Ջոն
11:1 Մի մարդ հիվանդ էր, որի անունը Ղազարոս էր, Բեթանիայից, Մարիամի քաղաքից.
և նրա քույրը՝ Մարթան։
11:2 (Այդ Մարիամն էր, որ օծեց Տիրոջը յուղով և սրբեց նրա
ոտքերը նրա մազերով, որի եղբայր Ղազարոսը հիվանդ էր:)
11:3 Ուստի նրա քույրերը ուղարկեցին նրան ասելով.
սերը հիվանդ է:
11:4 Երբ Յիսուս լսեց այդ, ասաց
Աստծո փառքը, որպեսզի Աստծո Որդին փառավորվի դրանով:
11:5 Յիսուս կը սիրէր Մարթային, անոր քրոջը եւ Ղազարոսին.
11:6 Երբ լսեց, որ հիւանդ է, դեռ երկու օր մնաց այնտեղ
նույն տեղում, որտեղ նա էր:
11:7 Ապա անկէ ետք ըսաւ իր աշակերտներուն.
11:8 Նրա աշակերտները նրան ասացին.
քեզ; և նորից այնտեղ կգնա՞ս։
11:9 Յիսուս պատասխանեց. «Մի՞թէ օրը տասներկու ժամ չկայ. Եթե որևէ տղամարդ քայլում է
ցերեկը նա չի սայթաքում, քանի որ տեսնում է այս աշխարհի լույսը:
11:10 Բայց եթէ մէկը գիշերը քալէ, կը սայթաքի, որովհետեւ լոյս չկայ
նրա մեջ։
11:11 Նա ասաց այս բաները, և դրանից հետո ասաց նրանց
Ղազարոսը քնում է. բայց ես գնում եմ, որ նրան քնից արթնացնեմ։
11:12 Այն ատեն անոր աշակերտները ըսին.
11:13 Բայց Յիսուս խօսեցաւ անոր մահուան մասին, բայց անոնք կարծեցին թէ ինք խօսեցաւ
քնի մեջ հանգստանալը.
11:14 Այն ժամանակ Յիսուս նրանց պարզ ասաց.
11:15 Եվ ես ուրախ եմ ձեզ համար, որ այնտեղ չէի, որպեսզի կարողանաք.
հավատալ; այնուամենայնիվ, եկեք գնանք նրա մոտ:
11:16 Այն ժամանակ Թովմասը, որ կոչվում է Դիդիմուս, ասաց իր ընկերներին
մենք էլ գնանք, որ նրա հետ մեռնենք։
11:17 Երբ Յիսուս եկաւ, տեսաւ, որ չորս օր գերեզմանին մէջ պառկած է
արդեն.
11:18 Եւ Բեթանիան մօտիկ էր Երուսաղէմին, շուրջ տասնհինգ դակ.
11:1919 Հրեաներից շատերը եկան Մարթայի ու Մարիամի մօտ՝ մխիթարելու նրանց այդ մասին
նրանց եղբայրը.
11:20 Այն ժամանակ Մարթան, երբ լսեց, որ Յիսուսը գալիս է, գնաց ու հանդիպեց
բայց Մարիամը նստած էր տանը։
11:21 Այն ժամանակ Մարթան ասաց Հիսուսին.
չէր մահացել։
11:22 Բայց ես գիտեմ, որ հիմա էլ, ինչ էլ որ խնդրես Աստծուց, Աստված կանի.
տո՛ւր քեզ։
11:23 Յիսուս ըսաւ անոր.
11:24 Մարթան ասաց նրան
հարությունը վերջին օրը.
11:25 Յիսուս ըսաւ անոր. Ե՛ս եմ յարութիւնը եւ կեանքը
հաւատայ ինծի, թէպէտ մեռած է, բայց պիտի ապրի:
11:26 Եվ ով որ ապրում է և հավատում է ինձ, երբեք չի մեռնի: Հավատացեք ձեզ
սա?
11:27 Նա ասաց նրան. Այո՛, Տե՛ր, ես հավատում եմ, որ դու ես Քրիստոսը՝
Աստծո Որդի, որը պետք է աշխարհ գա:
11:28 Եվ երբ նա ասաց, գնաց և կանչեց Մարիամին իր քրոջը
ծածուկ ասելով. «Վարդապետը եկել է և կանչում է քեզ»:
11:29 Հենց որ նա լսեց դա, շուտով վեր կացավ և եկավ նրա մոտ:
11:30 Իսկ Յիսուս դեռ քաղաքը չէր եկել, այլ այնտեղ էր, ուր
Մարթան հանդիպեց նրան։
11:31 Այն ժամանակ Հրեաները, որոնք նրա հետ էին տանը և մխիթարում էին նրան, երբ
նրանք տեսան Մարիամին, որ նա շտապ վեր կացավ և դուրս եկավ, հետևեց նրան,
«Նա գնում է գերեզման, որ այնտեղ լաց լինի»:
11:32 Երբ Մարիամ եկաւ այնտեղ, ուր Յիսուս էր, եւ տեսաւ զայն, ինկաւ
նրա ոտքերը՝ ասելով նրան
չի մահացել.
