Երեմիա
8:1 Այն ժամանակ, ասում է Տէրը, նրանք պիտի հանեն ոսկորները
Հուդայի թագավորները, նրա իշխանների ոսկորները և նրանց ոսկորները
քահանաները, մարգարեների ոսկորները և բնակիչների ոսկորները
Երուսաղէմի, ի գերեզմանոց նոցա:
8:2 Եվ դրանք կտարածեն արևի, լուսնի և բոլորի առաջ
երկնքի զորքը, որին նրանք սիրել են և ում ծառայել են, և
ում հետևից են նրանք քայլել, ում են փնտրել և ում են նրանք
նրանք երկրպագեցին. նրանք չեն հավաքվելու և չեն թաղվելու. նրանք պետք է
եղիր աղբի համար երկրի երեսին։
8:3 Եվ մահը կընտրվի ավելի շուտ, քան կյանքը նրանց բոլոր մնացորդներից
որոնք մնացել են այս չար ընտանիքից, որոնք մնում են բոլոր վայրերում, որտեղ
Ես քշեցի նրանց, ասում է Զորաց Տերը։
8:4 Եւ դու ասես նրանց. Այսպէս է ասում Տէրը. Նրանք ընկնե՞ն,
և չառաջանալ? մի՞թե նա երես թեքվի և չվերադառնա։
8:5 Ուրեմն ինչու՞ այս Երուսաղեմի ժողովուրդը հետ է սահում հավերժականով
հետընթաց? խաբեություն են պահում, հրաժարվում են վերադառնալ։
8:6 Ես լսեցի և լսեցի, բայց նրանք ճիշտ չէին խոսում. ոչ ոք չապաշխարեց նրա համար
նրա չարությունը՝ ասելով. «Ի՞նչ եմ արել»։ ամեն մեկը շրջվեց դեպի իրը
իհարկե, քանի որ ձին շտապում է ճակատամարտի մեջ:
8:7 Այո՛, արագիլը երկնքում գիտի իր նշանակված ժամանակները. և կրիան
և կռունկն ու ծիծեռնակը դիտում են իրենց գալու ժամանակը. բայց իմ
մարդիկ չեն ճանաչում Տիրոջ դատաստանը։
8:8 Ինչպէ՞ս կ՚ըսէք. «Մենք իմաստուն ենք, եւ Տէրոջ օրէնքը մեզ հետ է»: Ահա,
անշուշտ ապարդիւն դարձրեց. դպիրների գրիչը իզուր է.
8:9 Իմաստունները ամաչում են, զարհուրում են ու տարվում
մերժեց Տիրոջ խօսքը. և ի՞նչ իմաստություն կա նրանց մեջ։
8:10 Դրա համար ես նրանց կանանց կտամ ուրիշներին, և նրանց արտերը՝ նրանց
ամեն մեկի համար՝ փոքրից մինչև փոքրը, ժառանգելու են դրանք
մեծագույնը տրված է ագահությանը, մարգարեից մինչև քահանա
ամեն մեկը սուտ է խոսում:
8:11 Որովհետեւ նրանք թեթեւակի բժշկեցին իմ ժողովրդի դստեր ցավը,
«Խաղաղություն, խաղաղություն. երբ խաղաղություն չկա.
8:12 Մի՞թե նրանք ամաչում էին, երբ պղծություն էին անում. ոչ, նրանք էին
բնավ չեն ամաչում, ոչ էլ կարմրել են, դրա համար էլ պիտի ընկնեն
նրանց մեջ, ովքեր ընկել են, նրանց այցելության ժամանակ նրանք պետք է նետվեն
ցած, ասում է Տէրը։
8:13 Ես անպայման կսպառեմ դրանք, - ասում է Տերը, - խաղող չի լինի:
որթատունկը, ոչ էլ թզենու վրայի թուզը, եւ տերեւը պիտի խամրի. եւ
այն, ինչ ես տվել եմ նրանց, կանցնի նրանցից:
8:14 Ինչո՞ւ ենք մենք հանգիստ նստում: հավաքվեք, և եկեք մտնենք այնտեղ
պաշտպանված քաղաքներ, և եկեք լռենք այնտեղ, որովհետև մեր Տեր Աստվածն ունի
մեզ լռեցրո՛ւ, և մեզ լեղի ջուր տվեցիր խմելու, որովհետև ունենք
մեղանչեց Տիրոջ դէմ։
8:15 Մենք խաղաղություն էինք փնտրում, բայց ոչ մի լավ բան չեկավ. եւ ի ժամանակ առողջութեան, եւ
ահա դժվարություն.
8:16 Նրա ձիերի խռմփոցը լսվեց Դանից. ամբողջ երկիրը դողաց
նրա ուժեղների ոռնոցի ձայնի վրա. զի եկան, եւ
կերել են երկիրը և այն ամենը, ինչ նրա մեջ է. քաղաքը և նրանք, որոնք
բնակիր այնտեղ։
8:17 Որովհետև, ահա, ես ձեր մեջ կուղարկեմ օձեր, խոզուկներ, որոնք
մի՛ հմայվեք, և նրանք ձեզ կծեն, ասում է Տէրը։
8:18 Երբ ես ինքս ինձ մխիթարում էի վշտից, սիրտս թուլանում է իմ մեջ:
8:19 Ահա իմ ժողովրդի դստեր աղաղակի ձայնը նրանց պատճառով
որ բնակւում է հեռաւոր երկրում. Միթէ Տէրը Սիոնում չէ՞։ նրա թագավորը չէ
նրա? Ինչո՞ւ նրանք ինձ բարկացրեցին իրենց քանդակված պատկերներով և
տարօրինակ ունայնություններո՞վ:
8:20 Բերքահավաքն անցել է, ամառն ավարտվել է, և մենք չենք փրկվել:
8:21 Վասն զի վիրաւորեալ դստերս ազգիս. ես սևամորթ եմ;
զարմանքը պատել է ինձ։
8:22 Չկա՞ բալասան Գաղաադում. այնտեղ բժիշկ չկա՞ ինչու ուրեմն ոչ
իմ ժողովրդի դստեր առողջությունը վերականգնվե՞լ է։