Երեմիա 14:1 Տիրոջ խոսքը, որ եղավ Երեմիային՝ մահվան մասին. 14:2 Յուդա սուգ է, եւ դռները նորա ցնդում են. նրանք սև են հիմք; եւ Երուսաղէմի աղաղակը բարձրացաւ։ 14:3 Եվ նրանց ազնվականները ուղարկեցին իրենց փոքրիկներին դեպի ջրերը. նրանք եկան փոսերը և ջուր չգտան. նրանք վերադարձան դատարկ անոթներով. նրանք ամաչելով ու շփոթված՝ ծածկեցին իրենց գլուխները։ 14:4 Որովհետև գետինը ցրված է, որովհետև երկրի վրա անձրև չկար գութանները ամաչում էին, գլուխները փակում։ 14:5 Այո՛, ետնամասը նույնպես ծնեց դաշտում և թողեց այն, որովհետև այնտեղ էր խոտ չկար: 14:66 Եվ վայրի էշերը կանգնեցին բարձր տեղերում, նրանք խլեցին քամին վիշապների պես; նրանց աչքերը թուլացան, որովհետև խոտ չկար։ 14:7 Տէ՛ր, թէպէտ մեր անօրէնութիւնները վկայում են մեր դէմ, դու դա արիր քո համար. Անվան համար. քանի որ մեր հետընթացները շատ են. մենք մեղանչեցինք քո դեմ։ 14:8 Ով Իսրայելի հույս, նրա փրկիչը նեղության ժամանակ, ինչու՞ Պիտի ըլլաս օտարի մը պէս երկրին մէջ, ու որպէս ճամբորդ մի՞թե մի գիշեր մնալու համար։ 14:9 Ինչո՞ւ պիտի ըլլաս զարմացած մարդու պէս, ինչպէս զօրաւոր մարդ, որ չի կրնար փրկե՞լ սակայն դու, Տէ՛ր, մեր մէջ ես, եւ մենք կանչուած ենք քո կողմից Անուն; մի թողեք մեզ: 14:10 Այսպէս է ասում Տէրը այս ժողովրդին. նրանք չեն զսպել իրենց ոտքերը, ուստի Տէրը չի ընդունում դրանք; նա հիմա կհիշի նրանց անօրենությունը և այցելի նրանց մեղքերը: 14:11 Այն ժամանակ Տէրն ասաց ինձ. 14:12 Երբ նրանք ծոմ պահեն, ես չեմ լսի նրանց աղաղակը. և երբ այրված են մատուցում ընծան ու ընծան չեմ ընդունի, այլ կսպառեմ նրանց սրով, սովով ու համաճարակով։ 14:13 Այն ժամանակ ես ասացի. ահա, մարգարեներն ասում են նրանց սուրը մի՛ տեսնէք, ո՛չ ալ սով պիտի ունենաք. բայց ես քեզ կտամ ապահովեց խաղաղությունն այս վայրում: 14:14 Այն ժամանակ Տէրն ասաց ինձ. Մարգարէները սուտ են մարգարէանում իմ անունով. ոչ ուղարկեցի նրանց, ոչ էլ պատվիրեցի նրանց, ոչ էլ խոսեցի նրանց հետ: նրանք մարգարեանում են ձեզ համար կեղծ տեսիլք և գուշակություն և մի բան ոչինչ, և նրանց սրտի խաբեությունը: 14:15 Ուստի այսպէս է ասում Տէրը մարգարէների մասին, որոնք մարգարէանում են իմ անունը, և ես նրանց չուղարկեցի, բայց նրանք ասում են. «Սուր ու սով չեն լինի»։ լինել այս երկրում; Այդ մարգարեները սրով և սովով կկործանվեն։ 14:16 Եվ ժողովուրդը, ում նրանք մարգարեանում են, դուրս կգցվեն փողոցներում Երուսաղեմ սովի և սրի պատճառով. և նրանք չեն ունենա թաղել նոցա, նոցա, նոցա կանայք, ոչ իւրեանց որդիք, ոչ նոցա: որովհետև ես կթափեմ նրանց չարությունը նրանց վրա։ 14:17 Ուրեմն ասա՛ նրանց այս խօսքը. Թող իմ աչքերը հոսեն արցունքներով գիշեր ու ցերեկ, և թող չդադարեն, կույսի համար իմ ժողովրդի դուստրը կոտրված է մեծ ճեղքվածքով, շատ ծանր հարված. 14:18 Եթե ես դաշտ դուրս գամ, ահա սրով սպանվածները. և եթէ քաղաք մտնեմ, ահա սովով հիւանդները. այո, և՛ մարգարեն, և՛ քահանան գնում են մի երկիր, որը նրանք գիտեն ոչ: 14:19 Մի՞թե դու բոլորովին մերժեցիր Յուդան. մի՞թե քո հոգին զզվել է Սիոնից։ ինչու hast դու զարկեցիր մեզ, և մեզ համար բժշկություն չկա՞։ մենք խաղաղություն էինք փնտրում, և լավ բան չկա. և բժշկության ժամանակի համար, և ահա նեղություն. 14:20 Ճանաչում ենք, Տէ՛ր, մեր անօրէնութիւնն ու անօրէնութիւնը հայրերի մեր. քանզի մենք մեղանչեցինք քո դեմ։ 14:21 Մի՛ զզվի՛ր մեզանից հանուն քո անվան, մի՛ անարգիր քո գահը. փառք. հիշի՛ր, մի՛ խախտիր քո ուխտը մեզ հետ: 14:22 Հեթանոսների ունայնությունների մեջ կա՞ որևէ մեկը, որը կարող է անձրև առաջացնել: կամ կարո՞ղ է երկինքը ցնցուղներ տալ: դու չե՞ս նա, ով մեր Աստված։ ուստի մենք քեզ կսպասենք, քանի որ այս բոլորը դու ես ստեղծել։