Ջեյմս 2:1 Եղբայրնե՛րս, մի՛ ունեցէք մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի՝ Տէրոջ հաւատքը փառք՝ անձերի հարգանքով։ 2:2 Որովհետեւ եթէ ձեր ժողովին գայ ոսկէ մատանի ունեցող մարդ՝ գեղեցիկ Հագուստ, և ներս մտավ նաև մի աղքատ մարդ՝ պիղծ հագուստով. 2:3 Եվ դուք հարգում եք նրան, ով հագնում է գեյի հագուստը, և ասում եք նրան «Նստի՛ր այստեղ՝ լավ տեղում. և աղքատներին ասա այնտեղ, կամ նստիր այստեղ իմ ոտքերի տակ. 2:4 Ուրեմն դուք ձեր անձին կողմնակալ չե՞ք, և դարձաք չարի դատավորներ մտքերը? 2:5 Լսեցե՛ք, իմ սիրելի եղբայրներ, մի՞թե Աստված չի ընտրել այս աշխարհի աղքատներին. հավատքով հարուստ և արքայության ժառանգորդներ, որոնք նա խոստացել է նրանց որ սիրում են նրան? 2:6 Բայց դուք արհամարհեցիք աղքատներին. Մի՛ հարստահարեք ձեզ և մի՛ քաշեք ձեզ դատավորների աթոռներից առաջ. 2:7 Չե՞ն հայհոյում այն արժանավոր անունը, որով դուք կոչված եք: 2:8 Եթե դուք կատարում եք թագավորական օրենքը Սուրբ Գրքի համաձայն, դուք պետք է սիրեք քո մերձավորի պես դու լավ ես անում: 2:9 Բայց եթէ անձեր ունիք, մեղք կը գործէք ու համոզուած էք օրենքը որպես օրինազանցներ. 2:10 Որովհետեւ ով որ ամբողջ օրէնքը պահէ, բայց մէկ բանով գայթակղեցնէ, նա ամեն ինչում մեղավոր է. 2:11 Որովհետեւ նա, ով ասաց. «Մի՛ շնացիր», ասաց նաեւ. Հիմա եթե դու դավաճանություն չես անում, բայց եթե սպանես, դու կդառնաս Ա օրենքը խախտող. 2:12 Այսպէս խօսեցէ՛ք, եւ այնպէս արէք, ինչպէս նրանք, ովքեր պիտի դատուեն Օրէնքով ազատություն. 2:13 Որովհետեւ անողորմ դատաստան պիտի ունենայ, որ ողորմած չէ. և ողորմությունը ցնծում է դատաստանի դեմ։ 2:14 Ի՞նչ օգուտ, եղբայրնե՛րս, եթե մարդն ասի, որ հավատք ունի, և գործեր չունե՞ք հավատքը կարո՞ղ է փրկել նրան: 2:15 Եթէ եղբայրը կամ քոյրը մերկ ըլլան եւ ամէնօրեայ ուտելիքէն զրկուած, 2:16 Եւ ձեզնից մէկն ասէ ցնոսա. Գնացէ՛ք խաղաղութեամբ. սակայն դուք նրանց չեք տալիս այն բաները, որոնք անհրաժեշտ են նրանց մարմին; ինչ է դա օգուտ տալիս 2:17 Նոյնպէս հաւատքը, եթէ գործեր չունի, մեռած է՝ մենակ մնալով: 2:18 Այո, մարդ կարող է ասել. առանց քո գործերի, և ես ցույց կտամ քեզ իմ հավատքը իմ գործերով: 2:19 Դու կը հաւատաս թէ մէկ Աստուած կայ. դու լավ ես անում, սատանաներն էլ են հավատա և դողա: 2:20 Բայց դու գիտե՞ս, ո՛վ ունայն մարդ, որ հավատքն առանց գործերի մեռած է. 2:21 Մեր հայրը՝ Աբրահամը գործերով չարդարացա՞ւ, երբ Իսահակին առաջարկեց նրա որդին զոհասեղանի վրա. 2:22 Տեսնու՞մ ես, թե ինչպես հավատը գործեց նրա գործերի հետ, և գործերով ստեղծվեց հավատքը կատարյալ? 2:23 Եւ կատարուեցաւ այն Գիրքը, որն ասում է. Աբրահամ հաւատաց Աստծուն դա նրան համարվեց որպես արդարություն, և նա կոչվեց Ընկեր Աստծո. 2:24 Ուրեմն դուք տեսնում էք, թէ գործերով մարդն արդարանում է, եւ ոչ միայն հաւատքով: 2:25 Նոյնպէս ալ Ռախաբ պոռնիկն արդարացուած չէր գործերով, երբ արդարացաւ ընդունեցիր պատգամաբերներին և նրանց ուրիշ ճանապարհով ուղարկեցի՞ր։ 2:26 Քանի որ ինչպես մարմինն առանց հոգու մեռած է, այնպես էլ հավատքն առանց գործերի մահացած նույնպես.