Աշխատանք
17:1 Իմ շունչը ապականված է, իմ օրերը մարել են, գերեզմանները պատրաստ են ինձ համար.
17:2 Ինձ հետ ծաղրողներ չկա՞ն. և իմ աչքը նրանց մեջ չի՞ մնում
սադրանք?
17:3 Պառկէ՛ հիմա, երաշխաւորի՛ր ինձ քեզ հետ. ով է նա, ով կհարվածի
ձեռքերն ինձ հետ?
17:4 Որովհետեւ դու թաքցրիր նրանց սիրտը խելքից
մի բարձրացրեք նրանց:
17:5 Նա, ով շողոքորթություն է ասում իր ընկերներին, նույնիսկ իր երեխաների աչքերին
ձախողվելու է.
17:6 Նա ինձ էլ ընծայեց ժողովրդին. և առաջ ես որպես ա
տաբրետ.
17:7 Իմ աչքն ալ խամրած է տրտմութենէն, եւ իմ բոլոր անդամները նման են
ստվեր.
17:8 Ուղղամիտ մարդիկ պիտի զարմանան սրանից, և անմեղները պիտի գրգռվեն
ինքն ընդդեմ կեղծավորի.
17:9 Արդարն էլ պիտի բռնի իր ճանապարհին, և նա, ով մաքուր ձեռքեր ունի
ավելի ու ավելի ուժեղ կլինի:
17:10 Բայց դուք բոլորդ վերադարձէ՛ք ու հիմա եկէք, որովհետեւ չեմ կրնար գտնել մէկը
ձեր մեջ իմաստուն մարդ:
17:11 Իմ օրերն անցել են, իմ նպատակները կոտրվել են, նույնիսկ իմ մտքերը
սիրտ.
17:12 Նրանք գիշերը փոխում են ցերեկ, լույսը կարճ է խավարի պատճառով:
17:13 Եթե սպասեմ, գերեզմանն իմ տունն է.
17:14 Ես ասացի ապականությանը, դու իմ հայրն ես, որդին, դու իմ հայրն ես.
մայրս և քույրս։
17:15 Իսկ հիմա ո՞ւր է իմ հույսը. Ինչ վերաբերում է իմ հույսին, ո՞վ պիտի տեսնի այն։
17:16 Անոնք պիտի իջնեն փոսի ճաղերը, երբ մեր միասին հանգիստը ներս ըլլայ
փոշին։