Աշխատանք 30:1 Բայց հիմա նրանք, ովքեր ինձնից փոքր են, ծաղրում են ինձ, որոնց հայրերը Ես չէի արհամարհի իմ հոտի շների հետ նստել։ 30:2 Այո, ուր կարող է օգուտ տալ նրանց ձեռքերի ուժը ինձ, ում մեջ ծեր եմ տարիքը կորավ? 30:3 Կարիքի և սովի համար նրանք միայնակ էին. փախչելով դեպի անապատը նախկին ժամանակն ամայի և վատնում է. 30:4 Նրանք թփերի մոտ կտրում են փիփերթ, նրանց մսի համար գիհու արմատներ: 30:5 Նրանք վտարվեցին մարդկանց միջից (նրանք աղաղակեցին նրանց հետևից, ինչպես Ա գող;) 30:6 Բնակվել ձորերի ժայռերի մեջ, երկրի քարանձավներում և ժայռեր. 30:7 Թփերի մէջ նրանք աղաղակեցին. եղինջների տակ հավաքվել էին միասին. 30:8 Նրանք հիմարների զավակներ էին, այո, ստոր մարդկանց զավակներ քան երկիրը։ 30:9 Եվ հիմա ես նրանց երգն եմ, այո, ես նրանց նշանաբանն եմ: 30:10 Նրանք զզվում են ինձանից, փախչում են ինձանից և չեն խնայում թքել իմ երեսին: 30:11 Քանի որ նա արձակեց իմ պարանն ու չարչարեց ինձ, նրանք նույնպես թույլ տվեցին. արձակիր սանձը իմ առաջ. 30:12 աջ ձեռքիս վերայ երիտասարդութիւն. նրանք հեռացնում են իմ ոտքերը, և նրանք բարձրացրո՛ւ իմ դեմ նրանց կործանման ուղիները։ 30:13 Նրանք շրջում են իմ ճանապարհը, նրանք առաջ են քաշում իմ աղետը, նրանք օգնական չունեն: 30:14 Նրանք եկան ինձ վրա, ինչպես ջրերի ընդարձակ ճեղքվածք նրանք գլորվեցին ինձ վրա: 30:15 Սարսափներ են շրջվել ինձ վրա, նրանք հետապնդում են իմ հոգին, ինչպես քամին բարեկեցությունը անցնում է ամպի պես: 30:16 Եւ այժմ իմ հոգին թափուեց ինձ վրայ. նեղության օրերն անցել են պահիր ինձ վրա: 30:17 Իմ ոսկորները խոցվում են իմ մեջ գիշերը, և իմ ոսկորները չեն տանում հանգիստ. 30:18 Իմ հիւանդութեան մեծ ուժով փոխուած է իմ զգեստը. այն կապում է ինձ մոտավորապես ինչպես իմ վերարկուի օձիքը։ 30:19 Նա ինձ գցել է ցեխի մեջ, և ես հողի ու մոխրի պես եմ դարձել: 30:20 Ես աղաղակում եմ քեզ, և դու ինձ չես լսում. ես կանգնում եմ, և դու ինձ մի՛ նայիր։ 30:21 Դու դաժան ես դարձել ինձ հետ, քո ուժեղ ձեռքով դու հակառակվում ես քեզ. Իմ դեմ. 30:22 Դու ինձ բարձրացրիր քամուն. դու ինձ ստիպում ես հեծնել դրա վրա, և լուծիր իմ նյութը. 30:23 Որովհետև ես գիտեմ, որ դու ինձ մահվան կհասցնես և նշանակված տուն բոլոր ապրողների համար: 30:24 Սակայն նա ձեռքը չի մեկնի դեպի գերեզման, թեև նրանք աղաղակում են նրա կործանման մեջ։ 30:25 Չէ՞ որ ես լաց եղա նրա համար, ով նեղության մեջ էր. չէ՞ որ հոգիս տխրում էր աղքատներին? 30:26 Երբ ես բարին էի փնտրում, այն ժամանակ չարը եկավ ինձ, և երբ սպասում էի լույս, եկավ խավար. 30:27 Իմ աղիքները եփվեցին և չհանգստացան, նեղության օրերը խանգարեցին ինձ: 30:28 Ես սգալով գնացի առանց արևի, կանգնեցի և աղաղակեցի ժողով. 30:29 Ես վիշապների եղբայրն եմ և բուերի ընկերը: 30:30 Իմ մաշկը սև է ինձ վրա, և ոսկորներս այրվել են ջերմությունից: 30:31 Իմ տավիղն էլ սուգի է վերածվել, և իմ երգեհոնը՝ նրանց ձայնի այդ լացը.