Ջոն 11:1 Մի մարդ հիվանդ էր, որի անունը Ղազարոս էր, Բեթանիայից, Մարիամի քաղաքից. և նրա քույրը՝ Մարթան։ 11:2 (Այդ Մարիամն էր, որ օծեց Տիրոջը յուղով և սրբեց նրա ոտքերը նրա մազերով, որի եղբայր Ղազարոսը հիվանդ էր:) 11:3 Ուստի նրա քույրերը ուղարկեցին նրան ասելով. սերը հիվանդ է: 11:4 Երբ Յիսուս լսեց այդ, ասաց Աստծո փառքը, որպեսզի Աստծո Որդին փառավորվի դրանով: 11:5 Յիսուս կը սիրէր Մարթային, անոր քրոջը եւ Ղազարոսին. 11:6 Երբ լսեց, որ հիւանդ է, դեռ երկու օր մնաց այնտեղ նույն տեղում, որտեղ նա էր: 11:7 Ապա անկէ ետք ըսաւ իր աշակերտներուն. 11:8 Նրա աշակերտները նրան ասացին. քեզ; և նորից այնտեղ կգնա՞ս։ 11:9 Յիսուս պատասխանեց. «Մի՞թէ օրը տասներկու ժամ չկայ. Եթե որևէ տղամարդ քայլում է ցերեկը նա չի սայթաքում, քանի որ տեսնում է այս աշխարհի լույսը: 11:10 Բայց եթէ մէկը գիշերը քալէ, կը սայթաքի, որովհետեւ լոյս չկայ նրա մեջ։ 11:11 Նա ասաց այս բաները, և դրանից հետո ասաց նրանց Ղազարոսը քնում է. բայց ես գնում եմ, որ նրան քնից արթնացնեմ։ 11:12 Այն ատեն անոր աշակերտները ըսին. 11:13 Բայց Յիսուս խօսեցաւ անոր մահուան մասին, բայց անոնք կարծեցին թէ ինք խօսեցաւ քնի մեջ հանգստանալը. 11:14 Այն ժամանակ Յիսուս նրանց պարզ ասաց. 11:15 Եվ ես ուրախ եմ ձեզ համար, որ այնտեղ չէի, որպեսզի կարողանաք. հավատալ; այնուամենայնիվ, եկեք գնանք նրա մոտ: 11:16 Այն ժամանակ Թովմասը, որ կոչվում է Դիդիմուս, ասաց իր ընկերներին մենք էլ գնանք, որ նրա հետ մեռնենք։ 11:17 Երբ Յիսուս եկաւ, տեսաւ, որ չորս օր գերեզմանին մէջ պառկած է արդեն. 11:18 Եւ Բեթանիան մօտիկ էր Երուսաղէմին, շուրջ տասնհինգ դակ. 11:1919 Հրեաներից շատերը եկան Մարթայի ու Մարիամի մօտ՝ մխիթարելու նրանց այդ մասին նրանց եղբայրը. 11:20 Այն ժամանակ Մարթան, երբ լսեց, որ Յիսուսը գալիս է, գնաց ու հանդիպեց բայց Մարիամը նստած էր տանը։ 11:21 Այն ժամանակ Մարթան ասաց Հիսուսին. չէր մահացել։ 11:22 Բայց ես գիտեմ, որ հիմա էլ, ինչ էլ որ խնդրես Աստծուց, Աստված կանի. տո՛ւր քեզ։ 11:23 Յիսուս ըսաւ անոր. 11:24 Մարթան ասաց նրան հարությունը վերջին օրը. 11:25 Յիսուս ըսաւ անոր. Ե՛ս եմ յարութիւնը եւ կեանքը հաւատայ ինծի, թէպէտ մեռած է, բայց պիտի ապրի: 11:26 Եվ ով որ ապրում է և հավատում է ինձ, երբեք չի մեռնի: Հավատացեք ձեզ սա? 11:27 Նա ասաց նրան. Այո՛, Տե՛ր, ես հավատում եմ, որ դու ես Քրիստոսը՝ Աստծո Որդի, որը պետք է աշխարհ գա: 11:28 Եվ երբ նա ասաց, գնաց և կանչեց Մարիամին իր քրոջը ծածուկ ասելով. «Վարդապետը եկել է և կանչում է քեզ»: 11:29 Հենց որ նա լսեց դա, շուտով վեր կացավ և եկավ նրա մոտ: 11:30 Իսկ Յիսուս դեռ քաղաքը չէր եկել, այլ այնտեղ էր, ուր Մարթան հանդիպեց նրան։ 11:31 Այն ժամանակ Հրեաները, որոնք նրա հետ էին տանը և մխիթարում էին նրան, երբ նրանք տեսան Մարիամին, որ նա շտապ վեր կացավ և դուրս եկավ, հետևեց նրան, «Նա գնում է գերեզման, որ այնտեղ լաց լինի»: 11:32 Երբ Մարիամ եկաւ այնտեղ, ուր Յիսուս էր, եւ տեսաւ զայն, ինկաւ նրա ոտքերը՝ ասելով նրան չի մահացել. 