Երեմիա
14:1 Տիրոջ խոսքը, որ եղավ Երեմիային՝ մահվան մասին.
14:2 Յուդա սուգ է, եւ դռները նորա ցնդում են. նրանք սև են
հիմք; եւ Երուսաղէմի աղաղակը բարձրացաւ։
14:3 Եվ նրանց ազնվականները ուղարկեցին իրենց փոքրիկներին դեպի ջրերը. նրանք եկան
փոսերը և ջուր չգտան. նրանք վերադարձան դատարկ անոթներով.
նրանք ամաչելով ու շփոթված՝ ծածկեցին իրենց գլուխները։
14:4 Որովհետև գետինը ցրված է, որովհետև երկրի վրա անձրև չկար
գութանները ամաչում էին, գլուխները փակում։
14:5 Այո՛, ետնամասը նույնպես ծնեց դաշտում և թողեց այն, որովհետև այնտեղ էր
խոտ չկար:
14:66 Եվ վայրի էշերը կանգնեցին բարձր տեղերում, նրանք խլեցին
քամին վիշապների պես; նրանց աչքերը թուլացան, որովհետև խոտ չկար։
14:7 Տէ՛ր, թէպէտ մեր անօրէնութիւնները վկայում են մեր դէմ, դու դա արիր քո համար.
Անվան համար. քանի որ մեր հետընթացները շատ են. մենք մեղանչեցինք քո դեմ։
14:8 Ով Իսրայելի հույս, նրա փրկիչը նեղության ժամանակ, ինչու՞
Պիտի ըլլաս օտարի մը պէս երկրին մէջ, ու որպէս ճամբորդ
մի՞թե մի գիշեր մնալու համար։
14:9 Ինչո՞ւ պիտի ըլլաս զարմացած մարդու պէս, ինչպէս զօրաւոր մարդ, որ չի կրնար
փրկե՞լ սակայն դու, Տէ՛ր, մեր մէջ ես, եւ մենք կանչուած ենք քո կողմից
Անուն; մի թողեք մեզ:
14:10 Այսպէս է ասում Տէրը այս ժողովրդին.
նրանք չեն զսպել իրենց ոտքերը, ուստի Տէրը չի ընդունում
դրանք; նա հիմա կհիշի նրանց անօրենությունը և այցելի նրանց մեղքերը:
14:11 Այն ժամանակ Տէրն ասաց ինձ.
14:12 Երբ նրանք ծոմ պահեն, ես չեմ լսի նրանց աղաղակը. և երբ այրված են մատուցում
ընծան ու ընծան չեմ ընդունի, այլ կսպառեմ
նրանց սրով, սովով ու համաճարակով։
14:13 Այն ժամանակ ես ասացի. ահա, մարգարեներն ասում են նրանց
սուրը մի՛ տեսնէք, ո՛չ ալ սով պիտի ունենաք. բայց ես քեզ կտամ
ապահովեց խաղաղությունն այս վայրում:
14:14 Այն ժամանակ Տէրն ասաց ինձ. Մարգարէները սուտ են մարգարէանում իմ անունով.
ոչ ուղարկեցի նրանց, ոչ էլ պատվիրեցի նրանց, ոչ էլ խոսեցի նրանց հետ:
նրանք մարգարեանում են ձեզ համար կեղծ տեսիլք և գուշակություն և մի բան
ոչինչ, և նրանց սրտի խաբեությունը:
14:15 Ուստի այսպէս է ասում Տէրը մարգարէների մասին, որոնք մարգարէանում են
իմ անունը, և ես նրանց չուղարկեցի, բայց նրանք ասում են. «Սուր ու սով չեն լինի»։
լինել այս երկրում; Այդ մարգարեները սրով և սովով կկործանվեն։
14:16 Եվ ժողովուրդը, ում նրանք մարգարեանում են, դուրս կգցվեն փողոցներում
Երուսաղեմ սովի և սրի պատճառով. և նրանք չեն ունենա
թաղել նոցա, նոցա, նոցա կանայք, ոչ իւրեանց որդիք, ոչ նոցա:
որովհետև ես կթափեմ նրանց չարությունը նրանց վրա։
14:17 Ուրեմն ասա՛ նրանց այս խօսքը. Թող իմ աչքերը հոսեն
արցունքներով գիշեր ու ցերեկ, և թող չդադարեն, կույսի համար
իմ ժողովրդի դուստրը կոտրված է մեծ ճեղքվածքով, շատ
ծանր հարված.
14:18 Եթե ես դաշտ դուրս գամ, ահա սրով սպանվածները. և
եթէ քաղաք մտնեմ, ահա սովով հիւանդները.
այո, և՛ մարգարեն, և՛ քահանան գնում են մի երկիր, որը նրանք գիտեն
ոչ:
14:19 Մի՞թե դու բոլորովին մերժեցիր Յուդան. մի՞թե քո հոգին զզվել է Սիոնից։ ինչու hast
դու զարկեցիր մեզ, և մեզ համար բժշկություն չկա՞։ մենք խաղաղություն էինք փնտրում,
և լավ բան չկա. և բժշկության ժամանակի համար, և ահա նեղություն.
14:20 Ճանաչում ենք, Տէ՛ր, մեր անօրէնութիւնն ու անօրէնութիւնը հայրերի մեր.
քանզի մենք մեղանչեցինք քո դեմ։
14:21 Մի՛ զզվի՛ր մեզանից հանուն քո անվան, մի՛ անարգիր քո գահը.
փառք. հիշի՛ր, մի՛ խախտիր քո ուխտը մեզ հետ:
14:22 Հեթանոսների ունայնությունների մեջ կա՞ որևէ մեկը, որը կարող է անձրև առաջացնել: կամ
կարո՞ղ է երկինքը ցնցուղներ տալ: դու չե՞ս նա, ով մեր Աստված։ ուստի
մենք քեզ կսպասենք, քանի որ այս բոլորը դու ես ստեղծել։