Երեմիա
2:1 Ավելին, Տիրոջ խոսքը եղավ ինձ, ասելով.
2:2 Գնացէ՛ք, աղաղակեցէ՛ք Երուսաղէմի ականջներին, ասելով. Այսպէս է ասում Տէրը. Ի
հիշիր քեզ, քո երիտասարդության բարությունը, քո ամուսնության սերը,
երբ դու գնացիր իմ հետևից անապատում, մի երկրում, որը չկար
ցանված.
2:3 Իսրայէլ սրբութիւն եղաւ առ Տեառն, եւ առաջին պտուղն նորա.
բոլոր նրանք, ովքեր կուլ են տալիս նրան, պիտի գայթակղեն. չարը նրանց վրա կգա, ասում է
ՏԵՐ.
2:4 Լսեցէ՛ք Տիրոջ խօսքը, ով Յակոբի տուն, եւ նրա բոլոր տոհմերը
տուն Իսրայելի:
2:5 Այսպէս է ասում Տէրը
նրանք հեռացան ինձանից, գնացին ունայնության հետևից և դարձան
ապարդյուն?
2:6 Նրանք էլ չասացին
Եգիպտոսի, որ մեզ տարավ անապատի միջով, անապատների երկրի միջով
և փոսերի, երաշտի և մահվան ստվերի երկրի միջով,
մի երկրի միջով, որի միջով ոչ ոք չի անցել, և որտեղ ոչ ոք չի բնակվել:
2:7 Եվ ես ձեզ տարա մի առատ երկիր՝ ուտելու նրա պտուղը և
դրա բարությունը; բայց երբ մտաք, պղծեցիք իմ երկիրը և արեցիք
իմ ժառանգությունը զզվելի է.
2:8 Քահանաները չասացին. Ո՞ւր է Տէրը. և նրանք, ովքեր օրենք են վարում
Ինձ չճանաչեցին. հովիվներն էլ են օրինազանց եղել իմ դեմ, և մարգարեները
մարգարեացավ Բահաղի կողմից և գնաց այն բաների հետևից, որոնք օգուտ չեն տալիս։
2:9 Ուստի ես դեռ պիտի աղաչեմ քեզ հետ, ասում է Տէրը, եւ քո հետ
երեխաների զավակներին ես կխնդրեմ.
2:10 Որովհետեւ անցէ՛ք Քիթիմի կղզիները, եւ տեսէ՛ք. և ուղարկիր Կեդար, և
ջանասիրաբար մտածեք և տեսեք, թե արդյոք կա այդպիսի բան:
2:11 Մի՞թե ազգը փոխե՞լ է իր աստվածներին, որոնք դեռ աստվածներ չեն. բայց իմ ժողովուրդը
փոխել են իրենց փառքը այն բանի համար, ինչը օգուտ չի բերում:
2:12 Զարմանացե՛ք, ո՛վ երկինք, սրանից և սարսափելի վախեցե՛ք, եղե՛ք շատ.
ամայի, ասում է Տէրը։
2:13 Որովհետեւ իմ ժողովուրդը երկու չարիք գործեց. նրանք ինձ լքել են
Կենդանի ջրերի աղբյուր, և փորեց դրանք ջրամբարներ, ջարդված ջրամբարներ,
որը չի կարող ջուր պահել:
2:14 Արդյո՞ք Իսրայելը ծառա է. արդյո՞ք նա հայրենի ստրուկ է: ինչու է նա փչացած
2:15 Առյուծների ձագերը մռնչացին նրա վրա և աղաղակեցին, և նրանք շինեցին նրա երկիրը
աղբ. նրա քաղաքներն այրվում են առանց բնակիչների։
2:16 Նաև Նոֆի և Թափանեսի որդիները կոտրեցին քո պսակը
գլուխ.
2:17 Մի՞թե դու դա չես ձեռք բերել քեզ համար, որ լքել ես
Ե՞րբ քո Տէր Աստուածը քեզ ճանապարհով առաջնորդեց։
2:18 Եվ հիմա ի՞նչ ունես դու անելու Եգիպտոսի ճանապարհին, խմելու ջրերը
Սիհոր? կամ ի՞նչ պիտի անես Ասորեստանի ճանապարհին, որ խմես
գետի ջրերը?
