Երեմիա 2:1 Ավելին, Տիրոջ խոսքը եղավ ինձ, ասելով. 2:2 Գնացէ՛ք, աղաղակեցէ՛ք Երուսաղէմի ականջներին, ասելով. Այսպէս է ասում Տէրը. Ի հիշիր քեզ, քո երիտասարդության բարությունը, քո ամուսնության սերը, երբ դու գնացիր իմ հետևից անապատում, մի երկրում, որը չկար ցանված. 2:3 Իսրայէլ սրբութիւն եղաւ առ Տեառն, եւ առաջին պտուղն նորա. բոլոր նրանք, ովքեր կուլ են տալիս նրան, պիտի գայթակղեն. չարը նրանց վրա կգա, ասում է ՏԵՐ. 2:4 Լսեցէ՛ք Տիրոջ խօսքը, ով Յակոբի տուն, եւ նրա բոլոր տոհմերը տուն Իսրայելի: 2:5 Այսպէս է ասում Տէրը նրանք հեռացան ինձանից, գնացին ունայնության հետևից և դարձան ապարդյուն? 2:6 Նրանք էլ չասացին Եգիպտոսի, որ մեզ տարավ անապատի միջով, անապատների երկրի միջով և փոսերի, երաշտի և մահվան ստվերի երկրի միջով, մի երկրի միջով, որի միջով ոչ ոք չի անցել, և որտեղ ոչ ոք չի բնակվել: 2:7 Եվ ես ձեզ տարա մի առատ երկիր՝ ուտելու նրա պտուղը և դրա բարությունը; բայց երբ մտաք, պղծեցիք իմ երկիրը և արեցիք իմ ժառանգությունը զզվելի է. 2:8 Քահանաները չասացին. Ո՞ւր է Տէրը. և նրանք, ովքեր օրենք են վարում Ինձ չճանաչեցին. հովիվներն էլ են օրինազանց եղել իմ դեմ, և մարգարեները մարգարեացավ Բահաղի կողմից և գնաց այն բաների հետևից, որոնք օգուտ չեն տալիս։ 2:9 Ուստի ես դեռ պիտի աղաչեմ քեզ հետ, ասում է Տէրը, եւ քո հետ երեխաների զավակներին ես կխնդրեմ. 2:10 Որովհետեւ անցէ՛ք Քիթիմի կղզիները, եւ տեսէ՛ք. և ուղարկիր Կեդար, և ջանասիրաբար մտածեք և տեսեք, թե արդյոք կա այդպիսի բան: 2:11 Մի՞թե ազգը փոխե՞լ է իր աստվածներին, որոնք դեռ աստվածներ չեն. բայց իմ ժողովուրդը փոխել են իրենց փառքը այն բանի համար, ինչը օգուտ չի բերում: 2:12 Զարմանացե՛ք, ո՛վ երկինք, սրանից և սարսափելի վախեցե՛ք, եղե՛ք շատ. ամայի, ասում է Տէրը։ 2:13 Որովհետեւ իմ ժողովուրդը երկու չարիք գործեց. նրանք ինձ լքել են Կենդանի ջրերի աղբյուր, և փորեց դրանք ջրամբարներ, ջարդված ջրամբարներ, որը չի կարող ջուր պահել: 2:14 Արդյո՞ք Իսրայելը ծառա է. արդյո՞ք նա հայրենի ստրուկ է: ինչու է նա փչացած 2:15 Առյուծների ձագերը մռնչացին նրա վրա և աղաղակեցին, և նրանք շինեցին նրա երկիրը աղբ. նրա քաղաքներն այրվում են առանց բնակիչների։ 2:16 Նաև Նոֆի և Թափանեսի որդիները կոտրեցին քո պսակը գլուխ. 2:17 Մի՞թե դու դա չես ձեռք բերել քեզ համար, որ լքել ես Ե՞րբ քո Տէր Աստուածը քեզ ճանապարհով առաջնորդեց։ 2:18 Եվ հիմա ի՞նչ ունես դու անելու Եգիպտոսի ճանապարհին, խմելու ջրերը Սիհոր? կամ ի՞նչ պիտի անես Ասորեստանի ճանապարհին, որ խմես գետի ջրերը? 