Ջեյմս
2:1 Եղբայրնե՛րս, մի՛ ունեցէք մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի՝ Տէրոջ հաւատքը
փառք՝ անձերի հարգանքով։
2:2 Որովհետեւ եթէ ձեր ժողովին գայ ոսկէ մատանի ունեցող մարդ՝ գեղեցիկ
Հագուստ, և ներս մտավ նաև մի աղքատ մարդ՝ պիղծ հագուստով.
2:3 Եվ դուք հարգում եք նրան, ով հագնում է գեյի հագուստը, և ասում եք նրան
«Նստի՛ր այստեղ՝ լավ տեղում. և աղքատներին ասա
այնտեղ, կամ նստիր այստեղ իմ ոտքերի տակ.
2:4 Ուրեմն դուք ձեր անձին կողմնակալ չե՞ք, և դարձաք չարի դատավորներ
մտքերը?
2:5 Լսեցե՛ք, իմ սիրելի եղբայրներ, մի՞թե Աստված չի ընտրել այս աշխարհի աղքատներին.
հավատքով հարուստ և արքայության ժառանգորդներ, որոնք նա խոստացել է նրանց
որ սիրում են նրան?
2:6 Բայց դուք արհամարհեցիք աղքատներին. Մի՛ հարստահարեք ձեզ և մի՛ քաշեք ձեզ
դատավորների աթոռներից առաջ.
2:7 Չե՞ն հայհոյում այն արժանավոր անունը, որով դուք կոչված եք:
2:8 Եթե դուք կատարում եք թագավորական օրենքը Սուրբ Գրքի համաձայն, դուք պետք է սիրեք
քո մերձավորի պես դու լավ ես անում:
2:9 Բայց եթէ անձեր ունիք, մեղք կը գործէք ու համոզուած էք
օրենքը որպես օրինազանցներ.
2:10 Որովհետեւ ով որ ամբողջ օրէնքը պահէ, բայց մէկ բանով գայթակղեցնէ, նա
ամեն ինչում մեղավոր է.
2:11 Որովհետեւ նա, ով ասաց. «Մի՛ շնացիր», ասաց նաեւ. Հիմա եթե
դու դավաճանություն չես անում, բայց եթե սպանես, դու կդառնաս Ա
օրենքը խախտող.
2:12 Այսպէս խօսեցէ՛ք, եւ այնպէս արէք, ինչպէս նրանք, ովքեր պիտի դատուեն Օրէնքով
ազատություն.
2:13 Որովհետեւ անողորմ դատաստան պիտի ունենայ, որ ողորմած չէ. և
ողորմությունը ցնծում է դատաստանի դեմ։
2:14 Ի՞նչ օգուտ, եղբայրնե՛րս, եթե մարդն ասի, որ հավատք ունի, և
գործեր չունե՞ք հավատքը կարո՞ղ է փրկել նրան:
2:15 Եթէ եղբայրը կամ քոյրը մերկ ըլլան եւ ամէնօրեայ ուտելիքէն զրկուած,
2:16 Եւ ձեզնից մէկն ասէ ցնոսա. Գնացէ՛ք խաղաղութեամբ.
սակայն դուք նրանց չեք տալիս այն բաները, որոնք անհրաժեշտ են նրանց
մարմին; ինչ է դա օգուտ տալիս
2:17 Նոյնպէս հաւատքը, եթէ գործեր չունի, մեռած է՝ մենակ մնալով:
2:18 Այո, մարդ կարող է ասել.
առանց քո գործերի, և ես ցույց կտամ քեզ իմ հավատքը իմ գործերով:
2:19 Դու կը հաւատաս թէ մէկ Աստուած կայ. դու լավ ես անում, սատանաներն էլ են
հավատա և դողա:
2:20 Բայց դու գիտե՞ս, ո՛վ ունայն մարդ, որ հավատքն առանց գործերի մեռած է.
2:21 Մեր հայրը՝ Աբրահամը գործերով չարդարացա՞ւ, երբ Իսահակին առաջարկեց
նրա որդին զոհասեղանի վրա.
2:22 Տեսնու՞մ ես, թե ինչպես հավատը գործեց նրա գործերի հետ, և գործերով ստեղծվեց հավատքը
կատարյալ?
2:23 Եւ կատարուեցաւ այն Գիրքը, որն ասում է. Աբրահամ հաւատաց Աստծուն
դա նրան համարվեց որպես արդարություն, և նա կոչվեց Ընկեր
Աստծո.
2:24 Ուրեմն դուք տեսնում էք, թէ գործերով մարդն արդարանում է, եւ ոչ միայն հաւատքով:
2:25 Նոյնպէս ալ Ռախաբ պոռնիկն արդարացուած չէր գործերով, երբ արդարացաւ
ընդունեցիր պատգամաբերներին և նրանց ուրիշ ճանապարհով ուղարկեցի՞ր։
2:26 Քանի որ ինչպես մարմինն առանց հոգու մեռած է, այնպես էլ հավատքն առանց գործերի
մահացած նույնպես.