2:19 Քո ամբարշտությունը կուղղի քեզ, և քո ետերը կուղղվեն
հանդիմանի՛ր քեզ, ուրեմն իմացի՛ր և տեսի՛ր, որ դա չար բան է և
դառն է, որ լքեցիր քո Տեր Աստծուն, և որ ես վախ ունեմ
ոչ թե քո մեջ, ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։
2:20 Որովհետեւ վաղուց ես կոտրեցի քո լուծը, եւ պատռեցի կապերը քո. իսկ դու
ասաց. «Ես օրինազանց չեմ լինի. երբ ամեն բարձր բլրի վրա և ամեն մեկի տակ
կանաչ ծառ դու թափառում ես՝ պոռնիկ խաղալով։
2:21 Բայց ես քեզ ազնիվ որթատունկ էի տնկել, ամբողջովին ճիշտ սերմ.
դու ինձ համար տարօրինակ որթատունկի այլասերված բույս դարձար։
2:22 Որովհետև թեև դու լվանաս քեզ նիտրով և շատ օճառ վերցնես, բայց քոնը.
անօրէնութիւնը նկատուած է իմ առջեւ, կ’ըսէ Տէր Եհովան։
2:23 Ինչպէ՞ս կրնաս ըսել. «Ես պղծուած չեմ, Բահաղիմին ետեւէն չեմ գնացած»: տեսնել
քո ճանապարհը ձորում, իմացիր, թե ինչ ես արել, դու արագաշարժ ես
dromedary անցնում է իր ճանապարհները;
2:24 Վայրի էշը սովոր է անապատում, որը խեղդում է քամին նրա վրա.
հաճույք; իր առիթով ո՞վ կարող է նրան հեռացնել: բոլոր նրանք, ովքեր փնտրում են նրան
իրենք իրենց չեն հոգնի; նրա ամսում նրան կգտնեն։
2:25 Զգո՛ւյշ տուր քո ոտքը աներես լինելուց, և քո կոկորդը ծարավից
Դու ասացիր. «Հույս չկա. քանզի ես սիրեցի օտարներին, և դրանից հետո
ես կգնամ նրանց:
2:26 Ինչպես գողն է ամաչում, երբ գտնում են, այնպես էլ Իսրայելի տունը
ամաչում; նրանք, նրանց թագավորները, նրանց իշխանները, նրանց քահանաները և նրանց
մարգարեներ,
2:27 Ըսելով մի պաշարի. Դու ես իմ հայրը. և քարի վրա բերեցիր
զի երեսցին իւրեանց ինծի, եւ ոչ երեսցին:
բայց իրենց նեղութեան ժամանակ պիտի ըսեն.
2:28 Բայց ո՞ւր են քո աստուածները, որ դու ստեղծեցիր քեզ. թող առաջանան, եթե նրանք
կարող է փրկել քեզ քո նեղության ժամանակ, քանի որ ըստ թվի
քո քաղաքները քո աստվածներն են, ո՛վ Հուդա։
2:29 Ինչո՞ւ պիտի աղաչես ինձ հետ. դուք բոլորդ օրինազանց եք եղել իմ դեմ,
ասում է Տէրը։
2:30 Իզուր զարկեցի քո զաւակներին. նրանք ոչ մի ուղղում չեն ստացել
սեփական սուրը կուլ է տվել քո մարգարեներին, ինչպես կործանող առյուծ։
2:31 Ո՛վ սերունդ, տեսէ՛ք Տիրոջ խօսքը. Եղե՞լ եմ ես անապատում
Իսրայելը. խավարի երկիր? ուստի ասա իմ ժողովուրդը. մենք
այլևս քեզ մոտ չի՞ գալու։
2:32 Աղախինը կարո՞ղ է մոռանալ իր զարդերը, կամ հարսնացուը՝ իր հագուստը: բայց իմ ժողովուրդը
մոռացել ես ինձ անհամար օրեր:
2:33 Ինչո՞ւ ես կտրում սեր փնտրելու քո ճանապարհը: ուստի դու ևս ուսուցանեցիր
ամբարիշտները քո ճանապարհները.
2:34 Նաև քո փեշերի մեջ է աղքատների հոգիների արյունը
անմեղներ. Ես դա չեմ գտել գաղտնի որոնումներով, այլ այս ամենի հիման վրա:
2:35 Բայց դու ասում ես. «Քանի որ ես անմեղ եմ, անկասկած, նրա բարկությունը կվերանա»:
ինձ. Ահա ես քեզ կխնդրեմ, որովհետև դու ասում ես՝ չունեմ
մեղանչել է.
2:36 Ինչու՞ ես այդքան շատ ուզում, որ փոխես քո ճանապարհը: դու նույնպես կլինես
Եգիպտոսից ամաչեցիր, ինչպես Ասորեստանից էիր ամաչում։
2:37 Այո, դու դուրս կգաս նրանից, և քո ձեռքերը քո գլխին.
Տէրը մերժեց քո վստահութիւնները, եւ դու յաջողութիւն չ’ունենաս
նրանց.