2:19 Քո ամբարշտությունը կուղղի քեզ, և քո ետերը կուղղվեն հանդիմանի՛ր քեզ, ուրեմն իմացի՛ր և տեսի՛ր, որ դա չար բան է և դառն է, որ լքեցիր քո Տեր Աստծուն, և որ ես վախ ունեմ ոչ թե քո մեջ, ասում է Զորքերի Տեր Եհովան։ 2:20 Որովհետեւ վաղուց ես կոտրեցի քո լուծը, եւ պատռեցի կապերը քո. իսկ դու ասաց. «Ես օրինազանց չեմ լինի. երբ ամեն բարձր բլրի վրա և ամեն մեկի տակ կանաչ ծառ դու թափառում ես՝ պոռնիկ խաղալով։ 2:21 Բայց ես քեզ ազնիվ որթատունկ էի տնկել, ամբողջովին ճիշտ սերմ. դու ինձ համար տարօրինակ որթատունկի այլասերված բույս դարձար։ 2:22 Որովհետև թեև դու լվանաս քեզ նիտրով և շատ օճառ վերցնես, բայց քոնը. անօրէնութիւնը նկատուած է իմ առջեւ, կ’ըսէ Տէր Եհովան։ 2:23 Ինչպէ՞ս կրնաս ըսել. «Ես պղծուած չեմ, Բահաղիմին ետեւէն չեմ գնացած»: տեսնել քո ճանապարհը ձորում, իմացիր, թե ինչ ես արել, դու արագաշարժ ես dromedary անցնում է իր ճանապարհները; 2:24 Վայրի էշը սովոր է անապատում, որը խեղդում է քամին նրա վրա. հաճույք; իր առիթով ո՞վ կարող է նրան հեռացնել: բոլոր նրանք, ովքեր փնտրում են նրան իրենք իրենց չեն հոգնի; նրա ամսում նրան կգտնեն։ 2:25 Զգո՛ւյշ տուր քո ոտքը աներես լինելուց, և քո կոկորդը ծարավից Դու ասացիր. «Հույս չկա. քանզի ես սիրեցի օտարներին, և դրանից հետո ես կգնամ նրանց: 2:26 Ինչպես գողն է ամաչում, երբ գտնում են, այնպես էլ Իսրայելի տունը ամաչում; նրանք, նրանց թագավորները, նրանց իշխանները, նրանց քահանաները և նրանց մարգարեներ, 2:27 Ըսելով մի պաշարի. Դու ես իմ հայրը. և քարի վրա բերեցիր զի երեսցին իւրեանց ինծի, եւ ոչ երեսցին: բայց իրենց նեղութեան ժամանակ պիտի ըսեն. 2:28 Բայց ո՞ւր են քո աստուածները, որ դու ստեղծեցիր քեզ. թող առաջանան, եթե նրանք կարող է փրկել քեզ քո նեղության ժամանակ, քանի որ ըստ թվի քո քաղաքները քո աստվածներն են, ո՛վ Հուդա։ 2:29 Ինչո՞ւ պիտի աղաչես ինձ հետ. դուք բոլորդ օրինազանց եք եղել իմ դեմ, ասում է Տէրը։ 2:30 Իզուր զարկեցի քո զաւակներին. նրանք ոչ մի ուղղում չեն ստացել սեփական սուրը կուլ է տվել քո մարգարեներին, ինչպես կործանող առյուծ։ 2:31 Ո՛վ սերունդ, տեսէ՛ք Տիրոջ խօսքը. Եղե՞լ եմ ես անապատում Իսրայելը. խավարի երկիր? ուստի ասա իմ ժողովուրդը. մենք այլևս քեզ մոտ չի՞ գալու։ 2:32 Աղախինը կարո՞ղ է մոռանալ իր զարդերը, կամ հարսնացուը՝ իր հագուստը: բայց իմ ժողովուրդը մոռացել ես ինձ անհամար օրեր: 2:33 Ինչո՞ւ ես կտրում սեր փնտրելու քո ճանապարհը: ուստի դու ևս ուսուցանեցիր ամբարիշտները քո ճանապարհները. 2:34 Նաև քո փեշերի մեջ է աղքատների հոգիների արյունը անմեղներ. Ես դա չեմ գտել գաղտնի որոնումներով, այլ այս ամենի հիման վրա: 2:35 Բայց դու ասում ես. «Քանի որ ես անմեղ եմ, անկասկած, նրա բարկությունը կվերանա»: ինձ. Ահա ես քեզ կխնդրեմ, որովհետև դու ասում ես՝ չունեմ մեղանչել է. 2:36 Ինչու՞ ես այդքան շատ ուզում, որ փոխես քո ճանապարհը: դու նույնպես կլինես Եգիպտոսից ամաչեցիր, ինչպես Ասորեստանից էիր ամաչում։ 2:37 Այո, դու դուրս կգաս նրանից, և քո ձեռքերը քո գլխին. Տէրը մերժեց քո վստահութիւնները, եւ դու յաջողութիւն չ’ունենաս նրանց.