11:33 Երբ Յիսուս տեսաւ, որ նա լաց էր լինում, և հրեաներն էլ լաց էին լինում եկավ նրա հետ, հառաչեց հոգով և խռովեց. 11:34 Եվ ասաց. Ո՞ւր դրեցիք նրան. Նրանք ասացին նրան տեսնել. 11:35 Հիսուսը լաց եղավ. 11:36 Այն ժամանակ Հրեաներն ասացին. 11:37 Անոնցմէ ոմանք ալ ըսին Կույր, պատճառ եղե՞լ է, որ նույնիսկ այս մարդը չպետք է մահանա: 11:38 Ուրեմն Յիսուս դարձեալ իր մէջ հառաչելով՝ եկաւ գերեզման. Դա քարանձավ, և մի քար դրված էր դրա վրա: 11:39 Յիսուս ըսաւ. Մարթան՝ նրա քույրը մեռած, ըսաւ անոր մեռած չորս օր. 11:40 Հիսուսն ասաց նրան. հավատո՞ւմ ես, պիտի տեսնես Աստծո փառքը: 11:41 Այնուհետև նրանք տարան քարը այն վայրից, որտեղ դրված էին մեռելները: Յիսուս իր աչքերը բարձրացրեց ու ասաց լսեցիր ինձ. 11:42 Եվ ես գիտեի, որ դու միշտ լսում ես ինձ, բայց այն ժողովրդի պատճառով, որը Կեցե՛ք, ասացի, որ հավատան, որ դու ուղարկեցիր ինձ: 11:43 Եվ երբ նա այսպես խոսեց, բարձր ձայնով աղաղակեց. «Ղազարո՛ս, արի՛. առաջ. 11:44 Եւ մեռեալն ելաւ՝ կապեալ ձեռն եւ ոտք գերեզմանով. իսկ նրա երեսը անձեռոցիկով կապած։ Յիսուս ըսաւ անոնց նրան, և թող գնա։ 11:45 Այն ժամանակ հրեաներից շատերը, որ եկել էին Մարիամի մոտ, և տեսան այն, ինչ Հիսուսն արեց, հավատաց նրան: 11:46 Բայց նրանցից ոմանք գնացին փարիսեցիների մոտ և պատմեցին նրանց այն, ինչ արել էր Հիսուսը։ 11:47 Այն ժամանակ քահանայապետներն ու փարիսեցիները ժողով հավաքեցին և ասացին. Ի՞նչ ենք մենք անում: քանզի այս մարդը շատ հրաշքներ է գործում: 11:48 Եթէ այսպէս թողնենք նրան, բոլորը նրան կը հաւատան, եւ հռոմեացիները կգա և կխլի և՛ մեր տեղը, և՛ ազգը։ 11:49 Եւ անոնցմէ մէկը՝ Կայիափա անունով, որ նոյն տարուան քահանայապետն էր. նրանց ասաց. 11:50 Մի՛ համարեք, որ մեզ համար նպատակահարմար է, որ մեկ մարդ մեռնի ժողովուրդը, և որ ամբողջ ազգը չկորչի։ 11:51 Եւ սա չխօսեցաւ ինքնիրմէ, այլ՝ լինելով այդ տարուայ քահանայապետը մարգարեացավ, որ Հիսուսը պետք է մեռնի այդ ազգի համար. 11:52 Եվ ոչ միայն այդ ազգի համար, այլ նաև, որ նա հավաքվի այնտեղ մեկը՝ Աստծո զավակները, որոնք ցրված էին: 11:53 Այնուհետև այդ օրվանից նրանք միասին խորհուրդ արեցին, որ նրան դնեն մահ. 11:54 Ուրեմն Յիսուս այլևս բաց չէր քայլում Հրեաների մէջ. բայց գնաց այնտեղից դեպի անապատին մոտ գտնվող մի քաղաք, մի քաղաք, որը կոչվում է Եփրեմ, և այնտեղ շարունակվեց իր աշակերտների հետ: 11:55 Եւ Հրեաների Զատիկը մօտ էր, եւ շատերը դուրս ելան այնտեղից երկիրը մինչև Երուսաղեմ Զատիկից առաջ՝ մաքրվելու համար։ 11:56 Այն ատեն Յիսուսը փնտռեցին, ու ներս կանգնելով խօսեցան իրարու մէջ «Ի՞նչ եք կարծում, որ նա չի գա տոնին»: 11:57 Եվ քահանայապետներն ու փարիսեցիները պատվիրան էին տվել. որ եթէ մէկը գիտնայ թէ ուր է, ցոյց տայ, որպէսզի կարենան վերցրու նրան։