Աշխատանք 17:1 Իմ շունչը ապականված է, իմ օրերը մարել են, գերեզմանները պատրաստ են ինձ համար. 17:2 Ինձ հետ ծաղրողներ չկա՞ն. և իմ աչքը նրանց մեջ չի՞ մնում սադրանք? 17:3 Պառկէ՛ հիմա, երաշխաւորի՛ր ինձ քեզ հետ. ով է նա, ով կհարվածի ձեռքերն ինձ հետ? 17:4 Որովհետեւ դու թաքցրիր նրանց սիրտը խելքից մի բարձրացրեք նրանց: 17:5 Նա, ով շողոքորթություն է ասում իր ընկերներին, նույնիսկ իր երեխաների աչքերին ձախողվելու է. 17:6 Նա ինձ էլ ընծայեց ժողովրդին. և առաջ ես որպես ա տաբրետ. 17:7 Իմ աչքն ալ խամրած է տրտմութենէն, եւ իմ բոլոր անդամները նման են ստվեր. 17:8 Ուղղամիտ մարդիկ պիտի զարմանան սրանից, և անմեղները պիտի գրգռվեն ինքն ընդդեմ կեղծավորի. 17:9 Արդարն էլ պիտի բռնի իր ճանապարհին, և նա, ով մաքուր ձեռքեր ունի ավելի ու ավելի ուժեղ կլինի: 17:10 Բայց դուք բոլորդ վերադարձէ՛ք ու հիմա եկէք, որովհետեւ չեմ կրնար գտնել մէկը ձեր մեջ իմաստուն մարդ: 17:11 Իմ օրերն անցել են, իմ նպատակները կոտրվել են, նույնիսկ իմ մտքերը սիրտ. 17:12 Նրանք գիշերը փոխում են ցերեկ, լույսը կարճ է խավարի պատճառով: 17:13 Եթե սպասեմ, գերեզմանն իմ տունն է. 17:14 Ես ասացի ապականությանը, դու իմ հայրն ես, որդին, դու իմ հայրն ես. մայրս և քույրս։ 17:15 Իսկ հիմա ո՞ւր է իմ հույսը. Ինչ վերաբերում է իմ հույսին, ո՞վ պիտի տեսնի այն։ 17:16 Անոնք պիտի իջնեն փոսի ճաղերը, երբ մեր միասին հանգիստը ներս ըլլայ փոշին։