Աշխատանք
30:1 Բայց հիմա նրանք, ովքեր ինձնից փոքր են, ծաղրում են ինձ, որոնց հայրերը
Ես չէի արհամարհի իմ հոտի շների հետ նստել։
30:2 Այո, ուր կարող է օգուտ տալ նրանց ձեռքերի ուժը ինձ, ում մեջ ծեր եմ
տարիքը կորավ?
30:3 Կարիքի և սովի համար նրանք միայնակ էին. փախչելով դեպի անապատը
նախկին ժամանակն ամայի և վատնում է.
30:4 Նրանք թփերի մոտ կտրում են փիփերթ, նրանց մսի համար գիհու արմատներ:
30:5 Նրանք վտարվեցին մարդկանց միջից (նրանք աղաղակեցին նրանց հետևից, ինչպես Ա
գող;)
30:6 Բնակվել ձորերի ժայռերի մեջ, երկրի քարանձավներում և
ժայռեր.
30:7 Թփերի մէջ նրանք աղաղակեցին. եղինջների տակ հավաքվել էին
միասին.
30:8 Նրանք հիմարների զավակներ էին, այո, ստոր մարդկանց զավակներ
քան երկիրը։
30:9 Եվ հիմա ես նրանց երգն եմ, այո, ես նրանց նշանաբանն եմ:
30:10 Նրանք զզվում են ինձանից, փախչում են ինձանից և չեն խնայում թքել իմ երեսին:
30:11 Քանի որ նա արձակեց իմ պարանն ու չարչարեց ինձ, նրանք նույնպես թույլ տվեցին.
արձակիր սանձը իմ առաջ.
30:12 աջ ձեռքիս վերայ երիտասարդութիւն. նրանք հեռացնում են իմ ոտքերը, և նրանք
բարձրացրո՛ւ իմ դեմ նրանց կործանման ուղիները։
30:13 Նրանք շրջում են իմ ճանապարհը, նրանք առաջ են քաշում իմ աղետը, նրանք օգնական չունեն:
30:14 Նրանք եկան ինձ վրա, ինչպես ջրերի ընդարձակ ճեղքվածք
նրանք գլորվեցին ինձ վրա:
30:15 Սարսափներ են շրջվել ինձ վրա, նրանք հետապնդում են իմ հոգին, ինչպես քամին
բարեկեցությունը անցնում է ամպի պես:
30:16 Եւ այժմ իմ հոգին թափուեց ինձ վրայ. նեղության օրերն անցել են
պահիր ինձ վրա:
30:17 Իմ ոսկորները խոցվում են իմ մեջ գիշերը, և իմ ոսկորները չեն տանում
հանգիստ.
30:18 Իմ հիւանդութեան մեծ ուժով փոխուած է իմ զգեստը. այն կապում է ինձ
մոտավորապես ինչպես իմ վերարկուի օձիքը։
30:19 Նա ինձ գցել է ցեխի մեջ, և ես հողի ու մոխրի պես եմ դարձել:
30:20 Ես աղաղակում եմ քեզ, և դու ինձ չես լսում. ես կանգնում եմ, և դու
ինձ մի՛ նայիր։
30:21 Դու դաժան ես դարձել ինձ հետ, քո ուժեղ ձեռքով դու հակառակվում ես քեզ.
Իմ դեմ.
30:22 Դու ինձ բարձրացրիր քամուն. դու ինձ ստիպում ես հեծնել դրա վրա, և
լուծիր իմ նյութը.
30:23 Որովհետև ես գիտեմ, որ դու ինձ մահվան կհասցնես և նշանակված տուն
բոլոր ապրողների համար:
30:24 Սակայն նա ձեռքը չի մեկնի դեպի գերեզման, թեև նրանք աղաղակում են
նրա կործանման մեջ։
30:25 Չէ՞ որ ես լաց եղա նրա համար, ով նեղության մեջ էր. չէ՞ որ հոգիս տխրում էր
աղքատներին?
30:26 Երբ ես բարին էի փնտրում, այն ժամանակ չարը եկավ ինձ, և երբ սպասում էի
լույս, եկավ խավար.
30:27 Իմ աղիքները եփվեցին և չհանգստացան, նեղության օրերը խանգարեցին ինձ:
30:28 Ես սգալով գնացի առանց արևի, կանգնեցի և աղաղակեցի
ժողով.
30:29 Ես վիշապների եղբայրն եմ և բուերի ընկերը:
30:30 Իմ մաշկը սև է ինձ վրա, և ոսկորներս այրվել են ջերմությունից:
30:31 Իմ տավիղն էլ սուգի է վերածվել, և իմ երգեհոնը՝ նրանց ձայնի
այդ լացը.