիր զիս անդունդն, ի մէջ ծովուն. եւ
հեղեղներն ինձ շրջապատեցին, քո բոլոր ալիքներն ու ալիքներն անցան ինձ վրայով։
2:4 Ապա ասեցի. բայց ես նորից կնայեմ դեպի
քո սուրբ տաճարը.
2:5 Ջրերը շրջապատեցին ինձ մինչև հոգին, խորությունը փակեց ինձ
շուրջբոլորը որոմները փաթաթվել էին գլխիս։
2:6 Ես իջայ ի վար լերան. երկիրն իր ճաղերով էր
իմ մասին հավիտյան, բայց դու իմ կյանքը հանեցիր ապականությունից, Օ
Տէր իմ Աստուած։
2:7 Երբ հոգիս ուշագնաց եղաւ, յիշեցի Տիրոջը, եւ իմ աղօթքը եղաւ
քո սուրբ տաճարում։
2:8 Նրանք, ովքեր դիտում են սուտ ունայնությունները, թողնում են իրենց ողորմությունը:
2:9 Բայց ես քեզ զոհ մատուցանեմ գոհութեան ձայնով. ես կանեմ
վճարիր այն, ինչ ես երդվել եմ: Փրկությունը Տիրոջից է։
2:10 Եվ Տերը խոսեց ձկան հետ, և նա փսխեց Հովնանին չորացածի վրա.
հողատարածք։