Դատավորներ
17:1 Եփրեմի լերան վրայ մի մարդ կար, որի անունը Միքիա էր:
17:2 Եւ ասէ ց մօրն
վերցվեցին քեզնից, որի մասին դու անիծում էիր և խոսեցիր նաև այնտեղ
իմ ականջները, ահա արծաթն ինձ հետ է. Ես վերցրեցի այն։ Եվ նրա մայրը
«Օրհնեալ ըլլայ Տէրոջմէն, որդի՛ս»։
17:3 Եվ երբ նա վերադարձրեց տասնմեկ հարյուր սիկղ արծաթը իրեն
մայրը, նրա մայրն ասաց. «Ես արծաթն ամբողջությամբ նվիրել եմ Տիրոջը»։
իմ ձեռքից՝ որդուս համար, որ կուռք ու ձուլածոյ կուռք շինեմ
ուստի ես այն կվերադարձնեմ քեզ։
17:4 Սակայն նա վերադարձրեց դրամը իր մորը. իսկ մայրը երկուսն առաւ
հարյուր սիկղ արծաթ և տվեց հիմնադիրին, որը պատրաստեց
անոր վրայ քանդակուած կուռք ու ձուլածոյ կուռք
Միքիա.
17:55 Եվ Միքիան մարդն ուներ աստվածների տուն, և շինեց եփոդ և թերաֆիմ,
և օծեց իր որդիներից մեկին, որը դարձավ նրա քահանան:
17:6 Այն օրերը Իսրայէլի մէջ թագաւոր չկար, բայց ամէն մարդ կ՚ընէր ինչ որ
ճիշտ էր իր իսկ աչքում:
17:7 Մի երիտասարդ կար Բեթլեհեմ Յուդայից Յուդայի տոհմից.
ով ղևտացի էր և այնտեղ պանդխտացավ։
17:8 Մարդը Բեթլեհեմ Յուդայից քաղաքից մեկնեց պանդուխտ լինելու.
որտեղ նա կարող էր տեղ գտնել, և եկավ Եփրեմի լեռան մոտ՝ տուն
Միքիայի, երբ նա ճանապարհորդում էր։
17:9 Եւ ասէ ցնա Միքիան. Ան ալ ըսաւ անոր
Հուդայի Բեթլեհեմի ղևտացի, և ես գնում եմ պանդխտության, որտեղ կարող եմ գտնել a
տեղ.
17:10 Միքիան ասաց նրան.
քահանա, և ես քեզ տարեկան տասը սիկղ արծաթ կտամ, և ա
հագուստը և քո ուտելիքները։ Ուստի ղևտացին ներս մտավ։
17:11 Եւ Ղեւտացն գոհացաւ բնակեալ ի մարդոյ. իսկ երիտասարդն էր
նրան որպես իր որդիներից մեկը:
17:12 Եւ Միքիա օծեց Ղեւտացուն. և երիտասարդը դարձավ նրա քահանան,
և գտնվում էր Միքիայի տանը։
17:13 Այն ժամանակ Միքիան ասաց.
մի ղևտացի իմ քահանային.