11:33 Երբ Յիսուս տեսաւ, որ նա լաց էր լինում, և հրեաներն էլ լաց էին լինում
եկավ նրա հետ, հառաչեց հոգով և խռովեց.
11:34 Եվ ասաց. Ո՞ւր դրեցիք նրան. Նրանք ասացին նրան
տեսնել.
11:35 Հիսուսը լաց եղավ.
11:36 Այն ժամանակ Հրեաներն ասացին.
11:37 Անոնցմէ ոմանք ալ ըսին
Կույր, պատճառ եղե՞լ է, որ նույնիսկ այս մարդը չպետք է մահանա:
11:38 Ուրեմն Յիսուս դարձեալ իր մէջ հառաչելով՝ եկաւ գերեզման. Դա
քարանձավ, և մի քար դրված էր դրա վրա:
11:39 Յիսուս ըսաւ. Մարթան՝ նրա քույրը
մեռած, ըսաւ անոր
մեռած չորս օր.
11:40 Հիսուսն ասաց նրան.
հավատո՞ւմ ես, պիտի տեսնես Աստծո փառքը:
11:41 Այնուհետև նրանք տարան քարը այն վայրից, որտեղ դրված էին մեռելները:
Յիսուս իր աչքերը բարձրացրեց ու ասաց
լսեցիր ինձ.
11:42 Եվ ես գիտեի, որ դու միշտ լսում ես ինձ, բայց այն ժողովրդի պատճառով, որը
Կեցե՛ք, ասացի, որ հավատան, որ դու ուղարկեցիր ինձ:
11:43 Եվ երբ նա այսպես խոսեց, բարձր ձայնով աղաղակեց. «Ղազարո՛ս, արի՛.
առաջ.
11:44 Եւ մեռեալն ելաւ՝ կապեալ ձեռն եւ ոտք գերեզմանով.
իսկ նրա երեսը անձեռոցիկով կապած։ Յիսուս ըսաւ անոնց
նրան, և թող գնա։
11:45 Այն ժամանակ հրեաներից շատերը, որ եկել էին Մարիամի մոտ, և տեսան այն, ինչ
Հիսուսն արեց, հավատաց նրան:
11:46 Բայց նրանցից ոմանք գնացին փարիսեցիների մոտ և պատմեցին նրանց
այն, ինչ արել էր Հիսուսը։
11:47 Այն ժամանակ քահանայապետներն ու փարիսեցիները ժողով հավաքեցին և ասացին.
Ի՞նչ ենք մենք անում: քանզի այս մարդը շատ հրաշքներ է գործում:
11:48 Եթէ այսպէս թողնենք նրան, բոլորը նրան կը հաւատան, եւ հռոմեացիները
կգա և կխլի և՛ մեր տեղը, և՛ ազգը։
11:49 Եւ անոնցմէ մէկը՝ Կայիափա անունով, որ նոյն տարուան քահանայապետն էր.
նրանց ասաց.
11:50 Մի՛ համարեք, որ մեզ համար նպատակահարմար է, որ մեկ մարդ մեռնի
ժողովուրդը, և որ ամբողջ ազգը չկորչի։
11:51 Եւ սա չխօսեցաւ ինքնիրմէ, այլ՝ լինելով այդ տարուայ քահանայապետը
մարգարեացավ, որ Հիսուսը պետք է մեռնի այդ ազգի համար.
11:52 Եվ ոչ միայն այդ ազգի համար, այլ նաև, որ նա հավաքվի այնտեղ
մեկը՝ Աստծո զավակները, որոնք ցրված էին:
11:53 Այնուհետև այդ օրվանից նրանք միասին խորհուրդ արեցին, որ նրան դնեն
մահ.
11:54 Ուրեմն Յիսուս այլևս բաց չէր քայլում Հրեաների մէջ. բայց գնաց այնտեղից
դեպի անապատին մոտ գտնվող մի քաղաք, մի քաղաք, որը կոչվում է Եփրեմ, և
այնտեղ շարունակվեց իր աշակերտների հետ:
11:55 Եւ Հրեաների Զատիկը մօտ էր, եւ շատերը դուրս ելան այնտեղից
երկիրը մինչև Երուսաղեմ Զատիկից առաջ՝ մաքրվելու համար։
11:56 Այն ատեն Յիսուսը փնտռեցին, ու ներս կանգնելով խօսեցան իրարու մէջ
«Ի՞նչ եք կարծում, որ նա չի գա տոնին»:
11:57 Եվ քահանայապետներն ու փարիսեցիները պատվիրան էին տվել.
որ եթէ մէկը գիտնայ թէ ուր է, ցոյց տայ, որպէսզի կարենան
վերցրու նրան։